Επανέναρξη μετά τις θερινές διακοπές… Η Ήρα Αλ. Κ. με το Χρονογράφημα και πάλι μαζί!
Το Χρονιγράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Εκπνοή
Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε πρόσφατα η είδηση ότι ο Άντριου Φορμάικα, διευθύνων σύμβουλος μεγάλης εταιρείας επενδύσεων με έδρα στο Λονδίνο, στα 51 του χρόνια ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τη δουλειά του και επιστρέφει στην Αυστραλία, την πατρίδα του. Κι αυτό επειδή όταν τον ρώτησαν γιατί, αυτός είπε πως το μόνο που θέλει είναι να πάει στην παραλία και να μην κάνει τίποτα.
Ο άνθρωπος αυτός μάλλον έχει την άνεση να το κάνει, να μην δουλεύει για την υπόλοιπη ζωή του, είπαν. Για μας τους υπόλοιπους, δεν είναι τόσο απλό, καθώς οι διακοπές κάποτε τελειώνουν, γίνονται ένας κυματώδης αναστοχασμός, η δυνατότητα αποκατάστασης, ώσπου έρχεται η επιστροφή στο πάντα φιλόξενο και ασφαλές καταφύγιο της καθημερινότητας.
Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Μένει η γεύση από τα πλούσια, ανεπανάληπτα καλοκαίρια, όχι σαν νοσταλγία αλλά σαν μια ανάγκη βαθύτερη, εσωτερική, ελαφρότητας και ανεμελιάς. Ένας άνθρωπος σ’ ένα μέρος, μια στιγμή δική του.
Η ανάμνηση των νερών που αισθανόταν σαν στο σπίτι του, εκεί που έβλεπε τον εαυτό του να χάνεται και να εμφανίζεται ξανά στις αντανακλάσεις του ήλιου μέσα στη θάλασσα. Εισπνοή και κάτι γίνεται, στο φθινόπωρο της πόλης ο ουρανός σηκώνει σκοτάδι νωρίς. Εκπνοή κι ο ουρανός γίνεται καθρέφτης και απλώνουν αργά οι εικόνες που μεταφέρουν ακέραιη την εσωτερική φωνή ενός ανθρώπου που ονειρεύτηκε και στοχάστηκε, που ξανακέρδισε το χρόνο και στέλνει ακόμη ατμούς της ύπαρξής του σ’ εκείνο το καλοκαιρινό κοπάδι αγριόχηνες που θαύμασε το ταξίδι τους.
Σαν να πνίγεται, σαν κάτι που είχε ξεχάσει, η απόσταση είναι μια τελείως προσωπική συνθήκη, εισπνοή, τίποτα δεν διαρκεί για πάντα, η μέτρηση της ζωής αρχίζει απ’ την αρχή, επιστροφή με μια θάλασσα ανάμεσα στα μάτια, εκπνοή, φταίει το φως που η σκιά μας ακολουθεί, κι ο ήλιος στη μέση τα βλέπει όλα.
Η.Κ.