Θλίψη προκαλεί η ερήμωση της περιοχής *** Η μανία των κρατούντων προς τα ιδιωτικά κεφάλαια κρατά την περιοχή του Καϊάφα δέσμια και αναξιοποίητη για δεκάδες χρόνια!
Η μανία των κρατούντων προς τα ιδιωτικά κεφάλαια κρατά την περιοχή του Καϊάφα δέσμια και αναξιοποίητη για δεκάδες χρόνια!
Θλίψη προκαλεί η ερήμωση της περιοχής
Του ΑΝΚ
Έτσι ήταν η περιοχή του Καϊάφα πριν από δεκαετίες! Φυσική ομορφιά και λειτουργία των Ιαματικών Πηγών, που ερχόταν κόσμος από πολλές περιοχές της Ελλάδας! (Η φωτογραφία ανήκει στον εκλεκτό συνεργάτη μας κ. Κώστα Ι. Περδίκη).
Κι έτσι είναι σήμερα η πάλαι ποτέ πανέμορφη και ξακουστή περιοχή!
Δεν φταίει ο καιρός… Δεν φταίει η φύση… Μα ούτε και το ριζιμιό του καθενός! Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος, για να σκεφτεί το λόγο, που παραμένει αναξιοποίητη όλη η τόσο θαυμάσια περιοχή του Καϊάφα. Οι κρατούντες όλων των αποχρώσεων προ και μετά Μνημονίων, όπως λέμε προ και μετά Χριστόν, δεν διέθεταν χρήματα από τον προϋπολογισμό του κράτους, ώστε να αξιοποιηθεί με κοινωνικούς όρους η περιοχή, διότι διακαής τους πόθος ήταν και είναι, να περάσει και αυτός ο υψίστου φυσικού κάλλους τόπος στα χέρια των ιδιωτών επιχειρηματιών, για την αναθεματισμένη επένδυση, που δεν πρόκειυαι να έρθει ποτέ. Διότι ο κάθε επενδυτής κάνει την πολύ απλή σκέψη : Για να γίνουν έργα αναβάθμισης και λειτουργικών υποδομών απαιτούνται εκατομμύρια ευρώ. Και μετά τι γίνεται? Πώς θα καλυφθεί το κεφάλαιο που δαπανήθηκε? Με τα εισιτήρια από τους λουόμενους των Ιαματικών Πηγών ή από τις διανυκτερεύσεις κάποιων δεκάδων ή εκατοντάδων στα ξενοδοχεία, που η ανακατασκευή τους θα έχει κοστίσει πολλά χρήματα?
Γι΄αυτό το λόγο και δεν υπάρχει <<φως>> μέχρι σήμερα και όλη αυτή περιοχή παραμένει ενταγμένη και δέσμια του ΤΑΊ΄ΠΕΔ. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει προς όφελος του κοινωνικού συνόλου θα ήταν να λειτουργήσει όλο το συγκρότημα εκεί με την ευθύνη του Δημοσίου, διότι η ίδια περιοχή συνιστά από μόνη της την αναγκαιότητα του κοινωνικού χαρακτήρα, που πρέπει να έχει ένας τέτοιος τόπος. Αλλά οι φωστήρες του <<νεοφιλελευθερισμού>> ούτε που θέλουν να σκεφτούν κάτι τέτοιο! Και παρέρχονται τα χρόνια και απαξιώνεται ο τόπος και ο κάθε περαστικός από εκεί, που ήξερε από παλιά την περιοχή, θα ψιθυρίζει και θα λέει : <<Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις>>!
Αρθρορεπορτάζ του δημοσιογράφου της ΑΥΓΗΣ Πύργου και διαχειριστή της Ιστοσελίσας avgipyrgou.gr Αντρέα ΑΥΓ. Καπογιάννη – ΑΝΚ