Ένα νέο ποίημα του ΑΝΚ με τίτλο *αναμονή*
ΠΟΙΗΣΗ
αναμονή
Ο καιρός δεν αλλάζει όσο περπατάς
και οι εποχές μένουν ίδιες
όσο η μνήμη αντιστέκεται.
Τι κι αν αγάπησες ή και ξέχασες ν΄αγαπήσεις
ο κόσμος δεν άλλαξε
συ άλλαξες τις συνήθειές σου
και τα άνθη που κάποτε σου εξομολογήθηκαν
έρωτα το αποκαλούν αυτό οι πεπλανημένοι.
Μην περιμένεις άλλο στην αποβάθρα
τα τρένα σταμάτησαν να κινούνται
κοίταξε πάνω από τις στέγες των σπιτιών
ένα άσπρο σύννεφο που έγινε μαύρο
και εξαφανίστηκε.
Κάποτε ίσως να ήταν και χθες
σε μια στροφή ενός δρόμου
σε κάρφωσαν τα μάτια της σα νάθελαν
να σου μιλήσουν όχι δεν ήταν οπτασία
την είδες καλά έφυγε λικνίζοντας το κορμί της
όπως φεύγει δίχως να διαμαρτύρεσαι
ο άνεμος που σε χτυπά στο πρόσωπο.
Έτσι περνά η ζωή σου αναπότρεπτα
είτε με ήλιο είτε με καταχνιά
και η καρδιά σου να παινεύεται πως χτυπά
καλύτερα από τους άλλους αντίδωρο
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Ήρθα και δεν σε βρήκα
ζω από καιρό μόνος ανάμεσα σε βιβλία
συντροφιά με τις πέτρες που μάζεψα ευλαβικά
από τη θάλασσα.
Ποίηση ΑΝΚ : <<αναμονή>> – Πύργος Ηλείας
14 του εξεγερσιακού Μάρτη 2023.-