Το ποίημα της Κυριακής : ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΣ : Ο εικαστικός ποιητής του αθέατου *** Γράφει η Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου Φιλόλογος, συγγραφέας
Το ποίημα της Κυριακής
Γράφει η Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου
Φιλόλογος, συγγραφέας
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΣ : Ο εικαστικός ποιητής του αθέατου
«Τι φθορά και αυτή η αιωνιότητα./ Τι σκουλήκι / Μια γραμμούλα είναι ο ορίζοντας. / Μετά, τι γκρεμός, Θεέ μου!».
«Ο ποιητής Γιάννης Κοντός αναμφισβήτητα κατέχει εξέχουσα θέση ανάμεσα στους ώριμους ποιητές μας. Με όπλο έναν (καρυωτακικής προέλευσης) αυτοσαρκασμό και χρησιμοποιώντας μια γλώσσα κρυπτική, αιχμηρή, εκ προθέσεως αντιποιητική και εντυπωσιακά παραστατική, έχει διαμορφώσει μια χαρακτηριστική φωνή. Η ιδιοτυπία και η δύναμη αυτής της φωνής εντοπίζεται, όπως ορθά σημειώνει ο καθηγητής Νάσος Βαγενάς, στον τρόπο με τον οποίο συνδυάζει την αμεσότητα του προφορικού λόγου με την ευρηματικότητα – γνώρισμα που λειτουργεί κυρίως στον τρόπο που ο Κοντός “εικονογραφεί” αισθήματα και σκέψεις. Μπορεί “κάθε πραγματικότητα να είναι αποκρουστική” (αποστροφή που θα συνυπέγραφε και ο αγαπημένος του Koντού Μίλτος Σαχτούρης), αλλά ο ποιητής ξέρει να δραπετεύει πάντα μέσω μιας ευφυούς μεταφοράς.
Το έργο του Γιάννη Κοντού επιτρέπει στον νεότερο αναγνώστη να εξοικειωθεί με τον ιδιότυπο λόγο του ενώ, ταυτόχρονα, δίνει τη δυνατότητα στον μυημένο αναγνώστη να απολαύσει τα διαδοχικά στάδια ανάπτυξης της δημοφιλούς ποιητικής του φωνής».
(Περίληψη από τον συγκεντρωτικό τόμο: τα ποιήματα 1970-2015)
Ας τον αφουγκραστούμε:
ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ
-Όλο τρέχω πίσω από κηδείες αγνώστων-
Ανοίγω τα συρτάρια μου και βρίσκω ουρανό.
Ψάχνω για τις κάλτσες μου και βρίσκω
παλιές φωτογραφίες.
Χώμα σκεπάζει τους λάκκους. Είναι συνέχεια
χειμώνας. Υπάρχει σκηνοθεσία βροχής.
Βαμμένος γκρίζος ο χάρτινος ορίζοντας.
Με μαχαίρια σκίζουν το χαρτί – έτσι είναι οι αστραπές –
αλλά δεν βρέχει. Μετά γίνομαι παιδάκι.
Είμαι κρυμμένος μέσα στη ντουλάπα – από τότε
με έχει φάει το σκοτάδι –
(Συλλογή: Δωρεάν Σκοτάδι, 1989)
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ
Ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος: Ο Γιάννης Κοντός είναι ένας ποιητής – μύστης, ο οποίος γνωρίζει όσο κανείς άλλος ίσως, να ανακαλύπτει και να μετατρέπει, μέσα σε έναν κόσμο που τον έχουν κατασκευάσει άλλοι ερήμην μας και τον οποίο εμείς βιώνουμε αναγκαστικά, όλη αυτή τη φρικώδη πραγματικότητα σε ποίηση υψηλής πράγματι ποιότητας και αξίας.
Ποιητής Θανάσης Νιάρχος: Η ποίηση του Γιάννη Κοντού, στο σύνολό της δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας διάλογος, φαινομενικά αυθαίρετος, υπερβολικός, ανάμεσα στα πιο ετερόκλητα πράγματα. Ένας διάλογος όπου η ευσέβεια παίρνει τις πιο απροσδόκητες μορφές της προπέτειας, του ναρκισσισμού και της αυθάδειας, ενώ η αναρχικότης και η βίαιη αντικοινωνικότητα ντύνονται ένα σχεδόν καλογερίστικο ένδυμα. Μια ποίηση που κινείται διαρκώς ανειρήνευτη, που καταλαβαίνεις ότι ετοίμαζε την έκπληξη ενώ όμως έχεις υποστεί το ράπισμά της.