*Το αέναο άλγος* : Το Χρονογράφημα της Ήρας Αλ. Κάζογλη ένας ύμνος στα ανθρώπινα δικαιώματα με φόντο την τραγωδία στην πολύπαθη Μέση Ανατολή και τη συντριβή των αμάχων!
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
στην<Α> με την Ήρα Αλ. Καζογλη
Το αέναο άλγος
Είναι νωρίς ακόμη μετά τις τελευταίες εκλογές στη χώρα μας και την εκλογή του νέου προέδρου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κι όμως ο απόηχός τους κόπασε πολύ γρήγορα μπροστά στην επικαιρότητα που τρέχει. Τα μάτια των πολιτικών μας τώρα στρέφονται στις ευρωεκλογές, σε μια προσπάθεια ο κάθε πολιτικός χώρος να κερδίσει έδαφος και βέβαια να ωφεληθεί μέσα στο πολιτικό σκηνικό.
Όμως το χρονικό των υποτιθέμενων πολιτικών επιτευγμάτων και η δαιμονολογία της αντιπολιτευτικής εσωτερικής τρικυμίας, καθώς σε όλους αρέσει να μπερδεύουν την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, δεν μπορεί να μας απαλλάξει από αυτή την αίσθηση της δυσαρμονίας στον κόσμο, την αίσθηση του παράλογου και της καταστροφής που επικρατεί στην υφήλιο δίπλα και γύρω μας.
Ακόμη και η σοβαρότητα απέναντι στην Ιστορία μας, που εκφράστηκε μέσα από τον πρόσφατο εορτασμό της εθνικής μας επετείου, δεν μπόρεσε να ανακόψει τα αλλεπάλληλα κύματα ναυτίας μπροστά στη βαρβαρότητα και τον συγκλονισμό μπροστά στην πανανθρώπινη έκφραση του πόνου, της απώλειας, της συντριβής των αμάχων στη Μέση Ανατολή.
Προσπαθούμε να νικήσουμε την αίσθηση πως χρησιμοποιούν τις ψυχές σαν λάσπη, οικοδομικό υλικό, για να χτίσουν νέες απελπισίες, νέες διαψεύσεις. Κι αυτό μας προκαλεί αέναο άλγος για τους ανθρώπους που κάποια άγνωστη δύναμη μοιάζει να τους επιβάλλει να διαβούν το δρόμο που εκείνη έχει επιλέξει, με μια σφαίρα να τους περιμένει στο τέλος του.
Σ’ έναν κόσμο που ο πολιτισμός αναμετράται με τη βαρβαρότητα και χάνει, βρισκόμαστε εδώ, σ’ αυτή τη φωτεινή γωνιά της γης κι αναλογιζόμαστε τι δεν πάει… Έξω η πόλη, οι δρόμοι, οι άνθρωποι. Όπως πάντα. Μα αυτό το αέναο άλγος ακόμη προσπαθεί να εξηγήσει τον κόσμο.
Η.Κ.