…*ένα ζακετάκι από σκοτάδι* Τι ομορφιά στο λόγο μες απ΄το Χρονογράφημα *Διασκορπίζοντας τα νέφη* της Η.Α.Κ.
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Διασκορπίζοντας τα νέφη
Δύσκολο Σαββατοκύριακο, με κακοκαιρία άγριων διαθέσεων και με επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, ισχυρή σύσταση στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί έστειλε με μήνυμα η Πολιτική Προστασία από νωρίς το Σάββατο.
Μέτωπο καταιγίδων μήκους εννιακοσίων χιλιομέτρων, σκληρή κακοκαιρία που σηματοδοτεί, και νοητά, το τέλος της ψευδαίσθησης ενός όψιμου καλοκαιριού.
Βροχή, σαν ο ουρανός να έλιωσε, σαν αρχαίο ποτάμι που ζητά να χυθεί στη θάλασσα. Γεμάτος γιορτές κι ονόματα τούτος ο μήνας κι ο επόμενος, μέσα στην καταιγίδα στροβιλίζονται ονόματα, γιορτές, πρόσωπα, ο χρόνος προς τα πίσω, κι έτσι όπως πέφτει πιο νωρίς, πια, η σκιά του απογεύματος, ένα ζακετάκι από σκοτάδι τα καλύπτει όλα. Νωρίς άρχισε να σηκώνει σκοτάδι.
Η βροχή κάνει θρόμβους και σπάει, χυμένη ζωή, οι άνθρωποι σαν καμωμένοι από χαρτόνι ξεβάφουν, γίνονται ασπρόμαυροι, αν ανοίξεις την πόρτα θα γίνει ποτάμι, δεν μπορείς να ξεφύγεις, αυτή είναι η πραγματικότητά μας, ματαιώσεις, ανακατατάξεις, διαψεύσεις, κι άλλη βροχή.
Μετά τη βροχή μένει μόνο ο απαλός ήχος των βημάτων στη βρεγμένη άσφαλτο. Κι έπειτα στεγνώνουν όλα. Τα νέφη διασκορπίζονται έχοντας ως άλλοθι την προσμονή της επώδυνης γιορταστικής αφέλειας μιας εξαίσιας προσωπικής ανάμνησης που διαστέλλεται ώστε να χωρέσει πράγματα που νομίζουμε πως τα θυμόμαστε, αυτή είναι η πραγματικότητά μας.
Μέχρι να παραδοθούμε στην κομψή χειμερινή μελαγχολία μπορούμε να ελπίζουμε να γίνονται κάποια μικροθαύματα, διασκορπίζοντας τα νέφη. Μετά τη βροχή, ο χρόνος προχωρά πρόσκαιρα άτρωτος μέσα στο βιαστικό πλήθος, αφήνοντας πίσω του χρωματιστές λίμνες απ’ όσα πέρασαν κι αυτό έχει κάτι το λυτρωτικό.
Η.Κ.