ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΟΛΟΥ (24/11/22) ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ ΑΝΚ
ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΟΛΟΥ
ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ ΑΝΚ (24/11/22)
ΠΟΙΗΣΗ
το λυκόφως και ο πόλεμος
Ο ορίζοντας στην περπατησιά μας κάθε φορά
και στην ίδια μας τη ζωή κάθε μέρα
από την αρχή μέχρι το τέλος κάθε μέρα
με χαρές και λύπες και με βραβεία μάταια
με βάσανα που διαρκούν απ΄ τις εφήμερες λάμψεις.
Τι ομορφιά αντικρίζουν τα μάτια
καθώς βλέπουν το λυκόφως αναδυόμενο
στην ψευδαίσθηση του χωροχρόνου
στα πεδία του πολέμου σε παγωμένους ίσκιους
και στη ζεστασιά του ερωτικού ανασασμού.
Πόση ομορφιά στον μακρινό ορίζοντα του κόσμου
μέσα από τα δικά της λυπημένα μάτια
καθώς κούρνιασε ο πόνος μες στη ψυχή της
να βλέπει το δρεπάνι να θερίζει τόσες ψυχές.
Μες στα βαθιά της λυπημένα μάτια
πληγωμένη κατάστηθα η ειρήνη
σέρνει αντρίκια το χορό της ζωής
για σένα Ελλάδα και τον κόσμο όλο
που με τόσο κόπο μεγαλώσατε τα παιδιά σας.
Για σκεφτείτε το καλά οι άνθρωποι
να σκοτώνουν ανθρώπους στους πολέμους
να μη χαίρονται την ομορφιά της φύσης
την άνοιξη και το φθινόπωρο
το λυκαυγές και το λυκόφως.
Να μην μπορούν να δουν την ανατολή
με κείνα τα ξωτικά πολύχρωμα στολίδια
μα ούτε και τα στερνά της μέρας
στα ηλιοβασιλέματα της σιωπής.
Ο ορίζοντας των χρωμάτων και των οραμάτων
αυτός που χαρίζει απλόχερα τη ζωή μα και την παίρνει
στις μέρες μας φέρνει τόσο πόνο και θλίψη
για τα απέραντα του πολέμου νεκροταφεία.
Ποίηση ΑΝΚ <<το λυκόφως και ο πόλεμος>>
Πύργος Ηλείας 24 του απρόοπτου Νοέμβρη 2022.