ΤΟ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΣΤΗΝ *ΑΥΓΗ* ΠΥΡΓΟΥ ΗΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑΣ ΜΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ – ΨΥΧΟΓΡΑΦΟΥ ΗΡΑΣ ΑΛ. ΚΑΖΟΓΛΗ
Το πρώτο της νέας χρονιάς Χρονογράφημα
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Το μέρος του ονείρου
Τυχαία, προχτές, έπεσε το βλέμμα μου σ’ένα δημοσιευμένο σε γνωστή εφημερίδα ποίημα του Σαρλ Μπωντλαίρ, μετάφραση του δικού μας Καρυωτάκη. Μου έκανε εντύπωση ένα δίστιχο, που μιλούσε για τα όνειρα κι έλεγε ακριβώς πως “οι συνετοί δεν έχουν έτσι ωραία σαν τους τρελούς”.
Κι αναρωτήθηκα, καθώς αλλάζει ο χρόνος, ποια άραγε να είναι η σημασία του να ονειρεύεσαι.
Σε κόσμους σαν και τον δικό μας, όλοι, μέσα στον εορταστικό διάκοσμο και το ψυχοτρόπο της αναγκαστικής χαράς και των ευχών, καταπονημένοι απ’ όσα περάσαμε αποχαιρετήσαμε τον παλιό το χρόνο και υποδεχτήκαμε τον νέο. Με καρδιά που προσπαθεί να την ανακουφίσει το έθιμο της προσδοκίας, κάνουμε όνειρα πως η χρονιά θα είναι καλύτερη. Τρελοί και συνετοί τα ίδια όνειρα.
Κι όλοι ξέρουμε πως ο κόσμος δεν τελειώνει με μια καταστροφή, αντιθέτως ξαναγεννιέται καινούργιος. Κι όλοι ξέρουμε πως στη δυσκολία της επιβίωσης κάτι συμβαίνει κι ενώ βυθίζεσαι ένα χέρι σε τραβάει στην επιφάνεια κι επιστρέφεις καλύτερος, σοφότερος, ανθεκτικότερος, γιατί αυτό το χέρι είναι ο εαυτός σου που σε σώζει από τον εφιάλτη σου, το κακό σου όνειρο, ό,τι και νάσαι, τρελός και συνετός το ίδιο κάνει.
Και πάντα ξέρεις πως αργά τη νύχτα, ονειρεύεσαι αυτό το μέρος του ονείρου το δικό σου, εκεί που στοιχηματίζεις τη ζωή σου υπέρ της φαντασίας και ξεκινάς ξανά, χωρίς αυταπάτες αλλά με δύναμη πέρα απ’ τη διάρκεια του ονείρου. Είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση η ζωή.
Αρχίζουμε λοιπόν τον νέο χρόνο, φρέσκοι, καινούργιοι, μπαίνουμε σε μια καλοδεχούμενη περιπέτεια. Και κάθε νύχτα ονειρευόμαστε, τρελοί και συνετοί τα ίδια όνειρα. Και η ζωή είναι μπροστά και περιμένει.
Η.Κ.