Το μοναδικό Χρονογράφημα στην *ΑΥΓΗ* Πύργου της Δευτέρας με την εξαιρετική Ήρα Αλ. Κάζογλη
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Κάζογλη
888888888888888888
888888888888888888
Της σκιάς και του φωτός
Μια πολύ ωραία φωτογραφία στις εφημερίδες μου τράβηξε το βλέμμα τις προάλλες. Ήταν το Βόρειο Σέλας πάνω από την Αλάσκα. Ονειρώδη χρώματα και σχήματα, που οι επιστήμονες εξηγούν ως αποτέλεσμα σύγκρουσης ηλιακών σωματιδίων με αέρια της ατμόσφαιρας της Γης.
Πριν απ’ αυτούς, οι Ινδιάνοι και οι Εσκιμώοι, πιο ρομαντικοί, πίστευαν πως το Βόρειο Σέλας ήταν ψυχές ζώων που χορεύουν στον ουρανό ή ψυχές πεσόντων εχθρών που προσπαθούν να σηκωθούν ξανά.
Παιχνίδια της σκιάς και του φωτός, λοιπόν. Για μας τους Έλληνες το φως είναι κάτι αυτονόητο, δεδομένο, γεννιέται στη χώρα μας και ταξιδεύει στον κόσμο. Το φως με τα ορατά και αόρατα μυστικά του, η αφετηρία της ζωής, η συμπαντική ολότητα, η ίδια η ζωή τελικά.
Πόσο σκοτεινό, αλήθεια, είναι το πνεύμα της νύχτας καθώς διαβαίνει τον κόσμο μας όταν το φως αποσύρεται. Αφήνοντας ίχνη ανεξήγητα εκεί που συναντιούνται οι σκιές και δίνουν χώρο στη φαντασία. Γεμίζουν τους δρόμους. Κι η σκιά αλλάζει ιδιότητες ανάλογα με την ένταση του φωτός.
Κι έπειτα, πώς αλλάζουν όλα σαν έρχεται το φως, να μας κάνει να δούμε αυτό που πάντα ονειρευόμασταν καθώς η πόλη ξυπνάει σιγά σιγά κι αστράφτει κάτω από τις πρώτες αχτίνες του ήλιου.
Φως που στεγνώνει τα πάντα, φόβους, ενοχές, εφιάλτες. Όταν το βρω, διαλέγω το πιο φωτεινό κομμάτι του και το κρύβω βιαστικά στην τσέπη μου. Θα μου χρειαστεί για να μου φωτίζει το δρόμο, να μη χαθώ.
Να μη χωρέσει καμμία σκιά απέναντί μου, να κλείσει την τρύπα που μπαινοβγαίνουν οι σκιές και τα φαντάσματα. Άλλωστε, φταίει το φως που όλοι μας συνεχίζουμε να προχωρούμε άλλη μια μέρα, άλλο ένα ξημέρωμα, μαζεύοντας όλους τους ήλιους που μπορούμε για να φτιάξουμε το δικό μας, αποκλειστικό φως.
Η.Κ.