Να δοθεί τέλος στη διακυβέρνηση της Ν.Δ. των σκανδάλων και της διαφθοράς *** ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Να δοθεί τέλος στη διακυβέρνηση της Ν.Δ.
των σκανδάλων και της διαφθοράς
Του Νίκου Τσούλια, Γραμματέα του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ
«Νόμιμες» οι παρακολουθήσεις του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, υπουργών, δημοσιογράφων, αξιωματικών του στρατού, επιχειρηματιών κατά την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου! Θριαμβολογεί ο εσμός της ΕΥΠ, του πρωθυπουργικού γραφείου, των συγγενών του κ. Μητσοτάκη πάνω στην εξαχρείωση των θεσμών, που τόσο μεθοδικά εργάστηκε ως προς αυτό.
Αλλά αυτή είναι φενακισμένη πραγματικότητα. Είναι φτιαγμένη με σαθρά υλικά, με αλαζονεία και αυταρχισμό. Αυτή είναι πολιτεία καθεστωτισμού διαμορφωμένη με περισσή επιμέλεια από τον κ. Μητσοτάκη. Οι θεσμοί υποταγμένοι στην κυβερνητική εξουσία, εξουσία που είναι αγκαλιά με την οικονομική εξουσία. Φυσικό… Τόσο χρήμα από το Ταμείο Ανάκαμψης εκεί πήγε. Τόση εύνοια για ασύδοτη κερδοσκοπία στην αγορά, που συνεχίζει με την ακρίβεια να τσακίζει τις οικογένειες.
Πρωταθλήτρια στη διαφθορά η χώρα μας. Τα πρόσφατα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου είναι αποκαλυπτικά!
Το 68% των Ευρωπαίων πιστεύουν ότι η διαφθορά είναι γενικευμένη, με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται μεταξύ των πολιτών στην Ελλάδα (98%), στην Πορτογαλία (96%), στη Μάλτα (95%) και τη Σλοβενία (95%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Φινλανδία (18%), τη Δανία (26%) και το Λουξεμβούργο (43%). Δηλαδή σχεδόν όλοι οι Έλληνες εκτιμούν ότι ζούμε σε καθεστώς διαφθοράς και οι κυβερνητικοί νομίζουν ότι υπηρετούν κοινωνικά συμφέροντα!
Το 53% στην Ελλάδα πιστεύει ότι η διαφθορά έχει αυξηθεί, το 38% ότι η κατάσταση έχει παραμείνει το ίδιο, ενώ μόλις το 5% θεωρεί ότι η κατάσταση έχει καλυτερεύσει. Όταν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, η σπουδαιότερη εφημερίδα του κόσμου, γράφουν ότι «η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ορατή στον καθένα», τι άλλο μπορεί να προστεθεί για την παρακμή που επέφερε η συντηρητική παράταξη στη χώρα μας;
Αυτή είναι η «ποιότητα» της δημοκρατίας στη χώρα μας.
Με το τέλος της διακυβέρνησης της Ν.Δ. θα έλθει στο φως όλη η «σκοτεινή εικόνα». Τα Τέμπη βοούν και δεν πρόκειται να ξεχαστούν, όπως ελπίζουν οι υπεύθυνοι. Οι προνομιακές αναθέσεις των έργων, που δημιουργούν καρτέλ στην ενέργεια και αλλού, θα βγουν στην επιφάνεια. Οι ωμές παρεμβάσεις στη συγκρότηση των ανεξάρτητων αρχών και στη λειτουργία των πολιτειακών θεσμών, ως σταθερή πολιτική, θα καταδείξουν την καθεστωτική πρακτική.
Μπορεί το πολιτικό / κομματικό μας σύστημα να είναι κατακερματισμένο σε κάποιο βαθμό και να μην έχει τα παραδοσιακά στοιχεία του διπολισμού, αλλά προφανώς οφείλουμε να δούμε τι γίνεται και στις άλλες χώρες της Ευρώπης όσον αφορά το μοντέλο διακυβέρνησης. Μπορεί η κοινωνία μας να βρίσκεται σε αμηχανία και να μη διαμορφώνει κάποιο σαφές πλειοψηφικό ρεύμα, αλλά υπάρχουν δημιουργικές δυνάμεις που αναπτύσσουν πρωτοβουλίες και προβληματισμούς για μια προοδευτική εξέλιξη.
Το κόμμα μας βρίσκεται μπροστά σε νέα προοπτική. Η τρέχουσα κορυφαία δημοκρατική λειτουργία του δρα ως κινητήρια δύναμη για μεγαλύτερη κοινωνική αναφορά, για ισχυροποίηση της πολιτικής του πρότασης. Με πνεύμα ενότητας και συλλογικότητας αναδεικνύουμε το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ως το πολιτικό υποκείμενο, που θα εκφράσει τους νέους δημιουργικούς καιρούς.
Ένας βασικός στόχος μας είναι να δοθεί τέλος στη διακυβέρνηση της Ν.Δ. Η αρχή του τέλους έχει τεθεί – το εκλογικό αποτέλεσμα των πρόσφατων Ευρωεκλογών. Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία φέρνει μια νέα πολιτική κουλτούρα. «Χρειάζεται να γίνει κατανοητό πως η πολιτική δεν μπορεί να είναι μόνο ένα παιχνίδι εξουσίας, αλλά και ένα μέσο γνώσης της πραγματικότητας. Αυτή η γνώση μπορεί να συμβάλει ώστε να προβάλλει η σοσιαλδημοκρατική αριστερά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον νέα κοινωνικά πρότυπα και νέες μορφές διακυβέρνησης…» (Γ. Σιακαντάρης, Το πρωτείο της δημοκρατίας).
«Να φύγει η κυβέρνηση της διαφθοράς και της αδιαφάνειας, των ανισοτήτων και των σκανδάλων. Να αγωνιστούμε για τον εκδημοκρατισμό της δημόσιας ζωής. Να γίνει ανακατανομή του πλούτου. Να στηριχτούν τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα. Να διαμορφωθεί ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης».
Εδώ είναι πλέον το μείζον πολιτικό διακύβευμα, τα βασικά κοινωνικά προτάγματα της κοινωνίας και των εργαζόμενων, της δικαιοσύνης και της προόδου.