Μια νέα διάκριση για τον Πυργιώτη Πολιτικό Μηχανικό Αχιλλέα Κ. Αναστασίου

Ημερομηνία: 11-12-2025

 

Μια νέα διάκριση για τον Πυργιώτη Πολιτικό Μηχανικό Αχιλλέα Κ. Αναστασίου

 

 

 

 

Ο εκλεκτός νέος συμπολίτης  Αχιλλέας Κ. Αναστασίου, κατόπιν κρίσεως στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής,  πήρε τη μεγάλη χαρά να εγκριθεί η αίτησή του και είναι πλέον μέλος του Επιστημονικού Τμήματος ΕΤΑΜ .

Το Ελληνικό Τμήμα Αντισεισμικής Μηχανικής είναι μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Αντισεισμικής Μηχανικής ( International Association for Earthquake Engineering) και εδρεύει στο Τόκιο, καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αντισεισμικής Μηχανικής ( European Association for Earthquake Engineering EAEE) .

O κ. Αναστασίου είναι Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός MEng , κατέχει Πτυχίο Μάστερ στα Ανώτερα Μαθηματικά MSc και είναι Υποψήφιος Πανεπιστημιακός Διδάκτωρ Ph.D Cand.


«
»

Ροή
11 Δεκεμβρίου, 2025Ηλεία / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ / Πολιτισμός / ΦΕΣΤΙΒΑΛ  ΤΟ ΑΞΙΟΜΑΧΟ Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου και η συναρπαστική κινηματογραφική διαδρομή στο πλαίσιο του 28ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους       Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου: Η εκπαίδευση δεν έχει ηλικία   Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) Πύργου πραγματοποίησε μια ξεχωριστή πολιτιστική εκδήλωση την Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου 2025. Εκπαιδευόμενες και εκπαιδευόμενοι του Σχολείου παρακολούθησαν μια προσεκτικά επιλεγμένη συλλογή από ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους στο ιστορικό Θέατρο «Απόλλων», εντάσσοντας δυναμικά την εκπαιδευτική κοινότητα στο πλαίσιο του μεγαλοπρεπούς 28ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που έλαβε χώρα πριν από λίγες ημέρες στις πόλεις του Πύργου, της Αμαλιάδας  και σε άλλες πόλεις της Ηλείας. Η συμμετοχή αυτή αποτέλεσε πολύτιμη ευκαιρία για τους ενήλικες εκπαιδευόμενους του ΣΔΕ Πύργου να έρθουν σε επαφή με τον παγκόσμιο κινηματογράφο, να εξελίξουν την κριτική τους σκέψη και να εμπλουτίσουν την πολιτισμική τους εμπειρία. Η προβολή αποτέλεσε άμεσο εφαρμοσμένο μάθημα, τροφοδοτώντας το εκπαιδευτικό έργο του Σχολείου, που πέρα από τα βασικά μαθήματα, στοχεύει στην ενδυνάμωση και κοινωνικο-πολιτιστική ένταξη των ενηλίκων. Ανοιχτές Εγγραφές για Νέους Εκπαιδευόμενους Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου απευθύνεται σε ενήλικες που επιθυμούν να ολοκληρώσουν ή να ενισχύσουν τη βασική τους εκπαίδευση, να αποκτήσουν νέες δεξιότητες και να ανοίξουν νέους ορίζοντες στη ζωή τους. Οι εγγραφές για τη νέα εκπαιδευτική περίοδο γίνονται καθημερινά, απογευματινές ώρες, 4:30 μ.μ. – 8:30 μ.μ., στον χώρο του Σχολείου. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα σπουδών, τα δικαιώματα εγγραφής και τη διαδικασία, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν: Τηλεφωνικά:στο 26210 20.350 (απογευματινές ώρες, 4:30 μ.μ. – 8:15 μ.μ.) Μέσω email:[email protected] Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου προσκαλεί κάθε ενήλικο που πιστεύει στην αξία της δια βίου μάθησης να κάνει το πρώτο βήμα. Εδώ, η εκπαίδευση συναντά την υποστήριξη, η δεύτερη ευκαιρία βρίσκει δρόμο και οι προσωπικοί στόχοι γίνονται πραγματικότητα. Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου: Η εκπαίδευση δεν έχει ηλικία.   Για επιπλέον πληροφορίες: Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου Τηλ.: 26210 20.350 (4:30 μ.μ. – 8:15 μ.μ.) Email: [email protected] [...]
11 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ  Μια νέα διάκριση για τον Πυργιώτη Πολιτικό Μηχανικό Αχιλλέα Κ. Αναστασίου         Ο εκλεκτός νέος συμπολίτης  Αχιλλέας Κ. Αναστασίου, κατόπιν κρίσεως στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής,  πήρε τη μεγάλη χαρά να εγκριθεί η αίτησή του και είναι πλέον μέλος του Επιστημονικού Τμήματος ΕΤΑΜ . Το Ελληνικό Τμήμα Αντισεισμικής Μηχανικής είναι μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Αντισεισμικής Μηχανικής ( International Association for Earthquake Engineering) και εδρεύει στο Τόκιο, καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αντισεισμικής Μηχανικής ( European Association for Earthquake Engineering EAEE) . O κ. Αναστασίου είναι Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός MEng , κατέχει Πτυχίο Μάστερ στα Ανώτερα Μαθηματικά MSc και είναι Υποψήφιος Πανεπιστημιακός Διδάκτωρ Ph.D Cand. [...]
11 Δεκεμβρίου, 2025Ηλεία / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ / Πολιτισμός / ΦΕΣΤΙΒΑΛ  ΤΟ ΑΞΙΟΜΑΧΟ 2ο Γυμνάσιο Πύργου και η επίσκεψη στο Σχολείο μελών της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής Νέων του 28ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους          Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο 2ο Γυμνάσιο Πύργου των μελών της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής Νέων του 28ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους. Τα μέλη της επιτροπής ήταν πέντε, δύο μαθήτριες από την Ιταλία, ένας μαθητής και μια μαθήτρια από τη Γερμανία, οι οποίοι είναι εκπρόσωποι των συνεργαζόμενων με το Φεστιβάλ Ολυμπίας οργανισμών, Giffoni (Ιταλία) και Lucas (Γερμανία) και ο πρώην μαθητής του σχολείου μας Σάκης Αντύπας. Μαθητές και μαθήτριες της Γ’ τάξης του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν τα μέλη της  επιτροπής και να συνομιλήσουν για την εμπειρία τους να είναι μέλη κριτικών επιτροπών, να συμμετέχουν σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου για παιδιά και νέους, καθώς και την εμπειρία τους από το φεστιβάλ Ολυμπίας. Παρουσιάστηκαν βίντεο και φωτογραφίες από το πρόγραμμα των μελών της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής Νέων στο Φεστιβάλ Ολυμπίας την εβδομάδα του Φεστιβάλ, που περιελάμβανε παρακολούθηση και αξιολόγηση ταινιών, συζήτηση των μελών της επιτροπής για τις ταινίες, κοινωνικές δραστηριότητες κ.α.. Παρών στη συνάντηση ήταν και ο κ. Κωνσταντίνος Κορρές συντονιστής της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής Νέων, Πολιτιστικός Διαχειριστής & Υπεύθυνος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων. [...]
11 Δεκεμβρίου, 2025Ηλεία / Κοινωνία / ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ / Ρεπορτάζ  Μια νέα παιδική χαρά έχει ήδη εγκατασταθεί στο Κατάκολο         Ο Δήμος Πϋργου εγκατέταησε νέα παιδική χαρά στο επίνειο του Πύργοτ, το Κατάκολο,δημιουργώντας μία σύγχρονη και πιο ασφαλή από την προηγούμενη παιδική χαρά. Επειδή υπήρξαν κάποιες ενστάσεις για το θέμα αυτό, από κάποιους παράγοντς του Κατακόλου, με την έννοια ότι η παιδική χαρά που αντικαταστάθηκε ήταν στην πραγματικότητα καινούργια, με χρήση δυό χρόνων, όπως μας είπαν. Γι΄αυτό το λόγο επικοινωνήσαμε με τον Αντιδήμαρχο Τεχνικής Υπηρεσίας και Έργων κ. Βασίλη Παναγόπουλο και θέσαμε το ζήτημα. Ο ίδιος μας απάντησε ότι η παιδική χαρά που υπήρχε ήταν πολύ περισσότερο από δύο χρόνια και είχαν καταστραφεί διάφορα όργανα.  Αλλά, πρόσθεσε, φτιάξαμε καινούργια παιδική χαρά για ένα ακόμα λόγο παραπάνω, επειδή στο Κατάκολο έρχονται πολλοί τουρίστες, για λόγους ευπρεπισμού, να αντικρίζουν κάτι αισθητικά πιο ωραίο από την προηγούμενη εγκατάσταση. ΑΝΚ – ΑΥΓΗ Πύργου [...]
10 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ / Πολιτισμός  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΠΥΡΓΟΥ ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ     Η ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ Χ.Ε.Π. ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ Από τον εκλεκτό Θεολόγο και Φιλόλογο π. Βαρνάβα Λαμπρόπουλο   Ο Θεολόγος και Φιλόλογος π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης και Ιερομόναχος στην Ιερά Μονή Προφ. Ηλιού Πρεβέζης θα είναι ομιλητής την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων της Χριστιανικής Ένωσης (Πατρόκλου και Μεγ. Αλεξάνδρου) στον Πύργο. Η ομιλία θα ξεκινήσει στις 18.00 και το θέμα της είναι «Περιμένοντας τον Ελευθερωτή». Η είσοδος είναι ελεύθερη. [...]
10 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Πολιτισμός  Μη χάσετε την αναμενόμενη θαυμάσια μουσική εκδήλωση <<Αλησμόνητες Νότες της Ελλάδας>>   [...]
10 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Ρεπορτάζ  Η ΔΙΠΛΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΣΕ ΔΥΟ ΦΑΣΕΙΣ Ο αποκλεισμός του Διοικητηρίου στον Πύργο λίαν πρωί και η πορεία των τρακτέρ στους δρόμους της πόλης     ΤΟ ΔΕΛΕΑΡ ΤΗΣ ΕΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ Ο ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ! Υποχρέωσαν την Ελλάδα να παίρνει τα προϊόντα από το εξωτερικό, τα οποία πριν από την ΕΟΚ τα παρήγαγε η ίδια…!!!     Την Τρίτη 9 του Δεκέμβρη 2025, που γιόρταζαν οι Αννούλες και χρόνια τους πολλά, μες στα βαθιά χαράματα το πουρνό ώρα 6.30, αγριεμένων καιρών ενός ανάστατου κόσμου, στο λυκαυγές μιας εν εξελίξει εξεγερσιακής και κατά το μάλλον ή ήττον προεπαναστατικής κατάστασης να αχνοφαίνεται στην ροδαυγή της μέρας, Αγρότες αποφασισ.ένοι και κυρίως κτηνοτρόφοι της περιοχής της Πηνείας, περικύκλωσαν το Διοικητήριο Πύργου… Η κίνηση αυτή ανακαλεί στη μνήμη μέσα από την Ιστορία καταδρομικές επιχειρήσεις, με ακρίβεια, συνέπεια και αποφασιστικότητα… Στον αποκλεισμό της Π.Ε. Ηλείας και των δύο εισόδων συμμετείχαν και αλληλέγγυοι, εκπρόσωποι σωματείων της πόλης κ.ά. Δεν επετράπη η είσοδος σε κανέναν υπάλληλο της Αντιπεριφέρειας, με εξαίρεση τους υπαλλήλους της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας, οι οποίοι θα μετέβαιναν για ελέγχους. Γύρω στις 8.30 το πρωί έφτασε στο Διοικητήριο ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Νίκος Κοροβέσης, ο οποίος παρέμεινε στην είσοδο του κτηρίου και οι κτηνοτρόφοι του εξήγησαν την τεράστια καταστροφή που έχει υποστεί το ζωικό κεφάλαιο εξαιτίας των ζωονόσων . Ο κ. Κοροβέσης ρώτησε για την όλη κατάσταση και του είπαν ότι κατά τις 11.30 με 12 το μεσημέρι θα έρουν και τα τρακτέρ. Ο Αντιπεριφερειάρχης έφυγε από το κτήριο και επέστρεψε κατά την άφιξη των τρακτερ. Οι αγρότες του επέδωσαν υπόμνημα, όπου εκεί αναφέρονται όλα τα βασικά αιτήματα, καθώς και ένα επιστημονικά ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας. Στο Υπόμνημα γίνεται λόγος για το θεμέλιο της αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης, που είναι ο Πρωτογενής Τομέας, αλλά δυστυχώς από την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, από πλεονασματικά τα προϊόντα μας γίνανε ελλειμματικά! Από έρευνα σε στοιχεία εισαγωγών προϊόντων από διάφορες χώρες, ενώ με το παραπάνω τα παράγαμε εμείς, προέκυψαν συγκλονιστικά στοιχεία… Και είναι μεγάλο όνειδος μία χώρα σαν την Ελλάδα, με αγροτικό κυρίως πληθυσμό μέχρι και πριν την είσοδό μας στην ΕΟΚ, να εισάγονται προϊόντα από ξένες χώρες, διότι ακριβώς αυτά τα ίδια και καλύτερα που παράγαμε εμείς, έγιναν ένα μεγάλο κενό αέρα… Το θλιβερό γεγονός που εισάγουμε αυτά τα προϊόντα έχει ως εξής : Φέρνουμε κρεμμύδια από την Κορέα και την Κίνα. Φέρνουμε πατάτες από την Αίγυπτο. Φέρνουμε κρασιά (παγοκολώνες) από την Χιλή και από τη Νέα Ζηλανδία. Φέρνουμε χυμούς πορτοκαλιών (παγοκολώνες) από την Βραζιλία. Φέρνουμε κρέατα από την Αργεντινή και από την Γαλλία που είναι υποβαθμισμένα. Φέρνουμε χοιρινά από την Ολλανδία. Προσέξτε τώρα, αγαπητοί Αναγνώστες, όσον αφορά την προμήθεια χοιρινού από την Ολλανδία, υπήρχαν παλαιότερες καταγγελίες από τον αείμνηστο Στοφόρου, Καθηγητή Ζωοτεχνίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είχε αναπτύξει μελέτη για τα εισαγόμενα τότε χοιρινά ότι είχαν μολυνθεί από πανώλη. Μια άλλη σοβαρή επίσης καταγγελία ήταν για την εισαγωγή από την Ιαπωνία και μάλιστα από την περιοχή της Φουκοσίμα, αλιευμάτων, με τον κίνδυνο της μόλυνσης από τη ραδιενέργεια. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός με εντοπιότητα το Κατάκολο είναι αυτό που έλαβε χώρα τη 10ετία του 2000, όταν η ΕΕ έδινε επιδοτήσεις για να καούν οι βάρκες των ψαράδων στο Κατάκολο και να παραδώσουν τις άδειες με 10.000 ευρώ η κάθε μία. Αυτό το γεγονός επέφερε την αναγκαστική εισαγωγή από χώρες του εξωτερικού αλιευμάτων…!!! Μία άλλη αρνητική επίπτωση σε βάρος του δικού μας πρωτογενούς τομέα ήταν παλαιότερα η εισαγωγή από τις απέραντες πεδιάδες της Ουκρανίας αραβοσίτου υποβαθμισμένων ποσοτήτων από κατάλοιπα ραδιενεργών στοιχείων , Καίσιο, λόγω του Τσερνομπίλ…!!! Τώρα προσέξτε το πολύ σημαντικό για τη χώρα μας : Η Ελλάδα προ ΕΕ και κυρίως προ ΕΟΚ είχε πολύ μεγάλες δυνατότητες να θρέψει τον πληθυσμό με ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα, με πολύ καλές και σταθερές τιμές. Στον τόπο μας ή τότε Ένωση Συνεταιρισμών Ηλείας – Ολυμπίας συγκέντρωνε στα ξηραντήρια του Επιταλίου 60.000 τόνους καλαμπόκι κάθε χρόνο…!!! ΕΠΟΜΕΝΩΣ τι δέον γενέσθαι? Ένα μεγαλόπρεπο ΟΧΙ στην μεταγενέστερη της ΕΟΚ των μονοπωλίων Ευρωπαϊκή Ένωση των γιγάντιων συνασπισμένων στις πολυεθνικές συγκεντρώσεις κεφαλαίου αδίστακτων μονοπωλίων, που ορφάνεψαν τη χώρα μας διαλύοντας τον παραγωγικό ιστό του Πρωτογενούς της Τομέα! ΑΡΘΡΟρεπορτάζ με φωτό και βίντεο ΑΝΚ – ΑΥΓΗ Πύργου [...]
9 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία  ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΩΝ ΠΥΡΓΟΥ- ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ – ΖΑΧΑΡΩΣ     Ψήφισμα συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους αγρότες   Ο Σύλλογος Εργαζομένων Δήμων Πύργου-Αρχαίας Ολυμπίας-Ζαχάρως , εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξή του  στον δίκαιο αγώνα των αγροτών όλης της Ελλάδας. Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί στρατηγικής σημασίας πυλώνα και βασικό στήριγμα της εθνικής οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής της υπαίθρου. Από τη βιωσιμότητά του εξαρτάται η τοπική αγορά, η λειτουργία υπηρεσιών και η δυνατότητα των κατοίκων να παραμείνουν στον τόπο τους. Οι αγρότες και κτηνοτρόφοι έρχονται αντιμέτωποι με το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής, τις μειωμένες τιμές στα προϊόντα τους, τις καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις, καθώς και τα φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού όπως οι «ελληνοποιήσεις» και οι αθρόες εισαγωγές αμφίβολης ποιότητας.        Ως εργαζόμενοι στον Δημόσιο Τομέα γνωρίζουμε ότι η εγκατάλειψη της υπαίθρου επηρεάζει άμεσα τις οικογένειες και τις ζωές μας. Η στήριξη του αγροτικού κόσμου είναι αναγκαία προϋπόθεση για να παραμείνουν ζωντανές οι κοινότητές μας.        Στηρίζουμε τα αιτήματα των αγροτών για: Άμεση και ουσιαστική εξυγίανση των οργανισμών και σωστή λειτουργία των θεσμών που αφορούν την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή και οικονομία. Μείωση του κόστους παραγωγής. Διασφάλιση αξιοπρεπούς και σταθερού εισοδήματος. Άμεση καταβολή αποζημιώσεων. Μέτρα προστασίας και ενίσχυσης της ελληνικής παραγωγής. Καλούμε την Πολιτεία να ανοίξει άμεσα έναν πραγματικό διάλογο, εξετάζοντας με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και πνεύμα ειλικρινούς συνεργασίας τα αιτήματα των αγροκτηνοτρόφων και να δώσει ουσιαστικές λύσεις που θα ενισχύσουν την ελληνική γεωργία/κτηνοτροφία εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα του αγροτικού τομέα και της ελληνικής υπαίθρου.   Ο αγώνας των αγροτών είναι δίκαιος και είναι αγώνας όλων μας.      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ                                                         ΓΑΖΟΥ ΕΛΕΝΗ [...]
9 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Χρονογράφημα  Το χρονογράφημα της Δευτέρας                                       με την Ήρα Αλ. Κάζογλη       Ο Μανωλιός και τα ρούχα του   Η στήλη παρακολουθεί τη μόδα, και με έκπληξη μαθαίνει για ένα νέο στυλ της εποχής. Για το στυλ της ενδυματολογικής εγκράτειας επίκαιρων υποθέσεων.  Πιο συγκεκριμένα, για τους κανόνες ντυσίματος των γυναικών στη συνάντησή τους με τη Δικαιοσύνη και λοιπούς θεσμικούς φορείς. Πάντα, βέβαια, γνωρίζαμε ότι η κάθε στιγμή απαιτεί το δικό της στυλ, αλλά πρόσφατα γνωρίσαμε τα ενδυματολογικά σύνολα που δηλώνουν την αξιοπιστία αυτής που τα φοράει.  Ευπρέπεια, μετριοφροσύνη, σεβασμό και μια νότα πληγωμένης σεμνότητας, είπαν οι ειδικοί πως απέπνεε η εμφάνιση της γνωστής και ως αγρότισσας με τη Φερράρι, κατά τη διαδικασία της Εξεταστικής Επιτροπής για το γνωστό σε όλους μας σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το πιο τρανό παράδειγμα. Μια στυλιστική εικόνα διαφορετική από αυτήν που έδειξε μέσα από δημόσιες αναρτήσεις της, της σπάταλης πολυτέλειας και της υπέρμετρης φιλοδοξίας. Μια ενδυματολογική εγκράτεια, που προσπαθεί να υποστηρίξει τη δήλωση της αθωότητάς της. Με δυο λόγια, άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, που λέει κι η παροιμία, δηλαδή με άλλα λόγια η υπηρεσία της μόδας στυλιστικά στην εξυπηρέτηση του σκοπού. Η προσαρμογή της εμφάνισης στην κατάσταση. Η ουσία όμως της κατάστασης παραμένει η ίδια, πάντοτε. Στα ευχάριστα, μπορώ να πω, για μας τους υπόλοιπους, είναι το ότι πλέον δεν “τσιμπάμε” στο στυλ μιας επιτηδευμένης ενδυματολογικής συγκυρίας. Έχουμε εκπαιδευτεί να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι κι όχι όπως παρουσιάζονται. Ας μην ξεχνάμε και την εμφάνιση έξω καρδιά που απολαμβάνουμε τον τελευταίο καιρό από την νέα Πρέσβυ των Ηνωμένων Πολιτειών στη χώρα μας. Αυτή είναι ο αντίστροφος Μανωλιός, αλλά πάλι η εμφάνιση υπηρετεί την εξυπηρέτηση του σκοπού. Κι εδώ η ουσία παραμένει η ίδια. Κι ας κάνει η παγιέτα τη διαφορά.  Η.Κ. [...]
8 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Πολιτική  Μπροσούρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  Ηλείας που καλεί σε Γενικό Απεργιακό Μπλόκο παντού τώρα! ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ-ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ – ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε    Αγρότισσες/ες, κτηνοτρόφοι. Εργαζόμενες/οι, νέες και νέοι. Βρισκόμαστε μπροστά στη κορύφωση μιας βίαιης αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα. Αυτό αποδεικνύεται από τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας στις συνεδριάσεις της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Έχει γίνει πια φανερό πως οι διάφοροι «φραπέδες» και «χασάπηδες» σε όλη τη χώρα, όσο και η επιχείρηση «εξυγίανσης» του ΟΠΕΚΕΠΕ (μέσω της ΑΑΔΕ) υπηρετούν την ανακατανομή των αγροτικών επιδοτήσεων υπέρ των μεγαλοαγροτών, καθώς και των κυκλωμάτων που εξυπηρετούν τις βιομηχανίες τροφίμων της χώρας και των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων. Φτιάχνουν ένα ευρύ μηχανισμό στην ύπαιθρο που θα στηρίζει τον πολιτικό της σχεδιασμό σε μια περίοδο που ήδη το 80% των επιδοτήσεων το λυμαίνεται το 10% μεγαλοαγροτών-εμπόρων επιχειρηματιών. Παράλληλα η κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθυστερεί συνειδητά να πληρώσει τις άμεσες ενισχύσεις στους αγρότες. Αφήνει χωρίς εισόδημα και χωρίς κοπάδια τους κτηνοτρόφους που έχουν χτυπηθεί από την ευλογιά των προβάτων και την πανώλη των μικρών μηρυκαστικών. Δεν αποζημιώνει επί χρόνια τους αγροκτηνοτρόφους της Θεσσαλίας που χτυπήθηκαν από την κακοκαιρία Daniel. Παράλληλα επιδιώκει τον εκμαυλισμό χιλιάδων φτωχοποιημένων αγροτών – κτηνοτρόφων – μελισσοκόμων με τα 128 εκατ. ευρώ του ΜΕΤΡΟΥ 23 (έκτακτες αποζημιώσεις), τα οποία δεν θα τα πληρώσει όλα. Εκτός επιδοτήσεων πετάχτηκαν 136.000 παραγωγοί, χωρίς η κυβέρνηση να δίνει καμία πειστική αιτιολογία γι’ αυτό. Δεκάδες χιλιάδες αγρότες σε όλη τη χώρα θα πάρουν πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που έπαιρναν τα προηγούμενα χρόνια. Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ (πρώην και νυν)- μαζί με μια χούφτα βιομηχάνων-μεγαλοαγροτών, εμπόρων δίνουν μάχη να συγκεντρωθεί γη, ζώα και παραγωγή σε όσο γίνεται λιγότερα χέρια σε πλήρη διασύνδεση με τα πολυεθνικά πολυκλαδικά μονοπώλια τροφίμων. νυν). ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ακροδεξιά (και λοιποί φασίστες) στηρίζουν αυτή την πολιτική. Τα έχουν ψηφίσει όλα στο πλαίσιο της Ε.Ε Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (ιδιωτικοποιήσεις – ενίσχυση επιχειρήσεων από το ταμείο «ανάκαμψης», «πράσινη» γεωργία, αδασμολόγητες αγροτικές εισαγωγές από Ουκρανία – Λατινική Αμερική, εμπορική συμφωνία-λαιμητόμος Ε.Ε. – Mercosur, μείωση επιδοτήσεων για την πλειοψηφία των αγροτοκτηνοτρόφων, επιχειρηματικοποίηση των συνεταιρισμών κτλ) συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα την καθετοποίηση μεταξύ βιομηχανιών και μεγάλων αγροτοκτηνοτροφικών μονάδων για τον πλήρη έλεγχο της διατροφής με την πλήρη στήριξη των τραπεζών. Ελέγχουν όλο το δίκτυο συγκέντρωσης – εμπορίας και θέλουνε με κάθε τρόπο να ελέγξουν και την παραγωγή με τη συγκέντρωση αλλά και καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων (μαζική εξόντωση των κτηνοτρόφων για να δημιουργήσουν μεγάλες φάρμες). Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο λαός στα αστικά κέντρα αγοράζει τα τρόφιμα πιο ακριβά, με την κερδοφορία των μεγάλων αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων να αυξάνεται. Αυξάνουν τα κέρδη τους με το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης. Από κοντά και η «πράσινη συμφωνία» της Ε.Ε που φυτεύει ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές και φωτοβολταικά σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Αγρότισσες/ες, κτηνοτρόφοι. Εργαζόμενες/οι, νέες και νέοι. Οι τεράστιες επιστημονικοτεχνικές δυνατότητες της εποχής μας δημιουργούν τους υλικούς όρους για φτηνή και ποιοτική διατροφή του λαού. Απέναντι στην υποταγή των πάντων στην αγορά, στη λογική του αγρότη-επιχειρηματία και στο μοντέλο της κυρίαρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης που προκαλεί συγκέντρωση πλούτου και ερήμωση της υπαίθρου πρέπει εργαζόμενοι-αγροτιά-νεολαία σε κοινό μέτωπο να αγωνιστούμε μαζί για ένα νικηφόρο πρόγραμμα που περιλαμβάνει: Την πάλη για την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών επιβίωσης για να υπάρχουν όροι παραμονής στην ύπαιθρο όπως: κατώτερες εγγυημένες τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να εξασφαλίζουν ικανοποιητικό εισόδημα για αξιοπρεπή ζωή. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών σε σπίτια, οικόπεδα και αγροκτήματα για τους μικρομεσαίους αγρότες. Αφορολόγητο το οικογενειακό αγροτικό εισόδημα 12.000 ευρώ και 5000 ευρώ για κάθε παιδί. Να καταργηθεί το «μητρώο αγροτών – αγροτικών εκμεταλλεύσεων» που αποτελεί εργαλείο ξεκληρίσματος. Να πληρώσουνε οι υπεύθυνοι του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ (να μην περάσει στην ΑΑΔΕ). Να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις. Όχι στις νέες περικοπές των επιδοτήσεων για το 2028-2034. Να καταργηθεί το χρηματιστήριο ενέργειας. Αφορολόγητο πετρέλαιο (όπως οι εφοπλιστές) για να καλλιεργηθεί η γη. Άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ηλεκτρικού ρεύματος. Κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα καλλιεργητικά μέσα και εφόδια. Πλήρη αποζημίωση για τα θανατωμένα ζώα από την ευλογιά τον καταρροϊκό πυρετό, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, βοήθεια για την δωρεάν ανασύσταση των κοπαδιών. Οργανωμένος εμβολιασμός ενταγμένος μετά από δημόσια έρευνα σε ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης ζωονόσων με κριτήριο τις ανάγκες της εγχώριας παραγωγής και όχι των κερδών των μεγάλων βιομηχανιών. Πλήρη δημόσια ασφάλιση της παραγωγής . Να ξαναδοθούν τα δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα και το επίδομα άδειας στους συνταξιούχους του ΟΓΑ – Αύξηση της αγροτικής σύνταξης. Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. Όχι στην εμπορευματοποίηση (μέσω ΣΔΙΤ) -ιδιωτικοποίηση του νερού. Ισοτιμία δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων της υπαίθρου ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος και θρησκεία. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού και για τους εργάτες -τριες γης (ντόπιους, μετανάστες και πρόσφυγες), δικαίωμα στη συλλογική έκφραση των εργατών -τριών γης. Όχι τις ιδιωτικοποιήσεις. Άμεσες μαζικές προσλήψεις γεωτεχνικών. Την δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων παραγωγών. Συνεταιρισμοί ενταγμένοι σε μια σχεδιοποιημένη οικονομία με κριτήριο ότι θέλουμε να γίνουμε οι «ελεύθεροι συνεταιρισμένοι παραγωγοί». Στους δημοκρατικούς πρωτοβάθμιους παραγωγικούς συνεταιρισμούς να δώσουμε τη μάχη της συμμετοχής των μελών και τον κοινωνικό έλεγχο. Την δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα τροφίμων, ερευνητικών κέντρων, κέντρων σποροπαραγωγής, παραγωγής λιπασμάτων και ζωοτροφών σε συνεργασία με τους συνεταιρισμούς που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες Την εθνικοποίηση-κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας (καθώς και όλων των αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων). με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Αγρότισσες/ες, κτηνοτρόφοι. Εργαζόμενες/οι, νέες και νέοι. Καμιά εμπιστοσύνη στη κυβέρνηση της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, του 13ωρου, του σύμμαχου του Νετανιάχου και της χρηματοδότησης του ναζί Ζελένσκι . Γενικό απεργιακό μπλόκο παντού τώρα. ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Η διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση της χώρας από την Ε.Ε, η φορολόγηση και η μείωση των κερδών του κεφαλαίου, η ριζική μείωση των πολεμικών δαπανών, με κρατικές επιδοτήσεις, θα ανοίξουν το δρόμο για την ανάδειξη των συλλογικών παραγωγικών δυνάμεων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, που αποτελούν την κύρια παραγωγική δύναμη. Ένας οργανωμένος λαός που θα του ανήκει η χώρα του μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για μια κοινωνία στα χέρια των παραγωγών του πλούτου. [...]
8 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ / Πολιτισμός  ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΣΕ ΠΥΡΓΟ ΚΑΙ ΑΜΑΛΙΑΔΑ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ   28ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΣ  ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ 25η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ CAMERA ZIZANIO                                                              Στην κατάμεστη αίθουσα του Συνεδριακού Κέντρου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας στον Πύργο, σε γιορτινό και χαρούμενο κλίμα, έπεσε η αυλαία του 28ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και της 25ης CAMERA ZIZANIO. Το Φεστιβάλ ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον καθώς μπαίνει επιτέλους σε τροχιά υλοποίησης το έργο ανάπλασης και επανάχρησης του παλιού βιομηχανικού συγκροτήματος του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού στο κέντρο του Πύργου, το οποίο θα μετατραπεί σε πολυχώρο πολιτισμού και εκπαίδευσης, με τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Κέντρου Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας. Πριν λίγες μέρες η Περιφερειακή Επιτροπή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ενέκρινε την δημοπράτηση του έργου. Στον ΑΣΟ  θα βρουν μόνιμη στέγη οι δραστηριότητές του Φεστιβάλ, αλλά όπως υπογράμμισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Παντελής Παντελόγλου «το σχέδιο αυτό, όταν ολοκληρωθεί θα είναι κάτι πολύ όμορφο που δεν θα αφορά μόνο το Φεστιβάλ αλλά όλη την Περιφέρεια».   *Το βραβείο καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους απέσπασε μία ιδιαίτερη ταινία, γυρισμένη στα μακρινά νησιά Γκαλαπάγκος: το Περί της ανακάλυψης των ειδών / On the Invention of the Species της Tania Hermida (Εκουαδόρ-Κούβα) αφηγείται το εσωτερικό ταξίδι ενηλικίωσης μιας θλιμμένης και αμίλητης 12χρονης που φτάνει στα Γκαλαπάγκος για να διαχειριστεί τον παράξενο θάνατο του αδερφού της. Η επαφή της με τα ιγκουάνα, τη μοναδική χλωρίδα και πανίδα του τόπου, αλλά και με μερικούς ξεχωριστούς ανθρώπους, θα την βοηθήσουν να κάνει ένα νέο ξεκίνημα και να βρει το νόημα της ζωής.   *Το βραβείο ντοκιμαντέρ Kids and Docs απονεμήθηκε στο Συμβούλιο του μέλλοντος / Future council του Damon Gameau (Αυστραλία-Ολλανδία). Ο σκηνοθέτης καλεί οκτώ παιδιά στην απόλυτη σχολική εκδρομή: ένα οδικό ταξίδι σε όλη την Ευρώπη για να συναντήσουν ισχυρούς ηγέτες και να αναζητήσουν λύσεις στα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά μας προβλήματα. Ένα ταξίδι ενηλικίωσης που τολμά να φανταστεί ένα πιο φωτεινό μέλλον.   *Το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους μυθοπλασίας κέρδισε η Κινηματογραφική Λέσχη Μικροί Επαναστάτες / Little Rebels Cinema Club του Khozy Rizal (Ινδονησία) ο οποίος μας ταξιδεύει πίσω στο 2008: ένα 14χρονο αγόρι, προσπαθεί να αναπαραστήσει μαζί με τρεις κολλητούς του μια εμβληματική σκηνή από μια ταινία ζόμπι, χρησιμοποιώντας τη βιντεοκάμερα του Άντζι, του θλιμμένου και οργισμένου emo αδερφού του.   *Το βραβείο καλύτερου animation πήγε Στο πούλμαν / Autokar της Sylwia Szkiłądź (Βέλγιο-Γαλλία). Στη δεκαετία του 1990, η 8χρονη Άγκατα φεύγει από την Πολωνία για το Βέλγιο. Όταν το μολύβι της πέφτει και χάνεται στο πούλμαν, βυθίζεται σε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο παράξενους επιβάτες μισούς ανθρώπους-μισούς ζώα. Το ταξίδι της μετανάστευσης μετατρέπεται σε μια μαγική, μυητική περιπέτεια.   *To βραβείο της ECFA (Ευρωπαϊκή Ένωση για τον Παιδικό Κινηματογράφο) για μεγάλου μήκους ταινία απονεμήθηκε στο Χυμένο γάλα / Spilt milk του Brian Durnin (Ιρλανδία-Ηνωμένο Βασίλειο) ο οποίος αφηγείται μια σκληρή ιστορία για ναρκωτικά στο Δουβλίνο του ’80, ουσιαστικά για να μιλήσει για την δύναμη της αγάπης αλλά και της κοινότητας. *Το βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας μικρού μήκους για παιδιά και νέους απέσπασε Το Τ3στ / The T3st του Αλέξανδρου Τσιλιφώνη με ήρωα ένα αγοράκι που αντιλαμβάνεται αλλιώς τον κόσμο. Την πλήρη λίστα των βραβείων, όπως και τα βραβεία της 25ης CAMERA ZIZANIO, θα βρείτε εδώ: https://olympiafestival.gr/news/ta-vraveia-28oy-diethnoys-festival/                                     ************************************************ *************************************************         Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως η ελληνική επιτροπή των παιδιών της τρίτης ηλικιακής κατηγορίας (17-20 χρονών) του Διεθνούς Τμήματος της Camera Zizanio, βράβευσε το νεαρό Λιβανέζο σκηνοθέτη Anis Nassereddine για την ταινία Μια πόλη χωρίς πουλιά. Στο συγκλονιστικό φιλμάκι, ένας νεαρός φροντιστής ενός ηλικιωμένου τυφλού που διέθετε  βομβητή χάνει και ο ίδιος την όρασή του, μετά την ισραηλινή επίθεση με τους βομβητές που εξερράγησαν.   Παίρνοντας τον λόγο, ο Δήμαρχος Πύργου Στάθης Καννής είπε πως το Φεστιβαλ Ολυμπίας μας ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο ξεκινώντας από μια μικρή επαρχιακή πόλη: τον Πύργο, δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να γνωριστούν, να δημιουργήσουν και να διασκεδάσουν μαζί, και ευχήθηκε «να είμαστε γεροί να ξαναανταμώσουμε του χρόνου, ακόμα πιο δημιουργικοί».   Χαιρετισμό απηύθυνε και η βουλεύτρια Διονυσία Αυγερινοπούλου, η οποία εκπροσώπησε τον πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη. «H Βουλή των Ελλήνων εδώ και 11 χρόνια απονέμει στο Φεστιβάλ το βραβείο της “Aνθρώπινες αξίες” στηρίζοντας αυτόν τον θεσμό και υπενθυμίζοντάς μας πως ο κινηματογράφος είναι η κοινή γλώσσα όλων των λαών». Φέτος το βραβείο κέρδισε η ιταλική ταινία Το αγόρι με το ροζ παντελόνι της Margherita Ferri που «με ευαισθησία ξεδιπλώνει την αληθινή ιστορία ενός έφηβου που έδωσε τέλος στη ζωή του λόγω εκφοβισμού και διαδικτυακού εκφοβισμού».   Τις εντυπώσεις έκλεψαν ως συνήθως τα best of αποσπάσματα από τα βιντεάκια Daily News των Ζιζάνιων του φεστιβάλ, για το διεισδυτικό χιούμορ τους αλλά και τα ευαίσθητα σχόλιά τους για την Παλαιστίνη και τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», είπαν με μια φωνή. «Οι Δεκέμβρηδες είναι του Αλέξη». Τα φετινά Daily News ήταν αφιερωμένα στον αγαπημένο συνεργάτη μας Κώστα Κατράκη που έφυγε πρόωρα από κοντά μας.   Ένας εναλλακτικός Πύργος της Βαβέλ ήταν το θέμα του φετινού 15ου πολυεθνικού εργαστηρίου Mythos Project και το κοινό είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει δύο από τις ταινίες που δημιουργήθηκαν αυτές τις μέρες με δημιουργούς παιδιά από όλον τον κόσμο, που παρά τη διαφορετική γλώσσα τους, μπόρεσαν να επικοινωνήσουν μέσω του σινεμά.   Όπως ανέφερε η  Ζωή Μπέκιου, ένα πρώην “Ζιζάνιο” και πρωτοετής φοιτήτρια νομικής σήμερα, που παρουσίασε την τελετή, η κεντρική εβδομάδα του Φεστιβάλ μπορεί να ολοκληρώθηκε στον Πύργο, αλλά οι δράσεις του συνεχίζονται με προβολές σε Βαρθολομιό, Γαστούνη, Λεχαινά και Ζαχάρω, με άλλα 70 εργαστήρια στην Ηλεία εντός της σχολικής χρονιάς, με το «Σινεμά στις Πλατείες», αγαπημένο θεσμό του φεστιβάλ το καλοκαίρι, και πολλές ακόμα εκδηλώσεις.   Ανεβαίνοντας στη σκηνή, ο Μανώλης Μελισσουργός, καλλιτεχνικός διευθυντής της Camera Zizanio, είπε: «Να ξέρουμε τα γιατί μας… Μας λένε συχνά, “είμαστε στο χώρο του παιδικού κινηματογράφου γιατί είμαστε γονείς και δεν έχουμε διέξοδο για τα παιδιά μας. Αλλά όσοι  από το Φεστιβάλ Ολυμπίας μπήκαμε σε αυτόν τον χώρο δεν το κάναμε για τα δικά μας παιδιά. Το κάναμε για όλα τα παιδιά αυτού του τόπου». Και ο ίδιος, αλλά και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Παντελής Παντελόγλου άλλωστε, πρώτα ξεκίνησαν να δουλεύουν στο φεστιβάλ και μετά απέκτησαν τα παιδιά τους (11 και 5 ετών αντίστοιχα).   Ο Παντελής Παντελόγλου έκλεισε τη βραδιά ευχαριστώντας ονομαστικά όλους τους συνεργάτες του και τους εθελοντές και υπογραμμίζοντας πως «η εβδομάδα αυτή κλείνει με συγκίνηση αλλά ήδη από αύριο ξεκινάμε και πάλι για την επόμενη διοργάνωση».Θυμίζοντάς μας πως «το φεστιβάλ δημιουργεί ευκαιρίες για όλον τον χρόνο…».   Όπως άλλωστε είπε, ο παλαίμαχος κινηματογραφιστής και  φανατικός υποστηρικτής του φεστιβάλ Νίκος Καβουκίδης, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει θεσμοθετήσει και βραβείο στην Camera Zizanio προσφέροντας τεχνική υποστήριξη στην επόμενη ταινία του νικητή, «όποτε έρχομαι στο Φεστιβάλ Ολυμπίας, κερδίζω χρόνια….»   ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ   Μια επιλογή από τις βραβευμένες ταινίες του Φεστιβάλ θα προβληθεί στο καθιερωμένο διήμερο του Φεστιβάλ Ολυμπίας στην Αθήνα, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος στις 24 και 25 Ιανουαρίου. Στο πρόγραμμα του διημέρου θα ενταχθούν και άλλες χρήσιμες εκδηλώσεις που θα απηχούν το πρόγραμμα της κεντρικής διοργάνωσης και θα προαναγγέλλουν τις επόμενες δραστηριότητες.   Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στη βάση Προγραμματικής Σύμβασης Πολιτισμικής Ανάπτυξης και ενισχύεται από τη Βουλή των Ελλήνων, το Creative Europe / Media, το ΕΚΚΟΜΕΔ, την ΕΡΤ (που είναι και Χορηγός Επικοινωνίας) και τους δήμους Πύργου και Ήλιδας.     *Η συμμετοχή μαθητών, εκπαιδευτικών και άλλων ωφελούμενων στις προβολές και τις λοιπές δραστηριότητες του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio είναι δωρεάν. [...]
8 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κοινωνία / Οικονομία / ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ  Μία de profundis εξομολόγηση του συντάκτη : <<Γράφω γιατί…>>         Γιατί έχουν δίκιο οι αγρότες     Γράφει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών   Γράφω αυτό το κείμενο γιατί μεγάλωσα σε αγροτική οικογένεια και ξέρω από πρώτο χέρι τι σημαίνει μόχθος, αβεβαιότητα και αγωνία για το αύριο. Γράφω, γιατί δεν ανέχομαι να βλέπω την κυβέρνηση να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις «κανονικότητας», την ώρα που οι αγρότες οδηγούνται στην οικονομική εξόντωση και αναγκάζονται να κλείνουν δρόμους για να ακουστούν. Ναι, καταλαβαίνω ότι η κινητοποίηση προκαλεί ταλαιπωρία και σε άλλες κοινωνικές ομάδες αλλά η πραγματική, καθημερινή ταλαιπωρία είναι αυτή που ζουν εδώ και χρόνια οι ίδιοι οι αγρότες με το δυσβάσταχτο κόστος, τις εξευτελιστικές τιμές, τις καθυστερημένες ενισχύσεις και, πάνω απ’ όλα, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που έδειξε ένα κράτος ικανό να προστατεύει «μαϊμού δικαιούχους» αλλά ανίκανο να στηρίξει όσους πραγματικά παράγουν. Γράφω επειδή ξέρω ότι όταν ο αγρότης δεν μπορεί να ζήσει, η χώρα χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της και γράφω επειδή η σιωπή μπροστά σε αυτή τη βαρβαρότητα, είναι συνενοχή. Αυτή ακριβώς η συσσώρευση αδικίας, εγκατάλειψης και θεσμικής αποτυχίας είναι που έχει οδηγήσει στη σημερινή αγροτική κινητοποίηση, η οποία δεν αποτελεί ένα στιγμιαίο ξέσπασμα αλλά την έκφραση μιας κρίσης που έχει πλέον υπερβεί τα όρια της οικονομικής αντοχής και έχει εισέλθει στην περιοχή της κοινωνικής ασφυξίας. Οι αγρότες έχουν δίκιο, γιατί ο πρωτογενής τομέας δεν κατέρρευσε από φυσικά αίτια αλλά από συστηματική εγκατάλειψη, λανθασμένες πολιτικές και συγκεκριμένες κρατικές επιλογές που μετέτρεψαν μια ολόκληρη παραγωγική τάξη σε ευάλωτο κοινωνικό στρώμα. Έχουν δίκιο οι αγρότες, διότι η οικονομική εξίσωση της παραγωγής έχει πάψει να είναι λειτουργική. Η εκτόξευση του κόστους σε ενέργεια, καύσιμα, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και κάθε λογής εφόδια, σε συνδυασμό με την αδιαφορία του κράτους να διαμορφώσει αποτελεσματικούς μηχανισμούς ανάσχεσης, έχει οδηγήσει έναν τεράστιο αριθμό γεωργικών εκμεταλλεύσεων σε κατάσταση μη βιωσιμότητας. Η γεωργία, από βασικός πυλώνας της περιφερειακής οικονομίας, έχει μετατραπεί σε δραστηριότητα υψηλού ρίσκου και χαμηλής απόδοσης. Αυτή η οικονομική απόκλιση  είναι προαναγγελία αποδιάρθρωσης και φτωχοποίησης. Έχουν δίκιο οι αγρότες, διότι η αγορά λειτουργεί με τρόπους που μεταφέρουν όλο το βάρος στον παραγωγό. Το χάσμα ανάμεσα στην τιμή παραγωγού και την τιμή καταναλωτή έχει λάβει διαστάσεις δομικής στρέβλωσης, με τις ενδιάμεσες αλυσίδες να συγκεντρώνουν δυσανάλογη ισχύ και κέρδη. Αυτό δεν αποτελεί απόκλιση της αγοράς, αλλά αποτυχία ρύθμισης. Η Πολιτεία, αντί να διασφαλίζει ισόρροπες συνθήκες, έχει καταστεί παρατηρητής ή και συνεργός  μιας διαδικασίας που απομειώνει συστηματικά το αγροτικό εισόδημα. Έχουν δίκιο οι αγρότες, γιατί η κλιματική κρίση πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο, ενώ οι θεσμοί παραμένουν αδρανείς. Ο ΕΛΓΑ δεν λειτουργεί ως σύγχρονος μηχανισμός διαχείρισης κινδύνου αλλά λειτουργεί ως φορέας γραφειοκρατικής αποζημίωσης, αργής και συχνά ανεπαρκούς εκτός βέβαια των ημετέρων. Σε μια εποχή που οι ζημιές από ακραία φαινόμενα, ασθένειες και απρόβλεπτες μεταβολές έχουν γίνει ο κανόνας, ο παραγωγός βρίσκεται ακάλυπτος. Αυτή η υστέρηση μετατρέπει κάθε απώλεια σε υπαρξιακή απειλή για την εκμετάλλευση. Έχουν δίκιο οι αγρότες, γιατί το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποκάλυψε ότι ο ίδιος ο μηχανισμός που όφειλε να εγγυάται τη δίκαιη κατανομή των ενισχύσεων λειτούργησε παραμορφωτικά. Η παράνομη διοχέτευση πόρων σε μη δικαιούχους συνιστά κατάρρευση της εμπιστοσύνης. Όταν το κράτος δεν προστατεύει τον παραγωγό από την αδιαφάνεια αλλά την ανέχεται, η παραγωγή χάνει όχι μόνο εισόδημα αλλά και θεσμικό στήριγμα. Έχουν δίκιο οι αγρότες, γιατί τα δεδομένα καταγράφουν μια ιστορική υποχώρηση του κλάδου. Η απογραφή του 2021, με μείωση 25% του αγροτικού πληθυσμού, συρρίκνωση εκτάσεων και δραματική πτώση της κτηνοτροφίας, δεν αποτυπώνει απλώς αριθμούς, αποτυπώνει μια χώρα που χάνει τον παραγωγικό της ιστό. Έχουν δίκιο οι αγρότες, γιατί αντιλαμβάνονται αυτό που πολλές φορές το κέντρο αγνοεί. Χωρίς πρωτογενή τομέα, η χώρα γίνεται στρατηγικά τρωτή. Η παραγωγική αυτάρκεια είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής. Μια οικονομία που στηρίζεται όλο και περισσότερο σε εισαγωγές τροφίμων είναι μια οικονομία ευάλωτη σε διεθνείς κρίσεις, τιμολογιακές αναταράξεις και γεωπολιτικές πιέσεις. Αν οι αγρότες έχουν δίκιο, είναι επειδή οι διεκδικήσεις τους δεν αφορούν μόνο τους ίδιους. Αφορούν το μέλλον της παραγωγής, τη σταθερότητα των περιφερειών, τη λειτουργία των θεσμών και την ικανότητα του κράτους να προστατεύει όσους βρίσκονται στη βάση της οικονομικής πυραμίδας. Η αγροτική κινητοποίηση είναι σύγκρουση με ένα αποτυχημένο σύστημα. Και όσο η Πολιτεία επιμένει να αγνοεί τα αίτια, τόσο θα ενισχύεται η νομιμότητα της σύγκρουσης. Γι’ αυτό έχουν δίκιο οι αγρότες. Γιατί αυτή τη φορά, δεν διεκδικούν μόνο λύσεις, διεκδικούν μια άλλη πορεία για τη ζωή τους και τη χώρα. [...]
8 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ  Το σκίτσο του ΒΑΣΙΛΗ Δαγρέ για τις πλημμύρες των Αθηνών…     [...]
7 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / ΚοινωνίαΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ? Γράφει η Γεωπόνος – Τεχνική Σύμβουλος  Μαρία Δημάκου         Μια λέξη-γεγονός σκοτίζει την κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) : ΜΠΛΟΚΑ!! Πολλοί αγρότες που συμμετέχουν στα Μπλόκα, ως χτες πίστευαν στο «δικό» τους Βολευτή παρότι σιχτίριζαν  το Φραπέ του. Όμως,  θυμώσανε από την άδεια τσέπη, εξοργιστήκαν από την  κοροϊδία και βγήκαν στο δρόμο. Δεν ακούνε πια τα παπαγαλάκια που επαναλαμβάνουν δυνατά  τα εκατομμύρια που προαναγγέλλουν κάθε τόσο οι κκ Χατζηδάκης και Τσιάρας. Δεν τα ακούνε γιατί αποκρύπτουν το γεγονός ότι αφενός δεν δόθηκαν και αφετέρου όταν δίνονται μοιράζονται σε 640.000 αγρότες ως αντίδωρο… Τα αστικά κέντρα βομβαρδίζονται από τα ΜΜΕ με ένα χυλό από ΟΠΕΚΕΠΕ, Επιδοτήσεις, Εκατομμύρια, Απάτες, ανύπαρκτα ζώα και ψεύτικα βοσκοτόπια. Ο χυλός αυτός στοχεύει στο να εξισώσει το μικρομεσαίο αγρότη με την Οπεκεπιάδα. Προκαλείται είτε εκ του πονηρού είτε όχι το ερώτημα: γιατί να δίνονται επιδοτήσεις στους αγρότες? Οι απαντήσεις είναι στα πραγματικά γεγονότα, στην ιστορία των αγροτικών επιδοτήσεων Η ΕΕ από την ίδρυση της δημιούργησε την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και αποφάσισε την χορήγηση επιδοτήσεων στην αγροκτηνοτροφική παραγωγή, ρητορεύοντας τότε για «επισιτιστική ασφάλεια» και «συνοχή».  Αυτή η απόφαση (εκτός των άλλων) υποδήλωνε το γεγονός ότι η γεωργία είναι μια «ξεσκέπαστη επιχείρηση», έρμαιο στις καιρικές συνθήκες αλλά  και στα πάνω-κάτω των χρηματιστηριακών αγορών. Ο αγρότης όμως πίστεψε ότι «ανταμείβεται» για το εξαντλητικό ωράριο «πρωί-βράδυ» στο χωράφι, στα ζώα στα μελίσσια με κάθε καιρό. Η χώρα παίρνει αγροτικές επιδοτήσεις από την ένταξη της (δεκαετία 80) υπό την σταθερή προϋπόθεση να μειώσει  τον  αγροτικό πληθυσμό  κάτω από το 10%. Ο αγροτικός πληθυσμός το 1991 ήταν 2.700.000 (ΕΛΣΤΑΤ),  και το 2025 σε επίπεδο ΟΣΔΕ μετράμε max000 ΑΦΜ! Επιπλέον από το ΄90 αλλά και με τα μνημόνια κατάργησαν  κάθε δημόσια δομή προστασίας που υπήρχε  (πχ Σποροπαραγωγή, Γενετικές Τράπεζες, ΚΥΔΕΠ, Οργανισμός Βάμβακος, Ελαιουργική, Εργοστάσια Ζάχαρης κλπ)  υλοποιώντας την συνθήκη του Μάαστριχτ. Οι έως τώρα κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) τα νομοθέτησαν όλα αυτά! Με την συμμετοχή μας στην ΕΕ χάσαμε το δικαίωμα δημόσιας παρέμβασης τιμών σε όφελος του αγρότη (Στις πρώτες αντιΕΟΚικές αγροτικές διαδηλώσεις ακουγόταν το «Τιμές Αθηνών και όχι Βρυξελών»).Δεν υπάρχει πλέον καμία εγγύηση τιμής και όπως διαπιστώνουμε δεν υπάρχει και καμία εγγύηση επιδότησης. Η πραγματικότητα απέδειξε ότι οι επιδοτήσεις είχαν σκοπό η/και αποτέλεσμα την μείωση των τιμών πώλησης των παραγωγών. Οπότε, οι μεταπράτες, οι μεταποιητές και τα μεγάλα αγροδιατροφικά συμπλέγματα εξασφάλισαν φθηνές άυλες  στις πλάτες των φορολογούμενων. Η φθηνότερη  άυλη από τον αγροτοκτηνοτρόφο δεν έδωσε φθηνό προϊόν στο ράφι του σούπερ μάρκετ. Είναι πλέον εξόφθαλμη η απάτη του σλόγκαν «από το χωράφι στο ράφι». Οι επιδοτήσεις επειδή δίνονται για πολλά χρόνια και σε ετήσια βάση, κατέληξαν να γίνουν ένα βέβαιο και αναμενόμενο έσοδο στο αγροτικό νοικοκυριό. Τα χρόνια που οι επιδοτήσεις αυτές ήταν ψηλότερες, εύκολα ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος εθελοτυφλούσε, στις χαμηλές τιμές των προϊόντων του, αφού με κάποιο τρόπο «τα έφερνε βόλτα». Πολλοί αγρότες, μάλιστα, πίστευαν και έλπιζαν σε μια απλουστευμένη γραμμική, ατομική και ανοδική εξέλιξη πχ καλλιεργώ παραπάνω=παίρνω παραπάνω …  και τώρα μετράνε μόνο χρέη… Συμπέρασμα: «το τυρί το είδες, την φάκα δεν την είδες?»   Γιατί φτάσαμε στα Μπλόκα?   Μείωση επιδοτήσεων 34% καθαρή και καταγεγραμμένη σημειώνεται από το 2020 έως 2024. Συγκεκριμένα στη «μεταβατική περίοδο» (21-22 λόγω πανδημίας) υποτίθεται ότι θα ίσχυαν οι «τίτλοι δικαιωμάτων» της ΚΑΠ 2014-2020. Αντί αυτού, είχαμε ετήσια  πτώση 5-7% δηλαδή τα έτη 2020,2021,2022. Το 2023 δε, η ΚΑΠ 2023-2027 ξεκίνησε με «ταμείο» μικρότερο κατά 16% από αυτό της περιόδου 2014-2020. Οπότε, αυτές οι καταγεγραμμένες μειώσεις αθροίζονται τουλάχιστον στο 34%. Τα λαμόγια, τα κοράκια και οι κάθε λογής αυλικοί της κυβέρνησης ΝΔ αδειάζαν τα ταμεία για την πάρτη τους και για τα ανταλλάγματα της ψηφοθηρίας τους μειώνοντας ακόμη παραπάνω τις αγροτικές επιδοτήσεις. Πότε γίνονταν αυτό? Ακριβώς τα ίδια χρόνια που γινόντουσαν οι επίσημες μειώσεις, ποντάροντας στο ότι «δεν θα το καταλάβει κανείς». Γιατί δεν θα το καταλάβαινε κανείς? Επειδή η κυβέρνηση ΝΔ αφαίρεσε την δυνατότητα του αγρότη να βλέπει τον «ατομικό τίτλο δικαιωμάτων» του από το 2020 έως και σήμερα χωρίς καμία ντροπή!  Κανείς δεν γνωρίζει πλέον πόσα ακριβώς δικαιούται. Οι αγρότες υπολογίζουν με βάση το κάθε «πέρσι». Οι μειώσεις στα έτη 2023,2024 και 2025 δεν καταγράφονται «επί σκοπού» ούτως ώστε να  υπάρχει ασάφεια και να κρύβουν τα μαγειρέματα. Όμως, τελικά,  καταγεγραμμένες και μη μειώσεις συν τις  απάτες οδηγούν σε αθροιστική πτώση έως και 50%! Η ίδια η εφαρμογή της ΚΑΠ 2023-2027 μέσα και από την κάθετη πτώση των επιδοτήσεων οδήγησε και οδηγεί την ύπαιθρο και την αγροτική παραγωγή σε μείωση δυναμικού, σε αγρανάπαυση, σε μερική η πλήρη ακαλλιέργεια, σε γήρανση, μαρασμό και επισιτιστική ανασφάλεια. Μειώνει 50% τα χρήματα αλλά ταυτόχρονα επιβάλλει προϋποθέσεις για να τα πάρεις έστω κι αυτά. Τα ντύνει ως «περιβαλλοντικές δεσμεύσεις» αυξάνει την γραφειοκρατία και οδηγεί τον αγρότη σε εξάντληση.  Γελοιοποιήθηκαν όλες οι οικολογικές φούσκες της καθώς το μεγάλο μέρος των ecoschemes το υπεξαίρεσαν οι «κοντινοί» της κυβέρνησης. Η εγκληματική διαχείριση της κυβέρνησης στην επιζωοτία της ευλογιάς των προβάτων προκάλεσε αλυσιδωτές αρνητικές καταστάσεις. Το Υπ ΑΑΤ σε Δελτίο Τύπου καταγράφει θανάτωση 420.000 προβάτων από Αύγουστο 2024 έως 15/11/2025. Πλέον,  150 οικογένειες «ζουν» με μηδέν εισόδημα και με χρόνο αναμονής της αποζημίωσης 5-7 μήνες. Η απαγόρευση βόσκησης των αιγοπροβάτων προκαλεί αύξηση εξόδων για ζωοτροφές στο κτηνοτρόφο. Από την άλλη έχει επιβληθεί απαγόρευση μετακίνησης ζωοτροφών, η οποία μαζί με την μείωση των ζώων οδηγεί σε οικονομική απόγνωση και τους αγρότες που παράγουν κτηνοτροφικά φυτά-ζωοτροφές. Τα τελευταία χρόνια, τα έξοδα παραγωγής (σπόροι, λιπάσματα, φάρμακα κλπ) έχουν αυξηθεί θηριωδώς. Οι τιμές πώλησης των προϊόντων, όμως, αγγίζουν αυτές της δεκαετίας του 80 και 90!! Οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες οδηγούν σε κάθετη πτώση τις τιμές που πουλάει ο παραγωγός (πχ σιτηρά, φρούτα). Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα στην απλή εξίσωση: Έσοδα (πώληση παραγωγής + επιδότηση) μείον Έξοδα (παραγωγής αλλά και ασφαλιστικές εισφορές).Τα γεωπονικά και κτηνιατρικά μαγαζιά έχουν αναλάβει το βάρος της πίστωσης του αγρότη αφού Αγροτική τράπεζα δεν υπάρχει. Πολύ μεγάλο μέρος της καλλιεργούμενης γης είναι υποθηκευμένο. Εξαιτίας του «σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ» η ΕΕ «έπεσε από τα σύννεφα» με τα «παραθυράκια» που δεν αντιλήφθηκαν οι τεχνοκράτες της(?). Για να σώσει λίγο την εικόνα της απαιτεί από τους «άριστους» ό,τι δεν έκαναν για 7 χρόνια. Η νέα κατάσταση αποκαλύπτει την αδιαφάνεια αλλά και την γύμνια της οργάνωσης του επιτελικού ΟΠΕΚΕΠικού κράτους. Βλέπουμε την προοπτική των άδειων ταμείων… Φτάνει το τέλος του 2025 και κυβέρνηση-ΟΠΕΚΕΠΕ  χρωστούν 0,5 δισ. για το 2024 και 1,5 δισ. για το 2025!!!   Οι αγροτο-κτηνοτρόφοι χρωστούν τα έξοδα παραγωγής διότι οι τιμές είναι εξευτελιστικές και οι ισχνές επιδοτήσεις δεν φτάνουν η/και δεν δίνονται. Η οργανωμένη βία της ελεύθερης καπιταλιστικής αγοράς επιβάλλει τον οικονομικό τους στραγγαλισμό και τη παραίτηση τους από το επάγγελμα. Ζουν αυτό που ζούμε όλοι εδώ και χρόνια. Οι αγροτο-κτηνοτρόφοι όμως παράγουν αυτά που όλοι μας τρώμε! Η αντιλαϊκή και αντιαγροτική νομοθεσία κυβέρνησης και ΕΕ υποχρεώνει το καθένα μας να τρώει εισαγόμενα χωρίς φυτοϋγειονομικούς ελέγχους. Μια χώρα που δεν μπορεί να τραφεί από μόνη της εκβιάζεται από αυτόν που υπόσχεται ότι θα την θρέψει. Στα Μπλόκα λοιπόν! ΔΗΜΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ [...]
7 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Λογοτεχνία    Το ποίημα της Κυριακής Ήταν μόνο 15 χρονών   Γράφει η Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου Φιλόλογος, ποιήτρια, συγγραφέας       Ήταν μόνο 15 χρονών   Ήταν βράδυ, λίγο μετά τις 9.  Στο ημερολόγιο 6 Δεκεμβρίου του 2008.  Η Αθήνα φορά το μαύρο της. Ο αστυνομικός και ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβολεί εν ψυχρώ και σκοτώνει τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο,  στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Ας αφυπνιστούμε με τους ακόλουθους δυνατούς στίχους του τραγουδιού με τίτλο «Ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά» του στιχουργού Παντελή Ροδοστόγλου (μουσική και ερμηνεία: Διάφανα Κρίνα).   Ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά, Παντελής Ροδοστόγλου   Είναι μια χώρα που με διώχνει μακριά, με κλωτσάει με τα σκυλιά και τους λεπρούς της και χτίζει γύρω μου τείχη και κελιά για να πετάει τους νόθους γιους της.   Είναι ένας δρόμος που δεν βγάζει πουθενά μα τον διασχίζω με μια ελπίδα απεγνωσμένη, γεμάτος δώρα, ξόρκια, φυλαχτά, γι’ αυτούς που ζουν στη λησμονιά και τριγυρνάνε στη ζωή ξεγελασμένοι.   Είναι ένας διάβολος που μέσα μου γελά κι ένας θεός που με κοιτάζει βαλσαμωμένος κι εγώ ανάμεσά τους μια έρημη σκιά να ζητιανεύω απαντήσεις πεινασμένος.   Είναι μια αγάπη σαν τον θάνατο γλυκιά, είναι ένα θαύμα που μ’ αφήνει μαγεμένο, διψάω γι’ άπειρο, πεινάω για ομορφιά είμαι ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά.   Μια χώρα, ένας δρόμος, ο θάνατος κι η ομορφιά μες στα σκοτάδια τους πλανιέμαι σαν χαμένος και κάνω κύκλους μες σ’ αυτήν την ερημιά σαν κάποιο σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά από ανθρώπους και θεούς καταραμένος.   Λίγα λόγια για τους στίχους   Οι στίχοι καταγράφουν την υπαρξιακή αγωνία και τον δύσβατο δρόμο του αφηγητή, μέσα από εικόνες μιας χώρας εχθρικής, ενός αδιέξοδου βίου, με τον εσωτερικό δαίμονα της ανυπαρξίας να διαφεντεύει τη ζωή του και να βαλσαμώνει ακόμα και τον θεό. Ο αφηγητής νιώθει ξένος, απορριμμένος, «νόθος γιος» μιας χώρας και κοινωνίας που τον περιορίζει και τον πονά… Η «χώρα» στο ποίημα λειτουργεί κυριολεκτικά, αλλά και μεταφορικά. Αντιπροσωπεύει, ίσως, έναν ευρύτερο χώρο ύπαρξης: Την κοινωνία που απορρίπτει τον άνθρωπο, τη χώρα που δεν τον χωρά, ή ακόμη και την εσωτερική του κατάσταση, ένα ψυχικό τοπίο γεμάτο φόβους, αποκλεισμό και καταπίεση. Η χώρα «με διώχνει μακριά», «με κλωτσάει με τα σκυλιά και τους λεπρούς της», «χτίζει γύρω μου τείχη και κελιά». Μέσα από δυνατές εικόνες καταγράφεται ένας τόπος που αποξενώνει, στιγματίζει, φυλακίζει και αντιμετωπίζει το ποιητικό εγώ ως ξένο, ανεπιθύμητο και «νόθο». Η χώρα, λοιπόν, συμβολίζει έναν κόσμο που δεν δίνει ταυτότητα ή θέση στο άτομο. Είναι ένας χώρος που θα έπρεπε να είναι «μητρικός», αλλά δυστυχώς συμπεριφέρεται ως εχθρικός. Έτσι, ο αφηγητής νιώθει όχι μόνο εξόριστος, αλλά και ανώνυμος, χωρίς ρίζες.  Μια ύπαρξη που αναζητά  να βρει νόημα εκτός των στενών ορίων που του επιβάλλονται. Το κεντρικό σύμβολο του «σκιάχτρου που άρπαξε φωτιά» αποδίδει την ανθρώπινη ύπαρξη που μάχεται και καίγεται  για αλήθεια και ελευθερία, αν και είναι εύθραυστη και παραγκωνισμένη. Συνολικά, το στιχούργημα είναι μια εσωτερική εξομολόγηση για την αποξένωση, την αναζήτηση νοήματος και την πάλη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Μια πράξη επανάστασης. [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Ιστορία / Κεντρικά / Κοινωνία  Ο μέγας Ιεράρχης της Ηλείας Μητροπολίτης Αντώνιος Αρχηγός του ΕΑΜ Πελοποννήσου και η μετέπειτα καθαίρεσή του από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Ελλάδος! Του εκλεκτού συνεργάτη μας ιστορικού ερευνητή κ. Κωνσταντίνου Κυριακόπουλου, ιατρού νευροχειρουργού     Η καθαίρεση του Αντωνίου έγινε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Ελλάδος την 23 Ιανουαρίου 1945. Αντιγράφουμε από την Διδακτορική Διατριβή του ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΡΑΚΟΥ. ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΗΛΕΙΑΣ Ἱστορική ἐξέλιξη – Σημερινή κατάσταση.     «Τής Ἱ. Συνόδου της περιόδου 1944-1945, μετά την ανακήρυξη σέ Αντιβασιλέα του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού (31.12.1944), από την κβ΄ συνεδρία (23.1.1945) προήδρευε ο αντιπρόεδρος αὐτής Μητροπολίτης Ἰωαννίνων Σπυρίδων. Στή συνεδρία της Ἱ. Συνόδου της 12.2.1945 ο Προεδρεύων Μητροπολίτης Ἰωαννίνων έφερε πρός συζήτησιν το θέμα των Μητροπολιτῶν Ἠλείας και Κοζάνης, ἄν και το χαρακτήρισε ὡς «θλιβερόν καθήκον»1165. Συγχρόνως, υπογράμμιζε «τό αἴτημα του ἠθικού καθαρμού εκ μέρους του Πανεληνίου» στους κόλπους της Ἱεραρχίας. Ακολούθως, αφού διεξήχθη συζήτηση, η Ἱ. Σύνοδος, αναλαμβάνοντας πλέον ρόλο εκκλησιαστικού δικαστηρίου, προέβη στην απόδοση ποινῶν κατά των δύο Μητροπολιτῶν λαμβάνοντας υπ’ ὄψιν της ότι: «1) Αἱ αποδιδόμεναι πανταχόθεν τοίς Μητροπολίταις Σερβίων και Κοζάνης Ἰωακείμ και Ἠλείας Αντωνίῳ κατηγορίαι είναι η εγκατάλειψις των ἰδίων Ἐπαρχιῶν και ποιμνίων ἄνευ αδείας οὐδέ γνώσεως απλῶς της Ἱεράς Συνόδου και η απασχόλησίς των μετά διαφόρων ἄλλων ποιμνίων πρός εκτέλεσιν έργων, ὄχι μόνον ξένων πρός την υψηλήν του Αρχιερέως αποστολήν , αλλά και ἄρδην αντιτιθεμένων πρός αὐτήν και το κυριώτατον βαρείας κανονικάς ποινάς συνεπαγομένων, 2) ότι αἱ διαταχθείσαι επί ταίς κατηγορίαις ταύταις ανακρίσεις θά απαιτήσωσιν αρκετόν χρόνον, ίνα διεξαχθῶσι και περατωθῶσι, ὡς ὁρίζουσιν οι ιεροί κανόνες και νόμοι της Πολιτείας, 3) ότι πανταχόθεν απαιτείται ο ἄμεσος καθαρμός, τούθ’ όπερ και δίκαιον και νόμιμον τυγχάνει, 4) ότι ασχέτως όλως πρός την έξωθεν προβαλλομένην απαίτησιν αὐτό τούτο το συμφέρον της Ἐκκλησίας απαιτεί τον ταχύν καθαρμόν, 5) ότι συμφώνως πρός το ἄρθρον του νόμου 671/1943 “Περί Καταστατικού Χάρτου της Ἐκκλησίας της Ἑλλάδος” και το ἄρθρον μόνον της Συντακτικής Πράξεως υπ’ αριθ. 13 “περί συμπληρώσεως διατάξεων τινων του Νόμου 671/1943 περί Καταστατικού Χάρτου της Ἐκκλησίας της Ἑλλάδος” το αδίκημα της υπέρ το ἑξάμηνον απουσίας ἑνός Αρχιερέως εκ της Ἐπαρχίας αὐτού ἄνευ αδείας της Ἱεράς Συνόδου τιμωρείται αὐτεπαγγέλτως υπ’ αὐτής όλως αὐτοτελῶς μέ τάς υπό των Ἱερῶν Κανόνων εἰδικῶς διά τούτο επιβαλλομένας ποινάς, 6) ότι η ὡς ἄνω απουσία των δύο Αρχιερέων είναι αποδεδειγμένη εκ των οἰκείων φακέλλων, 7) ότι ο ΙΣΤ΄ Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου τιμωρεί την ἄνευ αδείας της προϊσταμένης Αρχής απουσίαν του Αρχιερέως εκ της Ἐπαρχίας αὐτού υπέρ το ἑξάμηνον μέ την ποινήν της εκπτώσεως, δυναμένην να εξαχθῇ και εἰς καθαίρεσιν»1167. Κατόπιν τούτων, αφού διαχώρησε το αδίκημα της ἄνευ αδείας απουσίας πλέον του ἑξαμήνου από ἄλλες κατηγορίες που είχαν αποδοθεί στους δύο ιεράρχες και για τίς ὁποίες διεξάγονταν ανακρίσεις, προέβη στην ἑξής απόφαση: «… επιβάλλει τοίς εἰρημένοις Μητροπολίταις Σερβίων και Κοζάνης Ἰωακείμ και Ἠλείας Αντωνίῳ την έκπτωσιν από του οἰκείου θρόνου, κηρύττει τους θρόνους τούτους χηρεύοντας από σήμερον και διατάσσει την ἄμεσον πλήρωσιν αὐτῶν, εὐθύς ὡς η παρούσα απόφασις καταστῇ ὁριστική και εκτελεστή κατά το ἄρθρον μόνον της Συντακτικής Πράξεως, υπ’ αριθ. 13 “περί συμπληρώσεως διατάξεων τινων του Νόμου 671/1943” περί Καταστατικού Χάρτου της Ἐκκλησίας της Ἑλλάδος»1168. Στίς 17.2.1945 η Ἱ. Σύνοδος όρισε να μεταβεί στόν Πύργο ο κωδικογράφος της Συνόδου Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Παπαλουκάς, για να επιδώσει την απόφαση στόν Αντώνιο1169, ενῶ, σύμφωνα μέ το ἄρθρο 14 του Νόμου 671/1943 «Περί Καταστατικού Χάρτου της Ἐκκλησίας της Ἑλλάδος», τοποθέτησε ὡς Τοποτηρητή της χηρευούσης πλέον Ἱ. Μητροπόλεως Ἠλείας τον Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ὀλυμπίας Άνθιμο».   Στη παραπάνω απόφαση των δεσποτάδων της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδος έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής. 1. Πρόεδρος της Συνόδου ήταν ο Δμασκηνός, που «Περί δε τον Ιούνιο του 1942 ο αρχιεπίσκοπος ∆αµασκηνός, παράλληλα µε τους στρατηγούς Τσολάκογλου και Μπάκο, «έψελνε: “… Ουδέν έχοµεν να ωφεληθώµεν εξ οιωνδήποτε αποπειρών και προκλήσεων εναντίον των αρχών κατοχής…”» (Κωνσταντίνος Βοβολίνης, Μυστικές εκδόσεις: Ηθικός καθαρµός. Βαρβάρων εγκλήµατα…, Εκδοτικός Οίκος Ν. Αλικιώτη, Αθήναι 1945, σ. 179). Της Συνόδου προήδρευσε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων, που ευθύνεται για την συνθηκολογηση με τους Γερμανούς, αφού ο συνταγµατάρχης πεζ. Κλεάνθης Μπουλαλάς (διοικητής της ΙV Μεραρχίας), είχε εργαστεί µε ικανοποιητική απόδοση ως συνδετικός κρίκος του µητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνος µε τους διοικητές των Α΄ και Β΄ Σωµάτων Στρατού Μπάκο και ∆εµέστιχα και τους άλλους µεράρχους κατά τις «συνεννοήσεις για τη συνθηκολόγηση», οι οποίες «είχαν αρχίσει από το Μάρτη, ίσως και ενωρίτερα» (Ευθύµιος Βασιλάς, Αναµνήσεις περιόδου 1940-1947: Γεγονότα – Πρόσωπα – Κρίσεις, Αθήναι 1979, σ. 25. Οι περισσότεροι από τους μητροπολίτες είτε είχαν εγκατασταθεί στην Αθήνα, ή περί «άλλα ετύρβαζον». Όμως ο Αντώνιος μαζί με τον Δήμαρχο Καζάζη και τον Νομάρχη Κουράση συμβάλανε στην αποφυγή επαναλήψεως άλλων Καλαβρύτων στον Πύργο. Η επαναστατική φυσιογνωμία του Αντωνίου δεν επρόκειτο να μείνει αδρανής και  την 25 Μαρτίου του 1944, δημοσίευσε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Πύργου ένα κείμενο που αναφέρεται στην Επέτειο του 1821, ωστόσο το νόημα είναι επαναστατικό. Από την προηγούμενη ημέρα εκείνος είχε φθάσει με αμαξοστοιχία στην Αρχαία Ολυμπία και είχε  ταχθεί στο πλευρό των ανταρτών. Ανήμερα της Εθνικής Επετείου φέρεται να παρακολούθησε παρέλαση του ΕΛΑΣ, μέλη του οποίου είχαν φθάσει από όλη την Πελοπόννησο για να τιμήσουν τον ιεράρχη. Οι Γερμανοί, όταν συνειδητοποίησαν τι συνέβη, άρχισαν τις συλλήψεις ιερέων της Μητροπόλεως και ιεροδιδασκάλων (οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι με παρέμβαση του Καζάζη), διέταξαν δε το κλείσιμο της εφημερίδος ΠΑΤΡΙΣ. Οι αντιστασιακές οργανώσεις ανακήρυξαν τον Αντώνιο, Αρχηγό του ΕΑΜ Πελοποννήσου. Ο δεσπότης περιόδευσε στην ορεινή Ολυμπία και Αρκαδία. Μίλησε σε δεκάδες χωριά και ο πύρινος λόγος του ξεσήκωνε. Ο Κ. Καραλής σημειώνει πως ο μητροπολίτης συναντήθηκε μεταξύ άλλων και με τον Άρη Βελουχιώτη, αρχηγό του ΕΛΑΣ, στη Γορτυνία. Στις 11-5-1944 στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας θα συγκεντρωθούν οι αντιστασιακές δυνάμεις της χώρας σε ενός είδους εθνικό συμβούλιο. Ο Μητροπολίτης Αντώνιος θα είναι μεταξύ των επικεφαλής και θα εκπροσωπεί την Ηλεία και την Πελοπόννησο. (Από την ιστοσελίδα Βαθύ κόκκινο)     Ο Αντώνιος επέστρεψε στον Πύργο κατά την Απελευθέρωση. Η τύχη του, όμως, είχε ήδη αποφασισθεί. Όπως συνέβη και με το Μητροπολίτη Κοζάνης Ιωακείμ, του αφαιρέθηκε η Μητρόπολη και παρέμεινε στην Αθήνα, ιερουργώντας σε ναό στο Αιγάλεω.   Επειδή κατήγοροι του ΕΑΜ σαν αιτίου της εμφύλιας διαμάχης, αναφέρουμε, ότι την 25 Φεβρουαρίου 1944 η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ εξέδωσε απόφαση «για την ενότητα και τη συγκρότηση Πανεθνικής Κυβέρνησης». Μεταξύ άλλων, αναφέρονταν στην απόφαση χαρακτηριστικά: «Την εσωτερική μας κατάσταση χαρακτηρίζει τ’ ότι ο μεν λαός ενωμένος στις γραμμές του ΕΑΜ με ηρωισμό και αυτοθυσία αγωνίζεται για τη λευτεριά, ενώ ωρισμένα γνωστά στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν συμμετέχουν στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα αλλά και τον καταπολεμούν με όλα τα μέσα, φθάνοντας ως την ανοιχτή συνεργασία με τον κατακτητή, που πραγματοποιείται στο όνομα της «τάξεως» κατά του «αναρχισμού», δηλ. στο όνομα του συμφέροντος του χιτλερισμού. Ακόμα δε τορπιλίζουν την ενότητα, συκοφαντούν το ΕΑΜ και μηχανορραφούν στο εξωτερικό σε βάρος του ελληνικού λαού. Χειροπιαστές αποδείξεις της προδοτικής συνεργασίας είνε η συγκρότηση και ο εξοπλισμός των ταγμάτων ασφαλείας (γερμανοτσολιάδων), ταγμάτων χωροφυλακής και δήθεν εθνικών οργανώσεων σαν την ΕΔΕΣ, ΠΕΑΝ, ΙΤ, ΕΣΠΟ, ΕΕΕ κτλ. που χρησιμοποιούνται από τον κατακτητή εναντίον των πατριωτών. Συλλαμβάνουν, τουφεκίζουν και απαγχονίζουν Έλληνες και λαμβάνουν μέρος από κοινού με τους Γερμανούς σε επιχειρήσεις κατά των ανταρτών. Έλληνες με τη μάσκα του «εθνικιστού» χρησιμοποίησαν τα όπλα που πήραν όχι μονάχα από τους γερμανούς αλλά και από τους Συμμάχους εναντίον του αγωνιζομένου Έθνους. Το γεγονός αυτό που εκμεταλλεύεται ο κατακτητής μεταφέρθηκε έξω από την Ελλάδα, από πράκτορες που στο όνομα των Συμμάχων ενεργούν σε βάρος του Συμμαχικού αγώνα και διασπούν τον Ελληνικό λαό. Το ΕΑΜ παλεύοντας για την εθνική απελευθέρωση της Ελλάδας και την λαοκρατική λύση των εσωτερικών της προβλημάτων έκανε το παν για την πραγματοποίηση της εθνικής ενότητας εναντίον των κατακτητών. Όλες οι προτάσεις, ακόμα και η τελευταία για τον σχηματισμό στην Ελεύθερη Ελλάδα Κυβερνητικού οργάνου εθνικής ενότητας και απελευθέρωσης που θα ανελάμβανε υπεύθυνα την κατεύθυνση και διαχείρηση του αγώνα και την οργάνωση της ζωής στις ελεύθερες περιοχές, απορρίφθηκαν, χωρίς καμμιά βάσιμη δικαιολογία. Ωστόσο την στρατιωτική και πολιτική ενότητα και την συγκρότηση Πανεθνικής Κυβέρνησης, το ΕΑΜ την θεωρεί αναγκαία και πραγματοποιήσιμη. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε ακόμα μια φορά, προς όλα τα κόμματα, τις οργανώσεις, προς κάθε Έλληνα πατριώτη, να ενώσουμε όλες τις δυνάμεις μας για την συντριβή των γερμανοβουλγάρων εισβολέων. Η πρόταση μας αυτή πηγάζει από την βαθειά αγάπη στην Ελλάδα και το συμφέρον του λαού». [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία  Το σκίτσο του ΒΑΣΙΛΗ Δαγρέ για τους πολεμοχαρείς της ΕΕ μετά την στρατιωυική εισβολή της Ρωσίας και τον πόλεμο ενάντια στην Ουκρανία!   [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Επικαιρότητα / Ηλεία / Κοινωνία / Οικονομία  Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ Ο πρωτογενής τομέας γίνεται θυσία σε ξένα σχέδια..!   Το τερατώδες σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι μια ακόμη «αστοχία» του κρατικού μηχανισμού. Είναι το επιστέγασμα μιας παρακμής που σέρνεται χρόνια, μια Λερναία Ύδρα που καταβροχθίζει το δίκαιο ευρώ που αναλογεί στον τίμιο Έλληνα αγρότη. Και ύστερα αναρωτιόμαστε τι βγάζει τον κόσμο της υπαίθρου στον δρόμο, τι πυροδοτεί την οργή, τι κάνει τον κόπο και τον μόχθο να γίνονται κραυγή. Η απάντηση δεν είναι μυστήριο: αυτή η απαράδεκτη, ανύπαρκτη αγροτική πολιτική… Άνθρωποι της γης, σκληρά εργαζόμενοι, στοχοποιούνται, διώκονται, στερούνται δικαιοσύνης. Είναι αγανακτισμένοι και αδικημένοι πολίτες που δεν βλέπουν φως. Τους αφαιρούν όνειρα και ελπίδα. Σε μια δημοκρατία, αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να είναι αδιανόητη -κι όμως, γίνεται καθημερινότητα. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις δεν είναι ιδιοτροπία, ούτε «πίεση συμφερόντων». Είναι μονόδρομος. Όταν η Πολιτεία κλείνει τα αυτιά της, ο δρόμος γίνεται βήμα. Και ναι, οι εικόνες έντασης δεν τιμούν κανέναν. Όμως η ευθύνη παραμένει ακέραιη σε εκείνους που άφησαν την ύπαιθρο να μετατραπεί σε σκηνικό εγκατάλειψης. Τα χωριά αδειάζουν. Η γη γίνεται έρημος. Η «πράσινη ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται κάποιοι μοιάζει με ευφημισμό όταν δεν συνοδεύεται από στήριξη του πρωτογενούς τομέα. Ας μας εξηγήσουν, λοιπόν, οι επιτροπές και οι τεχνοκράτες: πώς νοείται αποκέντρωση χωρίς αγρότες; Πώς φαντάζονται μια Ελλάδα χωρίς τροφή δική της; Χρειάζεται πολιτικό σθένος – τώρα. Όχι άλλες εκθέσεις ιδεών. Η κτηνοτροφία έχει χτυπηθεί θανάσιμα. Σταβλικές εγκαταστάσεις ρημάζουν σαν φαντάσματα κάτω από την απειλή της ευλογιάς. Ζωονόσοι υπήρχαν πάντα – και αντιμετωπίζονταν. Σήμερα όμως, τα μέτρα θυμίζουν περισσότερο τιμωρία παρά λύση. Η «επιστημονική» εθνική επιτροπή εισηγείται τι, ακριβώς; Εκρίζωση; Τι έχει πετύχει έναν χρόνο τώρα; Η ευλογιά εξαπλώνεται τα μέτρα βιοασφάλειας δεν αρκούν οι μαζικές θανατώσεις σοκάρουν και δεν δίνουν διέξοδο. Εφαρμόζονται παράλογες τακτικές που συνθλίβουν έναν ολόκληρο κλάδο και τους ανθρώπους του! Κι όλα αυτά από ανθρώπους που βλέπουν αριθμούς, όχι πρόσωπα. Που δεν γνωρίζουν τη λάσπη, την κούραση, τον ιδρώτα – μα αποφασίζουν για αυτούς που τα ζουν καθημερινά. Τα αγροεφόδια έχουν γίνει είδος πολυτελείας. Η ενέργεια, το πετρέλαιο, το ρεύμα – στα ύψη. Ποια είναι η στρατηγική της χώρας για να μπορεί ο Έλληνας παραγωγός να σταθεί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιο είναι το πλάνο; Με ποιον τρόπο προστατεύεται ο άνθρωπος που παράγει την τροφή μας; Οι νέοι θέλουν να μείνουν στη γη τους, να επενδύσουν, να συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση. Αντί γι’ αυτό, διώχνονται. Ξεριζώνονται. Ο πρωτογενής τομέας είναι η βάση μιας ισχυρής εθνικής οικονομίας, ο πυλώνας της περιφερειακής ανάπτυξης, η εγγύηση της επισιτιστικής ασφάλειας. Αν καταρρεύσει, παρασύρει μαζί του επαγγέλματα, οικογένειακες επιχειρήσεις, τοπικές κοινωνίες, παραδόσεις.! Η διάσωσή του, δεν είναι υπόθεση «κάποιων». Είναι υπόθεση όλων! Είναι ζήτημα πολιτισμού, ταυτότητας, εθνικής αξιοπρέπειας! Και όσο οι άνθρωποι της γης φωνάζουν, όσο διεκδικούν το δίκιο τους, εμείς οφείλουμε να στεκόμαστε δίπλα τους. Αλεξάνδρα Λυκοκανέλλου Πρόεδρος κοιν. Μέλισσας Δήμος Ανδραβίδας Κυλλήνης  [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑΤο Παράρτημα Ηλείας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας αποχαιρετά τον Στάθη Λουμιώτη     Ο εκλεκτός συμπολίτης και εξαίρετος επιστήμονας Στάθης Λουμιώτης, που έφυγε ενωρίς από τη ζωή, στα 66 του χρόνια, υπήρξε ενεργός καθηγητής Μαθηματικών και μέλος του παραρτήματος Ηλείας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Κηδεύτηκε στον γενέθξλιο τόπο του, στα Άσπρα Σπίτια Ηλείας, το περασμέρνο Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025. Με πολύ συγκινητικά λόγια το παράρτημα Ηλείας της Ε.Μ.Ε. τον αποχαιρετά εκφράζοντας την βαθιά θλίψη τψν μελών αυτής επισημαίνοντας τα πιο κάτω :   Το Παράρτημα Ηλείας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του για τον πρόωρο και αναπάντεχο θάνατο του αγαπητού συναδέλφου Στάθη Λουμιώτη, μαθηματικού, ο οποίος υπηρέτησε επί δεκαετίες με συνέπεια, ήθος και αφοσίωση την εκπαίδευση και τη μαθηματική κοινότητα. Ο Στάθης Λουμιώτης υπήρξε ένας εξαίρετος εκπαιδευτικός και άνθρωπος, με βαθιά αγάπη για το λειτούργημα του δασκάλου. Υπηρέτησε με υπευθυνότητα και διάθεση προσφοράς σε σχολεία της περιοχής μας, καθοδηγώντας γενιές μαθητών και στηρίζοντας συναδέλφους του με τον ήρεμο, ευγενικό και υποστηρικτικό χαρακτήρα του. Η επιστημονική του κατάρτιση, η συνέπειά του, η εργατικότητά του και το ήθος του άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα. Η απώλειά του προκαλεί μεγάλη θλίψη και δημιουργεί δυσαναπλήρωτο κενό για όλους όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν και να μαθητεύσουν κοντά του. Το Παράρτημα Ηλείας της Ε.Μ.Ε. εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του εκλιπόντος. Η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή μέσα από το έργο, την προσφορά και την παρουσία του στην εκπαίδευση και στα μαθηματικά. Για το Παράρτημα Ε.Μ.Ε. Ηλείας Ο Πρόεδρος                                                  Η Γενική Γραμματέας Άγγελος Παπαδόπουλος                    Άννα Τασία Ανδριοπούλου [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία  Ο μηνιαίος απολογισμός της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδας σε θέματα ελευθερίας κίνησης των πολιτών       Η Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Ελλάδας δημοσιεύει συνολικά στοιχεία που αφορούν θέματα ελευθερίας κίνησης των πολιτών για το μήνα Νοέμβριο του έτους 2025, όπως καταγράφηκαν στην Δυτική Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα από τις Υπηρεσίες Τροχαίας, τα Αστυνομικά Τμήματα και τα Τμήματα Άμεσης Δράσης των Διευθύνσεων Αστυνομίας Αχαΐας, Ηλείας, Αιτωλίας και Ακαρνανίας βεβαιώθηκαν συνολικά 1.192 παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας σχετικά με την ελευθερία κίνησης των πολιτών.                                    Ειδικότερα   Είδος παράβασης Αριθμός   •       Στάση και στάθμευση  σε πεζοδρόμια πλατείες, ειδικά ερείσματα που προορίζονται, για πεζούς και ποδηλατοδρόμους    409 •       Στάση και στάθμευση  στις εισόδους και εξόδους των πεζόδρομων και πάνω σ’ αυτούς       466 •       Στάση και στάθμευση σε θέση όπου βρίσκεται ράμπα διάβασης ΑμεΑ, σε ειδικούς χώρους στάθμευσης οχημάτων ΑμεΑ και σε χώρους στάθμευσης αποκλειστικά για συγκεκριμένο όχημα ΑμεΑ + ειδικούς χώρους στάθμευσης οχημάτων ΑμεΑ, εντός υπαίθριων και υπόγειων χώρων στάθμευσης    177 •       Στάση και στάθμευση επάνω σε διαβάσεις πεζών και σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα από αυτές       112 •       Ηχορύπανση, από θορύβους που προκαλούνται από τα πάσης φύσεως κυκλοφορούντα οχήματα   17 •       Παράνομη κίνηση σε πεζόδρομους και πεζοδρόμια   11 Παρακαλούμε, να τηρείται τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και να σέβεστε τους πολίτες ως προς την ελεύθερη και απρόσκοπτη κίνησή τους. Θεωρούμε σημαντικό να σεβόμαστε τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως οι συμπολίτες μας ΑμεΑ, για τους οποίους απαιτούνται ειδικότερες συνθήκες κατά τις μετακινήσεις τους. Οι τροχονομικοί έλεγχοι για την ελευθερία κίνησης πολιτών θα συνεχίζουν να εφαρμόζονται με αμείωτη ένταση σε όλη την Δυτική Ελλάδα. [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ / Πολιτισμός  Για μία ακόμη χρονιά από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ωλένης Τα βραβεία Αντωνόπουλου σε μαθητές Σχολείων Καράτουλα και Γουμέρου          Για μια ακόμη χρονιά θα πραγματοποιηθεί η τελετή απονομής των καθιερωμένων «Βραβείων Διονυσίου και Γεωργίου Αντωνόπουλου», τιμώντας την αριστεία και τις αξίες που υπηρέτησαν οι δύο σημαντικές αυτές προσωπικότητες της περιοχής. Τα βραβεία προσφέρει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Ωλένης. Την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2025, στις 11:00 π.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολικού συγκροτήματος Γυμνασίου–Λυκείου Καράτουλα,  έντεκα (11) αριστούχοι μαθητές της σχολικής χρονιάς 2024–2025 από τα Γυμνάσια Καράτουλα και Γουμέρου και το Γενικό Λύκειο Καράτουλα, θα τιμηθούν με επαίνους και χρηματικά βραβεία για την προσπάθεια και την προσήλωσή τους. Η θεσμική αυτή βράβευση, που ξεκίνησε το 1985 και συνέχισε αδιάλειπτα έως το 2005, αναβιώνει δυναμικά χάρη στην επαναδραστηριοποίηση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ωλένης και την νέα του Διοίκηση. Στόχος, όπως αναφέρουν οι διοργανωτές της βράβευσης, είναι να ενισχυθεί και να επιβραβευθεί η αξία της μάθησης και να αναδειχθούν πρότυπα που εμπνέουν τους αυριανούς ενεργούς πολίτες. Είναι μία εκδήλωση με πολλούς συμβολισμούς που ενισχύει τις παιδευτικές προσπάθειες των μαθητών της περιοχής Ωλένης.  *********************************   ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΙ {Πατήστε πάνω στον σύνδεσμο για να ανοίξει το αρχείο και να δείτε τις φωτογραφίες των δύο αυτών σπουδαίων συμπατριωτών μας}     ********************************* Τα βιογραφικά των αδελφών Αντωνόπουλου από το Αρβανίτη, που εμπνεύστηκαν την βράβευση… Διονύσιος Αντωνόπουλος (1910–1983) Γιατρός με βαθιά ανθρωπιστική στάση και κοινωνική συνείδηση, ο Διονύσιος Αντωνόπουλος υπηρέτησε ακούραστα την τοπική κοινωνία, συχνά χωρίς αμοιβή και χωρίς διακρίσεις. Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, χρηματοδότησε τη δημιουργία της βιβλιοθήκης του Εκπολιτιστικού Συλλόγου και με τη διαθήκη του διέθεσε σχεδόν όλη την περιουσία του για να δημιουργηθεί ο θεσμός των Βραβείων Αριστείας για τους μαθητές της Ωλένης — μια κληρονομιά διαρκούς προσφοράς.   Γεώργιος Αντωνόπουλος (1912–2005) Απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου και της Νομικής Αθηνών, υπήρξε ο θεμελιωτής του σύγχρονου Πυροσβεστικού Σώματος. Πρώτος Αρχηγός προερχόμενος από τις τάξεις του ίδιου του Σώματος, συνέβαλε καθοριστικά στη θεσμική και επιστημονική του αναβάθμιση. Δημιούργησε τις σχολές Πυροσβεστών, Αρχιπυροσβεστών και Ανθυποπυραγών με πρότυπα ανώτερης εκπαίδευσης, ενώ το έργο του «Μαθήματα Πυροσβεστικής Τέχνης» συνεχίζει να διδάσκεται έως σήμερα, πενήντα χρόνια μετά τη συγγραφή του. [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / ΠΑΙΔΕΙΑ / Πολιτισμός / ΦΕΣΤΙΒΑΛ  28ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΣ  ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ 25η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ CAMERA ZIZANIO                          Η  ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ                 ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ       «Στην Ελλάδα, ενώ έχουμε κοινό για παιδικό και εφηβικό κινηματογράφο, δεν έχουμε ταινίες», υπογράμμισε την περα;σμένη Πέμπτη το  βράδυ στον «Απόλλωνα» Πύργου, κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ Ολυμπίας, ο  καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον Παιδικό Κινηματογράφο, Παντελής Παντελόγλου. «Η Ελλάδα όμως μπορεί και πρέπει να αποκτήσει κινηματογράφο για παιδιά. Αλλά για να έχουμε πρωτογενή παραγωγή, θα πρέπει πρώτα να υπάρξει ενδιαφέρον από δημιουργούς, σεναριογράφους και παραγωγούς. Και βέβαια να εξασφαλιστεί η θεσμική στήριξη, αφού βασιζόμαστε στις κρατικές χρηματοδοτήσεις». Θέλοντας να ενθαρρύνει τη δημιουργία παιδικών και νεανικών ταινιών, το Φεστιβάλ Ολυμπίας εγκαινίασε από πέρυσι την Ημέρα Ελληνικού Κινηματογράφου.   Στον «Απόλλωνα», την Πέμπτη 4/12, για δεύτερη φορά στην ιστορία του θεσμού, παρουσιάστηκαν σε ξεχωριστό, αυτοτελές πρόγραμμα, 10 ελληνικές μικρού μήκους παιδικές και εφηβικές ταινίες πρόσφατης παραγωγής. Γεγονός ελπιδοφόρο, καθώς στο παρελθόν η παραγωγή ελληνικών ταινιών του είδους ήταν στα σπάργανα, και η προβολή τους σποραδική. Οι προσπάθειες του Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια όμως, φαίνεται πως άρχισαν να αποδίδουν, κάτι που φανερώνει όχι μόνο ο αριθμός, αλλά και το ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο, φέτος, των ταινιών που παρουσιάστηκαν. Το κοινό είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους έλληνες δημιουργούς πολλών από αυτές -νέους στην πλειονότητά τους, που μίλησαν για τη δουλειά τους και τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν στην χώρα μας. Το αφιέρωμα, με τίτλο “Ίχνη: Προς έναν σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο για παιδιά”, παρουσίασε ταινίες, σπουδαστικές και μη, με κοινό χαρακτηριστικό τους πως αποτελούν ευαίσθητες προσλήψεις της πραγματικότητας μέσα από το παιδικό και το εφηβικό βλέμμα. Ταινίες που, από όλες τις απόψεις (θεματολογία, ύφος, κινηματογράφηση, και κυρίως οπτική γωνία), εμπίπτουν στην κατηγορία του κινηματογράφου για παιδιά και νέους. Οι θεματικές που απασχόλησαν φέτος τους δημιουργούς παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον: στην Ημέρα που γίναμε ήρωες της Σελήνης Παπαδημητρίου, τρία μικρά παιδιά προσπαθούν να βοηθήσουν έναν λιπόθυμο τοξικομανή στο δάσος, αλλά το χωριό δεν φαίνεται να συμμερίζεται την ευαισθησία τους. Στο  Γιατί του Νίκου Παυλινέρη, ένα παιδάκι αναρωτιέται γιατί έχει εξαφανιστεί η αγαπημένη του γειτόνισσα αλλά κανείς δεν του απαντά. Στο αγγλόφωνο T3st του Αλέξανδρου Τσιλιφώνη, ένα αγοράκι που αντιλαμβάνεται αλλιώς τον κόσμο μας πηγαίνει για μία «ειδική εξέταση». Στο γυρισμένο στο Παρίσι Νηπιαγωγείο του Βασίλη Δογάνη, ο 6χρονος Γιάννης, που μόλις έχει μεταναστεύσει, «προσγειώνεται» σε ένα νέο σχολείο, με άγνωστα παιδιά, χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα. Στον Ατλαντικό του Αλέξανδρου Σταματιάδη, την ιστορία ενός εφηβικού χωρισμού, μαθαίνουμε πως το κλάμα δεν εκβιάζεται, ενώ σε πιο ανάλαφρο κλίμα, ο Μάνος Παπαδάκης, στο Κάνε αυτό που πρέπει μας μεταφέρει στον κόσμο του πινγκ πονγκ και αναρωτιέται αν στον κόσμο των χαμένων υπάρχει νικητής. Η Όλια Βερροιοπούλου στην Πρώτη εικόνα, μας ταξιδεύει στην δικτατορία μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, αξιοποιώντας μια ευρηματική ιδέα: η τηλεφωνική γραμμή του σπιτιού του μπλέκεται με εκείνη του κινηματογράφου Στούντιο. Στην Μίτση της Γεύης Δημητρακοπούλου ένα νεαρό αγοροκόριτσο βιώνει επεισοδιακά την πρώτη του περίοδο, ενώ στον Λουδία του Άκη Πολύζου ο μικρός Μηνάς, γίνεται εμμονικός με την ιδέα να εντοπίσει το μυστηριώδες πλάσμα που σπέρνει φόβο και αναστάτωση στη μικρή παρόχθια ταβέρνα των γονιών του. Τέλος, ο Κώστας Μπακούρης τολμά να καταπιαστεί με ένα συγκλονιστικό θέμα, τον παιδικό καρκίνο, χρησιμοποιώντας τη φόρμα του μιούζικαλ στα Φθινοπωρινά Χριστούγεννα.   Αξίζει να αναφέρουμε πως κάποιες από τις ταινίες που προβλήθηκαν χθες στα Ίχνη ξεκίνησαν ως ιδέες που παρουσιάστηκαν τα προηγούμενα χρόνια στο  Pitching Lab του Φεστιβάλ Ολυμπίας.   Στο παρακάτω λινκ θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για τις ταινίες που συμμετέχουν στο αφιέρωμα: https://olympiafestival.gr/2025/ichni-pros-enan-sygchrono-elliniko/         Οι δράσεις ξεκίνησαν από το πρωί με την παρουσίαση του Pitching Lab που εντάσσεται στο εργαστήριο “The Οlympia Effect”, στη διάρκεια του οποίου οκτώ δημιουργοί παρουσίασαν δημόσια, σε δυνάμει χρηματοδότες, τις ιδέες τους για μία μικρού μήκους ταινία μυθοπλασίας ή animation για παιδιά και νέους. Φέτος, για πρώτη φορά συμμετείχαν και δύο πρότζεκ τηλεοπτικών σειρών: μία animation και μία αστυνομική σειρά μυστηρίου. Οι μελλοντικές αυτές ταινίες, οι οποίες αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε φάση συγγραφής ή προπαραγωγής, στην πλειονότητά τους καταπιάνονται με ζητήματα ταυτότητας και  διαχείρισης τραύματος (απώλεια, αστυνομική βία), εμπνευσμένα σε πολλές περιπτώσεις από τα προσωπικά βιώματα των ίδιων δημιουργών, χωρίς να λείπουν ισχυρές δόσεις φαντασίας ή το λεγόμενο genre (λχ.αστυνομική φόρμα).   Το “The Οlympia Effect”, είναι σχεδιασμένο ώστε να περιλαμβάνει  δράσεις για όλα τα στάδια: από την σύλληψη και τη δημιουργία έως την παραγωγή, τη διανομή και τη φεστιβαλική πορεία μιας ταινίας.   Εδώ θα βρείτε τα σχέδια που παρουσιάστηκαν: https://olympiafestival.gr/olympia-effect/oi-protaseis-poy-epilechthikan-to-3/   ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ   Η Ημέρα Ελληνικού Κινηματογράφου έκλεισε με την απονομή ενός βραβείου και μίας ευφήμου μνείας για τα Ίχνη και δύο βραβείων από την ΕΡΤ και το ΕΚΚΟΜΕΔ για δύο σχέδια του Pitching Lab:   *Το βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας για παιδιά στα Ίχνη απέσπασε το T3st του Αλέξανδρου Τσιλιφώνη. Η διάκριση συνοδεύεται από χρηματικό βραβείο 2.000 ευρώ, προσφορά της ΕΡΤ. H Διεθνής Κριτική Επιτροπή Μεγάλου Μήκους Μυθοπλασίας του Φεστιβάλ, απένειμε επίσης, εύφημο μνεία στο Γιατί του Νίκου Παυλινέρη, μια χειροποίητη ταινία που γύρισε μόνος του με ελάχιστα χρήματα.   Τα βραβεία του Pitching απένειμε επιτροπή αποτελούμενη από την Ελένη Ανδρουτσοπούλου (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), τον Ηλία Τασόπουλο (ΕΚΚΟΜΕΔ, πρόγραμμα Cinedu) και τον Λευτέρη Φυλακτό (ΕΡΤ).   *Η ΕΡΤ έδωσε το βραβείο Pitching στο σχέδιο Gazte (μικρού μήκους animation) των  Βαγγέλη Τριχιά και Κωστή Καρβουντζή, με ήρωα έναν έφηβο στην προϊστορική Αλταμίρα ο οποίος διαπράττει το πρώτο έγκλημα τέχνης. Οι δημιουργοι θα λάβουν  έπαθλο 3.000 ευρώ.   *Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας (ΕΚΚΟΜΕΔ) έδωσε το δικό του βραβείο για το Pitching στο σχέδιο Τσερνόμπιλ των Έλεν Στεργιοπούλου και Ίριδας Μπαγλανέα, με ηρωίδα μια 11χρονη σε κρίση ταυτότητας.Το βραβείο συνοδεύεται με έπαθλο 3.000 ευρώ.   Οι βραβευμένες προτάσεις θα λάβουν χορηγίες τεχνικών υπηρεσιών σε είδος από τις εταιρείες Authorwave, Stefilm, Massive Productions και Νεανικό Πλάνο.   Το OLYMPIA EFFECT διοργανώνεται από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, με τη συνεργασία και τη στήριξη του ΕΚΚΟΜΕΔ, της Αγοράς του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και του προγράμματος Creative Europe MEDIA και του Γραφείου Δημιουργική Ευρώπη MEDIA.   *Η συμμετοχή μαθητών, εκπαιδευτικών και άλλων ωφελούμενων στις προβολές και τις λοιπές δραστηριότητες του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio είναι δωρεάν.   *Eδώ θα βρείτε φωτογραφίες από τις ταινίες: https://drive.google.com/drive/folders/1JiwNOtyy-PolSozCGJbRYYC8JBJncJE-?usp=drive_link   ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ / ORGANIZATION ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΟΙΝΣΕΠ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ   ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ CREATIVE EUROPE / MEDIA ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ & ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (ΕΚΚΟΜΕΔ) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ (ΕΡΤ) ΔΗΜΟΣ ΠΥΡΓΟΥ ΔΗΜΟΣ ΗΛΙΔΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ BUNDESVERBAND JUGEND UND FILM ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΛΛΑΔΟΣ KUDU ROASTERS ΓΡΑΦΕΙΟ 75 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΑΕ   ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΡΤ [...]
6 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Πολιτική  Η οργανωμένη επίθεση των ολιγαρχών και το φόβητρο που λέγεται Νίκος Ανδρουλάκης   Του κ. Γιώργου Καρβουνιάρη Δημοσιογράφου αν. Γραμματέα Επικοινωνίας  ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής         Ποιοι τρέμουν την πολιτική αλλαγή και γιατί επιχειρούν να πλήξουν τον μόνο αρχηγό που δεν τους χρωστάει τίποτα; Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε ένα συντονισμένο κρεσέντο επιθέσεων κατά του Νίκου Ανδρουλάκη. Δεν είναι τυχαίο. Δεν είναι συγκυριακό. Δεν είναι αυθόρμητο. Είναι το αποτέλεσμα της ενόχλησης που προκαλεί στους εγχώριους ολιγάρχες ένας πολιτικός που δεν έχει δεσμεύσεις, δεν χρωστάει εξυπηρετήσεις και δεν παζαρεύει αρχές και θέσεις. Ένας πολιτικός καθαρών χεριών, σε μια χώρα που έχει κουραστεί να πληρώνει τις σκιές των ισχυρών. Οι περισσότεροι από αυτούς που κινούν τα νήματα της ενημέρωσης βρίσκονται ταυτισμένοι εδώ και χρόνια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία. Κάποιοι άλλοι διατηρούν παράλληλες διαδρομές με τον Αλέξη Τσίπρα, περιμένοντας το επόμενο πολιτικό σενάριο που θα τους αποφέρει ξανά ρόλους και αναθέσεις. Το κοινό τους σημείο είναι ένα. Ο Ανδρουλάκης δεν τους ανήκει. Γι’ αυτό και βλέπουμε το εξής φαινόμενο. Από δημοσιεύματα περί δήθεν παραίτησης του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ μέχρι υπόγειες επιθέσεις σε πρόσωπα του στενού του κύκλου, το σύστημα προσπαθεί να δημιουργήσει ρήγματα μέσα στο κόμμα, «ταΐζοντας» φιλοδοξίες στελεχών που ίσως ονειρεύονται έναν ρόλο μεγαλύτερο από το πολιτικό τους ανάστημα. Η συνταγή είναι γνωστή. Πρώτα χτίζεις αμφιβολία. Μετά καλλιεργείς ανασφάλεια. Στο τέλος επιχειρείς αποσταθεροποίηση. Την ίδια στιγμή, συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης λειτουργούν σαν να έχουν εντολή. Υπερπροβάλλουν τις εξαγγελίες Μητσοτάκη, παρουσιάζοντας τα επιδόματα ως σωτηρία, ενώ εξαφανίζουν από τη δημόσια συζήτηση τον εμπαιγμό των αγροτών, τις παλινωδίες της κυβέρνησης στα μείζονα ζητήματα, τις αποκαλύψεις για ΟΠΕΚΕΠΕ, τα νέα στοιχεία για τις υποκλοπές και τις διεθνείς εξελίξεις που εκθέτουν βαθιά το Μέγαρο Μαξίμου. Η ομερτά έχει σύστημα, όχι τυχαίες σιωπές. Από την άλλη πλευρά, ο Τσίπρας γίνεται πρώτο θέμα ανάλογα με το ποιος τον προβάλλει και με ποιον σκοπό. Άλλος τον παρουσιάζει σαν τη μεγάλη επιστροφή που έρχεται. Άλλος τον εμφανίζει ως εξολοθρευτή των στελεχών που ανέδειξε ο ίδιος. Άλλος ενδιαφέρεται μόνο για την παρουσίαση του βιβλίου του. Το θέμα όμως είναι πώς λειτουργεί το δίκτυο των συμφερόντων γύρω από αυτό το επικοινωνιακό πανηγύρι. Ποιοι το φουσκώνουν και ποιοι προσδοκούν να κόψουν κομμάτι από την επόμενη ημέρα της Κεντροαριστεράς. Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο υπάρχει μια σταθερή αλήθεια που όσο κι αν προσπαθούν δεν μπορούν να την κρύψουν. Ο μόνος πολιτικός που δεν χρωστάει σε κανέναν ολιγάρχη, ο μόνος που δεν βρίσκεται σε υπόγειες διαπραγματεύσεις, ο μόνος που δεν ανταλλάσσει σιωπές και εξυπηρετήσεις, είναι ο άνθρωπος που κάθεται σήμερα στην καρέκλα του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή η καθαρότητα τρομάζει. Γι’ αυτό και γίνεται στόχος. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη περίοδο. Οι πολίτες ζητούν αλήθεια, εντιμότητα, σοβαρότητα και πολιτική αυτονομία. Όλα αυτά συμβολίζονται στο πρόσωπο του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και τα συμφέροντα προσπαθούν να τον πλήξουν πριν παγιώσει οριστικά την πολιτική του δυναμική. Η Δημοκρατία δεν μπορεί να πορεύεται με παρασκηνιακές συμφωνίες και με ΜΜΕ που λειτουργούν ως παραρτήματα επιχειρηματικών γραφείων. Μπορεί όμως να στηριχθεί σε ηγεσίες που δεν εκβιάζονται, δεν εξαγοράζονται και δεν τρομάζουν μπροστά στην πίεση των ισχυρών. Και αυτή η ηγεσία σήμερα έχει όνομα, Νίκος Ανδρουλάκης. [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία  Ο μηνιαίος απολογισμός της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδας στα θέματα οδικής ασφάλειας     Δεν καταγράφηκαν θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα και ατυχήματα με σοβαρό τραυματισμό το μήνα Νοέμβριο 2025 Η Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Ελλάδας δημοσιεύει συνολικά στοιχεία που αφορούν στα θέματα οδικής ασφάλειας και τροχονομικής αστυνόμευσης που συνέβησαν, κατά τη διάρκεια του μηνός Νοεμβρίου του έτους 2025, στην εδαφική αρμοδιότητα των Διευθύνσεων Αστυνομίας Αχαΐας, Ηλείας, Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Η δημοσίευση των μηνιαίων στοιχείων συνοδεύεται με στατιστικά – αριθμητικά στοιχεία του αντίστοιχου περσινού μήνα. Α. Τροχαία ατυχήματα Στην εδαφική αρμοδιότητα της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδας, σημειώθηκαν 26 τροχαία ατυχήματα έναντι 34 τον Νοέμβριο  του έτους 2024. Ειδικότερα σημειώθηκαν : •       Κανένα θανατηφόρο δυστύχημα, έναντι 2 τον Νοέμβριο του έτους 2024. •       Κανένα τροχαίο ατύχημα με σοβαρό τραυματισμό,  έναντι 1 τον Νοέμβριο του έτους 2024. •       26 τροχαία ατυχήματα με ελαφρύ τραυματισμό ατόμων, έναντι 31 τον Νοέμβριο του έτους 2024.        *********************************************** Από τα τροχαία δυστυχήματα που συνέβησαν στην Περιφέρειά μας καταγράφηκαν συνολικά 37 παθόντες έναντι 66 τον Νοέμβριο του έτους 2024: Ειδικότερα καταγράφηκαν : •       Κανένας νεκρός, έναντι 3 τον Νοέμβριο  του έτους 2024. •       Κανένας σοβαρά τραυματίας, έναντι 2  τον Νοέμβριο  του έτους 2024. •       37 ελαφρά τραυματίες, έναντι 61 τον Νοέμβριο  του έτους 2024. Τα κυριότερα αίτια των τροχαίων ατυχημάτων – δυστυχημάτων όπως προέκυψε από την αστυνομική τροχονομική έρευνα, ήταν : •       Οδήγηση υπό την επήρεια μέθης •       Αίτια αναφερόμενα σε οδηγούς και πεζούς •       Λοιπές παραβιάσεις σημάνσεων •       Παραβίαση σηματοδότη Β. Δράσεις τροχονομικής αστυνόμευσης Οι Υπηρεσίες Τροχαίας της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδας βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα, εφαρμόζοντας συγκεκριμένο σχεδιασμό, που προβλέπει αυξημένα μέτρα οδικής ασφάλειας και τροχονομικής αστυνόμευσης για την ασφαλή κυκλοφορία των οχημάτων και των πολιτών, καθώς και για την πρόληψη και αποτροπή των ατυχημάτων σε όλο το οδικό της δίκτυο. Ενδεικτικά, το μήνα Νοέμβριο του έτους 2025 συγκροτήθηκαν από τις Υπηρεσίες Τροχαίας 265 συνεργεία αλκοολομέτρησης, ενεργήθηκαν 4.240 έλεγχοι διερεύνησης μέθης και διαπιστώθηκαν 105 παραβάσεις. Επιπλέον, το ίδιο χρονικό διάστημα βεβαιώθηκαν εκτός των άλλων και 2.160 επικίνδυνες παραβάσεις. Ειδικότερα βεβαιώθηκαν : •       854     για υπερβολική ταχύτητα •       374     για μη χρήση κράνους κατά την οδήγηση •       233     για μη χρήση της ζώνης ασφαλείας κατά την οδήγηση •       76      για κίνηση στο αντίθετο ρεύμα •       31      για χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση •       30      για παραβίαση προτεραιότητας •       144     για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη •       72      για αντικανονικό προσπέρασμα •       21      για μη χρήση παιδικών καθισμάτων •       161     για Κ.Τ.Ε.Ο. •       45      για οδήγηση με φθαρμένα ελαστικά •       119     για επικίνδυνους ελιγμούς κατά την οδήγηση Γ. Συμβουλές Οδικής Ασφάλειας Η Ελληνική Αστυνομία ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στα θέματα ασφαλούς οδήγησης και οδικής ασφάλειας, με σκοπό να συμβάλλει στη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων υπενθυμίζει σε όλους τους οδηγούς και τους χρήστες του οδικού δικτύου ότι η οδική ασφάλεια είναι υπόθεση όλων μας. Στο πλαίσιο αυτό οι οδηγοί οφείλουν να εφαρμόζουν τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, να οδηγούν με σύνεση και προσοχή, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες και την κατάσταση του οδοστρώματος ακολουθώντας πάντα τις υποδείξεις και τις συμβουλές του προσωπικού της Τροχαίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οδηγώ με ασφάλεια σημαίνει : •       Μαθαίνω και εφαρμόζω τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. •       Έχω διαρκώς τεταμένη την προσοχή μου στην οδήγηση και στον έλεγχο του οχήματος. •       Όταν οδηγώ δεν έχω καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά. •       Δεν παραβιάζω τα όρια ταχύτητας. •       Φορώ πάντα ζώνη ασφαλείας. •       Τοποθετώ τα παιδιά σε παιδικό κάθισμα, στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και τους φορώ ζώνη ασφαλείας. •       Σε περίπτωση που οδηγώ ή είμαι συνεπιβάτης σε μοτοσικλέτα φορώ πάντα κράνος. •       Δεν κάνω αντικανονικά προσπεράσματα. •       Δεν παραβιάζω τον κόκκινο σηματοδότη. •       Σταματώ στο STOP και δίνω προτεραιότητα. •       Δεν μιλώ στο κινητό όταν οδηγώ. •       Δίνω προτεραιότητα στους πεζούς. •       Σέβομαι τα σήματα και τις υποδείξεις των τροχονόμων. [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία / Λογοτεχνία  ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΛΙΑΚΑΣ – ΦΩΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ           Φώτος Πασχαλινός               Γρηγόρης Πλιάκας ******************************************************* Του κ. Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ. Δικηγόρου Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών   Μαθητής του Γυμνασίου Γαστούνης γνώρισα το συμπατριώτη ποιητή Γρηγόρη Πλιάκα. Από τότε σχημάτισα καλή εικόνα για τον άνθρωπο. Αργότερα γνώρισα τον ευαίσθητο και σεμνό πατριδολάτρη ποιητή. Δέθηκα με μια φιλία που συνεχίσθηκε μέχρι του θανάτου του. . Όταν το 1978 του έστειλα το πρώτο φύλλο της «ΗΛΙΔΑΣ» μου έγραψε: «Χαιρετίζω την «ΗΛΙΔΑ» με πολύ αγάπη. Τη δέχθηκα σαν κάτι δικό μου που το περίμενα». Κρατώ στο αρχείο μου τις ευχετήριος κάρτες που μου έστελνε . Σε μια απ΄ αυτές βρίσκει την ευκαιρία να σημειώσει: «Θα σου γράψω για το βιβλίο σου. Σε συγχαίρω για τις ιδέες σου και το φιλελεύθερο πνεύμα σου .      Τέτοιον σε θέλω και μου δίνεις μια αφάνταστη χαρά». Ο Γρηγόρης Πλιάκας γεννήθηκε στα Σαβάλια της Ηλείας κι έζησε στη Γαστούνη μέχρι του θανάτου του στις αρχές Απριλίου 1979. Ο πατέρας του Παύλος σταφιδέμπορος του έδωσε για την εποχή του, τα απαραίτητα εφόδια και έτσι μετά από την αποφοίτησή του από το Σχολαρχείο εργάστηκε μέχρι τη συνταξιοδότησή του, στην τοπική Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Γαστούνης. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τα γράμματα. Έγραφε κυρίως ποίηση σε παραδοσιακό στίχο, κριτικά σημειώματα και δοκίμια. Στην Ένωση είχε την κύρια ευθύνη κι εργάστηκε με βαθύ αίσθημα ευθύνης. Πρόθυμος πάντα στην εξυπηρέτηση των συμπολιτών του, είχε κερδίσει την εκτίμηση κι εμπιστοσύνη τους. Η παρουσία του στις φιλικές συντροφιές ήταν ευχάριστη και ο λόγος του πάντοτε μεστός και πειστικός. Το ευγενικό κι ωραίο παρουσιαστικό του εντυπωσίαζε .Ήταν αξιαγάπητος ,πράος, έντιμος και ειλικρινής στις συναλλαγές του. Του άρεσε να ταξιδεύει, να μελετά βιβλία ποιότητος, να παρακολουθεί θέατρο και διαλέξεις, κι αξιόλογες κινηματογραφικές ταινίες. Όταν η καρδιά του σκιρτούσε και σκιρτούσε συχνά, γινόταν δημιουργός κι αποτύπωνε τα συναισθήματά του, τις σκέψεις του ,τις ιδέες του και τις απόψεις του στο χαρτί. Ευαίσθητος πάντα, χαμογελαστός, σαγηνευτικός για το συνομιλητή του, για την συντροφιά του. Εντυπωσιασμένος δηλώνει ο συμπατριώτης μας Οικονομολόγος πρώην Διοικητής της Α. Τ. Ε. Αδαμάντιος Πεπελάσης. Στο βιβλίο του με τίτλο: «ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ» (Γαστούνη-Μπερκλεϊ)Εκδόσεις Καστανιώτη Αθήνα 1996, σημειώνει τα εξής χαρακτηριστικά: «Θυμάμαι ακόμη τις συζητήσεις για την προσάρτηση της Αυστρίας από τον Χίτλερ ή την πολιτική του Μουσολίνι στην Αιθιοπία. Άκουγα μόνο, χωρίς να συμμετέχω, καθώς ήμουν πολύ μικρός. Εκεί όμως που ένιωθα συγκλονισμένος ήταν στις ατέλειωτες συζητήσεις για την Ισπανία και τον Εμφύλιο της.  Ιδιαίτερα όταν έπαιρνε τον λόγο και μιλούσε με φωνή αλλιώτικη, σχεδόν βελούδινη, ο νεαρός Γρηγόρης Πλιάκας.  Δούλευε στον τοπικό γεωργικό συνεταιρισμό κι έγραφε ποιήματα. ωραία ποιήματα, γεμάτα πόνο για το κακό που ΄χε βρει την Ισπανία, αλλά κι έρωτα για τις ωραίες κοπέλες, που ο καλός τους πολεμούσε τον φασισμό του Φράνκο. Κρεμόμουν από τα χείλη του κι ήθελα να του φιλήσω το χέρι.» Ο Γρηγόρης Πλιάκας υπήρξε ένας ιδεαλιστής πατριώτης και Δημοκράτης. Διακρίνονταν για το ήθος του, την αξιοπρέπειά του, και την ανησυχία του για τα κακώς κείμενα. Υπήρξε άνθρωπος της αλληλεγγύης ,θιασώτης της αγάπης για τον πλησίον, τον τόπο , την υφήλιο ολόκληρη. Μ΄ αυτές τις αρετές έγινε ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης υπήρξε πολιτικό στέλεχος του ΕΑΜ κι αδελφικός φίλος του επίσης Ηλείου ποιητή Φώτου Πασχαλινού,( Θεόδωρου Ιωαν. Ζώρα) ο οποίος εκτελέστηκε το Δεκέμβρη του 1943 από τους Γερμανούς, στα Ψηλά Αλώνια της Πάτρας, Αυτό το περιστατικό στοίχισε ιδιαίτερα στο Γρηγόρη και σημάδεψε την περαιτέρω ζωή του. Αργότερα στην εφημερίδα «ΗΛΙΔΑ» γράφει σε ένα σημείωμα του με τον τίτλο: «ΜΝΗΜΗ». τα εξής χαρακτηριστικά για τον αξέχαστο φίλο του, «Ήσουν ένα λεβεντόκορμο παλικάρι, ψύχραιμο, δυνατό. Μοσχοβολούσες αρετή, ευγένεια καλοσύνη. Στο σπιτάκι της Γαστούνης ερχόσουνα συχνά. Η κυρ-Ασπασία, η μάνα του φίλου σου, σ’ αγάπησε ίδια με το γιο της .Όταν αργούσες ναρθείς όλο ρωτούσε: «Τι έγινε το παιδί μας; Έχει μέρες να φανεί.» Την κάτεχε ο φόβος για σένα όπως και για μένα, γιατί υπήρξαμε και οι δυο μας ανήσυχοι στην κατοχή. Η σκλαβωμένη Πατρίδα δεν μας άφηνε να χαρούμε κι όλο μας έτρωγε το σαράκι της έγνοιας:Τι θα γίνει; Έτσι θα ζούμε; Πότε θα δούμε τον ήλιο της Λευτεριάς; Kοντά-κοντά τα κρεβάτια μας στο μικρό δωμάτιο. Ο ύπνος αργούσε ναρθεί. Ξαφνικά άρχισες ν’ απαγγέλλεις τον «Παναγή» σου, ποίημα που είχε δημοσιευθεί στην «ΕΣΤΙΑ».     Θυμάμαι τους τελευταίους στίχους: κατακαημένε Παναγή κάτι στραβό είναι εδώ στη γη» Το ξημέρωμα έφυγες. Ήταν ο αποχωρισμός, ο τελευταίος αδελφικός ασπασμός, το τελευταίο αγκάλιασμα της Μάνας… Λίγο πιο πέρα, στην Αμαλιάδα, σε περίμεναν τα δεσμά και σε λίγες μέρες, στην Πάτρα, ο θάνατος. Σε περίμενε, τιμημένε για να σε στεφανώσει άξιο λεβέντη της Πατρίδας μας. Η ποιητική σου καρδιά έπαψε να χτυπά και η Μούσα σου, η πολυαγαπημένη, που τόσα τραγούδια είχε να μας πει ακόμα, σώπασε για πάντα…Η κυρ-Ασπασία, η μάννα μας, σε περίμενε μέχρι το θάνατο της…Δεν έμαθε ποτέ το δικό σου θάνατο. Ποιος είχε την τόλμη να της το πει…Καλότυχη, που δεν έζησε την πίκρα του χαμού σου…Τα ποιήματά σου, δημοσιευμένα στην «ΕΣΤΙΑ» και σε άλλα περιοδικά, έδειχναν το πηγαίο, αληθινό ταλέντο σου.  Μια πρώτη σου συλλογή, που υμνούσες τον εφτάλοφο Πύργο σου, ποιος ξέρει που βρίσκεται…Πέρασαν χρόνια. Κι ούτε μια μνήμη για σένα στις τοπικές εφημερίδες του… Όμως στις καρδιές των αγαπημένων σου ζεις και θα ζεις αιώνια, Μέχρι να πάψουν κι αυτές κάποτε να χτυπούν.» Το κείμενο αυτό αναδημοσίευσε η εφημερίδα του Πύργου «ΑΥΓΗ» με τίτλο: «Ένας λησμονημένος ποιητής ΦΩΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΣ που οι Γερμανοί στην Κατοχή τον κάρφωσαν στο φέρετρο του.» και με τα εξής εισαγωγικά λόγια: Η μηνιαία εφημερίδα «ΗΛΙΔΑ» του Προέδρου των Ηλείων της Πάτρας κ. Λεωνίδα Μαργαρίτη δικηγόρου δημοσιεύει αφιέρωμα για τον Φώτο Πασχαλινό, τον Θεοδωράκη Ιωαν. Ζώρα, που γεννήθηκε εις τον Πύργο το 1913 και στην κατοχή του 1940 οι Γερμανοί τον κάρφωσαν στο φέρετρό του.  Το αφιέρωμα στη ΜΝΗΜΗ του το γράφει ο Ηλείος ποιητής Γρηγόρης Πλιάκας, που λέγει αυτά» (παραθέτει το ίδιο παραπάνω κείμενο.) Αξίζει να σημειώσουμε ότι η αναφορά του Γρηγόρη Πλιάκα στο Φώτο Πασχαλινό είχε και συνέχεια από τις στήλες της εφημερίδος «ΑΥΓΗ» Πύργου. Στη στήλη ΔΡΟΣΕΡΑ-ΚΑΥΣΤΙΚΑ που υπογράφει ο Αύγουστος Καπογιάννης με το ψευδώνυμο «Παρατηρητικός» γράφονται τα εξής: σημαντικά για τον ποιητή και το φίλο του Φώτο Πασχαλινό. «Πικρά παράπονα διετύπωσε ο ποιητής κ. Γρηγόρης Πλιάκας, από τη Γαστούνη στο αφιερωμένο στη ΜΝΗΜΗ του Φώτου Πασχαλινού άρθρο του που αναδημοσιεύσαμε.  Για το Φώτο Πασχαλινό, τον άτυχο Θεοδωράκη Ζώρα έχει γράψει πολλές φορές η «ΑΥΓΗ» Πύργου και μάλιστα σε πολύ δύσκολες στιγμές για την ελευθεροτυπία.  Διότι δυστυχώς όποιος Έλληνας ήθελε να φύγει ο εχθρός της κατοχής, ήταν κομμουνιστής, κατά το πώς έλεγαν μερικοί. Πέρασαν όμως πολλοί από αυτούς σαν εθνικόφρονες, αφού ήσαν καθαρά προδότες και συνεργάτες των εχθρών. Αλλά το ίδιο αυτό έγινε και επί της δικτατορίας, όταν πάλιν υπήρξαν και ωφεληθέντες και εκδικηθέντες αθώους πολίτες και φυσικά προδίδοντας πάντα επ’ αμοιβή ή απόκτησιν περιουσιακών στοιχείων, διότι ποτέ δεν τιμωρήθηκαν οι προδότες εις την Ελλάδα.  Πρέπει όμως να γυρίσουμε εις τον Φώτον Πασχαλινόν που ήταν από την πρώτη στιγμήν εις την Αντίστασιν.  Ο Φώτος Πασχαλινός έγραφε ποιήματα κι όταν εξεδόθη η εφημερίδα «ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ»(δεν θυμάμαι την εποχή του Β. Ζαππάντη η του Π. Πετροπούλου) ήταν στέλεχος της καθημερινής εφημερίδας, άριστος ποιητής και καλός δημοσιογράφος. Πριν από τον πόλεμον μέσα εις το γραφείον του Κώστα Παπαγιαννοπούλου, που είχε ασφαλιστικές εργασίες, πήραμε μια φωτογραφία. Ήταν μέσα ο Τάκης Δόξας, ο Φώτος Πασχαλινός, ο γράφων εδώ, (σ.σ. ο Αύγουστος Καπογιάννης), ο Κώστας Παπαγιαννόπουλος, ο Άγγελος Καντούνης και άλλοι. Ένα βράδυ βαρυχειμωνιάς και πείνας όπως ήμουνα(δηλαδή ο γράφων εδώ ) εις την σύνταξιν της εφημερίδας «ΠΑΤΡΙΣ» και είχα βάλει ένα ζεστό καυσόξυλο επάνω από την κοιλιά μου, διότι πεινούσα πολύ και με πόναγε το στομάχι μου, μπουκάρει μέσα ο Ιταλός αξιωματικός Γκράνο με καμιά δεκαριά Ιταλούς καραμπινιέρους. Με κύκλωσαν και ο Γκράνο, πριν προφτάσω να συνέλθω από την έκπληξη, έβγαλε μια φωτογραφία (αυτήν που περιέγραψα) έβαλε το δάχτυλο του εις τον Φώτο Πασχαλινόν και είπε ελληνιστί, που γνώριζε: «Χτες το βράδυ κουβέντιαζες μ’ αυτόν» . Ήταν τέχνασμα για να με πιάσει, αλλά εγώ πραγματικά δεν είχα καμία επαφή με τον Θοδωράκη Ζώρα. Με απόλυτη ψυχραιμία του είπα: «Έχω έξι μήνες να τον δω. Εάν μπορείτε να αποδείξετε ότι εγώ όχι μόνον συζήτησα αλλά τον είδα εδώ και έξι μήνες ,να μπω εις το εκτελεστικό απόσπασμα προ έξι βημάτων».  Μου είπε να πάω την άλλη μέρα εις την καραμπινιερία και πράγματι ξενύχτησα από την αγωνία, αλλά επανέλαβα τα ίδια και τελικά μου είπε: «Καλά πήγαινε». Αυτά όμως δεν τα ξέρει ο αγαπητός μας και δυνατός ποιητής κ. Γρηγόρης Πλιάκας και πόσες άλλες φορές το όνομα Φώτος Πασχαλινός, ήταν κόκκινη παντιέρα, που ερέθιζε τους οπαδούς της βίας και προ παντός τους προδότες- και κατά χριστιανικό ορισμό από την εποχή του Ιούδα «μεταξύ δώδεκα ο ένας είναι προδότης» Δεν έμεινα αναπάντητο το σχόλιο του Αύγουστου Καπογιάννη-Παρατηρητικού από τον ποιητή Γρηγόρη Πλιάκα. Απέστειλε στην εφημερίδα και το συντάκτη της μια επιστολή που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 7ης Αυγούστου 1978 μαζί με ένα εισαγωγικό σημείωμα του συντάκτη της στήλης «Δροσερά-Καυστικά.» Γράφει λοιπόν ο συντάκτης τα εξής χαρακτηριστικά: ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΙΣ τόσον φιλική, εις απάντησίν μας από τον θαυμάσιον ποιητήν και αγαπητόν, αξιόλογον συμπολίτην μας κ. Γρηγόρη Πλιάκα(Γαστούνη). Ας μην παραπονείται δια το «τύλιγμα» εις τα «Δροσερά-Καυστικά».Είναι διαβεβαίωσης της Διευθύνσεως της εφημερίδος ότι αυτή η στήλη είναι μια από τις πιο μαχητικές και ειλικρινείς σ΄ όλα τα θέματα που καταπιάνεται. Μας γράφει λοιπόν ο κ. Γρηγόρης Πλιάκας: «Αγαπητέ μου…Παρατηρητικέ» Ανήκω και γω στους ανθρώπους που δεν πίκραναν ποτέ κανέναν στη ζωή τους. Ευτυχία νιώθω απέραντη, που σχεδόν, πέρασε η ζωή, με πραγματική αγάπη για όλο τον κόσμο, καλούς και κακούς. Δεν έζησα στη Γαστούνη τα χρόνια της κατοχής. Κλεφτά την έβλεπα. Έφευγα σ΄ αγαπημένους ελληνικούς τόπους. Εκεί που μ’ έσερνε από το χέρι η Πατρίδα και η τιμή. Αν μου ξέφυγαν τα γραφτά της αγαπημένης «Αυγής» για τον αξέχαστο φίλο και, άθελά μου, σε πίκρανα, παρακαλώ να με συγχωρέσεις….Με τύλιξες στα «Δροσερά-ΚΑΥΣΤΙΚΆ» αλλά δεν πειράζει…» Με την παράθεση των παραπάνω κειμένων, θέλαμε να αναδείξουμε την προσωπικότητα και το ήθος του ποιητή Γρηγόρη Πλιάκα, καθώς και τις πτυχές εκείνες της ζωής του που σημάδεψαν τη δράση του στην περίοδο της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης. [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Ιστορία / Κεντρικά / Κοινωνία  ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΑΝ ΤΗΝ Ι.Μ. ΣΚΑΦΙΔΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΟΥ ΙΜΠΡΑΗΜ  Την Κυριακή 7 του Δεκέμβρη 2025 και ώρα 10 το πρωί  θα γινουν τα αποκαλυπτηρια του Μνημείου   [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία  Π.Ε.Σ.ΕΚ. Αλληλεγγύη στους αγρότες και κτηνοτρόφους Δίκαιος ο αγώνας τους κατά της λεηλασίας του μόχθου τους    Το παράρτημα της   ΠΕΣΕΚ Ηλειας στέκεται  στο πλευρό των αγροτοκτηνοτρόφων που βρίσκονται ξανά στους δρόμους, διεκδικώντας, με μπλόκα και κινητοποιήσεις, το δικαίωμα να ζουν από τον κόπο τους, να μη γίνονται θύματα εκμετάλλευσης και διαφθοράς και να μην εξοντώνονται από την κυβερνητική  αδικία και κοροϊδία. Ο αγώνας τους είναι δίκαιος και αφορά σε όλη την κοινωνία. Οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται από την πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Οι επιδοτήσεις καθυστερούν ή διασπαθίζονται μέσα στα σκάνδαλα, όπως αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ, που έφερε στο φως τα «βοσκοτόπια» του Μητσοτάκη και  του Βορίδη, τύπου Πίνδου με τα… καγκουρό. Αλλά και τις πελατειακές σχέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ με την «εγκληματική οργάνωση» (ο χαρακτηρισμός από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία) που λάμβανε παράνομες επιδοτήσεις από τον παραπάνω οργανισμό, με πρωταγωνιστές το «Φραπέ» και το «Χασάπη», στερώντας από τους πραγματικούς αγρότες τα ευρωπαϊκά κονδύλια που δικαιούνται. Πέραν αυτού, δεν έχουν πληρωθεί για αποζημιώσεις ζωικού ή άλλου κεφαλαίου που έχασαν από την ευλογιά των αιγοπροβάτων, ενώ οι υποσχέσεις των αρμόδιων φορέων παραμένουν κενές και η κρατική μηχανή άφαντη ή διαπλεκόμενη. Παίρνει, όμως, «σάρκα και οστά» όταν με τα ΜΑΤ χτυπά τα μπλόκα ή όταν φυλακίζει κτηνοτρόφους που διαμαρτύρονται δημόσια για απλήρωτες αποζημιώσεις — δείγμα της αυταρχικής αντιμετώπισης και της αλαζονείας της κυβέρνησης ης ΝΔ απέναντι σε όλους όσοι διεκδικούν. Συναδέλφισσες, συνάδελφοι Κυβέρνηση και ΕΕ φέρουν την ευθύνη για την κατάσταση του πρωτογενούς τομέα της χώρας, που μέσω της ΚΑΠ στοχεύουν στην εξαφάνιση της μικρής αγροτιάς και της κτηνοτροφίας, για να μείνει η παραγωγή στα χέρια ολίγων. Οι αγρότες οδηγούνται σε εγκατάλειψη της γης, οι κτηνοτρόφοι βλέπουν τη δουλειά χρόνων, όσα επένδυσαν σε ζωικό κεφάλαιο  να σφαγιάζεται και να θάβεται στη γη, την ώρα που οι πολυεθνικές και οι μεγαλοπαραγωγοί επεκτείνονται. Το κόστος παραγωγής ανεβαίνει, ενώ οι τιμές που παίρνουν οι αγρότες για τα προϊόντα τους μένουν καθηλωμένες. Η ύπαιθρος ερημώνει, τα χωριά αδειάζουν, και η αγροτική παραγωγή γίνεται πεδίο κερδοσκοπίας. Η ΠΕΣΕΚ καταγγέλλει το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ως σύμπτωμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται χρόνια τώρα. Δηλώνει την αλληλεγγύη της στους αγροτροκτηνοτρόφους, απαιτεί την άμεση ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους και καλεί σε κοινό μέτωπο συνταξιούχων, εργαζομένων και αγροτών ενάντια στη λεηλασία του μόχθου μας. Τέλος, καλεί τους συναδέλφους συνταξιούχους εκπαιδευτικούς να ενισχύσουν με τη φυσική τους παρουσία τις όποιες συγκεντρώσεις διοργανώνουν οι αγροτικοί φορείς.  Το Δ.Σ. της ΠΕΣΕΚ Ηλείας [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Επικαιρότητα / Ηλεία / Κεντρικά / Κοινωνία  Η ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ…     Το διαβάσαμε και αυτό. Το Σωματείο των εργαζόμενων στο Νοσοκομείο της Αμαλιάδας μας επεσήμανε ότι κινδυνευει να γίνει Κέντρο Υγείας. Άρα να υποθέσουμε ότι τώρα είναι Νοσοκομείο. Καλό ακούγεται μόνο που δεν είναι αλήθεια. Και το ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι αλήθεια. Απλά κάποιοι έχουν λόγους να μην το λένε —Η τοπική αυτοδιοίκηση που μετά από τόσες υποσχέσεις προς άγραν ψήφων κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα για να μην απολογηθεί γι΄ αυτό το χάλι. —Ο αρμόδιος Υπουργός που θέλει όλα να φαίνονται στην θέση τους. —Οι πολιτικοί κομισάριοι που αναλαμβάνουν Διοικητές και Υποδιοικητές  εννοείται ότι δεν έχουν κανέναν λόγο να βάλουν την θέση τους υπό αμφισβήτηση. Το ερώτημα όμως είναι ποιούς λόγους έχουν οι εργαζόμενοι να συντάσσονται με όλους αυτούς. Αυτοί οι εργαζόμενοι περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό που έχει μείνει στην Αμαλιάδα μετά από τόσες και τόσες αποψιλώσεις ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ… Μη συνεχίζουν και αυτοί το κρυφτούλι. Δεν τους αξίζει και δεν μας αξίζει. Οι πολίτες της Αμαλιάδας, και όχι μόνο, πρέπει να μάθουν ποια είναι η κατάσταση για να ξέρουν τι τους περιμένει αν πάθουν κάτι…. Την στιγμή που όλοι κρύβουν την αλήθεια οι εργαζόμενοι οφείλουν να μπουν μπροστά στην μάχη της πληροφόρησης. Το να μας λένε ότι κινδυνεύει το Νοσοκομείο να γίνει Κέντρο Υγείας είναι ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Μη φοβόμαστε τις λέξεις …. Εδώ και πολύ καιρό το Νοσοκομείο ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Κέντρο Υγείας….. Φοβόμαστε να το πούμε??? Τώρα αν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός Κέντρου Υγείας μένει να απαντηθεί. Και θα απαντηθεί μόνο όταν επιτέλους δεχτούμε την σκληρή πραγματικότητα …. [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Επικαιρότητα / Ηλεία / Ιστορία / ΚοινωνίαΗ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ Η 6η ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ… ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΙΑΤΡΟΥ ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ         Το δράμα των αναπήρων του Πολέμου της Αλβανίας       Υπάρχει η έκφραση το γράφει η ιστορία. Η ιστορία δεν γράφει αλλά γράφεται από τον ιστορικό. Και έργο του ιστορικού είναι η έρευνα, εξακρίβωση και παρουσίαση τῆς ἀλήθειας. Ο Γερμανοτσολιάς, ή καταδότης, μαυραγορίτης δοσίλογος, δηλαδή άτομα εθνικής αναξιότητας σημαίνανε τη συνεργασία Ελλήνων με τις κατοχικές αρχές την περίοδο 1941-1944. Υπήρξαν για πολλές δεκαετίες ταμπού, αντικείμενο αποσπασματικής αναφοράς, τις περισσότερες δε φορές σιωπής. Ο όρος εδραιώθηκε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο εκείνη ακριβώς την περίοδο, υποδήλωνε δε τον πολιτικό ορισμό του εγκλήματος. Όμως παραχαράχτηκε από τους αντικομμουνιστές, φιλελεύθερους μα κυρίως τους βασιλόφρονες. Και σε αντίκρουση για δεκαετείες καθιερώθηκε το εαμικό κίνημα σαν μια στενή ποινική αντίληψη. Από την 28η Οκτωβρίου 1940, πάνω στα βουνά της Αλβανίας, ο Ελληνικός στρατός ταπείνωνε τις Ιταλικές στρατιές. Η Ελλάδα νικούσε. Τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί ανέλαβαν να βγάλουν από τη δύσκολη θέση τους συμμάχους τους. Επετέθησαν στην Ελληνική μεθόριο από τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία στις 6 Απριλίου και με τον κεραυνοβόλο πόλεμο προήλασαν ταχύτατα στην Αθήνα. Το μέτωπο στην Αλβανία κατέρρευσε, ο στρατός άρχισε να υποχωρεί, γιατί ο στρατηγός Τσολάκογλου με τους συν αυτώ, έτοιμος από καιρό, υπέγραψε τη συνθηκολόγηση. Στις 27 Απριλίου ο Γερμανικός στρατός εισερχόταν στην Αθήνα. Πέρασε από τους έρημους δρόμους της και ύψωσε στην Ακρόπολη τη Σβάστικα. Ο κόσμος αμήχανος, είδε Βασιλιά και Κυβέρνηση να αναχωρούν αφήνοντάς τον έρμαιο στις διαθέσεις των κατακτητών και των Ελλήνων Κουΐσλιγκ. Για άλλη μια φορά ένιωσε απογοητευμένος και προδομένος όπως λέει κι ο Σολωμός: Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι ηγαπημένε, πάντοτ᾿ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε.   Οι τραυματίες ήρωες πολέμου υπό δίωξη. Η θηριωδία των ταγματασφαλιτών κατά των αναπήρων μας δεν έχει αναδειχθή, γιατί είναι μαχαιριά στα στήθη των πατριδοκάπηλων. Πώς όμως έφτασαν από ήρωες της πατρίδας να καταδιωχθούν και αρκετοί να εκτελεστούν ως εχθροί της; Οι περισσότεροι υπήρξαν κρυοπαγηματίες και έγιναν πάρα πολλοί ακρωτηριασμοί. Αυτό μαρτυρεί ελλειπέστατο εξοπλισμό των Ελλήνων, παρά το επίσημο αφήγημα που εκθείαζε τον Μεταξά και τον Παπάγο. Περίπου 15.000 από τους αναπήρους βρήκαν το πρώτο καταφύγιό τους, σε άθλιες συνθήκες, στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία της Αθήνας και από την πρώτη στιγμή, άρχισαν τους αγώνες για την επιβίωσή και υγειονομική περίθαλψή τους. Οι απλοί στρατιώτες – τραυματίες έβλεπαν με λύπη τους τους ανώτατους αξιωματικούς, εγκάθετους της δοσίλογης κυβέρνησης να λυμαίνονται την πατρίδα. Η παρουσία των ανάπηρων αντιστασιακών υποδήλωνε τη συνέχεια του αγώνα και μείωνε στην κοινή γνώμη το κύρος των δοσιλογικών κυβερνήσεων, αλλά και των φυγάδων. Οι ανάπηροι νοσηλεύονταν συνολικά σε 19 νοσοκομεία. Ήλθε ο χειμώνας 1941 – 42 με την πείνα εν δράσει. Οι τραυματίες τρεφόντουσαν με λαχανίδες, ένα αυγό και 5 δράμια λάδι την ημέρα. Οι προδότες με το πρόσχημα της ύπαρξης πολιτείας και αποφυγής ταραχών, πίεζαν τους αναπήρους να μεταφερθούν στα σπίτια τους με δικαιολογία την καλύτερη εκεί αντιμετώπισή τους. Οι Γερμανοί επίσης απαγόρευαν την μετάβαση των Κρητικών τραυματιών στην πατρίδα τους, που παρέμεναν στην Αθήνα. Αρχίζει στα νοσοκομεία μια αντιστασιακή κίνηση εκ μέρους των αναπήρων, πριν από τη δημιουργία του ΕΑΜ. Το κίνημά τους συντονίζεται με τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, τους δημόσιους υπάλληλους και τους φοιτητές. Την 28η Οκτωβρίου 1941 πραγματοποιείται η πρώτη οργανωμένη αγωνιστική εκδήλωση. Οι ανάπηροι μαζί με τους φοιτητές καταθέτουν στεφάνια στον Άγνωστο Στρατιώτη κάτω από τα έκπληκτα μάτια των αρχών κατοχής. Προπορεύονταν οι ανάπηροι με τα αναπηρικά τους καροτσάκια – «μηχανοκίνητες φάλαγγες» τα ονόμασε τότε ο λαός – με τις πατερίτσες, ή τα μπαστούνια τους, με τους επιδέσμους στα κεφάλια τους, ή στα μάτια τους, τις νοσοκόμες να τα σπρώχνουν, υποβαστάζοντας τους κουτσούς, ή οδηγώντας τους τυφλούς. Η εφημερίδα «Ακρόπολη» υποταγμένη στους ξένους δεν γράφει τίποτε για αυτή την πράξη των αναπήρων, μόνο την εμετική πληροφορία για κατάθεση στεφάνων το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου στον μνημείο του Αγνώστου Συτατιώτου από τους Γερμανόφιλους Τσολάκογλου και τους «υπουργούς» στρατηγούς Μπάκο, Μουτούση και τον Πλοίαρχο Παπαδόπουλο, που φορούσαν τις στολές των ανωτάτων Ελλήνων Αξιωματικών, τις οποίες κατεξευτέλιζαν. Και η εφημερίδα περηφανεύοταν. Η εφημερίδα «Ελληνικόν Αίμα», δημοσίευσε την 1η Δεκεμβρίου 1942 «ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ «ΕΞΥΠΝΟΥΣ» ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟΝ. Στο επόμενο φύλλο της «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΑΣ». Η εφημερίδα «Ελληνικόν Αίμα» δεξιάς αποκλίσεως, ξεκίνησε τον Ιούνιο 1942 από τους Πηνιάτογλου, Βοβολίνη και  Μήλιο κυκλοφορούσε δε μυστικά χέρι με χέρι. Από τις στήλες της, που διακρινόταν για την ζωηρή εθνική αρθρογραφία της, διεξαγόταν αργότερα ένας συστηματικός αγώνας κατά της αριστερής παράταξης γενικότερα. Η αιτία αυτής της αλλαγής πρέπει να αναζητηθεί αλλού. Η πρωταγωνιστική συμμετοχή των αναπήρων σε αντιστασιακές εκδηλώσεις κορυφώθηκε την άνοιξη του 1943, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων που συγκλόνισαν την Αθήνα και σηματοδότησαν τη ρήξη με το κατοχικό καθεστώς. Οι είκοσι εβδομάδες από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούλιο, σημαδεύτηκαν από απεργιακές κινητοποιήσεις και τέσσερα μεγάλα συλλαλητήρια που κατέληξαν σε αιματοχυσία. Στις 3 Μαρτίου 1943 πήραν μέρος στον ξεσηκωμό για ματαίωση της επιστράτευσης, μαζί με τους εργαζόμενους της Αθήνας και του Πειραιά, τους δημόσιους υπάλληλους. Πλήρωσαν ακριβό τίμημα: 46 νεκροί. Όμως, ούτε ένας Έλληνας δεν πήγε στο Ανατολικό Μέτωπο. Γιατί; Ο Γερμανοπροσκυνημένος Μπάκος είχε προτείνει να δημιουργηθεί στρατιωτικό σώμα Ελλήνων εθελοντών («κυανόλευκη μεραρχία»), που θα έστελναν στο ανατολικό μέτωπο για να πολεμήσει στο πλευρό του Γερμανικού στρατού. Την ίδια ακριβώς επιθυμία με το Μπάκο είχε και η οργάνωση ΕΣΠΟ, που αποτελούσε την μεγαλύτερη φιλογερμανική οργάνωση. Είχαν στηθεί γραφεία, όπου όποιος επιθυμούσε μπορούσε να συμπληρώσει μια αίτηση για να καταταγεί στην «κυανόλευκη μεραρχία». Έγιναν στη Θεσσαλονίκη 2.000 αιτήσεις εθελοντών και στην Αθήνα 200. Επανήλθαν οι μνήμες του Γκαίρλιτς. Στη Βασιλίσσης Σοφίας, στη μεγάλη συγκέντρωση 3000 ατόμων –ανάμεσά τους και 200 ανάπηροι– μπροστά στο σπίτι του Λογοθετόπουλου τραυματίστηκε θανάσιμα στο θώρακα ο 25χρονος, με ακρωτηριασμένα κάτω άκρα, Διονύσιος Δημακόπουλος, ο πρώτος αντιστασιακός νεκρός ανάπηρος. Την Τετάρτη 5 Μαρτίου, παρά το τσουχτερό κρύο και την κατάσταση πολιορκίας, μερικές χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν στον χώρο έξω από το Υπουργείο Εργασίας στην συμβολή των οδών Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα αντιμετωπίζοντας τα πυρά της Αστυνομίας, Χωροφυλακής, Ιταλών Καραμπινιέρων και Γερμανών στρατιωτών που είχαν διαταγή να τους διαλύσουν. Ανάμεσα στους τρεις διαδηλωτές που σκοτώθηκαν ήταν και ο 34χρονος ανάπηρος Γεώργιος Μαρινάκης, πρώην αστυνομικός από την Κρήτη, ο οποίος πυροβολήθηκε στο μέτωπο. Το Σεπτέμβρη του 1943, συνθηκολόγησε η Ιταλία. Στα νοσοκομεία μαζεύονται όπλα των Ιταλών που διοχετεύονται στην Αντίσταση. Στρατιωτικώς, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι Γερμανοί το 1943 ήταν σημαντική γι αυτούς η αντίσταση του ΕΛΑΣ και υποστήριξαν την ΠΑΟ (Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση), η οποία είχε αρχικά εκστρατεύσει εναντίον τους. Ένα άρτια οργανωμένο σώμα όπως ο ΕΛΑΣ δεν μπορούσε να ανατραπεί από διάσπαρτες ανεξάρτητες μονάδες, αλλά μόνο από τακτικές υπό τον έλεγχο κεντρικής εξουσίας, όπως ήσαν τα Τάγματα Ασφαλείας. Για την δημιουργία αυτής της δύναμης οι Γερμανοί στρατολόγησαν μεγάλο αριθμό Ελλήνων για τους οποίους ο ΕΛΑΣ είχε καταστεί ο κυριότερος εχθρός, λόγω του αντικομμουνισμού τους. Ως επί το πλείστον αυτοί οι Έλληνες ήσαν δεξιά στοιχεία της χώρας, που μέσα στο ακροδεξιό Μεταξικό καθεστώς και τους «ιδεολογικούς αστέρες» του συμπεριλαμβάνονταν φανατικοί ναζιστές και φυτεμένοι άνθρωποι «εν αναμονή» για να υπηρετήσουν τα ναζιστικά πιστεύω τους. Δημιουργήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, ένοπλα σώματα Ελλήνων δωσιλόγων με απόφαση της δωσιλογικής κυβέρνησης Ράλλη κι’ έδρασαν στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο 1943-1944. Οι Γερμανοί με τη δημιουργία τους πέτυχαν να προκαλέσουν σύγχυση στην Ελλάδα. Τα Τάγματα Ασφαλείας μπορούν να εξεταστούν από στρατιωτικής και πολιτικής πλευράς. Στρατιωτικώς όλα ήσαν εναντίον τους.   Λάμβαναν μέρος σε Γερμανικές επιθέσεις εναντίον του ΕΛΑΣ. Τα άτομα που τα αποτελούσαν γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα του τόπου τους καθίσταντο δε χρήσιμα στους Γερμανούς, που μπορούσαν να κατέχουν την Ελλάδα με ελάχιστο αριθμό στρατευμάτων. Μερικοί από τους αξιωματικούς των Ταγμάτων Ασφαλείας ήσαν ικανοί και υπό διαφορετικές συνθήκες θα είχαν σχηματίσει αντιστασιακές ομάδες για να πολεμήσουν τους Γερμανούς. Πού κάτι τέτοιο όμως. Άλλοι ήσαν χωρίς αρχές, τα δε Τάγματα είχαν ένα μεγάλο αριθμό εγκληματικών τύπων που εκμεταλλεύτηκαν την θέση τους προς ίδιον όφελος. Από πολιτικής άποψης τα Τάγματα έδειξαν ότι ήσαν χρήσιμα σε σημαντικό ποσοστό Ελλήνων τόσο στο εσωτερικό, όσο και το εξωτερικό διότι εμπόδιζαν την πλήρη επικράτηση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Αν η απελευθέρωση της Ελλάδας καθυστερήσει πολύ ακόμα μπορούσαν να γίνουν τόσο ισχυρά, ώστε να αποτρέψουν οποιαδήποτε απόπειρα για την επικράτηση του ΕΑΜ μόλις φύγουν οι Γερμανοί. Όμως οι περισσότερες από τις ενέργειες των Ταγμάτων ήσαν τρομοκρατικές. Δημιουργήθηκαν την 18η Ιουνίου 1943, μετά από εισήγηση των Θεοδώρου Πάγκαλου και Στυλιανού Γονατά, σε συμφωνία με τους Γερμανούς. Οπλίστηκαν από τη Βέρμαχτ. Γενικός προϊστάμενός τους ήταν ήταν ο Γερμανός στρατηγός των Waffen SS Γιούργκεν Στρόοπ, ο οποίος αντικαταστάθηκε την 28η Οκτωβρίου 1943 από τον υποστράτηγο Βάλτερ Σιμάνα. Τα μέλη τους αναφέρονται ως «Ταγματασφαλίτες» και «Γερμανοτσολιάδες». Ή νέα κυβέρνηση, αυτή τη φορά δίπλα της, δεν είχε μονάχα τους δυό φασίστες στρατηγούς – Πάγκαλο και Γονατά – άλλά τό σύνολο της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και πολιτικούς και στρατιωτικούς εκπρόσωπούς της. Η κυβέρνηση Ράλλη αντιπροσωπεύει και την ενωμένη αντιλαϊκή άντίδραση, που συγκροτεί τό μέτωπο της της υποτέλειας στους ξένους. Ο μοναρχικός Ράλλης επιθυμούσε νά εξασφαλίσει τή τάξη μέχρι την έπιστροφή τού βασιλιά και της κυβέρνησής του. Έκρυβε με επιμέλεια τις βλέψεις του για να πετύχει ένωση όλων τών αστικών δυνάμεων κατά του «κομμουνιστικού κινδύνου», που προέβαλε σαν εχθρό και που ήταν τό κύριο σύνθημά του. Μερικά γνωστά πρόσωπα που διοίκησαν τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν οι Ιωάννης Πλυτζανόπουλος, Βασίλειος Ντερτιλής, Διονύσιος Παπαδόγκωνας, Λεωνίδας Βρεττάκος, Παναγιώτης Στούπας, Νικόλαος Κουρκουλάκος. Κύριες περιοχές δράσης τους η Στερεά Ελλάδα και η Πελοπόννησος. Οι άνδρες τους ορκίζονταν υπακοή στον Χίτλερ. Η κυβέρνηση των δοσιλόγων του Ράλλη, ξεκίνησε να καταγγέλλει την δράση των αναπήρων ως αντεθνική. Πρώτη σκληρότερη κι αδιανόητη δημόσια επίδειξή τους, ήταν η επίθεση ενάντια στους ανάπηρους πολέμου, γιατί είχαν θορυβηθεί, από το αντιστασιακό κίνημα, η μόνη αντιμετώπισή του οποίου ήταν η τρομοκρατία, οι εκτελέσεις. Έπρεπε να τα διαλύσουν και να παραδώσουν τους ανάπηρους στους Γερμανούς. Ξεκινά να εκτελεί όσους θεωρούσε μπροστάρηδες. Δεκατέσσερες ανάπηροι, μεταξύ άλλων, πέφτουν νεκροί από τα Γερμανικά πολυβόλα στις 16 Οκτωβρίου 1943. Έγινε η σκέψη να μαζέψουν όλους τους ανάπηρους στα Μέθανα, δήθεν για λουτροθεραπεία. Αλλά οι ανάπηροι ματαίωσαν κι’ αυτή την πονηρή «λύση». Σε έγγραφα της Κυβέρνησης χαρακτηρίζονται ανάπηροι, που νοσηλεύονταν «άτομα πλέοντα μέσα εις τον βούρκον, απάτριδες και προδότες των εθνικών μας πεπρωμένων», ότι είχαν μετατρέψει τους χώρους των νοσοκομείων σε γιάφκες απόκρυψης οπλισμού και χώρους αντεθνικών συγκετρώσεων. Ότι εξεβίαζαν τους γιατρούς για να χορηγήσουν πιστοποιητικά αναπηρίας σε μη πάσχοντες για να τύχουν αναπηρικής σύνταξης. Ψέματα, ψέματα. Είναι πραγματικότητα ότι τα νοσοκομεία παρείχαν κάλυψη για την απόκρυψη πλήθους ασυμβίβαστων προς το κατοχικό καθεστώς, ενώ χρησίμευαν δια την αποθήκευση όπλων και εφοδίων για τους αντάρτες των διαφόρων αντιστασιακών οργανώσεων και του ΕΛΑΣ. Εξ άλλου μέσω των Στρατιωτικών νοσοκομείων οργανωνόταν η αναχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών, είτε για το εξωτερικό, είτε για το βουνό. Αυτά η «Κυβέρνηση» τα θεωρούσε προδοτικά και έτσι πιστεύουν σήμερα οι νεοναζί. Με πρόσχημά τους να τους«αναμορφώσουν» είπε ο Καζαντζάκης: «Σκοτώστε τους, γιατί θέλουν να ναι λεύτεροι». Η απαρχή του στυγερού εγκλήματος κατά των αναπήρων έγινε γιατί ο Βασίλειος Δερτιλής, έπρεπε να δώσει τα εχέγγυα στους Γερμανούς για την αφοσίωσή του. Αυτά τα μέτρα καταδικάστηκαν μεγαλόφωνα από την πλειοψηφία των πατριωτικών οργανώσεων και κυρίως του λαού. Την 26η Νοεμβρίου εκτελέστηκαν στο Γουδί 19 αντιστασιακοί και από την ηγεσία του Εθνικού Συνδέσμου Αναπήρων Πολέμου 1940-41, ο αντιπρόεδρος Διονύσης Γονατάς, ο Γενικός Γραμματέας Ηλίας Τζαμουράνης και οι Κώστας Κουκουβίνος, Στέφανος Συλιβός, Μελέτης Ανυφαντής. Ο Διονύσης Γονατάς είχε και τα δυο του πόδια παράλυτα από τραύμα στην σπονδυλική στήλη, ο δε Ηλίας Τζαμουράνης, γενική παράλυση. Ήταν και οι δυό τους ήρωες του αλβανικού πολέμου.  Μαζί με άλλους 17 αγωνιστές της Αθήνας οδηγούνται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Για πρώτη φορά στον καιρό της σκλαβιάς, το απόσπασμα είναι «Ελληνικό». Οι «Έλληνες» που το αποτελούν, είναι νεήλυδες τσολιάδες. Τρεις αξιωματικοί. «Έλληνες» και αυτοί διευθύνουν το απόσπασμα. Υπάρχει και ο Γερμανός επόπτης. Οι μελλοθάνατοι τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Οι δολοφόνοι εκστομίζουν χυδαίες βρισιές. Πώς όμως θα τουφεκιστούν οι δυο ανάπηροι που δεν μπορούν να σταθούν όρθιοι; Ο ένας από τους αξιωματικούς βρίσκει τη λύση: Διατάσσει και φέρνουν δυο καρέκλες και ο Γονατάς με τον Τζαμουράνη τοποθετούνται πάνω. Αλλά ούτε και στις καρέκλες μπορούν να σταθούν. Δυο προσκυνημένα καθάρματα, που ντροπιάζουν το τιμημένο όνομα του Έλληνα Τσολιά, βγάζουν τους ζωστήρες τους και με αυτούς δένουν τα κορμιά των τραγικών θυμάτων τους πάνω στις καρέκλες. Πυρ! διατάσσει ο επικεφαλής και οι 19 αγωνιστές είναι νεκροί. Το φρικιαστικό όμως έγκλημα της 30ης Νοεμβρίου 1943 ήταν επινόηση του Ράλλη και σχεδιάστηκε μαζί με τους «μαύρους» ανθρώπους, Στυλιανό Γονατά και Βασίλειο Δερτιλή. Όταν λίγες μέρες πιο πριν παρουσιάστηκε μια επιτροπή αναπήρων, ο Γονατάς τους δήλωσε κυνικά: «Θα σας εξοντώσουμε όλους γιατί είστε εαμίτες». Και δεν αισχύνονταν μαζύ με τον Ράλλη, που αποκαλούσε τους ανάπηρους – τη ζωντανή αυτή δόξα της Ελλάδας – «αναρχικούς κηφήνας». Πριν ακόμη ξημερώσει η 30η Νοέμβρη, οι Γερμανοτσολιάδες του Ράλλη, πάνω από χίλιοι, οπλισμένοι σαν αστακοί με Γερμανικά όπλα, μεταφέρθηκαν με Γερμανικά καμιόνια υπό την καθοδήγηση του αρχιγκεσταπίτη Φον Στρόουπ. Ξεκίνησαν την επίθεσή τους στα 19 νοσοκομεία. Η σφαγή είχε ξεκινήσει. Αντι άλλης περιγραφής του εγκλήματος ας παρακολουθήσουμε την εφημερίδα «Ελληνικόν Αίμα» της 6ης Δεκεμβρίου 1943 να μας το περιγράψει. Η επικεφαλίδα της δημοσίευσης είναι: «ΟΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΡΑΛΛΗ-ΤΑΒΟΥΛΑΡΗ, ΑΤΙΜΑΣΑΝ ΤΗΝ ΘΡΥΛΙΚΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΤΣΟΛΙΑ». «Ότι δεν είχαν κατορθώσει να επιτύχουν οι Ιταλοί το επέτυχεν η προδοτική Κυβέρνησις Ράλλη… Ο πραγματικός όμως λόγος ο οποίος επίεζε τους Ιταλούς να επιτύχον την απομάκρυνση και διασκορπισμόν των αναπήρων εις τας επαρχίας των ωφείλετο εις το ότι η τραγική εικών την οποίαν ενεφάνιζον οι ανάπηροι, λόγω της τελείας εγκαταλείψεώς των από την τότε ψευδοκυβέρνησιν των Τσολάκογλου – Λογοθετοπούλου κατά την περίοδον της πείνης 1941-1942 επέδρα εις το ηθικόν του Ιταλικού στρατού. Ακόμη δε και διότι οι ανάπηροι μετέχοντες όλων των πατριωτικών και απελευθερωτικών εκδηλώσεων του Ελληνικού λαού, προεκάλουν εκάστοτε τας πατριωτικάς εκδηλώσεις του πλήθους εις βάρος των στρατευμάτων κατοχής… Η Μακεδονία και η Θράκη παραδίδονται στους Βουλγάρους και ο πληθυσμός τους αποδεκατίζεται, ή μεταφέρεται στο εσωτερικό της Βουλγαρίας για καταναγκαστικά έργα. Χωρίς την ελπίδα επιστροφής. Η αγωνία της πείνας σπαράσσει εκατομμύρια λαού. Η ζωή τόσων Ελλήνων καταδικάστηκε εις τα χρηματιστηριακά κόλπα των Ράλλη, Τσιρονίκου και της παρέας των Γεώργηδων, η δε απομείνασα εθνική οικονομία καταβάλλεται προσπάθεια να περάση εις την αρριβιστικήν μανία μερικών παληανθρώπων, οι οποίοι βρίσκονται μεταξύ της προδοτικής αυτής Κυβερνήσεως και των κατακτητών μας. (σ. Γιώργηδες ήσαν οι Ζωγράφος, Μερκούρης, Πολογιώργης, Ράλλης και Μαρής)… Πρό μιας εβδομάδος είχε ληφθεί η απόφασις της εκκενώσεως των νοσοκομείων και της απομακρύνσεως των αναπήρων εξ Αθηνών. Η δοθείσα από το υπουργείον Εθνικής Αμύνης (;) διαταγή προς τους επικεφαλής των ταγμάτων ασφαλείας αξιωματικούς ήταν ρητή. Έπρεπε εντός της ημέρας εκείνης να πραγματοποιηθεί η εκκένωσις των νοσοκομείων ακόμα και δια της χρησιμοποιήσεως των όπλων. Όλα τα νοσοκομεία είχαν περικυκλωθεί από της 5ης πρωινής από τμήματα των ταγμάτων ασφαλείας, αναμένοντα να ξημερώσει δια να εισέλθωσιν εις αυτά. Οι ανάπηροι αντιληφθέντες ότι είχαν πολιορκηθεί και χωρίς να γνωρίζουν σε ποιον σκοπό απέβλεπε η πολιορκία αύτη, έλαβον την απόφασιν να απαγορεύσουν την είσοδον στους θαλάμους. Πρός τον σκοπόν αυτόν ενίσχυσαν τας εισόδους δια της τοποθετήσεως όπισθεν αυτών διαφόρων επίπλων και κλινών. Ευθύς ως εξημέρωσε οι εύζωνοι παραβιάσαντες τας εξωτερικάς εισόδους και φθάσαντες πρό των θαλάμων νοσηλείας εζήτησαν από τους αναπήρους το άνοιγμα των θυρών των θαλάμων. Εις άρνησιν των εντός των θαλάμων ευρισκομένων αναπήρων οι εύζωνοι ήρχισαν πυροβολούντες πρός το εσωτερικόν των θαλάμων. Αυτούς εμιμήθησαν αμέσως και οι εκτός των κτιρίων ευρισκόμενοι «συνάδελφοί» τους, οι οποίοι επυροβόλουν προς τα παράθυρα και τους εξώστας. Ούτως η προσπάθεια της εκκενώσεως των νοσοκομείων εξελίχθη εις επίθεσιν καταλήψεως «ωχυρωμένων φρουρίων». Οι εντός των θαλάμων ευρισκόμενοι ανάπηροι τυφλοί, παράλυτοι, με κομμένα πόδια, χωρίς χέρια, με πληγές από χρόνιες γάγγραινες, από τραύματα και κρυοπαγήματα, παρακολουθούσαν με κατάπληξν την μανίαν των ενόπλων αδελφών Ελλήνων (;) και διερωτώντο, ποιο έγκλημα διέπραξαν, ή ποιος ακριβώς τους φοβήθηκε τόσο πολύ κι έστειλε τόσο στρατό πάνοπλο να τους αιχμαλωτίσει… Μετά δίωρον περίπου τα τάγματα ασφαλείας ενισχυθέντα και από δυνάμεις της χωροφυλακής επέτυχον δια της χρησιμοποιήσεως λοστών και τσεκουριών να σπάσουν τας θύρας των θαλάμων και ούτως εγένοντο κύριοι των «ηρωικών φρουρίων». Ήρχισεν αμέσως η μεταφορά των αναπήρων δια φορτηγών αυτοκινήτων χωρίς καμμίαν διάκρισιν παθήσεως, ή βαθμού αναπηρίας εις το οίκημα του ορφανοτροφείου Χατζηκώστα της οδού Πειραιώς. Οι μεταφερθέντες μέχρι του απογεύματος εκείνης της ημέρας είχον ανέλθει εις 2.000. Η προδοτική Κυβέρνησις είχεν αποδόσει μεγίστην σημασίαν εις την εκκένωσιν των νοσοκομείων από τους αναπήρους. Εγνώσθη σχετικώς, ότι καθ’ όλην την νύκτα της 29ης προς την 30ην Νοεμβρίου ο Ράλλης και οι υπουργοί του διενυκτέρευσαν εις το Πολιτικόν γραφείον επεξεργαζόμενοι το σχέδιον της επιδρομής εναντίον των νοσοκομείων. Κατά την συνεργασίαν αυτήν παρίσταντο και ανώτεροι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού (;) παρέχοντες τας στρατιωτικάς των γνώσεις για το επιτελικό μέρος της επιχειρήσεως. Η εξέλιξις της επιδρομής εναντίον των στρατιωτικών νοσοκομείων μετεδίδετο δι’ αγγελιαφόρων πρός τους αναμένοντας υπουργούς, οι οποίοι απεχώρησαν του πολιτικού γραφείου μόνον όταν ανεφέρθη εις αυτούς ότι «η επειχείρησις ετερματίσθη», δια της καταλήψεως των νοσοκομείων και της μεταφοράς των αναπήρων». Έγιναν 283 εκτελέσεις. Μέχρι την απελευθέρωση θα εκτελεστούν εκατοντάδες ανάπηροι, χωρίς να είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός τους. Κατά το σούρουπο στήθηκε κανιβαλικός χορός στους άδειους πια θαλάμους. Υπό την επίδραση ναρκωτικών οι «λεβέντες» τσολιάδες του Δερτιλή, γιορτάζουν την περίλαμπρη νίκη τους! Γυρίζουν αδειανά τα φορτηγά τους, για να φορτώσουν «λάφυρα». Τα φτωχικά ρουχαλάκια, τα ξύλινα πόδια, τ’ αναπηρικά καροτσάκια μαζί με κουβέρτες, σεντόνια, φάρμακα, χειρουργικά εργαλεία και τρόφιμα μεταφέρονται στο Δημοπρατήριο για ξεπούλημα. Το έγκλημα δεν έμεινε κρυφό και την 1η Δεκεμβρίου κυκλοφορεί η είδηση. Ας έλθουμε τώρα και στην προσκυνημένη «Ακρόπολη», ξέρετε την πρώτη Ελληνική Εφημερίδα, που κατεξευτέλιζε τον Βλάση Γαβριηλίδη, τα κόκαλα του οποίου τρίζανε. Γράφει την επομένη τον οχετό των ψεμάτων που βγήκε από το στόμα του θρασύδειλου προδότη Ράλλη. «Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΙΣ ΜΙΑΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ. Η χθεσινή ενέργεια εις τα νοσοκομεία, επιβληθείσα από την ανάγκην ως αναπότρεπτος εγχείρισις, δεν μπορεί παρά να τύχει της γενικής κατανοήσεως και επιδοκιμασίας της κοινής γνώμης. Αι δημοσιευόμεναι εις άλλην θέσιν τόσον εκτενείς και πυκναί εις πληροφοριακά στοιχεία ανακοινώσεις του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως χύνουν άπλετον φώς εις τας συνθήκας υπό τας οποίας κατέστη απαραίτητος η προσφυγή εις το χθεσινόν μέτρον… Τα νοσοκομεία κατεκλύσθησαν βαθμιαίως από ανθρώπους όχι μόνον ουδέποτε τραυματισθέντας κάν -αλλά και εις πολλάς περιπτώσεις μη στρατευθέντας – πράκτορας αναρχικούς, οι οποίοι σιτιζόμενοι εις τα ευαγή ιδρύματα τα μετέβαλον εις εστίας αναρχίας και παντοειδούς κοινωνικής μολύνσεως… Η ασυγχώρητος ανωμαλία ετερματίσθη. Δεν αμφιβάλλομεν επίσης ότι όλοι οι πραγματικοί ανάπηροι οι έχοντες ακόμη ανάγκην νοσοκομειακής περιθάλψεως θα τύχουν εξαιρετικής προσοχής και θα εξασφαλισθούν κατά καλύτερον τρόπον ακόμη και από πρίν…». Την παραπάνω θέση της προδομένης Ακρόπολης, την αντικρούει η εφημερίδα «Ελληνικόν Αίμα», της 6ης Δεκεμβρίου 1943. «Αυτά τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν. Τώρα που η δυάδα Ταβουλάρη – Σιμάνα σοφίστηκε να βάζη Έλληνες να σκοτώνουν Έλληνες. Τώρα που τα βδελυρά τσιράκια του Γκεσταπίτη Βουλπιώτη ατίμασαν την δοξασμένη φουστανέλλα του τσολιά, φορώντας την στους σεσημσμένους κακοποιούς των ταγμάτων ασφαλείας. Τώρα που οι μελλοθάνατοι «κυβερνήτες» διεξάγουν εις τα πολιτικά γραφεία «επιχειρήσεις» κατά των νοσοκομείων, στα οποία νοσηλεύονται ανάπηροι του Αλβανικού Μετώπου κι’ όπου το πρωί της 30ης Νοεμβρίου κατέφθαναν ασθμαίνοντες αγγελιαφόροι για να αναφέρουν ότι κατελήφθη το τάδε νοσοκομείον, ενώ οι «επιτελείς» αντάλλαζαν συγχαρητήρια σε κάθε καινούργια «επιτυχία». Και ίσως να υπάρχουν αφελείς Έλληνες που να μένουν ασυγκίνητοι μπροστά στη μακάβρια αυτή κωμωδία, που σκηνοθέτησε ο κύναιδος Ταβουλάρης με σκηνογράφο τον περιβόητο Ιταλοδίαιτο Ντερτιλή. Ίσως να νιώθουν την συνείδησίν των αναπαυμένην με την βεβαίωση, που τους παρέχεται ότι οι κάθε τόσο εκτελούμενοι όμηροι είναι κομμουνιστές, ότι τα τάγματα ασφαλείας μόνον αντικομμουνιστικόν αγώνα διεξάγουν, ότι οι Γερμανοί μόνο τους κομμουνιστές κυνηγούν». Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ενημέρωσε τον αρχηγό του Κόμματος των Φιλελευθέρων Σοφούλη, την 10 Δεκεμβρίου 1943 γράφοντας για την τρομερή κατάσταση που πρόσφατα δημιουργήθηκε από τις ενέργειες της Κυβέρνησης Ράλλη – Ταβουλάρη. Διά της διαταγής και προς όφελος των ξένων κατακτητών, μια παράλογη τρομοκρατία έχει οργανωθεί και εξαπολυθεί εναντίον του λαού…. Αυτή η κατάχρηση εξουσίας έφτασε στο σημείο να βάλουν Έλληνες με την ευγενή στολή του Εύζωνα να πυροβολήσουν ανάπηρους από τα Αλβανικά βουνά, άνδρες με κομμένα πόδια, με παράλυση, και να εισβάλλουν στα νοσοκομεία των αναπήρων για να βγάλουν έξω ανθρώπους άρρωστους, ακρωτηριασμένους και με ανοιχτά τραύματα, να τους στριμώξουν γυμνούς στις φυλακές Χατζηκώστα και Χατζηκυριάκου…» Ο ανάπηρος του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, Αλέξανδρος Ρωμανός κατέθεσε τον Μάρτιο του 1945 στην πρώτη δίκη των δοσιλόγων: Ένα πρωινό στις 30 Νοεμβρίου οι τσολιάδες με πολυβόλα, χειροβομβίδες και άλλα όπλα κύκλωσαν τα νοσοκομεία, μπήκαν κι άρχισαν να μας χτυπούν επάνω στα κρεβάτια μας με μανία. Δε λογάριασαν τίποτα. Μας μάζεψαν όπως είμαστε από τον ύπνο, χωρίς ρούχα και μας κουβάλησαν όλους στου Χατζηκώστα, 530 άνθρωποι, χωρίς κουβέρτες, γυμνοί και με ανοιχτές πληγές κλειστήκαμε σ’ ένα μόνο θάλαμο επί 9 ημέρες. 850 άλλους αναπήρους που τους είχαν κλείσει σ’ άλλο νοσοκομείο τους πήγανε έπειτα στο Χαϊδάρι… Και κάθε τόσο έρχονταν οι Γερμανοί με τα Τάγματα Ασφαλείας κι έπαιρναν πότε 5, πότε 10 αναπήρους για εκτέλεση. Η τραγωδία μας αυτή κράτησε μέχρι 20 Σεπτέμβρη που όσοι απομείναμε ζωντανοί μας άφησαν ελεύθερους, αφού πλησίαζε η ώρα της απελευθέρωσής μας». Υπήρξαν και πολιτικοί, όπως ο Θεμιστοκλής Τσάτσος και άλλοι μάρτυρες «υπερασπίσεως» για τους οποίους τα «Τάγματα Ασφαλείας» δεν συγκροτήθηκαν για να εξυπηρετήσουν τους Γερμανούς. Απεναντίας πρόσφεραν τις υπηρεσίες στην πατρίδα. Η σκόπιμη αυτή διαστρέβλωση της αλήθειας μας φέρνει στη μνήμη τις ζοφερές μέρες που άρχισαν τις καριέρες τους οι «εθνικοί ήρωες» του Θ. Τσάτσου. Και ο Τσάτσος, όπως και οι υπόλοιποι μάρτυρες υπερασπίσεως δηλαδή οι Θεμιστοκλής Σοφούλης Γεώργιος Καφαντάρης, Γεώργιος Στράτος, Τζων Θεοτόκης, Κωνσταντίνος Ρέντης, Θεόδωρος Πάγκαλος, Θρασύβουλος Τσακαλώτος, Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων, Αντιναύαρχος Δημήτριος Οικονόμου, Δημήτριος Μάξιμος, είπαν ότι δέν έγινε τίποτε. Ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Καφαντάρης υποστήριξε: «Οἱ κατηγορούμενοι ὁδηγήθηκαν ἀπό δύο σκέψεις, εἴτε ὅτι ἡδύναντο νά προσφέρουν τάς ὑπηρεσίας των εἰς τόν λαόν, ἔστω καί μικράς, εἴτε ὅτι ἡ νίκη τοῦ ἄξονος ἧτο βεβαία καί ἔπρεπε νά προπαρασκευασθεῖ τό ἔδαφος διὰ νὰ ἐμφανισθοῦν κατά τήν ρύθμισιν τῶν ἐθνικῶν ζητημάτων, συνήγοροι τῶν δικαίων τοῦ ἔθνους». Και δεν φθάνει αυτό. Οι άνδρες των Ταγμάτων ασφαλείας συνταξιοδοτήθησαν για τις προσφερθείσες προδοτικές τους πράξεις. («Ελευθερία» 10 Μαρτίου 1945). Θαυμάστε τους πολιτικούς μας. Πληροφοριοδότες για τις απόψεις των αναπήρων ήσαν αγράμματοι τσαρλατάνοι που δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τη ήρα από το στάρι και είχαν ανακατευθεί με τους ανάπηρους. Επειδή οι κατοχικοί προδότες ισχυρίζονταν ότι στα νοσοκομεία βρίσκοταν κομμουνιστές ο πρώην χωροφύλακας Γεώργιος Παντερμάκης τους διαψεύδει, λέγοντας σε συγγενή του, ότι «μόλις το 5% ήσαν κομμουνιστές ενώ όλοι οι άλλοι είμαστε πατριώτες απ’ όλα τα κόμματα του τόπου. Για την πατριωτική μας δράση οι Γερμανοί δεν μας έβλεπαν με καλό μάτι γιαυτό και έβαλαν τους δικούς μας να μας μαζέψουν και μας έφεραν εδώ». Υπήρχαν κομμουνιστομάχοι αξιωματικοί, παραδομένοι στους Γερμανούς αποδίδοντες τα πάντα στους κομμουνιστές. Η κατάσταση των κρατουμένων προκάλεσε διαμαρτυρίες από εκπροσώπους του Ερυθρού Σταυρού. Ο Αριστοτέλης Κουτσουμάρης υπάλληλος του, ανέφερε τα εξής: «Από τον Ερυθρό Σταυρό… μου ανετέθη η διεύθυνσις της τροφοδοσίας των φυλακισμένων… Η κατάσταση των 2.000 συλληφθέντων αναπήρων ήτο τόσο άθλια, ώστε ο Ελβετός διευθυντής του Ερυθρού Σταυρού προέβη εις εντονοτάτην διαμαρτυρίαν εις τον Ράλλην… Πολλοί ανάπηροι, κ. Πρόεδρε, εκρατούντο με πυορροούσες πληγές χωρίς καμμία περίθαλψη. Μετά ενάμισι μήνα είδα, έναν ανάπηρο με κομμένα πόδια να σέρνεται για να πάει στο αποχωρητήριο. Μάταια έκανα διαβήματα να δοθούν στους αναπήρους τα ξύλινα πόδια τους και τα ρούχα τους… Οκτώ μέρες μετά την σύλληψη των αναπήρων, είδε 20 φορτηγά της Ειδικής Ασφάλειας να περιμένουν έξω από τις Φυλακές Χατζηκώνστα. Ρωτώντας τον επικεφαλής αξιωματικό της Ασφάλειας, εκείνος του αποκάλυψε ότι οι Γερμανοί είχαν ζητήσει 1000 αναπήρους για το Χαϊδάρι. Ο Κουτσουμάρης κατάφερε να μειώσει τον αριθμό των αναπήρων από 1.000 σε 300. Στις 13 Ιανουαρίου 1944, μεταφέρθηκαν στο Χαϊδάρι με δεκαπέντε λεωφορεία συνολικά 324 ανάπηροι, τα οποία συνόδευαν άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας. Αφού έγινε καταμέτρηση και σωματική έρευνα από ταγματασφαλίτες και Γερμανούς, οι συλληφθέντες αναγκάζονταν να βγάλουν όλα τους τα ρούχα κάτω από ειρωνικά γέλια και χτυπήματα Ελλήνων και Γερμανών. Τους κούρεψαν με την ψιλή μηχανή για να διακρίνονται από τους άλλους εγκλείστους και επέλεξαν τους πιο αρτιμελείς για τις ομάδες καταναγκαστικής εργασίας του στρατοπέδου. Οι ανάπηροι αποτελούσαν μια ξεχωριστή κατηγορία κρατουμένων, ορατοί από τους φρουρούς αλλά σεβαστοί από τους συγκρατούμενούς τους. Υπέστησαν κτηνώδη βία, λόγω της υπερήφανης και ανυποχώρητης στάσης, που κράτησαν στο στρατόπεδο. Ο δημοσιογράφος Νίκος Ραμαντάνης, έγκλειστος του στρατοπέδου, περιέγραψε δύο χρόνια αργότερα την κατάσταση των αναπήρων στο Χαϊδάρι: σε σειρά δημοσιευμάτων του στην εφημερίδα «Έθνος». «Άλλος με πόδι κομμένο, άλλος με μάτι βγαλμένο κι άλλος χλωμός σαν λείψανο, γιατί τα πνευμόνια του ήταν σάπια από τις κακουχίες κι από τα τραύματα του θώρακα, κατά την εποποιία του Αλβανικού. Ένας από τους τσολιάδες αποτελούσε την παραφωνία μέσα στο κανιβαλικό κέφι των άλλων συναδέλφων του. Στεκότανε ζαρωμένος δίπλα στο τελευταίο αυτοκίνητο ακουμπισμενος στη μηχανή του. Ήταν ένα μικρό παιδί, που δεν είχε πατήσει ίσως και τα είκοσι. Είχε σκύψει κάτω το κεφάλι του και ντρεπότανε να κυττάξει γύρω του. Η στάση του μας έδωσε την εντύπωση ότι τον στενοχωρούσε η κατάντια των συναδέλφων του…», αν τους πούμε εμείς συναδέλφους. Ο Ραμαντάνης αναφέρει πως οι άλλοι κρατούμενοι μόλις βεβαιωθήκανε ότι ήσαν ανάπηροι άρχισαν να τους βλέπουν με ευνοϊκώτατο μάτι και προσπάθησαν να τους βοηθήσουν Οι «προδότες» τους είχαν αφήσει χωρίς κουβέρτες μέσα στο καταχείμωνο με μόνο τα ρούχα που φορούσαν: «Αρνούμαι να μιλήσω πως πέρασαν τις μέρες τους οι ήρωες του Αλβανικού στο Χαϊδάρι μαζί με τους άλλους Έλληνες. Άνθρωποι που δώσανε κομμάτια ολόκληρα από το κορμί τους στον βωμό της πατρίδας, δεν μπορούσε παρά να είναι ψημένοι στις περιπέτειες και με ολόπλευρη ζωντάνια στις εκδηλώσεις τους. Η ζωή τους ήταν η πιο σκληρή κόλαση… άρχισαν μ’ έναν αγνό μα επιπόλαιο αγώνα ανυπακοής στους κανονισμούς και τα φιρμάνια του Ραντόμσκυ . Στα προσκλητήρια αργούσαν να έρθουν. Στην καθημερινή δουλειά προσπαθούσαν να ξεφύγουν. Στην ποιότητα του φαγητού άρχισαν να διαμαρτύρωνται, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που απειλούσαν όλους μας. Αγώνες αγνοί, αλλά καταδικασμένοι σε αποτυχία μέσα στο Χαϊδάρι. Εμάς μας συγκινούσε η ζωντάνια και η αυθόρμητη αυτή αντίδραση των αναπήρων μέσα στην φοβερή πραγματικότητα του στρατοπέδου…». Ισχυρίζονταν οι δωσίλογοι, ότι δεν «σκοτώνανε Έλληνες, αλλά μόνο κομμουνιστές», γιατί άμα δεν τους σκότωναν θα επικρατούσε ο κομμουνισμός και θα χανότανε «η Ελλάς και ο Χριστός και η Παναγία». Έτσι σκοτώνανε με καθαρή καρδιά. Η δαιμονοποίηση των αναπήρων συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση. Ενδεικτικό της προπαγανδιστικής υστερίας είναι το γεγονός πως ο θάνατος των αναπήρων όχι μόνο δεν αποσιωπήθηκε αλλά υπερτονίστηκε σαν υποτιθέμενη δίκαιη τιμωρία της «δικής τους δολοφονικής ενέργειας». Στις 16 Δεκεμβρίου 1943, είκοσι {20} από τους συλληφθέντες του μπλόκου εκτελέστηκαν έξω από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.   Ανάπηροι βρίσκονταν και μεταξύ των 200 εκτελεσμένων της 1ης Μαΐου 1944 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Ο Νικόλαος Μπάνης και ο Δημήτριος Σαραντόπουλος εκτελέστηκαν μαζί με άλλους ομήρους αντιποίνων στις 3 και τις 16 Μαΐου αντίστοιχα. Ο Παντελής Παναγόπουλος εκτελέστηκε με άλλους 91 κρατουμένους του Χαϊδαρίου -άνδρες και γυναίκες- στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Το Πάσχα του 1944, συνολικά 220 από τους ανάπηρους αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι υπόλοιποι 87 μεταφέρθηκαν στις 17 Μαΐου με φορτηγά στη Ριτσώνα, όπου και εκτελέστηκαν σε αντίποινα για μια επίθεση του ΕΛΑΣ. Όσοι όμως αφήνονταν ελεύθεροι αντιμετώπιζαν κλήσεις του Εκτάκτου Στρατοδικείου, που δίκαζε με βάση νομοθετικά διατάγματα της Μεταξικής περιόδου αλλά και του 1943 περί σύστασης συμμορίας, διατάραξης ειρήνης κ.ά. Ποιοι θα έδερναν και θα σκότωναν ανάπηρους, ακρωτηριασμένους, κατάκοιτους, τυφλούς; Μόνο αυτοί, που έχουν μέσα τους το δηλητήριο του ναζισμού και του ρατσισμού ενάντια στους ανάπηρους. Δεν τους λες «ανθρώπους», ούτε «πατριώτες». Τους λες υπανθρώπους κατωτάτης υποστάθμης, ταγματασφαλίτες, μαυραγορίτες, ανάλγητους, δωσίλογους, ναζί, καθάρματα. Μήπως όποιες σκέψεις κάνουμε για τα Τάγματα Ασφαλείας, πρέπει να κάνουμε και για όλους αυτούς που το παίζουν πατριώτες και συνεχίζουν να τιμούν ακόμα τους δωσίλογους; Τι είδους ιστορικός είναι κάποιος που αναφέρεται σε διαφορά ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα, προκειμένου να υπηρετήσει τον φανατικό αντικομμουνισμό του; Τελικά ποιούς τίμησε η πατρίδα; Τους ήρωες της Αλβανίας ανάπηρους που εκτελέστηκαν; ή τους εκτελεστές τους; Και σήμερα; Υπενθυμίζουμε ότι ο αγνός Έλληνας της κατοχής δεν είχε σχέση με τους αρνησιπάτριδες, προδότες συμφεροντολόγους, δοσιλόγους, που δυστυχώς δεν τιμωρηθήκανε και τούτο γιατί τα Δεκεμβριανά υπήρξαν η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλους τους δοσίλογους και άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας. Η τιμωρία τους θα ήταν διαφορετική, άν δεν μεσολαβούσε η σύγκρουση των Αθηνών, κατά την διάρκεια της οποίας το ΚΚΕ διέπραξε στρατηγικά λάθη. Στην κατάθεση του ο Γεώργιος Παπανδρέου στη δίκη των δοσιλόγων, χαρακτήρισε τα τάγματα ασφαλείας «όργανα ταχθέντα εις την υπηρεσίαν των Γερμανών» μολονότι η αποστολή τους ήταν κατά των κομμουνιστών, «αλλά και τούτου δοθέντος δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η ηθική ζημία από τα τάγματα ασφαλείας είναι μεγάλη». Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είπε, ότι τα τάγματα δεν προστάτευσαν τον πληθυσμό. Ο δε Γεώργιος Μυλωνάς ότι δημιουργήθηκαν για να διεγείρουν τον εμφύλιο πόλεμο. Όπως αναφέρει ο μελετητής της αντιμετώπισης των δοσιλόγων Δημήτρης Κουσουρής «όσοι είχαν οικονομική επιφάνεια κι ερείσματα στον κρατικό μηχανισμό, γενικά την έβγαλαν καθαρή. Ανάμεσά τους συναντά κανείς τον μετέπειτα πρωθυπουργό της χούντας Κωνσταντίνο Κόλλια, τον πρώην δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο, τον αρχηγό του αιματοβαμμένου Μηχανοκίνητου της αστυνομίας Νίκο Μπουραντά, τον Ιωάννη Βουλπιώτη και πολλούς επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και αξιωματικούς που στελέχωναν ναζιστικές οργανώσεις». Η εξωδικαστική εκκαθάριση των συνεργατών των ναζί στην Ελλάδα δεν ήταν ούτε η βιαιότερη, ούτε η μαζικότερη. Τα περί ακροτήτων είναι προϊόντα της μετεμφυλιακής ψυχροπολεμικής προπαγάνδας, που πρόσφατα ανακυκλώνεται «επί το επιστημονικότερον». Όταν παρέστη ανάγκη οι Έλληνες δικαστές να κρίνουν σοβαρές υποθέσεις τα έκαναν θάλασσα. Έτσι κι εδώ οι αρχηγοί τους αθωώθηκαν. Στο σκεπτικό της αθωώσεως αναφέρεται: «Ἡ συγκρότηση τῶν ταγμάτων εὐζώνων δὲν ἀποσκοποῦσε οὔτε στὴν ἄσκηση βίας καθ’  Ἑλλήνων, ἕνεκα τῆς δράσεως αὐτῶν κατά τῶν Γερμανῶν ἤ Ἰταλῶν, οὐδέ την διέγερσιν ἐμφυλίου πολέμου, ἀλλά εἰς τήν ἀποκατάστασιν τῆς τάξεως ἐν τῇ ὑπαίθρῳ καὶ εἰς τάς πόλεις, ἥτις εἶχε ἐπικινδύνως διασαλευθεῖ ἐκ τῆς δράσεως κακοποιῶν στοιχείων…» Ο αριθμός των δοσίλογων που τιμωρήθηκαν, έστω τύποις, στην Ελλάδα, είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη. Οι καταδίκες τους ήταν εν τέλει τόσο περιορισμένες ακόμα και σε σχέση με τον αριθμό των προσαχθέντων σε δίκη. Πάνω από το 80% των υποθέσεων δεν έφτασε σε δίκη, αλλά μπήκαν στο συρτάρι με βουλεύματα κιόλας από την προανακριτική διαδικασία. Γι’ αυτό τα Ειδικά Δικαστήρια Δωσιλόγων καταγγέλθηκαν ως «αθωοδικεία». Η βασική ελληνική ιδιαιτερότητα είναι πως οι περισσότεροι δοσίλογοι ενσωματώθηκαν στον κρατικό μηχανισμό και εισχώρησαν στις πτυχές του καθεστώτος το Δεκέμβριο του 1944, πριν προλάβουν να δικαστούν. Είμαστε η χώρα που έδωσε «συγχωροχάρτια» στους ναζί και καθεστωτικούς αξιωματούχους, τους αποκατέστησε και τους εμπιστεύτηκε θέσεις εξουσίας, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τους ίδιους δικαστές. Εντοπίζουμε τις συνέχειες ακροδεξιών μηχανισμών και ιδεολογικών αντιλήψεων, που μέχρι πρόσφατα φαινόταν να έχουν εκλείψει οριστικά και που ξαναεμφανίζονται σήμερα ανανεωμένες, με κυβερνητικό-καθεστωτικό μανδύα. Σε καμμιά άλλη χώρα δεν συνέβη αυτό σε τέτοια έκταση και τόσο απροκάλυπτα, εξέλιξη που δηλητηρίασε την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου για δεκαετίες. Πυροδότησε τον Εμφύλιο, συνέβαλε στην επιβολή της χούντας το ’67, δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης καρκινωμάτων τύπου Χρυσής Αυγής. Θα κλείσουμε την ομιλία με τα μηνύματα που έγραψαν στους τοίχους της φυλακής Χατζηκώνστα δυό από τους μελλοθάνατους, που τα παραθέτει στο βιβλίο του ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης. «Η πατρίς ευγνωμονούσα για τις θυσίες μας μας έκλεισε στις φυλακές. Κι’ αυτό θα περάσει». Και ένας άλλος γράφει: «Να πως καταντήσαν οι ήρωες της Αλβανίας. Από τα κρεββάτια του πόνου, γυμνοί και ξυπόλητοι στα μπουντρούμια της Εθνικής Ασφαλείας. Ένας Ανάπηρος». [...]
5 Δεκεμβρίου, 2025Άρθρα / Ηλεία / Ιστορία / Κοινωνία  Η δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας στο Μελιγαλά και γενικότερα στην Πελοπόννησο {από admin  15 Σεπτεμβρίου 2013}       Το τελευταίο διάστημα πολύ ντόροςγίνεται με τις καθιερωμένες “τελετές μνήμης” που διοργανώνουν η Χρυσή Αυγή και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις στο Μελιγαλά. Η Χρυσή Αυγή δείχνει να ταυτίζεται πλήρως με τα Τάγματα Ασφαλείας και να επιθυμεί τα δικά της Τάγματα Εφόδου να πατήσουν στην παράδοση των Ταγμάτων. Η Χρυσή Αυγή διαστρεβλώνει την ιστορία λέγοντας ότι σκοπός των Ταγμάτων ήταν να σώσουν την χώρα από τον κομμουνισμό, ο αληθινός σκοπός του ήταν η συνεργασία με τους Γερμανούς και η καταδυνάστευση των Ελλήνων. Το παρακάτω κείμενο από το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου, Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων παρουσιάζει την προδοτική στάση των Ταγμάτων στην Πελοπόννησο.   Τζάκια  Ο μεγάλος λειμώνας των Ταγμάτων είναι η Πελοπόννησος. Εδώ η κατάσταση είναι ιδιάζουσα ο ΕΛΑΣ αγωνίζεται να υπάρξει στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Η Πελοπόννησος δεν προσφέρεται για αντάρτικο καθώς δεν έχει τους συνεχόμενους ορεινούς όγκους της ηπειρωτικής Ελλάδας και διαθέτει πολύ πυκνότερο συγκοινωνιακό δίκτυο. Επίσης η προσοχή των Γερμανών στην περιοχή είναι ιδιαιτέρως αυξημένη καθώς εδώ αναμένεται -ανά πάσα στιγμή- απόβαση των Συμμάχων για αυτό η πυκνότητα των ξένων στρατευμάτων είναι η μεγαλύτερη την Ελλάδα, με εξαίρεση την Κρήτη, το πλωτό φρούριο. Όμως η πιο σοβαρή ανάσχεση για ένοπλο αγώνα είναι ότι παρά την τοπική αγωνιστική παράδοση του 1821 υπάρχει ένας βαθύτατος συντηρητισμός των κατοίκων, που τους κάνει επιφυλακτικούς σε κάθε επαναστατική πρωτοβουλία. «Εδώ είναι ο Μοριάς του Κώτσου». Η περιοχή με το μεγαλύτερο ποσοστό βασιλοφρόνων σε όλη την Ελλάδα. Εδώ δημιουργήθηκαν τα πρώτα «τζάκια» μετά την Επανάσταση του 1821 -η μετάλλαξη του κοτζαμπασισμού-, από εδώ βγαίνουν οι περισσότερες κρατικές κεφαλές, πρωθυπουργοί, υπουργοί, στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, αξιωματικοί του στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας. Ενδεικτικό είναι ότι στην Πελοπόννησο αδρανούν 1.000 περίπου μόνιμοι αξιωματικοί του στρατού.   Οι κεφαλές δεν ξεκινάνε   Οι ντόπιοι πολιτικοί και στρατιωτικοί παρακολουθούν τις εξελίξεις στα μέτωπα του Πολέμου, συστήνουν διαρκώς αυτοσυγκράτηση και αποδοκιμάζουν κάθε κίνηση αντίστασης. Οι προσπάθειες του ΕΔΕΣ να δημιουργήσει ανταρτοομάδες στην Πελοπόννησο, με τον συνταγματάρχη Κ. Γεωργίου και τις αγγλικές ευλογίες, απέτυχαν- την ίδια τύχη είχαν και οι προσπάθειες της ΕΚΚΑ.   Ταξικά Όπου αντάρτικο και αντίδραση Στην Πελοπόννησο αναβιώνει η διαμάχη του 1821 μεταξύ κοτζαμπάσηδων και Κλεφτών, καθώς θα αναπτυχθούν οι πολυπληθέστερες αντιεαμικές οργανώσεις, βασιλικές, ακροδεξιές: ΕΟΒ (Εθνική Οργάνωσις Βασιλοφρόνων), Εθνική Κίνηση, Εθνική Φάλαγξ, ΒΑΜ (Βασιλικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), ΕΑΜΕ (Εθνικόν Αντικομουνιστικόν Μέτωπον Ελλάδος), ΠΑΟΚ (Πατριωτική Απελευθερωτική Οργάνωσις Κορινθίας) και πλήθος άλλες, οι οποίες θα συγκλίνουν τελικώς στα Τάγματα Ασφαλείας. Ούτε μία σφαίρα δεν θα ρίξουν έως το τέλος της Κατοχής εναντίον των κατακτητών. Ούτε μία. Τα κίνητρα όλων αυτών των οργανώσεων είναι καθαρώς ταξικά όπως ακριβώς διατυπώνονται στις διακηρύξεις τους: «Μην ακολουθείτε τους ανυπόδητους αλήτας! Σκοπός των είναι ν’ αρπάξωσι τας περιουσίας». (Μπρούσαλης). Εχθρός είναι μόνο ο ΕΛΑΣ. Ο αντικομουνιστής συγγραφέας Κ. Καλαντζής στιγματίζει με παρρησία το φαινόμενο: «Έχω πει κι αλλού την γνώμην μου για την ολιγωρία που έδειξε η Δεξιά κατά τους χρόνους της Κατοχής. Θα την πω κι εδώ, με το ίδιο θάρρος. Θα πω λοιπόν ξανά πως η Δεξιά ξύπνησε αργά. Και ξύπνησε όχι για να σώσει το έθνος, αλλά τα συμφέροντα της ολιγαρχίας». (Φ. Γρηγοριάδης, Αντίστασίς) Όλα τα άλλα περιττεύουν. Η πιο ελπιδοφόρα εξωεαμική οργάνωση της Πελοποννήσου είναι ο Ελληνικός Στρατός (ΕΣ). Προήλθε από μια κίνηση κατώτερων αξιωματικών στη νότια περιοχή, με πρωτεργάτη τον λοχαγό Σταύρο Νικολόπουλο. Οι αξιωματικοί του ΕΣ διατηρούν επαφή με το ΕΑΜ, και με πυκνές βρετανικές ρίψεις δημιουργούν τον Μάιο του 1943 ένα δικό τους ένοπλο τμήμα περίπου 300 ανδρών. Από το Βουνό προσφέρουν την αρχηγία σε έναν ανώτερο αξιωματικό, τον συνταγματάρχη Αθ. Γιαννακόπουλο, που κατοικεί στην Καλαμάτα. Εκείνος ανταποκρίνεται κολακευμένος μαζί του προσχωρεί στον ΕΣ και ο καθοδηγούμενος από τους Βρετανούς ίλαρχος Τηλέμαχος Βρεττάκος με την ομάδα του. Ατυχώς τον Ιούλιο στέλνονται από την Αθήνα 48 επιλεγμένοι βασιλόφρονες αξιωματικοί για να ενταχθούν στον ΕΣ και να τον ποδηγετήσουν. Ο στόχος του ΕΣ αλλάζει Στις 17 Ιουλίου 1943 ο Γιαννακόπουλος υπό την καθοδήγηση του Παπαδόγκωνα κηρύσσει με προκήρυξή του τον πόλεμο όχι εναντίον των κατακτητών, για τους οποίους δεν κάνει την παραμικρή νύξη, μα εναντίον του ΕΛΑΣ. Απαιτεί όλες οι ένοπλες δυνάμεις της περιοχής (μόνο ο ΕΛΑΣ υπάρχει) να τεθούν υπό τις διαταγές του, άλλως «θα κτυπηθούν και θα διαλυθούν διά της βίας». Οι συγκρούσεις αρχίζουν, αλλά στις 20 Ιουλίου, μόλις τρεις ημέρες μετά την προκήρυξη, ένα άλλο γεγονός θα τινάξει εκ θεμελίων την αντιστασιακή υπόσταση του ΕΣ. «Ο μοιραίος άνθρωπος για τον ΕΣ ήταν κορυφαίο στέλεχος του, ο συνταγματάρχης Δ. Παπαδόγκωνας, που, μετά τις πρώτες εντάσεις με το ΕΑΜ, προσέγγισε τους κατακτητές με στόχο την αντικομουνιστική συνεργασία. Όταν ξέσπασε σάλος γι’ αυτό, η οργάνωσή του πρώτα διέψευσε την εγκυρότητα των σχετικών πληροφοριών και έπειτα αποκήρυξε τον Παπαδόγκωνα». Το περιβόητο σύμφωνο του συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα με τον Ιταλό συνταγματάρχη Ντόρια Ντομένικο υπογράφηκε στην Καλαμάτα στις 20 Ιουλίου 1943. Βάσει αυτού οι Ιταλοί δεσμεύονται για «την παροχή οιασδήποτε βοήθειας εις τον συνταγματάρχην Παπαδόγκωνα Διονύσιον, ήτις κατά την αντίληψίν του θα ήτο αναγκαία υπ’ αυτού». Ο Παπαδόγκωνας αναλαμβάνει να «οργανώσει αποσπάσματα εθνικιστικά, υπό την διοίκησιν του συνταγματάρχου Γιαννακόπουλου Αθανασίου, με τον αποκλειστικόν σκοπόν να διαλύσει τας κομουνιστικάς οργανώσεις ΕΑΜ, ΕΛΑΣ κ.λπ. συνεργαζόμενος μετά πλήρους συναδελφοσύνης μετά των στρατευμάτων κατοχής». Το αντίγραφο της προδοτικής συμφωνίας το υπεξαίρεσε από το ιταλικό γραφείο αντικατασκοπείας στη Μεσσηνία ο δικηγόρος Γάιος Μαράκας, γιος του διευθυντή της εφημερίδας Σημαία της Καλαμάτας. Η αποκάλυψη της προδοσίας συγκλονίζει τον Γιαννακόπουλο δεν μπορεί να πιστέψει ότι τέθηκε εν αγνοία του στην υπηρεσία των κατακτητών. Αποκηρύσσει τον Παπαδόγκωνα και μετά από κάποιες παλινδρομήσεις εγκαταλείπει άδοξα το αντάρτικο και επιστρέφει στο σπίτι του. Ο Παπαδόγκωνας καταφεύγει στην Αθήνα, μα θα εμφανιστεί ξανά τον Απρίλιο του επόμενου χρόνου στο πλευρό των Γερμανών για να βάλει φωτιά στην Πελοπόννησο. Τραγική είναι η τύχη του μπλεγμένου στις αγγλικές δολοπλοκίες ίλαρχου Βρεττάκου· όταν τραυματίζεται θανάσιμα σε συμπλοκή με τον ΕΛΑΣ, δεν καταριέται τους ελασίτες· αυτό που επαναλαμβάνει στο επιθανάτιο αγκομαχητό του είναι: – Άτιμη Αγγλία… Άτιμοι Άγγλοι, όποιος σας δώσει πίστη χάνεται.   Φονικό Όταν το 1944 τα Τάγματα Ασφαλείας πληθύνουν στην Πελοπόννησο, με διαταγή του στρατηγού των SS Σιμάνα δημιουργούνται δύο αρχηγεία: στη Βόρεια Πελοπόννησο, με αρχηγό τον συνταγματάρχη Κουρκουλάκο και μονάδες σε Πάτρα, Πύργο και Κόρινθο, και στη Νότια Πελοπόννησο, με αρχηγό τον συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα και μονάδες σε Τρίπολη, Καλαμάτα, Γύθειο, Γαργαλιάνους, Μελιγαλά και Σπάρτη. Η Πελοπόννησος παίρνει φωτιά. «Η δράση όλων αυτών των προδοτικών συγκροτημάτων ήταν εγκληματική στην κυριολεξία: δολοφονίες, βασανισμοί, βιασμοί, λεηλασίες, πυρπολήσεις χωριών και κάθε λογής βαρβαρότητες και ατιμίες. Τρομοκρατούσαν τις πόλεις και τα χωριά που κατείχαν, έκαναν συλλήψεις εαμιτών, τους οποίους παρέδιδαν στους Γερμανούς ή τους εκτελούσαν με δική τους πρωτοβουλία, άρπαζαν ό,τι ήθελαν και περίμεναν με ανυπομονησία να γίνουν από τους Γερμανούς εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, για να συμμετάσχουν και να οργιάσουν σε βάρος των χωριών της υπαίθρου». (Μαχαίρας) Ο Κανελλόπουλος αποτιμά το ποιόν των ταγματασφαλιτών και της ηγεσίας τους: «ο Παπαδόγκωνας εσκότωσεν, εκρέμασεν, εδήωσεν. ο Κουρκουλάκος και ο Παπαδόγκωνας είχον επιστρατεύσει μερικούς αλήτας. Η στάσις του Παπαδόγκωνα υπήρξεν σκληρά, βίαιος, εντόνως φιλογερμανική». Ο πόλεμος προσλαμβάνει διαστάσεις που δεν μοιάζουν με καμιάς άλλης περιοχής· τέτοιας αγριότητας εμφύλια σύγκρουση δεν παρατηρήθηκε πουθενά αλλού. Ο τόπος είναι σκληρός Υπάρχουν ταξικές και προσωπικές διαφορές, πατριές εχθρικές, συμφέροντα που χωρίζουν. Η αντιπαλότητα μεταξύ δύο προσώπων ποτέ δεν μένει «προσωπική»· αφορά οικογένειες, σόγια και ορισμένες φορές περιοχές ολόκληρες. Τα μίση διατηρούνται άσβεστα και η αντεκδίκηση, η «βεντέτα», ιδίως στις νότιες περιοχές, είναι νόμος. Η αυτοδικία, πράξη εθιμικά επιβεβλημένη. Με το αντάρτικο δίνεται η ευκαιρία επίλυσης διαφορών που χρονίζουν· αρκεί να καταταγεί κάποιος στον ΕΛΑΣ για να πάει ο εχθρός του στα Τάγματα ή αντιστρόφους. Τα μίση κοχλάζουν Αυτό που γίνεται δεν έχει όμοιο του σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Σκύβει ανύποπτος κάποιος ελασίτης να πιει νερό και η καλοσυνάτη νοικοκυρά τού παίρνει με το δρεπάνι το κεφάλι. Εαμίτες σύνδεσμοι τεμαχίζονται με τσεκούρια από χωρικούς· οι αντάρτες δέχονται πυροβολισμούς από τα παράθυρα των σπιτιών· τα καμπαναριά των εκκλησιών γίνονται φωλιές πολυβόλων. Όλοι σκοτώνουν και σκοτώνονται χωρίς διακρίσεις· ένα φονικό χωρίς όρια. Ένα μανιάτικο μοιρολόι της αδερφής του ελασίτη Κυριακούλη Μπαξιβάνη (Μπούφου) πάνω από το νεκρό σώμα του δίνει τις διαστάσεις του ανθρωποκυνηγητού: Άλλες τους κλαίτε φανερά κι άλλες τους χλαίμε στα κρυφά, σκιάζομαι να το μαρτυρού, όμως εγώ θε να το που, το ’χου για δόξα και τιμή τα’ είχ’ αδερφό κομουνιστή… Οι εκθέσεις της αγγλικής υπηρεσίας πληροφοριών αναφέρουν φρικιαστική δράση των Ταγμάτων· αρκεί μία από αυτές, στις 18.7.1944, για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της σφαγής: «Στις 26 Φεβρουάριου του ’44 διεξήχθη από τους Γερμανούς στην Αχαΐα επιδρομή μεγάλης κλίμακας με την υποστήριξη των στρατευμάτων του Ράλλη. Την επιδρομή αυτή ακολούθησε τον Μάρτιο μια απόπειρα επαναφοράς της τάξης στη Λακωνία και στη Μεσσηνία, κατά την οποία τα Τάγματα συμπεριφέρθηκαν χωρίς οίκτο προς τον ντόπιο πληθυσμό. »Στις 15 Μαρτίου του ’44 οι Γερμανοί ανακοίνωσαν στον πατρινό Τύπο ότι το Τάγμα Εθελοντών “Λεωνίδας” επρόκειτο να εκτελέσει 200 κομουνιστές υπό γερμανική επιτήρηση. Στις 25 Απριλίου του 1944 αναφέρθηκε ότι 110 Έλληνες είχαν τουφεκιστεί από τον ανώτατο διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας και την Ελληνική Αστυνομία σε αντίποινα για το φόνο δύο Γερμανών αξιωματικών. Από τις 12 έως τις 20 Απριλίου μια νέα και πολύ καλά οργανωμένη επίθεση των Γερμανών και των Ταγμάτων Ασφαλείας κατά του ΕΛΑΣ άρχισε στην Αχαΐα και επεκτάθηκε στην Ηλεία. Και σε αυτή την περίπτωση τα Τάγματα, υπό τον συνταγματάρχη Κουρκουλάκο, φέρθηκαν με μεγάλη βαρβαρότητα. Την 1η Μαΐου και υπό γερμανική επιτήρηση, το Τάγμα της Καλαμάτας εκτέλεσε 40 Έλληνες, γυναικών συμπεριλαμβανομένων». (ΔΙΣ/ΓΕΣ) Αυτά επισήμως. Γιατί οι Άγγλοι είναι Άγγλοι· έχουν διασυνδέσεις με όλους και ιδίως με τα Τάγματα. «Όταν ένας νέος Βρετανός αξιωματικός σύνδεσμος προσγειώθηκε στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1944, το πρώτο πράγμα που του είπε ο άνθρωπος με τον οποίο συναντήθηκε ήταν ότι “τα καλύτερα φιλαράκια μας είναι στα Τάγματα”». (Mazower)   παρέλαση Ταγμάτων Ασφαλείας Γερμανικοί Από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 1944 οι προετοιμασίες της γερμανικής αποχώρησης γίνονται αντιληπτές σε όλους. Στην Πελοπόννησο αποβιβάζονται διαρκώς γερμανικά τμήματα από τα νησιά και προωθούνται προς τα πάνω. Φεύγουν οι περισσότερες δυνάμεις από την Κρήτη και τη Ρόδο, αδειάζουν Λέσβος, Σάμος, Χίος και Λήμνος. Στα γραφεία των διοικήσεων σε όλη τη χώρα οι Γερμανοί καίνε και καταστρέφουν επιμελώς όλα τα ενοχοποιητικά έγγραφα. Στην Αθήνα τη νύχτα της 11ης Σεπτεμβρίου στο άντρο της γερμανικής Ασφάλειας, στην οδό Μέρλιν, εκτελούν όλους τους Έλληνες διερμηνείς τους. (Rampe) Αυτή η προνοητικότητα των Γερμανών αξιωματικοί που υπηρέτησαν στην Ελλάδα θα τους εξασφαλίσει την ατιμωρησία στις Δίκες της Νυρεμβέργης ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων και μαρτύρων. Επίσης θα διαφυλαχτεί η ανωνυμία κάποιων υψηλά ιστάμενων Ελλήνων για τις σχέσεις τους με τις γερμανικές αρχές. Το πρόβλημα της ασφαλούς απαγκίστρωσης των γερμανικών στρατευμάτων από τον ελληνικό χώρο θα κληθούν να το λύσουν οι εθελόδουλοι των Ταγμάτων Ασφαλείας. Η δικαιολογία που πρόβαλαν όσοι είχαν εξοπλιστεί από τους Γερμανούς ήταν πως κατά την αποχώρησή τους θα έστρεφαν τα όπλα εναντίον τους* θα τους χτυπούσαν, θα τους συνέτριβαν. Πουθενά δεν καταγράφεται ούτε μια τουφέκια. Πουθενά δεν αντιδρούν όταν οι αποχωρούντες κατακτητές ανατινάζουν λιμάνια, γέφυρες, σιδηροδρομικές αρτηρίες, κτίρια και δημόσια έργα ζωτικής σημασίας. Αντιθέτως, τα Τάγματα παίζουν με επιτυχία τον ρόλο των αφοσιωμένων οπισθοφυλακών, καθώς εμπλέκονται σε μάχες με τον ΕΛΑΣ για να διευκολυνθεί η αναίμακτη αποχώρηση των κυρίων τους. «Οι συγκρούσεις απέβησαν εις βάρος των Ελλήνων και διευκόλυναν, κοιτά την κρίσιμη ώρα, την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα». (Μαρκεζίνης) Ο ΕΛΑΣ και αρχικά η ΣΣΑ προσπαθούν έστω και την ύστατη στιγμή να μεταπείσουν τους ταγματασφαλίτες να μη βοηθήσουν τους κατακτητές. Ο ταγματάρχης Τζον Μάλγκαν, ως επίσημος εκπρόσωπος της Συμμαχικής Αποστολής στην Ελλάδα, στις 26 Αυγούστου στέλνει γραπτό μήνυμα προς τους συνεργάτες του καταχτητή: «Σας δηλώνω εξ ονόματος της ΣΣΑ, η οποία συνεργάζεται με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, ότι καμιά προστασία δεν θα δοθεί σε εκείνους που εξακολουθούν να βοηθούν τους Γερμανούς. Η μόνη σωτηρία σας είναι να εγκαταλείψετε τους Γερμανούς τώρα και να καταθέσετε τα όπλα με τους εξής όρους: δυνάμεθα να σας υποσχεθούμε ότι θα ζήσετε, αλλά εκείνοι που θα εξακολουθήσουν να μαχονται κατά της Ελλάδος και τοον συμμάχοον της δεν έχουν καμιά ελπίδα σωτηρίας≫. (ΑΣΚΙ) Για να αποτραπεί το εμφύλιο φονικό, την έκκληση επαναλαμβάνει και ο Σαράφης στις 3 Σεπτεμβρίου δεσμεύεται δημοσίως έναντι των Ταγμάτων ότι, εφόσον παραδοθούν χωρίς αντίσταση, «ο ΕΛΑΣ εγγυάται εις όλους ανεξαιρέτως ασφάλειαν ζωής, ελευθερίαν επανόδου εστίας». (ΑΣΚΙ) Πράγματι, όπου οι ένοπλοι των Ταγμάτων υπάκουσαν και παραδόθηκαν στον ΕΛΑΣ, είναι πασίγνωστο ότι δεν εθίγησαν στο παραμικρό όπως στο Αγρίνιο (1.000 ένοπλοι), στη Ναύπακτο (650 ένοπλοι) κ.α. Ο ΕΛΑΣ τήρησε απολύτως τις συμφωνίες- δεν σημειώθηκαν αυτοδικίες και τα μέλη των Ταγμάτων πέρασαν στη δικαιοδοσία της Εθνικής Κυβέρνησης. «Μύτη δεν άνοιξε! Και ο υποδιοικητής των τσολιάδων του Αγρίνιου, ο ταγματάρχης Αριστείδης Αρσένης, είχε να το λέει χρόνια: »- Αα, δεν μπορώ να πω! Οι ελασίτες κρατούσαν το λόγο τους. Αν δεν τον κρατούσαν, ούτε θα με βλέπατε ούτε θα με ακούγατε από τότε». (Φ. Γρηγοριάδης, Αντίστασις)   Διαφορετικές είναι οι εξελίξεις στην Πελοπόννησο Ο Κανελλόπουλος εξηγεί τι ακριβώς έγινε: «Τα Τάγματα Ασφαλείας Καλαμών και Πύργου έκαμαν την αφροσύνη να προβάλουν αντίσταση στους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Ο στρατός του ΕΛΑΣ είχε χαρακτηρισθεί τμήμα του συμμαχικού στρατού και ο Άρης Βελουχιώτης ως διοικητής της Μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησον δεχόταν εντολές από τον αρχιστράτηγον Ουίλσον. Τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν κηρυχθεί από τους Συμμάχους σχηματισμοί εχθρικοί». (Παπαστεριόπουλος) Στην Πελοπόννησο οι Γερμανικοί είναι πολυπληθείς και συγκριτικά με τους ελασίτες άριστα εξοπλισμένοι οι αρχηγοί τους περιφρονούν τις ειρηνευτικές προτάσεις του ΕΛΑΣ και συνεχίζουν το προδοτικό έργο τους. Ένα τηλεγράφημα του φον Γκρέβενιτς στις 9 Σεπτεμβρίου περιγράφει επακριβώς τη στάση τους: «Για την ασφάλεια των γερμανικών κινήσεων απαγκίστρωσης από τις κομουνιστικές συμμορίες χρησιμοποιούνται ελληνικοί σύνδεσμοι, δηλαδή Τάγματα Ευζώνων στον Πύργο και το Ναύπλιο, στο οποίο παραμένει ακόμα Γερμανός αξιωματικός σύνδεσμος με το 68ο Σώμα Στρατού, με τμήματα στις παράκτιες πόλεις Γύθειο, Καλαμάτα και Κυπαρισσία και στις πόλεις στην ενδοχώρα Σπάρτη και Μελιγαλά. Ο αστυνομικός αρχηγός είναι θετικά εντυπωσιασμένος από την πίστη τους και την αγωνιστική τους θέληση. Εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους για την προστασία της γερμανικής Βέρμαχτ». (Sekendorf) Αυτή η ελεεινή συμπεριφορά: των προδοτικών σχηματισμών στην Πελοπόννησο θα οδηγήσει σε ένα χωρίς προηγούμενο αιματοκύλισμα εκατοντάδες ταγματασφαλίτες, αντάρτες του ΕΛΑΣ, καθώς και χωρικοί που βρέθηκαν στο πεδίο των συγκρούσεων θα χάσουν τη ζωή τους σε άγριες, φονικές μάχες και αλόγιστες πράξεις αντεκδίκησης.   Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη   Αφού τα Τάγματα με τις πλάτες των Γερμανών είχαν αναγορευτεί σε δικαστές και δημίους, ήταν βέβαιο πως θα ερχόταν η σειρά τους μόλις η κατάσταση άλλαζε εις βάρος τους. Οι ταγματασφαλίτες δεν ήσαν οι ανώνυμοι Γερμανοί στρατιώτες που γύρισαν στην πατρίδα τους* ήσαν συγκεκριμένα πρόσωπα, συντοπίτες των χωρικών, που είχαν κάψει το σπίτι τους, είχαν σκοτώσει το παιδί τους, είχαν βιάσει την κόρη ή την αδερφή τους. Σύμφωνα με το γερμανικό σχέδιο, οι ένοπλοι δωσίλογοι εξωθούνταν σε μια πορεία μη αναστρέψιμη. Όλο και περισσότερο αναλάμβαναν την εκτέλεση «αντιποίνων», ενώ, σύμφωνα ακόμη και με ουδέτερες πηγές, ξεπερνούσαν σε σκληρότητα συχνά και αυτούς τους κατακτητές. Οι γερμανικές αρχές διαπίστωναν με ευχαρίστηση, ότι το μίσος του πληθυσμού κατευθυνόταν κυρίως κατά των εκτελεστικών οργάνων. Για λόγους δικαιοσύνης πρέπει να σημειωθεί ότι οι αντάρτες του ΕΛΑΣ μικρή μόνο σχέση έχουν με τις ανεξέλεγκτες εκτελέσεις τον περισσότερο καιρό βρίσκονταν στα βουνά και λίγοι είχαν ζήσει από πρώτο χέρι τις ωμότητες των ταγματασφαλιτών. Μάλιστα κάποιοι αξιωματικοί και καπετάνιοι ήρθαν σε σύγκρουση με το πλήθος, το οποίο απαιτούσε να εκτελεστούν επιτόπου οι δωσίλογοι που συλλαμβάνονταν. Τις αυτοδικίες τις διέπραξαν, συχνά με την υποκίνηση πολιτικών από τις τοπικές οργανώσεις, οι εφεδρικοί και οι παθόντες χωρικοί. Αυτοί είχαν παραμείνει όλο αυτό το διάστημα στα σπίτια τους, είχαν υποστεί τις φρικαλεότητες, κράτησαν τον λογαριασμό ανοιχτό και τον ξεπλήρωσαν με τον τρόπο τους. Κυρίως οι κάτοικοι της Λακωνίας και της Μεσσηνίας, όπου έγιναν οι περισσότερες πράξεις αυτοδικίας, μισούσαν θανάσιμα τους δημίους τους. Και οι δημόσιες καταγγελίες της Εθνικής Κυβέρνησης εναντίον των Ταγμάτων τούς εξαγρίωναν ακόμη περισσότερο, αφού τους παρείχαν τη διαβεβαίωση ότι και ο νόμος είναι με το μέρος τους. Αυτοί που επί χρόνια τελούν μνημόσυνα των σφαγιασθέντων από τον ΕΛΑΣ, για να συντηρήσουν το εμφύλιο μίσος, εξαπατούν συστηματικά τους οικείους των νεκρών. Οι ταγματασφαλίτες δεν έπεσαν θύματα του ΕΛΑΣ, που είχε και αυτός τεράστιες απώλειες στις συγκρούσεις. Την ευθύνη για το μακελειό στην Πελοπόννησο την έχουν οι Βρετανοί και ο πρωθυπουργός της αναίμακτης απελευθέρωσης Παπανδρέου. Αρκούσε μια λέξη, μια εντολή για να αποτραπεί το κακό και στην Πελοπόννησο, μα δεν την είπαν. Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης, ο αρχηγός των άτακτων, εκδόσεις Τόπος, αποσπάσματα από τις σελ. 546 – 582  Ιστορία του Ελληνικού Έθνους  Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Η δικτατορία της  [...]