ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974… ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΤΖΙΠ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΜΕ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΑΣ… ΕΔΩΣΑΝ ΣΕ ΚΟΛΛΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗ ΕΝΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ ΝΑ ΜΠΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974… ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΗΜΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ, ΣΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ, ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ : <<ΑΝΤΡΕΑ ΕΛΑ ΜΕΣΑ>>!
ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974… ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΤΖΙΠ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΜΕ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΑΣ… ΕΔΩΣΑΝ ΣΕ ΚΟΛΛΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗ ΕΝΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ ΝΑ ΜΠΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974… ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΗΜΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ, ΣΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ, ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ : <<ΑΝΤΡΕΑ ΕΛΑ ΜΕΣΑ>>!
**********************************************************************************
Ο ιστορικός Ιδρυτής και Διευθυντής της ΑΥΓΗΣ Πύργου Δημοσιογράφος
Αύγουστος Καπογιάννης και δεξιά η φωτογραφία ντοκουμέντο από την
άφιξη το 1958 και την ομιλία στα Χαλκιάτικα Πύργου του Εθνάρχη Μακαρίου.
{Κάτω στη γη διακρίνεται το μαγνητόφωνο με την καταγραφή της ομιλίας}
***********************************************************************************
Πενήντα χρόνια πέρασαν από τότε και σα νάναι σήμερα, ακούω τη φωνή του Διευθυντή μας Αύγουστου Καπογιάννη να με καλεί να μπω στο γραφείο του, προφανώς για να μου πει κάτι… πιο μροστά είχαν έρθει όργανα της χούντας, δύο αξιωματικοί από τη ΣΕΤΤΗΛ και δύο ασφαλίτες από την τότε Χωροφυλακή Ηλείας. Ήταν απόγευμα, κάπου μία ώρα, ‘ισως και λίγο περισσότερο προτού δύσει ο ήλιος, Κυριακή 14 Ιουλίου 1974, παραμονή της έκδοσης του φύλλου της ΑΥΓΗΣ Πύργου, για την Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974… Από την Κυριακή προς την Δευτέρα έγιναν τρομερά γεγονότα! Εκείνη την ημέρα της Κυριακής δεν είχε έρθει ο αδελφός μου στην Εφημερίδα μας… Έτσι κι αλλιώς η δημοσιογραφική μας πορεία ξεκίνησε μετά από την πτώση της χούντας.
Κανένας μας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι την επόμενη μέρα, δηλαδή Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974, η στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα θα έκανε δολοφονικό και εθνοκτόνο πραξικόπημα στην Κύπρο, για να εξοντώσουν τον Μακάριο και να ορίσουν στη θέση του, τον Νίκο Σαμψών, πρωτοπαλίκαρου του Γρίβα Διγενή, που είχε μετατραπεί από καιρό σε όργανο της στρατιωτικής δικτατορίας.
Εκείνη η Κυριακή 14/7/1974 φαινόταν από κάθε άποψη ήρεμη, μέχρι που ήρθε στην Εφημερίδα μας το χουντικό υβρεολόγιο κατά του Εθνάρχη Μακαρίου, ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες ζητούσε αντικατάσταση αξιωματικών της ΕΛΔΥΚ, που είχαν εμπλακεί σε ενέργειες κατά της Κυπριακής Κυβέρνησης. Προσπαθώ να θυμηθώ την ακριβή ώρα, που άκανα <<ντου>> τα όργανα της χούντας! Απ΄ότι θυμάμαι φώτιζε καλά και πιθανόν ή ώρα να ήταν 7.30 με 7.45΄. Εκείνη τη στιγμή και για αρκετή ώρα πριν παρακολουθούσα τον αείμνηστο αρχιεργάτη και υπεύθυνο του Τυπογραφείου μας αείμνηστο Χαράλαμπο Αλικανά, στο χώρο των τυπογραφικών μας εγκαταστάσεων, πίσω από το Γραφείο του Διευθυντή μας. Τα γραφεία και τυπογραφεία της Εφημερίδας μας τότε βρισκόντουσαν στην πρώην οδό Επαρχείου, που τον Αύγουστο του 1998, με ομόφωνη Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου, ο δρόμος εκείνος έγινε <<Οδός Αύγουστου Καπογιάννη – Δημοσιογράφου>>!
Παρακολουθούσα πώς ο αείμνηστος Χαράλαμπος Αλικανάς συνέθετε στο συνδετήριο, όπως λεγόταν με την παλιά τεχνολογία, το εργαλείο εκείνο που το κρατούσαν με την αριστερή παλάμη τους οι τυπογράφοι, ενώ με τη δεξιά παλάμη τους, τα τρία μπροστινά δάχτυλα, έπιαναν ένε ένα τα τυπογραφικά στοιχεία και τα τοποθρτούσαν στο συνδετήριο… Μία αφάνταστα κοπιαστική εργασία. Εκείνη λοιπόν την ώρα, 7.30 με 8 παρά, σταμαστά έναντι της Εφημεςρίδας μας και συγκεκριμένα εκεί που μέχρι πρότινος ήταν το μεζεδοπωλείο <<Τα τεντζερέδια του Ζαχαρία>>, ένα στρατιωτικό τζίπ… Βλέπαμε το σκηνικό, γιατί ήταν καλοκαίρι φουλ και οι πόρτες όλες ολάνοιχτες! Κι εγώ και ο κυρ Λάμπης ο μακαρίτης ε΄δαμε να κατεβαίνουν από το τζιπ δύο αξιωματικοί του στρατού και δύο άτομα με πολιτικά ρούχα, που αργότερα μάθαμε ότι ήταν της Ασφάλειας από την τότε Χωροφυλακή Ηλείας.
Με τον πατέρα μου δεν είχα οπτική επαφή και λέω <<Κυρ Λάμπη, σ΄εμάς έρχονται>>! Ο άνθρωποις δεν έβγαλε κιχ… Αυτοί μπήκαν κατ΄ευθείαν στο γραφείο του Διευθυντή Αύγουστου Καπογιάννηκαι πρέπει να έμειναν ένα τέταρτο με είκοσι λεπτά… Δεν ακουγόταν τίποτα, ούτε αυτοί, αλλά ούτε και η φωνή του πατέρα μου, που εκ των υστέρων καταλάβαμε ότι διάβαζε αργά αργά το <<έτοιμο άρθρο>> της στρατιωτικής διοίκησης και προφανώς σκεπτόταν πως θα διαχειριστεί αυτό το θέμα! Ούτε κιχ δεν ακουγόταν και όταν ήρθεη στιγμή και ξεκουμπίστηκαν από εκεί, είπα στον κυρ Λ΄μπη, τι θέλανε αυτοί? Και ακούω τότε τη φωνή του πατέρα μου να λέει : <<Αντρέα έλα μέσα>>!
Άνοιξα την π΄σω από το γραφείο πόρτα του τυπογραφείουκαι μπήκα μέσα. Κάτσε, μια στιγμή, μου είπε ο πατέρας μου. Μου έδωσε μία κόλλα αναφορά δακτυλογραφημένη και μου είπε να διαβάσω το κείμενο και να καθίσω. Κάθισα σε μια καρέκλα ακριβώς απέναντί του και άρχισα να διαβάζω από μέσα μου… Μα το Χριστό και την Παναγία, για πρώτη φορά στη ζωή μου διάβαζα ένα τόσο αισχρό κείμενο, που ήταν ξεμάτο ύβρεις κατά του Μακαρίου, τον οποίον αποκαλούσαν με το κοσμικό του όνομα <<Μούσκος>> και τον αποκαλούσαν συνέχεια <<προδότη>>. Όταν εέησε και τελείωσα την ανάγνωση, κοίταξα στα μάτια τον πατέρα μου και του είπα είπα επί λέξει, σα νάναι τώρα, το θυμάμαι ακριβώς, <<τι, θα δημοσιευθεί αυτό το πράμα>>?
Ψυχραιμότατος και γαλήνιος ο πατέρας μου, πρόφερε τη λέξη <<ΟΧΙ>> κουντας ταυτόχρονα αριστερά δεξιά τον δείκτη του δεξιού χεριού του! Και τότε πετάχτηκα επάνω -και θα το θυμάμαι συνεχώς μέχρι την τελευταία μου πνοή- πήγα εκεί που καθόταν και τον φίλησα στο μάγουλο! Είμαι πολύ υπερήφανος που είχα Πατέρα αυτόν τον Άνθρωπο!
Τότε δεν ξέραμε τι θα επακολουθούσε και ούτε βέβαια μπορούσαμε να υποψιαστούμε, ότι την επόμενη ημέρα θα γινόταν το πραξικόπημα στην Κύπρο! Πριν πάω πάλι στο Τυπογραφείο, του είπα : <<Όταν αυτοί δουν αύριο, ότι το <<άρθρο>> που έφεραν να σημοσιευθεί, δεν δημοσιεύθηκε, τι θα γίνει τότε>>? Πάλι με ουράνια γαλήνη, μου απάντησε : <<Μέχρι αύριο έχει ο θεός, κάτι θα σκεφτώ…>>!
Δεν χρειάστηκε όμως, διότι την επόμενη ημέρα Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974, εκδηλώθηκε το εθνοκτόνο προδοτικό πραξικόπημα του δεύτερου αρχηγού της χούντας Δημήτρη Ιψαννίδη, πραξικόπημα ανατροπής της Κυπριακής Κυβέρνησης, αλλά με αποτυχία για την εξόντωση του λαοφιλούς Προέδρου τηςν Κυπριακής Δημοκρατίας Εθνάρχη Μακαρίου, από τον οποίο είχε πάρει συνέντευξη ο Αύγουστος Καπογιάννης, όταν ο Μακάριος επιστρέφοντας από την εξορία του είχε επισκεφθεί τον Πύργο, το έτος 1958. Ο ευφυής Δημοσιογράφος Αύγουστος Καπογιάννης είχε τότε καταγράψει όλη την ομιλία του Μακαρίου σ΄ένα μεγάλων διαστάσεων μαγνητόφωνο με πομπίνες, που του το είχε δώσει ο αείμνηστος Ιατρός Χαράλαμπος Φουρναράκης, που εργάστηκε χρόνια στην Αμερική, ο οποίος στα Φιλιατρά έχει χτίσει ένα Κάστρο Ιπποτών! Όπως είχεπει και ο πρέσβης στην Αθήνα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είχε έρθει στον Πύργο επί Δημάρχου Μάκη Παρασκευόπουλου, η καταγραφή αυτή είναι η μοναδική σε όλο τον Ελληνικό Τύπο.
Έχουμ την ιστορική φωτογραφία από τη συγκέντρωση του πλήθους με τον Εθνάρχη Μακάριο, για τα αποκαλυπτήρια της Στήλης στα Χαλκιάτικα των Κυπρίων Αγωνιστών της Πατριωτικής ΕΟΚΑ {Α΄}, εκδήλωση που είχε οργανώσει ο Σύβδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Ηλείας, με πρόεδρο τότε τον αείμνηστο Γεώργιο Ψαρρό.
Πέντε μέρες μετά το προδοτικό πραξικόπημα, στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισβάλλει το Σάββατο 20 Ιουλίου 1974, από την Ανοιχτή Πόρτα της Κύπρου… Την πόρτα αυτή την άνοιξε διάπλατα ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος επτά (7) χρόνια πιο μπροστά και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1967, όταν υπάκουσε σαν πιστό σκυλάκι στο αφεντικό του, τον τότε Υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Σάυρους Βανς, που του ζήτησε για λογαριασμό της Τουρκίας, να αποσύρει από την Κύπρο την πάνοπλη Ελληνική Μεραρχία!!! Και ο αδίστακτος αυτός εθνοπροδότης της Ελλάδας έδιωξε από την Κύπρο τον πάνοπλο στρατό αφήνοντας τελείως γυμνή από στρατό την Κύπρο! Και υπάρχουν δυστυχώς Έλληνες, που πιστεύουν αυτόν τον μεγάλο προδότη, που αποδείχτηκε χειρότερος και από τον Ιωαννίδη! Διότι αν η Μεραρχία βρισκόταν στην Κύπρο, οι Τούρκοι δεν θα μπορούσαν να κάνουν ποτέ απόβαση στο Νησί! Τη Μεραρχία την είχε στείλει μυστικά στην Κύπρο η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου τον Αύγουστο του 1964!
{ΣΗΜ. : Η φωτογραφία αυτή που είναι ίσως η πιο αντιπροσωπευτική, τραβήχτηκε σε ηλικία 67 χρόνων, 15 χρόνια πριν από το θάνατό του, που επισυνέβη τον Γενάρη του 1995}. Έτσι, τόσο ωραίος και τόσο σπουδαίος πέρασε στην Αιωνιότητα!
Αντρέας ΑΥΓ. Καπογιάννης – ΑΝΚ, δημοσιογράφος της Εφημερίδας του <<ΑΥΓΗΣ>> και γιος του, συνεχιστής του πανάξιου ονόματός του!