ΙΣΗ ΖΩΗ, ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ! Το εξόχως ενδιαφέρον άρθρο για τις 3 του Δεκέμβρη της Διευθύντριας του ΕΕΕΕΚ Πϋργου Αγγελικής Πετρόγιαννη
ΙΣΗ ΖΩΗ, ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ!
Το εξόχως ενδιαφέρον άρθρο για τις 3 του Δεκέμβρη της Διευθύντριας του ΕΕΕΕΚ Πϋργου Αγγελικής Πετρόγιαννη
Τα άτομα με αναπηρία δε ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ΙΣΗ με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας. Η πιο ευπαθής ομάδα στην κοινωνία μας είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ). Τα ΑμεΑ δεν είναι κάποιοι άλλοι, είναι οι γονείς μας, τα αδέλφια μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας.
Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή, εφόσον η κοινωνία πολλές φορές δε λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού, τις δυνατότητες και τις ειδικές τους ανάγκες. Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και τη στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους. Η περιθωριοποίηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι κάτι που πρέπει να καταγγελθεί γιατί συνεπάγεται έλλειψη ανθρωπισμού και ευαισθησίας από την κοινωνία, απουσία εξευγενισμού της ψυχής, μειωμένο ήθος και τελικά έλλειψη αλληλεγγύης και κοινωνικής συνείδησης, στοιχεία που αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι μια τέτοια κοινωνία που δε μεριμνά για τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι αναξιοκρατική και επομένως μη δημοκρατική και πολιτισμένη. Ο δείκτης άλλωστε της κουλτούρας ενός λαού σχετίζεται άμεσα με τη στάση των πολιτών και της πολιτείας απέναντι σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αναπηρίας πρέπει όλοι να αποβάλουμε κάθε προκατάληψη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, να κατανοούμε τα προβλήματά τους και να είμαστε αρωγοί τους, κάθε φορά που παρίσταται ανάγκη. Η αδιαφορία μας, η περιφρόνηση και η ρατσιστική αντιμετώπισή τους, είναι απάνθρωπη στάση ζωής, που πληγώνει τα άτομα αυτά και πολλές φορές τους αναστέλλει τη διάθεση για ζωή. Να συνειδητοποιήσουμε, επίσης, ότι ο ένας για τον άλλο μπορεί να γίνει ένας μικρός «θεός». Να αγκαλιάζουμε με αγάπη τις πρωτοβουλίες τους, να τους συμπαραστεκόμαστε και να ενθαρρύνουμε τις δραστηριότητές τους ώστε με τον τρόπο αυτό να τονώνεται η ψυχολογία τους και να αποκτούν αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Με τη συμπαράσταση και την κατανόησή μας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν εύκολα να μεταβληθούν σε άτομα με ειδικές ικανότητες. Δεν πρέπει, βέβαια, να μας διαφεύγει πως άτομα με σωματικές αναπηρίες έχουν διαπρέψει στις Τέχνες και στα Γράμματα. Η συμπαράστασή μας στα άτομα αυτά πρέπει να γίνει τρόπος ζωής, γιατί μόνο έτσι θα διευκολύνουμε τη ζωή των συνανθρώπων μας. Πρέπει και οφείλουμε να διοργανώνουμε μαζί τους διάφορες εκδηλώσεις, ώστε να τους δίνουμε την ευκαιρία, με ίσους όρους, να εκδηλώνουν την ικανότητά τους και να αποκαλύπτουν το ταλέντο τους. Εξάλλου, καθημερινά διαπιστώνουμε όχι μόνο την αγωνιστικότητα των ατόμων αυτών, αλλά και τις δυνατότητές τους. Οφείλουμε, επομένως, να βοηθήσουμε και εμείς να αισθάνονται κοινωνικά χρήσιμοι, όπως είναι και στην πραγματικότητα. Αυτή, εξάλλου, η συμπεριφορά φανερώνει και τον ανθρωπιστικό μας πολιτισμό.
Στο σχολείο μας, το ΕΕΕΕΚ Πύργου, λειτουργούμε όλοι σαν μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης, σεβασμού και στήριξης για τους αγαπημένους μας μαθητές και τις οικογένειες τους. Όλοι αγωνιζόμαστε με ζήλο, αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση και με την δέουσα επιστημονική κατάρτιση, ώστε οι μαθητές μας να φοιτούν σ’ ένα ευχάριστο και εποικοδομητικό περιβάλλον. Βασική επιδίωξη του σχολείου μας, είναι η παροχή ευκαιριών στους μαθητές μας για την ανάπτυξη των ποικίλων δεξιοτήτων τους, με απώτερο στόχο την ύπαρξη ανεξάρτητων και ευτυχισμένων νέων. Επιθυμία μας, είναι τα παιδία αυτά, που τα αντιμετωπίζουμε σαν δικά μας παιδιά, να είναι χαρούμενα και να νιώθουν δημιουργικά μέσα στο σχολείο τους. Είμαστε και θα είμαστε πάντα δίπλα στους γονείς, συμπαραστάτες στους αγώνες τους και θα δίνουμε το δικό μας αγώνα για την ίδρυση στεγών υποστηριζόμενης διαβίωσης. Η Πολιτεία πρέπει να φροντίσει για την άμεση ίδρυση τους, γιατί οφείλει να αγκαλιάσει με στοργή τα άτομα αυτά, να είναι απλόχερη σε χρηματοδοτήσεις και να εκλάβει ως πρωταρχικό της χρέος τη συμπαράστασή της, προς τους συνανθρώπους μας που έχουν ειδικές ανάγκες. Εξάλλου, με τον τρόπο αυτό θα αποδείξει και τον πολιτικό της πολιτισμό. Αν το κάνουμε όλοι αυτό τότε η πρόοδος της κοινωνίας μας θα είναι αναμφισβήτητη. Σ΄ αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί η στήριξη που έχουμε από την τοπική κοινωνία, τόσο τις αρχές όσο και τους απλούς πολίτες που καθημερινά και έμπρακτα διευκολύνουν το έργο μας και στέκονται αρωγοί στις δύσκολες μέρες που ζούμε. Υπάρχουν τοπικοί επαγγελματίες που καθημερινά φροντίζουν για το πλήρες πρωινό των μαθητών μας. Η ευόδωση της προσπάθειας μας, αυτής είναι απόρροια της στήριξης όλων των ένθερμων υποστηρικτών του έργου μας, που ανώνυμα και ανιδιοτελώς προσφέρουν στα παιδιά μας. Σ΄ αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να εκφράσουμε τις θερμές μας ευχαριστίες και τις καλύτερες ευχές μας να τους συνοδεύουν στη ζωή τους. Εμείς το προσπαθούμε, ελάτε να το κάνουμε όλοι μαζί! Ας ανοίξουμε την ψυχή μας να δώσουμε αγάπη, στήριξη και ευκαιρίες, γιατί είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε έναν κόσμο αγάπης, αποδοχής και συμπαράστασης.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΤΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΕΕΕΕΚ ΠΥΡΓΟΥ