Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη σύσκεψη σωματείων, φορέων και συνδικαλιστών στην Πάτρα *** (Διαβάστε την, να πάρετε μία ιδέα…) ***

 

Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Στη σύσκεψη σωματείων, φορέων και συνδικαλιστών στην Πάτρα

(Διαβάστε την, να πάρετε μία ιδέα…)

 

{27/11/2024}

 

 

«Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Η σημερινή μας σύσκεψη είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, όπως και οι παρεμβάσεις που ακούστηκαν, τα συμπεράσματα που βγαίνουν για τη συνέχεια και τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται να πάρουμε, ακριβώς γιατί βρισκόμαστε σε μια περίοδο που εμπεριέχει σοβαρές εξελίξεις. Εξελίξεις, οι οποίες επιβάλουν, οι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου, η νεολαία, οι γυναίκες, συνολικά το εργατικό – λαϊκό κίνημα να βάλει τη σφραγίδα του.

Εμείς, ξέρετε, εδώ βλέπουμε την ελπίδα και τη διέξοδο από τα σημερινά αδιέξοδα και τους κινδύνους που ορθώνονται μπροστά μας: Στην παρέμβαση του ίδιου του ελληνικού λαού, σε κοινή δράση με τους άλλους λαούς της γειτονιάς μας. Τι στάση θα κρατήσουμε απέναντι στο μεγάλο ζήτημα της εποχής, την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία;

Θα είδατε τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με την άδεια που έδωσαν οι ΗΠΑ και άλλες ΝΑΤΟϊκές χώρες, για χρήση δικών τους όπλων μεγάλου βεληνεκούς, από το καθεστώς της Ουκρανίας σε ρωσικό έδαφος, και την απάντηση της Ρωσίας με αλλαγή του πυρηνικού της δόγματος και χρήση προηγμένων καταστροφικών πυραύλων, τις ανοιχτές απειλές ότι ο πόλεμος έχει πλέον αποκτήσει παγκόσμια χαρακτηριστικά.

Καταλαβαίνετε ότι εδώ δε μιλάμε απλά για τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ, τις οποίες εμείς όντως τις κάνουμε εδώ και χρόνια, γιατί γνωρίζουμε ότι τα οξυμμένα προβλήματα και αδιέξοδα που αντιμετωπίζει στην εποχή μας διεθνώς το καπιταλιστικό σύστημα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πολεμική εμπλοκή, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Μιλάμε για εξαιρετικά επικίνδυνη κλιμάκωση που είναι μπροστά μας, εξελίσσεται μέρα με τη μέρα και αφορά άμεσα τη χώρα μας, ως κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ που είναι, αφού έτσι έχουν αποφασίσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και σε αυτό ομονοούν όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, θα καθόμαστε να παρακολουθούμε από τις οθόνες μας, παθητικά και μουδιασμένοι τη συζήτηση, για το αν θα γίνει ή δεν θα γίνει Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αν θα γίνει τελικά ένας πυρηνικός πόλεμος;

Θα περιμένουμε, με την αυταπάτη και την φρούδα ελπίδα ότι θα δώσουν λύση και θα φέρουν την ειρήνη οι μακελάρηδες της μίας ή της άλλης πλευράς, που νοιάζονται μονάχα για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων και για αυτά τα συμφέροντα ακριβώς οδηγούν λαούς στη σφαγή;

Θα παρακολουθούμε τη χώρα μας να εμπλέκεται στο μακελειό και να ρίχνει και το δικό της λάδι στη φωτιά στέλνοντας όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι; Παραχωρώντας στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ υποδομές σε όλη την επικράτεια για να γίνονται ορμητήρια πολέμου; Εκπαιδεύοντας Ουκρανούς πιλότους και πάει λέγοντας, την ώρα μάλιστα που η άλλη πλευρά έχει στοχοποιήσει ευθέως με αντίποινα όσες χώρες παρέχουν βοήθεια στην Ουκρανία; Θα επιτρέπουμε να δίνονται δισεκατομμύρια από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς;

Την ώρα που για τις δικές μας ανάγκες, όπως για παράδειγμα, για τα νοσοκομεία της Δυτικής Ελλάδας, για τα ογκολογικά τμήματα του Πανεπιστημιακού και του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, για την Παθολογική κλινική του Πανεπιστημιακού που λειτουργεί το τελευταίο διάστημα σε συνθήκες κατάρρευσης ή για να ξανανοίξουν το 409 και το Νοσημάτων Θώρακος που έκλεισαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μας λένε πάντα ότι δεν υπάρχουν “λεφτόδεντρα”;

Ή θα βγούμε μπροστά, μαζικά στους δρόμους σε κάθε πόλη, θα συζητήσουμε ο καθένας και η καθεμία στον μαζικό φορέα του, το πώς και ποιες πολύμορφες πρωτοβουλίες θα οργανώσουμε, βάζοντας στο επίκεντρο το κρίσιμο ζήτημα που μας αφορά όλους και όλες;

Να σταματήσει εδώ και τώρα η επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό του ΝΑΤΟ, για την οποία ευθύνεται απόλυτα η κυβέρνηση της ΝΔ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, είναι άμοιροι ευθυνών… Το αντίθετο, στο κάδρο βρίσκονται όλοι τους. Στοιχείο αυτής της επικίνδυνης εμπλοκής στον πόλεμο ήταν και η γιγαντιαία ΝΑΤΟική άσκηση – πρόβα πολέμου «Ramstein Flag 24», που πραγματοποιήθηκε εδώ στη Δυτική Ελλάδα, στην Ανδραβίδα πριν από λίγες βδομάδες. Η Ανδραβίδα, μάλιστα, σχεδιάζεται να αποτελέσει τη βάση των F-35 που θα αγοραστούν από τις ΗΠΑ και θα χρυσοπληρωθούν από τον ελληνικό λαό, για να αξιοποιηθούν, όπως μόνοι τους οι κυβερνώντες πλέον ομολογούν, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και όχι για τις ανάγκες της άμυνας της δικής μας χώρας. Φτάνει να σκεφτεί κανείς, ότι ελληνικές φρεγάτες βρίσκονται στην Ερυθρά Θάλασσα και οι Patriot στη Σαουδική Αραβία… Δηλαδή, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της χώρας.

Την ίδια ώρα ο Άραξος παραμένει πάντα σε ετοιμότητα για να φιλοξενήσει πυρηνικά, σε μια περίοδο που η χρήση τέτοιων όπλων έχει μπει για τα καλά στη συζήτηση μετά από δεκαετίες.

Είναι βαθιά γελασμένοι, φίλες και φίλοι, αν νομίζουν ότι ο λαός θα σιωπά. Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει καμιά εξουσιοδότηση να σέρνει το λαό μας στο σφαγείο του πολέμου. Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Απόδειξη η χτεσινή μαζική κινητοποίηση του λαού της Αθήνας, μετά από κάλεσμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ενάντια στην επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, που ήρθε να συζητήσει – τι άλλο; – τα επόμενα βήματα τής πολεμικής εμπλοκής της χώρας μας.

Και είναι πραγματικά πρόκληση ο Μητσοτάκης να περηφανεύεται που η χώρα δαπανά πάνω από 3% του ΑΕΠ, όλα χρήματα του ελληνικού λαού, για τις πολεμικές ανάγκες του ΝΑΤΟ. Είναι ακόμα πιο προκλητική η εικόνα του Μητσοτάκη να κορδώνεται ακούγοντας τους επαίνους του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ…Κορδώνεται για τη στήριξη στο καθεστώς Ζελένσκι, για τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες και τον ρόλο της Ελλάδας στη Νοτιοανατολική πτέρυγα της συμμαχίας, εν μέσω δύο πολέμων, που για τον λαό και τη χώρα σημαίνουν ανασφάλεια, στερήσεις και μεγάλους κινδύνους.

Είναι βαθιά γελασμένοι, αν νομίζουν, ότι αυτός ο λαός δεν θα υπερασπιστεί τα στρατευμένα παιδιά του. Γιατί ξέρει βαθιά, πόσο δίκαιες είναι οι αντιδράσεις των στρατευμένων μας, φαντάρων, δοκίμων, αλλά και μονίμων αξιωματικών, που θα είναι και τα πρώτα θύματα αυτής της επικίνδυνης πολιτικής. Τους χειροκροτούμε και τους θαυμάζουμε για τη στάση τους, για το γεγονός ότι ορθώνουν τη φωνή τους απέναντι στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ενάντια στη στήριξη του κράτους – δολοφόνου του Ισραήλ, που μακελεύει τους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και βάζει μπουρλότο σε όλη τη Μέση Ανατολή.

Και από δω από την Πάτρα απαιτούμε να πάψει τώρα κάθε δίωξη εναντίον τους, να γίνει σεβαστό το δικαίωμα και η υποχρέωση που έχουν, να έχουν άποψη και να την εκφράζουν, να παίρνουν μέρος στις αντιπολεμικές εκδηλώσεις του λαού μας.

Το ίδιο ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που απασχολούν τον λαό και με τις παρεμβάσεις σας αναδείξατε. Τι στάση θα κρατήσουμε απέναντι στα προβλήματα της ακρίβειας που κατατρώει το εισόδημα; Στους χαμηλούς μισθούς και την έλλειψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας; Στις νέες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, στην εμπορευματοποίηση της παιδείας και της υγείας;

Θα περιμένουμε να δούμε αν θα επαληθευθούν οι υποσχέσεις του κυρίου Μητσοτάκη για τις ελαφρύνσεις που φέρνει δήθεν ο κρατικός προϋπολογισμός του 2025; Όταν η ωμή πραγματικότητα είναι, ότι αυτός προβλέπει 7 δισεκατομμύρια υπερπλεονάσματα πάνω από τα πλεονάσματα για την επόμενη τετραετία! Και για να το πετύχει αυτό, εκτοξεύει σχεδόν στα 70 δις ευρώ τους φόρους, που κατά 95% πληρώνονται από τον λαό;

Την ώρα μάλιστα που εφοπλιστές και τράπεζες φοροαπαλλάσσονται, ενώ για τις δαπάνες που αφορούν τις ανάγκες του λαού προβλέπει μόνο “κόφτες”. “Κόφτες” υπάρχουν, για παράδειγμα, όταν πρόκειται για τα ζητήματα της πολιτικής προστασίας, δηλαδή της προστασίας του λαού από πυρκαγιές, πλημμύρες και άλλες καταστροφές όπου και δω στη Δυτική Ελλάδα επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο. Είναι όντως χαρακτηριστικό το παράδειγμα των πυρκαγιών στoν Ερύμανθο, με τις μεγάλες καταστροφές σε σπίτια, καλλιέργειες, κτηνοτροφικές υποδομές. Και βέβαια, η μεγάλη αντίφαση, μια περιοχή να καίγεται, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι να μετρούν στάλα – στάλα το νερό – όπως είπε η εκπρόσωπος τους – και όλα αυτά δίπλα στο φράγμα.

Παραπέρα, θα περιμένουμε παθητικά να δούμε, πότε επιτέλους και αν θα έρθει το φθηνό ρεύμα που υπόσχονταν οι θιασώτες της πράσινης μετάβασης και των χρηματιστηρίων ενέργειας, όταν κάθε μήνα αυτοί διαψεύδονται και επιβεβαιώνονται πάλι οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ;

Θα συνεχίσει ο λαός να πληρώνει ξανά και ξανά μέσω των επιδοτήσεων για επενδύσεις που καταστρέφουν βουνά, παραλίες, το φυσικό περιβάλλον, μόνο και μόνο για να βγάζουν τρελά κέρδη τα κοράκια των ενεργειακών ομίλων, ενώ το ρεύμα γίνεται όλο και πιο ακριβό;

Και με την ευκαιρία να πω ότι στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις του λαού της περιοχής, των πάνω από 200 φορέων από όλη τη Δυτική Ελλάδα, που συνυπογράφουν το κάλεσμα της Δημοτικής Αρχής Πάτρας και των Εργατικών Κέντρων, ενάντια στην εγκατάσταση γιγαντιαίου αιολικού πάρκου μέσα στον Πατραϊκό Κόλπο. Ζήτημα το οποίο αναδείξαμε και σε πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή.

Μήπως θα περιμένουμε, πότε οι “πειραγμένοι” αλγόριθμοι της κυρίας Κεραμέως, θα δεήσουν να δώσουν κάποια αύξηση στον κατώτατο μισθό, που, θα την έχει φάει ήδη, πριν δοθεί καν, ο πληθωρισμός;

Θα περιμένουμε πότε δήθεν θα επανέλθουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μέσα από τις οδηγίες της ΕΕ που ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο η ΝΔ και που επικαλούνται μέρα-νύχτα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί δηλαδή που μαζί με τη ΝΔ κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις, εφαρμόζοντας ακριβώς τις αντεργατικές οδηγίες της ΕΕ και της τρόικας τότε;

Όχι, δεν έχει κανένα νόημα να καθόμαστε και να περιμένουμε πότε θα γίνουν αυτά, γιατί δεν θα γίνουν ποτέ, ούτε στη Δευτέρα Παρουσία. Αντίθετα, η κατάσταση όλο και θα χειροτερεύει.

Τον δρόμο τον δείχνουν οι απεργιακές κινητοποιήσεις όλου του προηγούμενου διαστήματος σε μια σειρά κλάδους και βέβαια η μεγάλη γενική πανεργατική απεργία της περασμένης Τετάρτης. Μια απεργία που για την οργάνωσή της, δούλεψαν τα σωματεία εδώ και πάνω από δύο μήνες και ανέδειξε νέες δυνατότητες για την ένταση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, για την οργάνωση της αντεπίθεσης των εργαζομένων. Μια απεργία που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να αποτελέσει σταθμό κλιμάκωσης του αγώνα και όχι κορύφωσή του.

Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα, μαζί με όλους αυτούς τους αγώνες, είχαμε και τη δημιουργία νέων σωματείων, και εδώ στη Δυτική Ελλάδα, για παράδειγμα στα Τρόφιμα-Ποτά, που δίνουν ήδη τους πρώτους συλλογικούς αγώνες τους και έχουν και επιτυχίες. Ελπιδοφόρο είναι ότι σημειώνονται νέα βήματα βελτίωσης του συσχετισμού στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως με την αύξηση σε ψήφους και έδρες που είχαν οι δυνάμεις της ΔΑΣ, της παράταξης στην οποία συμμετέχουν και οι κομμουνιστές συνδικαλιστές, στο νέο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, αλλά και η ιστορική πρωτιά στη μεγαλύτερη εργατική ομοσπονδία του ιδιωτικού τομέα, την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Επιτέλους οι εργάτες πετούν από την πλειοψηφία των σωματείων τους τις γλίτσες του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού…

Και είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι με διώξεις και καταδικαστικές αποφάσεις θα καταφέρουν να βάλουν εμπόδια στη δράση των πρωτοπόρων συνδικαλιστών, στελεχών του ΚΚΕ και εδώ στην Πάτρα. Και αναφέρομαι στην κατάπτυστη απόφαση του δικαστηρίου που επέβαλε ένα χρόνο ποινή φυλάκισης με αναστολή σε δύο συνδικαλιστές και εφτά μήνες σε άλλον ενώ άλλος εργοδότης απόλυσε εργαζόμενο γιατί διεκδικούσε το δίκιο του.

Ελπιδοφόρες διεργασίες υπάρχουν και στα υπόλοιπα κινήματα, όπως αυτό των βιοπαλαιστών αγροτών, όπου για παράδειγμα, εδώ στην περιοχή, είχαμε τη δημιουργία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Αχαΐας.

Αυτός είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος. Ο δρόμος της οργάνωσης και της μεγάλης συμμαχίας, τις πιο πλατιάς συμμαχίας που μπορεί να υπάρξει, μεταξύ των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των βιοπαλαιστών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων επαγγελματιών, εμπόρων, επιστημόνων, της φοιτητικής και μαθητικής νεολαίας, των συνταξιούχων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Όλοι αυτοί, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αντιμετωπίζουν λίγο – πολύ κοινά προβλήματα και κυρίως έχουν κοινό αντίπαλο: τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, τους ενεργειακούς ομίλους, τους τεχνολογικούς κολοσσούς, τους μεγαλεμπόρους, με μια λέξη τους καπιταλιστές και γράψτε τους καπιταλιστές με “Η” οι δημοσιογράφοι. Έχουν απέναντί τους τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες που είχαν 10,5 δις ευρώ κέρδη το 2023 και φέτος αναμένεται να τα ξεπεράσουν.

Απέναντι σε όλους αυτούς, στο κράτος τους και στην εξουσία τους, στις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν, πρέπει να στραφεί σήμερα η πάλη για να έχει αποτελέσματα και κυρίως για να έχει προοπτική. Αυτή, αν θέλετε, φίλες και φίλοι, είναι η ειδοποιός διαφορά του ΚΚΕ με όλα τα άλλα κόμματα, τόσο την κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και τη δήθεν αντιπολίτευση που τώρα έχουν ανακαλύψει διάφοροι στο ΠΑΣΟΚ και κάποια άλλα κόμματα.

Όλοι τους, με διαφορετικούς τρόπους θέλουν τον λαό στο περιθώριο των εξελίξεων, παθητικό θεατή, ή ακόμα καλύτερα χειροκροτητή, είτε των αντιλαϊκών πολιτικών που υλοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση, είτε των διεργασιών για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος…

Μοναδικός στόχος αυτής της αναμόρφωσης, αυτής της αναπαλαίωσης του συστήματος, είναι να εγκλωβιστεί ξανά η λαϊκή δυσαρέσκεια που δυναμώνει. Είναι η διαμόρφωση των απαραίτητων εφεδρειών, ώστε να συνεχίσει, σε κάθε περίπτωση, να υλοποιείται η ίδια πολιτική. Θέλουν ο λαός να σηκώνεται από τον καναπέ του μονάχα μια φορά στα 4 χρόνια – ή όποτε γίνονται οι εκλογές, τέλος πάντων – να τους καταθέτει την ψήφο του και μετά να τους αδειάζει τη γωνιά για να συνεχίζουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους.

Γι’ αυτό και παρακολουθούμε μέρα-νύχτα στις τηλεοράσεις, από τη μία το λιβάνισμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και από την άλλη την ατελείωτη πασαρέλα των εκπροσώπων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Μη μας παρεξηγήσουν ορισμένοι για το “αμαρτωλή”… Κατά βάθος ξέρουν, πως αν δεν ήταν αμαρτωλή η σοσιαλδημοκρατία, δεν θα την εγκατέλειπαν. Αναφέρομαι σε όλους εκείνους τους τίμιους αγωνιστές, που τα προηγούμενα χρόνια ακολούθησαν το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ και εδώ στην Πάτρα, και σήμερα καταλαβαίνουν πως δεν μπορούμε να χάσουμε άλλο πολύτιμο χρόνο. “Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες”, λέει ένα γνωστό σύνθημα το οποίο πιστεύω μας εκφράζει όλους.

Από τη μια λοιπόν, το λιβάνισμα της κυβέρνησης και από την άλλη οι αναλύσεις για τα “προνόμια της αξιωματικής αντιπολίτευσης” που κέρδισε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πριν ακόμα κερδίσει αυτόν τον τίτλο, εξαιτίας των αποχωρήσεων των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, τον είχε αποδώσει στον κ. Ανδρουλάκη ο ίδιος ο Μητσοτάκης…

Γιατί άραγε…; Την απάντηση τη δίνουν ήδη τα πρώτα επεισόδια της δήθεν “σκληρής κόντρας” από τα παλιά, ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που, όπως ακούμε καθημερινά, έχει ξεκινήσει πάλι.

Για να δούμε πόσο σκληρή είναι αυτή η κόντρα. Ας μας απαντήσει αλήθεια, τι ακριβώς λέει το ΠΑΣΟΚ απέναντι στην επίθεση της ΝΔ επειδή ψήφισε “παρών” στην τροπολογία για τα απογευματινά χειρουργεία; Είναι, λέει, «επικοινωνιακό κόλπο» το συγκεκριμένο μέτρο κυβέρνησης – ΕΕ και δεν είναι και πολύ σίγουρο ότι θα λειτουργήσει.

Σιγά τα αίματα, ρε λεβέντες, τους απαντάμε εμείς! Όχι τόσο σκληρή αντιπολίτευση…

Τι, ακριβώς, δεν μας λέει το ΠΑΣΟΚ; Ότι τα απογευματινά χειρουργεία είναι επί πληρωμή, ότι η ΕΕ χρηματοδοτεί ένα πρώτο πακέτο, προκειμένου να νομιμοποιήσει αυτό το αισχρό μέτρο των απευθείας πληρωμών από τους ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία, ότι ένα κομμάτι από το «πακέτο» του Ταμείου Ανάκαμψης θα πάει με τη μορφή vouchers σε ιδιώτες κλινικάρχες, που θα αναλάβουν κάποιες χιλιάδες χειρουργείων για λογαριασμό του Δημοσίου. Τρία στα τρία, δηλαδή, για την κυβέρνηση της ΝΔ και τον Γεωργιάδη… Και το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να τα κουκουλώσει και τα τρία. Τέτοιους χορηγούς η κυβέρνηση, αν δεν τους είχε, θα έπρεπε να τους εφεύρει!

Αποκαλυπτική είναι και η αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το αν οι προτάσεις του είναι “κοστολογημένες”, με το ίδιο, φυσικά, να ορκίζεται ότι είναι. Τι σημαίνει όμως, κοστολογημένες προτάσεις; Σημαίνει ότι δεν ακουμπούν ούτε μια τρίχα από τα τεράστια κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, από τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, από τα υπερπλεονάσματα με τα οποία η κυβέρνηση προπληρώνει 10 χρόνια νωρίτερα τις δόσεις στους δανειστές-κοράκια ενώ μπορούσε να το κάνει σε βάθος χρόνου.

Μόνο που αν δεν θίξεις τίποτα από όλα αυτά, αν δεν τα αμφισβητήσεις – και το ΠΑΣΟΚ φυσικά, ούτε θέλει ούτε μπορεί να το κάνει αυτό – κάνεις μια τρύπα στο νερό… Το πολύ – πολύ να ανακυκλώνεις τη φτώχεια και απλώς κοροϊδεύεις τον κόσμο αισχρά.

Και βέβαια έχουμε και τις άλλες αναλύσεις για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ: Για τη “στάση αναμονής” που κρατούν, λέει, οι βουλευτές του, για το ποιος βουλευτής θα είναι ο επόμενος που θα αποχωρήσει, για το ποιος υπάρχει περίπτωση να γυρίσει πίσω, τι θα κάνει τελικά η Νέα Αριστερά (άλλη αγωνία κι αυτή), ποιος συζητάει με ποιον, ποια κοινοβουλευτική ομάδα θα φτιαχτεί και ποια θα διαλυθεί… Και λοιπά και λοιπά…

Μόνιμο στασίδι έχουν πιάσει, βέβαια, όλοι αυτοί οι βουλευτές, διάφοροι καριερίστες χωρίς αξίες και αρχές, να πούμε καλύτερα, που δείχνουν να νοιάζονται μόνο για την επανεκλογή τους, έτσι που να φτάνεις στο σημείο να νομίζεις ότι παρακολουθείς μεταγραφικό παζάρι ανάμεσα σε ποδοσφαιρικές ομάδες…

Δεν θα αποφύγουμε τον πειρασμό να σας καλέσουμε να κάνετε σύγκριση ανάμεσα σε όλους αυτούς και στην ανιδιοτέλεια, την γενικότερη στάση και τις θέσεις που εκφράζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ, οι εκλεγμένοι με το ΚΚΕ δήμαρχοι, όπως εδώ στην Πάτρα, οι εκλεγμένοι του σε Περιφέρειες και Δήμους. Η μέρα με τη νύχτα…

Αυτές οι θέσεις, αυτή η δράση, όμως, όπως και οι αγώνες των εργαζομένων, του λαού, οι ζωντανές διεργασίες που υπάρχουν στο κίνημα, δεν χωράνε στα δελτία και τις εκπομπές των καναλιών τους. Πρόκειται για μια εξόφθαλμη επιχείρηση υπνωτισμού του λαού! Την ώρα που κυριολεκτικά «ο κόσμος καίγεται»…

Σας καλούμε να αναλογιστείτε ότι πίσω από κάθε μεγάλο και μικρό πρόβλημα που έχουμε απέναντί μας σήμερα, από τον πόλεμο, μέχρι το τεράστιο κόστος της φοιτητικής στέγης και από το πανάκριβο ρεύμα μέχρι τη διάλυση του ΕΣΥ, τελικά, βρίσκεται το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, αυτό δηλαδή που κινεί τα πάντα στο σημερινό σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα του συστήματος, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να δώσουν ουσιαστικές λύσεις στα λαϊκά προβλήματα. Γι’ αυτό το ΚΚΕ ποτέ δεν κορόιδεψε τον λαό ότι υπάρχουν σωτήρες, ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις “από τα πάνω”, με τον ίδιο το λαό στο περιθώριο.

Με όλες μας τις δυνάμεις στηρίζουμε τους αγώνες που αναπτύσσονται, κάνουμε τα πάντα για να δυναμώσουν και να μαζικοποιηθούν περισσότερο, να δυναμώσει ο προσανατολισμός τους.

Η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη έχουν αντίπαλο. Είναι το εργατικό-λαϊκό κίνημα, οι αγώνες του λαού και το ΚΚΕ. Μόνο με τον δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ θα εκλείψει το µεγάλο χάσµα – που σήμερα συνεχώς διευρύνεται και βαθαίνει- ανάµεσα στα επιτεύγµατα της επιστήµης και της τεχνολογίας, τις δυνατότητες που παρέχουν για τη συνολική βελτίωση της ζωής των ανθρώπων τον 21ο αιώνα, και στην πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί.

Το ΚΚΕ παλεύει για να µπαίνει όλο και πιο αποφασιστικά στο στόχαστρο ο πραγµατικός αντίπαλος, η αστική τάξη και η εξουσία της, να αµφισβητείται σήµερα η στρατηγική της και οι στόχοι της στους οποίους οµονοούν όλοι οι άλλοι. Γιατί ξέρουµε πολύ καλά ότι σήµερα, έστω και για την πιο µικρή κατάκτηση, πρέπει να αµφισβητηθεί στην πράξη αυτή η στρατηγική. Για να κερδίσει το παραµικρό ο λαός, πρέπει να το χάσει το κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ έχει εµπιστοσύνη στην αστείρευτη δύναµη του εργατικού – λαϊκού αγώνα, στη δύναµη που έχει ο οργανωµένος λαός να φέρει τα πάνω – κάτω. Γι’ αυτό τα και µέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ είναι µπροστάρηδες σε κάθε αγώνα του λαού µας, ενώ όλα τα άλλα κόµµατα τον θέλουν στο περιθώριο των εξελίξεων.

Με τον λαό στο προσκήνιο, µε το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, με ακόμα καλύτερη συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ μας, με περισσότερες συντονισμένες πρωτοβουλίες μέσα στη Βουλή και την ευρωβουλή, στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, αλλά και έξω, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα μαγαζιά, στα σχολεία και τις σχολές, στο χωράφι…

Σας καλούμε να δυναμώσουμε την πραγµατική εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση στην κυρίαρχη πολιτική, τη συνολική αµφισβήτησή της, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Εδώ βρίσκεται η πραγματική ελπίδα για τον λαό!».