Ένα εξόχως ενδιαφέρον άρθρο για τους Ελεγκτικούς Μηχανισμούς και τους Νόμους που δεν τηρούνται – Γράφει η Σοφία Δ. Αγραπίδη
ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Ο έλεγχος είναι απαραίτητος για την ομαλή λειτουργία κάθε ατόμου, ομάδας, φορέων, του κοινωνικού συνόλου γενικότερα. Ο καθένας μας είναι εύκολο να διαπιστώσει τα αποτελέσματα των ενεργειών του με αυτοέλεγχο και δίχως αυτόν. Δίχως αυτοέλεγχο που οδηγεί στην αυτοσυγκράτηση, θα είμασταν επιθετικοί σε όποιον δε συμπαθούμε, θα τρώγαμε ή θα πίναμε ακατάπαυστα, ίσως να μη φροντίζαμε την υγιεινή μας και πολλά ακόμη, που θα οδηγούσαν στην καταστροφή ή στη μη ισορροπημένη ζωή. Ο έλεγχος στην οικογένεια βοηθάει στην αρμονική της συνύπαρξη. Πάμπολλα τα παραδείγματα καθημερινά ,της ανομίας και της παραβατικότητας ανηλίκων κι όλοι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι “τα παιδιά ήταν ανεξέλεγκτα”. Ο έλεγχος στις ενέργειές μας, στις αντιδράσεις μας , σε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το μωσαϊκό της συμπεριφοράς μας, αποτελεί έναν θετικό αγωγό για την όμορφη λειτουργία της παρέας,των προσωπικών σχέσεων, του επαγγελματικού περιβάλλοντος, της ομάδας στην αγαπημένη μας ενασχόληση, στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Ο έλεγχος στις υπηρεσίες, στους φορείς, στην κυκλοφορία επιτυγχάνεται με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Καλώς ή κακώς οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και η εφαρμογή της νομοθεσίας κρίνονται απαραίτητα για όλους μας και η ελλειπής εφαρμογή τους ή η ανύπαρκτη εφαρμογή τους οδηγεί σε δεινά. Το μεγάλο κλειδί όμως βρίσκεται στον ορθό, ανιδιοτελή, ανεπηρέαστο τρόπο του έργου των ελεγκτικών μηχανισμών και στη συνέχεια της εφαρμογής των νόμων.
Βασικό παράδειγμα της καθημερινότητας
Στους σηματοδότες που ρυθμίζουν την κυκλοφορία παρατηρούμε συνεχώς τα κινούμενα (αυτοκίνητα, δίκυκλα, ποδήλατα, πατίνια) να παραβιάζουν τον ερυθρό σηματοδότη με κίνδυνο του τραυματισμού ή της απώλειας ανθρώπινων ζωών. Στις διαβάσεις των πεζών ποτέ οι οδηγοί δεν δίνουν σημασία παρά μόνο στο Αεροδρόμιο της Αθήνα όπου υπάρχει ο φόβος της τιμωρίας. Στα σημεία όπου περνούν τα αναπηρικά αμαξίδια καθώς και οι μη βλέποντες παρκάρουν τα αυτοκίνητα γιατί έτσι βολεύει τους οδηγούς, αφού βέβαια κανένας δεν θα τους ενοχλήσει παρά μόνο αν υπάρξει τηλεφωνική ή διά ζώσης καταγγελία.Αν είναι δυνατόν!!!Yπάρχουν κι άλλα πάρα πολλά θέματα που οδηγούν στην ανυπαρξία του ελεγκτικού μηχανισμού.
Η ανεξέλεγκτη δράση ..ιδρυμάτων εναντίον του συνόλου.
Στο παρελθόν (δε γνωρίζω για σήμερα) τα τραπεζικά ιδρύματα χορηγούσαν δάνεια και κάρτες δίχως ενδοιασμό σε όλους, δίχως βασικά στοιχεία, σε άστεγους, σε ανθρώπους δίχως εισοδήματα, σε άτομα με σοβαρές ψυχικές παθήσεις, σε ανήμπορους, μέσω εταιρειών οι οποίες κρατούσαν κάποιο ποσό από τον δανειολήπτη και χαρίζοντας δώρα. Αυτή η τακτική που είμαι σίγουρη ότι γινόταν με γνώση..έφερε ανθρώπους σε αυτοχειρία, άλλους να υποφέρουν και μαζί τους οι οικογένειες.Κι όμως κανένα ελεγκτικός μηχανισμός από το κράτος δεν εισήλθε στα άδυτα των τραπεζικών ιδρυμάτων..προς καταστροφή, προς απίστευτη ταλαιπωρία της ανθρώπινης υπόστασης.
Στην Ελλάδα έχουμε νόμους αλλά δεν εφαρμόζονται
Όσο για τη μη εφαρμογή της νομοθεσίας, είναι κάτι που συζητιέται καθημερινά και περισσότερο όταν συμβαίνει κάποιο γεγονός που προβάλλεται από τα ΜΜΕ. Είναι η γνωστή έκφραση ” και στην Ελλάδα έχουμε νόμους αλλά δεν εφαρμόζονται”. Σε αρκετά θέματα οι πολίτες δεν συνετίζονται καθώς διαπιστώνουν ότι υπάρχει ένα κλίμα ασυδοσίας, απ’ τους “μεγάλους” ή από τους “δικούς τους” το οποίο δημιουργεί την αίσθηση της αδικίας που γεννά με τη σειρά της μια ποικιλία συναισθημάτων και αντιδράσεων όχι τόσο θετικών και βοηθητικών..
Επικαιρότητα
Επί των ημερών μας, πως είναι δυνατόν ένας μεγάλος φορέας που είχε τη θέση του κράτους (λόγω ανύπαρκτης κοινωνικής πολιτικής) στον ευαίσθητο κοινωνικό τομέα των παιδιών, να επιδοτείται από αυτό αλλά να μην ελέγχεται; Είναι κάτι σαν αυτά που ακούσαμε από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι υπέγραφαν επιδοτήσεις για καλλιέργειες και γινόντουσαν βίλες και κότερα. Με την ταπεινή μου άποψη..ο άνθρωπος έχει την τάση της ελευθερίας, της τάσης για μια πιο άνετη ζωή κτλπ. Αν υπήρχε ελεκγτικός μηχανισμός όμως δεν θα υπήρχαν τα προβλήματα. Έτσι λοιπόν ή λειτουργούν σωστά (όχι όπου θέλουν) οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ή εφαρμόζεται για όλους η νομοθεσία (για όλους όμως, ούτε ασυλίες και παρεμφερή) ή αφήστε την κοινωνία να βρίσκει την ισορροπία μόνη της..