Χιροσίμα και Ναγκασάκι: η πραγματική Αποκάλυψη *** Τπ άρθρο καταπέλτης για τον μανιακό δολοφόνο πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν, που εξολόθρευσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους με τις δύο ατομικές βόμβες από τις ΗΠΑ εναντίον της Ιαπωνίας!
Χιροσίμα και Ναγκασάκι: η πραγματική Αποκάλυψη
Του Νίκου Τσούλια, Γραμματέα του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ
Χιροσίμα και Ναγκασάκι, 6 και 9 Αυγούστου 1945: Η κόλαση είναι εδώ. Μην την αναζητούμε αλλού. Και οφείλουμε να αναρωτιόμαστε, να προβληματιζόμαστε, να στοχαζόμαστε αλλά και να καταλήγουμε. Το ερώτημα είναι απόλυτα υπαρξιακό.
Μπορεί μία μεγάλη πληγή της ανθρωπότητας αυτή της ατομικής βόμβας, το πιο εφιαλτικό γεγονός στην ιστορία να παραμείνει απλά ένα γεγονός του παρελθόντος, που όλο και ξεθωριάζει στις προσωπικές και στις συλλογικές μνήμες μας, που δεν αποτελεί δίδαγμα για όλους τους πολίτες του κόσμου, νέους και μεγάλους, που δεν είναι πηγή συνεχούς ενοχής και αυτοκριτικής, βαθιάς επίγνωσης και αμετάκλητης μεταμέλειας;
Εδώ δοκιμάστηκαν οι δύο υπέρτατες, οι απόλυτες αξίες, που υπάρχουν στον πλανήτη μας: η ζωή και ο άνθρωπος. Το κοκκινωπό μανιτάρι της Αποκάλυψης, οι ζωντανές μαρτυρίες, τα θύματα, ο μαζικός και ατέλειωτος πόνος, τα πολύχρονα επακόλουθα φρίκης επί της υγείας χιλιάδων ανθρώπων, οι καρκινογενέσεις και οι μεταλλάξεις αποτελούν την Ύβρη του σύγχρονου πολιτισμού.
Να ένα μέρος του διαγγέλματος του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν. «Εχρησιμοποιήσαμεν την ατομικήν βόμβαν διά να συντομεύσωμεν τον πόλεμον… Θα τη χρησιμοιήσωμεν και πάλιν. Μόνο η συνθηκολόγησις της Ιαπωνίας θα μας σταματήση. Τους ώμους μας βαραίνει τεραστία ευθύνη. Ευχαριστούμεν τον θεόν, διότι είμεθα εμείς, και όχι ο εχθρός, που τη φέρομεν. Και παρακαλούμεν τον θεόν, να μας φωτίση εις τη χρήσιν του οργάνου αυτού συμφώνως προς τας βουλήσεις του»!!
Δεν ξέρω αν είναι αντίληψη Μεσαίωνα ή ξεδιάντροπη υποκρισία τα περί φωτισμού του θεού – μάλλον και τα δύο. Σε κάθε περίπτωση, είναι κυνική ομολογία βαρβαρότητας. Γιατί ακόμα και το μόνο επιχείρημα επί του οποίου «στηρίχτηκε» το όλο εγκληματικό εγχείρημα καταρρίπτεται από τον πιο κοντινό σύμμαχο του Προέδρου των ΗΠΑ, τον Τσώρτσιλ. «Θα ήταν λάθος να πιστέψωμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας ερυθμίσθη από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήταν βεβαία πριν ριφθή η πρώτη βόμβα».
Είναι αυτές οι ημέρες της Μνήμης ημέρες διακοπών και δεν θέλουμε να συννεφιάζουμε, να χαλάμε τη διάθεσή μας. Δεν παίρνουμε πρωτοβουλίες για να αναδειχθεί το έγκλημα του μαζικού και βασανιστικού θανάτου – κάποιες δηλώσεις θεωρητικές, των εθίμων συμπτώματα.
Στα σχολεία δεν θέτουμε τον πυρήνα του εγκλήματος ως μια σταθερή παιδαγωγική παρακαταθήκη, ως μείζον ανθρωπιστικό, πολιτισμικό και κοινωνικό πρόβλημα διαχρονίας.
Ποτέ δεν υπήρξε ένας συνολικός απολογισμός του αποτρόπαιου εγκλήματος και της μαζικής καταστροφής. Η αιτιολογία ήταν ότι οι θάνατοι και οι οδυνηρές συνέπειες των δύο ατομικών βομβών ήταν συνεχιζόμενοι σε βάθος χρόνου, αφού το πρόβλημα συνεχιζόταν και συνεχίζεται και στις επόμενες γενιές.
Εδώ όμως είναι και η μεγάλη Ευθύνη και κάθε πολίτη. Εδώ δοκιμάζεται η συνείδησή μας. Ο αγώνας κατά του πυρηνικού ολέθρου είναι αγώνας για την Ειρήνη. Είναι ο ίδιος αγώνας για την υπεράσπιση της ζωής των χιλιάδων θυμάτων των σημερινών πολέμων, στη Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη, στην Αφρική, στην Ασία – παντού.
Η Ειρήνη είναι καθολική. Αφορά κάθε πόλεμο και κάθε εχθρότητα. Η Ειρήνη είναι όψη της Ζωής.
(Τα αποσπάσματα είναι από παλιότερο δημοσίευμα του Alfavita)