Άρθρο του Νίκου Τσούλια για την Φώφη Γεννηματά
Τελευταίο αντίο στη Φώφη Γεννηματά
Του Νίκου Τσούλια, Γραμματέα του Τομέα Παιδείας του ΚΙΝΑΛ
27 Οκτωβρίου 2021. Στην πλατεία της Μητρόπολης. Πρωί, να προοικονομήσω τα όσα θα ακολουθήσουν, χωρίς κόσμο. Γλυκιά ημέρα. Να απαλύνει τη θλίψη. Θωπευτικό το αεράκι. Απαλό το θρόισμα των πλατανόφυλλων… Σιωπή. Στοχασμός περί του υπαρξιακού. Σπουδή στον θάνατο.
Το τελευταίο αντίο στη Φώφη Γεννηματά. Κάπου το περιμέναμε. Αλλά όχι τόσο γρήγορα, τόσο ξαφνικά. Όταν φεύγει αγαπητό πρόσωπο, όταν ανατρέπονται όμορφες σχέσεις, όταν δεν μπορείς να δεχτείς ένα γεγονός, διχάζεσαι. Πραγματικότητα και φαντασία συγκρούονται μετωπικά – στον βαθύ πυρήνα της ύπαρξής σου. Συναίσθημα και λογική μπλέκονται. Το “είναι” σου δοκιμάζεται. Χάνεσαι στις παρυφές του χάους, που δεν μπορείς να το ερμηνεύσεις, πολύ περισσότερο να το κατανοήσεις και ακόμα περισσότερο να το αποδεχτείς. Νιώθεις το κενό. Μόνο ο θάνατος ως γεγονός εγείρει το πεπερασμένο της ζωής.
Γράφω σε χαρτί μετά από πολύ καιρό. Να μείνει αυτή η γραφή στο χαρτί με τις συμπεριφορές του χεριού μου. Να μην είναι υπάκουα στρατιωτάκια τα γράμματα στου πληκτρολόγιου την ομοιομορφία. Να τα βλέπω με τις ατέλειές τους και με τις ιδιομορφίες τους, να μου κρατούν αυθεντικά της νοσταλγίας τα σημάδια σε χρόνους ύστερους. Τα χειρόγραφα σού κρατάνε αδιαμεσολάβητα της ψυχής τους καημούς – η πένα δεν τυποποιεί τα ίχνη σου.
Tο γράμμα είναι γράμμα ανεπίδοτο – γράμμα στον εαυτό μου. Η ανάγκη γραφής βαθιά προσωπική ανάγκη – στις δύσκολες στιγμές ο μονόλογος με τον εαυτό σου είναι ο πιο βαθύς, ο πιο ουσιώδης. Είναι η μόνη πολιτικός που συνδέθηκα τόσο πολύ συναισθηματικά. Με ξάφνιασε όταν μου πρότεινε να αναλάβω τη Γραμματεία του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής. Δεν ήμουν στο επιτελείο της, ούτε στον πιο ευρύ κύκλο της.
Και έγινε υπόθεση πρώτης προτεραιότητας για μένα. Να δώσω όλες τις δυνάμεις μου για ένα δημιουργικό έργο. Μας ενθουσίασε με την ενεργητική συμμετοχή της σε πολλές τηλεδιασκέψεις Ολομέλειας του Τομέα και των συνδικαλιστικών μας παρατάξεων. Ένιωθα τόσο όμορφα που με ευχαριστούσε για τη δυναμική ανάπτυξη του Τομέα!
Φώφη Γεννηματά: Ο Μένανδρος θα της το έλεγε. «Ὠς χαρίεν ἔστʹ ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾗ. Πόσο ωραίο πράγμα είναι ο άνθρωπος όταν είναι άνθρωπος». Δεν υπήρξε άλλη πιο ευγενική μορφή στο σύμπαν των αρχηγών των κομμάτων. Έκανε την πολιτική ανθρώπινη. Ο πατέρας της τόνιζε. “Για να γίνει Αλλαγή χρειάζονται τρία πράγματα: Αγώνας, Αγώνας, Αγώνας”. Η Φώφη Γεννηματά είχε άλλο πρόταγμα. “Για να γίνει η νέα Αλλαγή χρειάζεται: Ενότητα, Ενότητα, Ενότητα”.
Ήταν η Φώφη για όλους μας. Ξεχείλισε με τόση αγάπη, με τόσο συναίσθημα τις σκληρές εποχές μας. Και γίνεται αυτό το πλούσιο συναίσθημα πολιτική παρακαταθήκη για το κόμμα μας, που το έβγαλε από τα σκοτάδια των κατηγοριών και της ενοχής και το έφερε στο φως. Να μην αναλωθεί αυτή η παρακαταθήκη από τους επιγόνους σε ανούσια διαμάχη. Να γίνει πνοή δημιουργίας. Η σοσιαλδημοκρατία πάλι στο προσκήνιο!