Το Χρονογράφημα της Δευτέρας στην *Αυγή* Πύργου από την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Λίγη ελευθερία
Το κακό με τις γιορτές είναι ότι οι μέρες έρχονται και φεύγουν, σαν άμμος σε κλεψύδρα, τόσο γρήγορα. Κι έρχεται πάλι η ίδια επικαιρότητα, μάσκες, τεστ, κορωνοιός. Κανένα ενδιαφέρον. Μόνο το βάρος πως η νέα χρονιά πρέπει να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και τέτοια. Καμία πρωτοτυπία.
Την προσοχή μου τράβηξε μια φωτογραφία, άλογα και αναβάτες τρέχουν προς την ελευθερία, δίπλα στη θάλασσα, πίσω τους ένας υπέροχος συννεφιασμένος ουρανός. Όλη η εικόνα αντικατοπτρίζεται στο νερό, μια υπέροχη, μαγευτική στιγμή.
Η φωτογραφία είναι από τις ιπποδρομίες που πραγματοποιήθηκαν πριν λίγες μέρες στο Λέιταουν της Ιρλανδίας. Διεξάγονται κάθε χρόνο ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, προσφέροντας μαγευτικές στιγμές στους θεατές κι είναι το μοναδικό αγωνιστικό ιπποδρομιακό γεγονός που εκτελείται σε μια παραλία. Η δημοφιλής ετήσια εκδήλωση δεν είχε πραγματοποιηθεί για δύο ολόκληρα χρόνια λόγω της πανδημίας.
Τι όμορφος τρόπος, στ’αλήθεια, να υποδεχόμαστε τη νέα χρονιά. Χωρίς άλλα λόγια, μόνο με μια εικόνα ελευθερίας. Χωρίς να ξοδεύουμε τις λέξεις. Μια λέξη φτάνει, η σιωπή αλλάζει πιο εύκολα τα πράγματα.
Ξανακοιτάζω την εικόνα. Μια θάλασσα που χάνεται στα σύννεφα, σταγόνες νερού που στραφταλίζουν γύρω από τα πόδια των αλόγων, άλογα και αναβάτες τρέχουν ελεύθερα, προς το εκστατικό μπλε του ορίζοντα, η παραλία τους αγκαλιάζει, τους συμπληρώνει.
Ο χρόνος δεν έχει σημασία, τρέχουν στο φως που βάφει κίτρινο τον ουρανό. Γεμίζει τη ζωή σαν καύσιμο και τους προστατεύει απ’το σκοτάδι. Λίγη άμμος ακόμη, λίγο φως ακόμη, λίγος αέρας ελευθερίας ακόμη για σήμερα. Αύριο θα συνεχιστεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός της καθημερινότητας.
Η.Κ.