Στην αιώνια σιωπή της αστροφεγγιάς ο εραστής του πνευματικού φωτός Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος
Στην αιώνια σιωπή της αστροφεγγιάς ο εραστής του πνευματικού φωτός Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος
Η φωτογραφία αυτή του Η.Χ.Π.
σε νεότερη ηλικία είναι της εποχής
όταν είχε έρθει στην Εφημερίδα μας…
Λιγοστοί συγγενείς και λιγοστοί συμπολίτες συνόδεψαν στον τάφο της σιωπής τον πνευματικό ήλιο της Ηλείας Ηλία Χ, Παπαδημητρακόπουλο. Μια τέτοια λαμπρή πνευμαστική μορφή ετάφη στα πάτρια εδάφη δίχως τις πρέπουσες τιμές, για ένα δημιουργό της συγγραφικής πένας, εκπληκτικό διηγηματογράφο, το νέο Καρκαβίτσα της Ηλείας, όπως τον είχε αποκαλέσει ο σπουδαίος Δημοσιογράφος Αύγουστος Καπογιάννης!
Δύο μόνο πρώην αιρετοί, όλοι και όλοι, παρέστησαν στο δρόμο για την τελευταία ξεγν0ιασιά του νατουραλιστή διηγηματογράφου… Ο πρώην Δήμαρχος Πύργου Μάκης Παρασκευόπουλος και ο πρώην Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου Νίκος Δουφεξής… Κανένας άλλος! Ούτε ένας από τους εν ενεργεία αιρετούς του Πύργου και της Ηλείας δεν παρέστη στην εξόδιο ακολουθία που έλαβε χώρα σήμερα Τρίτη 3 του Δεκέμβρη 2024, στις 3.30 το μεσημέρι, στον Ι.Ν. Αγίων Πάντων του Πύργου.
Ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο, αλλά αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε ως ένας από τους αυθεντικότερους διηγηματογράφους της μεταπολεμικής Ελλάδας και ως ανανεωτής της απλής ελληνικής γλώσσας, σε ρέουσα ρεαλιστική μορφή και με έντονο βαθύ λυρισμό. Η πανελλήνια καταξίωσή του αποτελεί τιμή όχι μόνο για τον γενέθλιο τόπο του, αλλά και για όλη την Ηλεία.
Εμείς τον έχουμε στην καρδιά μας, τον τιμούσαμε εν ζωή και τον τιμούμε και τώρα και δια παντός, στη μακρινή του διαδρομή στα αστέρια του φωτός και του λογισμού. Η πόλη και ο νομός έλαμψαν δια της απουσίας τους, απαξάπαντες! Αντί να τιμούνται τέτοιοι σπουδαίοι άνθρωποι, λες και συλλογιέσαι, να φεύγουν έτσι σαν ένα τίποτα, σα να φύσηξε ο μπάτης και να σβήστηκε η γραφή…
Τον Ηλία της Ηλείας και της Ελλάδας όλης τον αποχαιρετάμε με λίγους στίχους από το ποίημα του Α΄ Τόμου Ποιημάτων, που εκδώσαμε το 2014, από τη Συλλογή τα <<Θαλασσινά Σεργιανίσματα>>, με τον τίτλο <<επέκεινα του χρόνου>> :
Τίποτα δε διαρκεί πιο πολύ
απ΄τη λάμψη της αστραπής
καθώς γυρεύουμε τα ριζιμιά μας.
Όλα είναι φευγάτα (…)
Μόνο η σκια του χρόνου μένει
και το σκληρό αλάτι
από άγνωστες θάλασσες
πάνω στο κέλυφος της μνήμης
ενός λαμπερού όστρακου.
************************************
Καλό δρόμο Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλε, στην ανθηρή σιωπή του φωτός, εκεί στον τόπο της διαρκούς γαλήνης, στις δημοκρατικές συνάξεις νεογέννητων αστεριών, στο απέραντο πλάτεμα το ατελεύτητο της γεννήτρας μάνας, στην αχαρτογράφητη μνήμη του σύμπαντος κόσμου!
Η ΑΥΓΗ του Πύργου που αγάπησες, του Αύγουστου Καπογιάννη και των υιών αυτού, στα λαμπρά δώματα της μνήμης θα σε έχουν παντοτινά!
Αντρέας ΑΥΓ. Καπογιάννης – ΑΝΚ