Στα νερά του πουαμού Έβρου η Δύση συναγωνίζεται την Ανατολή σε αναλγησία… (ΑΝΚ)
Μαρία λεν την Παναγιά…
Στα νερά του Εβρου, του ποταμού που αποτελεί φυσικό σύνορο της Ελλάδας και της Τουρκίας, παρακολουθούμε όλοι σαστισμένοι να χάνονται ανθρώπινες ζωές, να πνίγονται οι αξίες και η ηθική του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας παίζουν ένα παιχνίδι εντυπώσεων για να ικανοποιήσουν το ακροδεξιό τους ακροατήριο, αποποιούμενες τις ευθύνες τους για τη διάσωση 40 προσφύγων που έχουν μείνει εδώ και ένα μήνα σε νησίδα στον Εβρο, ενώ άλλες φορές σκυλιάζουν για τη διεκδίκηση κάθε σπιθαμής εδάφους που διεκδικεί η μια χώρα από την άλλη.
Ένα παιδί από τη Συρία, η πεντάχρονη Μαρία, είναι νεκρό εδώ και μέρες και η μητέρα του κρατά τη σωρό του στο νερό για να το κρατήσει δροσερό. Κανένας σεβασμός ακόμα και για ένα νεκρό κορίτσι.
Όλα αυτά στην Ελλάδα, στην κοιτίδα όπως μας αρέσει να λέμε, του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Στην Ελλάδα όπου το 406 ΠΧ στη ναυμαχία των Αργινουσών, στα πλαίσια του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Αθηναϊκές δυνάμεις επικράτησαν των Σπαρτιατών, όμως η νίκη αμαυρώθηκε από την εκτέλεση των νικητών Αθηναίων στρατηγών, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο επειδή δεν διέσωσαν τους ναυαγούς και δεν περισυνέλεξαν τις σωρούς περίπου 5.000 συμπολεμιστών τους. Αυτή η αντίδραση των Αθηναίων ήταν η αναμενόμενη, καθώς είναι γνωστός ο σεβασμός των Ελλήνων αναφορικά με τον θάνατο, την ψυχή και την ταφή των νεκρών. Όλοι θυμόμαστε την Αντιγόνη, η οποία παρά την απαγόρευση του Κρέοντα, κόντρα σε νόμους και βασιλιάδες, τόλμησε να θάψει τον νεκρό αδελφό της, Πολυνείκη. Και η Αντιγόνη έκανε το σωστό…
Σχεδόν 2,400 χρόνια μετά η ελληνική κυβέρνηση ντροπιάζει όλους μας.
Καλή Παναγιά θα πουν για την αυριανή κοίμηση της Θεοτόκου, και υποκριτικά μπροστά στις κάμερες θα προσκυνήσουν τις εικόνες, ενώ ξέρουν ότι η πεντάχρονη Μαρία παραμένει άθαφτη στον Έβρο.
Πόση ντροπή ακόμα θα μπορέσουμε να ανεχτούμε;