Πού το Έρεβος και πού η Αρετή… Πού ο Ήλιος και πού το Σκότος μέσα στο κοινωνικό σύνολο… *** Ένα εκπληκτικό κοινωνικό άρθρο με τίτλο **Οι καιροί** του συμπατριώτη Δικηγόρου Γεωργίου Θ. Ντοά
ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΡΘΡΟ
Οι καιροί
Γεωργίου Θ. Ντοά
Δικηγόρου
Το ειδεχθές έγκλημα στον τόπο μας, κατά της 11χρονης, απλώς καταδεικνύει ότι η πολύτροπη και πολυμήχανη εγκληματικότητα, όχι μόνο δεν κάμπτεται, αλλά καλπάζει.
Ποιοι όμως είναι μεταξύ άλλων, μείζονες νόμοι που κυριαρχούν στο γίγνεσθαι και γιγαντώνουν το έγκλημα κάθε μορφής και τρόπου;
Ζούμε στους καιρούς της ταπεινωτικής ήττας του πνευματικού πολιτισμού, της κατάπτωσης του ορθού λόγου, της σύλησης της ηθικής, της καταστροφής των συναισθημάτων.
Ζούμε στους καιρούς, της σχεδόν ολικής, αδράνειας του νου που συλλαμβάνει, χωρίς κριτική σκέψη, μόνο με την κατ’ αίσθηση αντίληψη, την άγρια καθημερινότητα και την αναπαράγει μηχανικά ως έχει, ακατάπαυστα.
Ζούμε στους καιρούς της χαμένης ανθρωπιάς, ταυτισμένοι, «χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ», με την απανθρωπιά που καθορίζει τις σχέσεις μας με τους άλλους και τα συμβάντα μέσα και έξω από την κοινωνία.
Ζούμε στους καιρούς των τυχοδιωκτικών ιδιοτελειών, των φθόνων, των μοχθηριών, των μνησικακιών ο ένας κατά του άλλου, ως να έχει δημιουργηθεί ένα νέο εκσυγχρονισμένο, άρα πιο επικίνδυνο είδος πρωτογονικού ανθρώπου.
Έχει πια αποκαλυφθεί ότι συγκροτούμε και εκφράζουμε τη συνείδησή μας, σύμφωνα με τα προτάγματα του εκπεσμένου κοινού περί του δικαίου αισθήματος και τα ερέβη του εκφυλισμένου κοινού ήθους.
Έχει πια αποκαλυφθεί μια κονσερβοποιημένη, αυτοματοποιημένη, λειτουργία των γιγνόμενων της αγριότητας, που γίνεται, εκ της κοινωνικής παιδείας, ουσία και φύση μας, πυξίδα της σκέψης, της πράξης μας, και τρόπος της ζωής μας.
Έχει πια αποκαλυφθεί και νομιμοποιηθεί ένας έκλυτος κόσμος, που προσομοιώνεται στο κανιβαλικό βασίλειο της ζούγκλας .
Έχει πια αποκαλυφτεί ότι ο βαρβαροποιημένος κόσμος, είναι ο αποδεκτός κατ’ ιδέα και εμπειρία πραγματικός κόσμος, που ανάγει τις απαξίες του σε αξιακά δεδομένα και αυτονόητα της καθολικότητας.
Είναι πρόδηλο ότι η κοινωνία θα συνεχίσει να κυριαρχείται και να λειτουργεί σε γενικές συνθήκες έξαρσης της βίας, έως ανθρωποκτόνου ορμής των ανθρώπινων ενστίκτων, και των παθιασμένων ζωικών παρορμήσεων τους.
Είναι πρόδηλο ότι η ανεξέλεγκτη βία θα συνεχίσει να δηλητηριάζει την υπόσταση των ανθρώπων, σε γενικές συνθήκες αμοιβαίας εχθρικής βούλησης, ανήθικων κινήτρων, δόλιων σκοπών και ανέντιμων μέσων της πραγμάτωσής τους.
Είναι πρόδηλο ότι η εγκληματικότητα και τα αρυόμενα από αυτή φοβερά δεινά, θα ενισχύσουν έως θα γιγαντώσουν τους δείκτες τους, γιατί αν υπήρχε μια αχτίδα αλλαγής προς τη θετική κατεύθυνση, θα είχε ήδη φανεί.
Υπάρχει διέξοδος;
Η απάντηση μπορεί να δοθεί με ένα πρότερο κρίσιμο ερώτημα, που ζητά να απαντηθεί: «Η φύση μας είναι υλική και πνευματική, μήπως όμως χάσαμε τη λογική και την ψυχή μας;»