ΠΟΙΗΣΗ ΑΝΚ : **οι κίονες της Ολυμπίας**
ΠΟΙΗΣΗ
οι κίονες της Ολυμπίας
Οι μέρες κυλούν βαρύθυμα σαν τον Αλφειό
που κάποτε μεσουρανούσε στην αίγλη του
μέχρι που θύμωσε με τους ανθρώπους
και σκέπασε για αιώνες όλη την Ολυμπία.
Δεν είναι δύσκολο το πάνω να έρθει κάτω
και αυτό να πάει ακόμα πιο κάτω
στην βαθιά του σκοταδιού ερημιά
γι΄αυτό κι όταν απλώθηκε παντού το έρεβος
οι μέρες κείνες μπήκαν στο Στάδιο μέσα
για να σπρώξουν με δύναμη το χρόνο μπροστά
γυρεύοντας να βγάλουν απ΄ τα σωθικά τους
το πηχτό σκοτάδι και τους κάθε λογής εφιάλτες.
Πάνω στο Κρόνιο η χαρτορίχτρα ιστορία
παίζει με τον πόνο των ανθρώπων υπεροπτικά
κοιτάζοντας τα φύλλα των δέντρων
που χάνουν φύλλα ολημερίς μα μένουν όρθια
και με ιεροπρεπή αξιοπρέπεια.
Οι κίονες αναπαύονται στη γη της Ολυμπίας
κρατώντας αγκαλιά τα κιονόκρανα
να τα προστατεύσουν από τους βαρβάρους
την τυφλή βία την τυραννία το μίσος αιώνων
από τον συρφερτό των μεσαιωνιστών.
Η φύση πονά όταν χάνεται κάποιο δέντρο
και οι ναοί ξεσπούν σε λυγμούς
όταν σωριάζονται καταγής οι κίονες.
Χτες χάσαμε ένα καλό φίλο και νιώθεις
σα να φεύγουν από μπροστά σου
εικόνες και χρώματα μιας ζωής.
Κάποτε πέρασε από την Ολυμπία ο Νέρωνας
κείνος που έκαψε αργότερα τη Ρώμη
τόση μάταιη δόξα και δύναμη που χάνεται
από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ήρθαν χρόνοι δίσεκτοι με τη ρομφαία τους
οι πλιατσικολόγοι των δογμάτων
πελώριο τάφο άνοιξαν και θάφτηκαν
πρόσωπα και πράγματα σ΄έναν αιώνιο ύπνο.
Ο Αλφειός και ο Κλαδέος σκέπασαν το κλέος
μέχρι που ήρθε η σκαπάνη της προόδου.
Όσοι κίονες κατάφεραν από μόνοι τους
να σταθούν στα πόδια τους
θα μείνουν για πάντα όρθιοι στο πέρασμα
της αδυσώπητης φθοράς του ανελέητου χρόνου.
Ποίηση ΑΝΚ : <<οι κίονες της Ολυμπίας>> – Πύργος Ηλείας
27 του Σεπτέμβρη 2023.-