** Φάρμακο – εμπόρευμα ** — Ένα αποκαλυπτικό άρθρο στελέχους του τοπικού ΚΚΕ για να ξέρετε τους πραγματικούς λόγους για τις ελλείψεις των φαρμάκων από τα φαρμακεία και όχι τα <<δεν ξέρουμε>> που σας λένε διάφοροι, όταν ρωτάτε!

 

Φάρμακο – εμπόρευμα

 

 

Ένα αποκαλυπτικό άρθρο στελέχους του τοπικού ΚΚΕ για να ξέρετε τους πραγματικούς λόγους για τις ελλείψεις των φαρμάκων από τα φαρμακεία και όχι τα <<δεν ξέρουμε>> που σας λένε διάφοροι, όταν ρωτάτε!

 

Πολύτιμα φάρμακα, ακόμα και τα πιο στοιχειώδη, όπως αντιπυρετικά και αντιβιώσεις, μέχρι τα πιο εξειδικευμένα, έχουν εξαφανιστεί από τα συρτάρια των φαρμακείων. Όσοι έχουμε μικρά παιδιά με τις ιώσεις να θερίζουν αλλά και οι ηλικιωμένοι και άλλοι ασθενείς που έχουν ανάγκη το φάρμακό τους, «οργώνουμε» τα φαρμακεία μπας και βρουμε ένα κουτάκι που να ‘χει ξεμείνει σε κάποιο απ’ αυτά.

Την ίδια όμως στιγμή που υπάρχουν τέτοιες ελλείψεις, οι φαρμακοβιομηχανίες δουλεύουν στο «φουλ». Η παραγωγή τους δεν έχει μειωθεί καθόλου και παραμένουν από τους πιο «δυναμικούς κλάδους», όπως καμαρώνουν κυβέρνηση και φαρμακοβιομήχανοι. Οι φαρμακαποθήκες επίσης συνεχίζουν απρόσκοπτα την επιχειρηματική τους δράση, με τους εργαζόμενους να δουλεύουν ακατάπαυστα για τη διακίνηση του φαρμάκου.

Μάλιστα, στον πρόσφατο νόμο – έκτρωμα για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη προβλέπεται η επέκταση της λειτουργία τους και τα Σάββατα, υποτίθεται για την απρόσκοπτη τροφοδοσία της «αγοράς φαρμάκου»! Η «αγορά» όμως κάνει και πάλι το …θαύμα της, εξαφανίζοντας τα φάρμακα που έχει ανάγκη ο λαός. Πώς γίνεται αυτό;

Τα φάρμακα, ως ακριβοπληρωμένο από τον λαό εμπόρευμα, ακολουθούν κι αυτά τη διαδρομή που χαράσσεται από τα συμφέροντα των καπιταλιστών, στην αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Και μπορεί οι εμπλεκόμενοι φαρμακοβιομήχανοι και φαρμακέμποροι να πετούν οι μεν τις ευθύνες στους δε, και η κυβέρνηση να καμώνεται ότι «παίρνει μέτρα», όμως το πρόβλημα διαρκώς επιδεινώνεται, αποδεικνύοντας ότι δεν οφείλεται σε κάποιες «στρεβλώσεις», αλλά στην «κανονικότητα» της καπιταλιστικής αγοράς.

Το κριτήριο του μεγαλύτερου κέρδους βάζει παντού τη σφραγίδα του: Από τη μία οι «παράλληλες εξαγωγές» που κάνουν οι φαρμακέμποροι, εξάγοντας φάρμακα σε χώρες που οι τιμές τους είναι υψηλότερες σε σχέση με την Ελλάδα, με συνέπεια στη χώρα μας να δημιουργούνται ελλείψεις. Έτσι «πληρώνει» ο λαός το περιβόητο «εξαγωγικό προφίλ» της καπιταλιστικής οικονομίας, αξιοποιώντας τις γνωστές «ελευθερίες» της ΕΕ, με τους εξαγωγείς βέβαια να απολαμβάνουν και τα ανάλογα οφέλη – κίνητρα, όπως είναι η επιστροφή ΦΠΑ κ.ά.

Από την άλλη, με το ίδιο κριτήριο οι φαρμακοβιομήχανοι περιορίζουν τις ποσότητες φαρμάκων που «ρίχνουν» στην αγορά χωρών με πιο χαμηλές τιμές σε σύγκριση με άλλες αγορές, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ακόμα μεγαλύτερες ελλείψεις, αφού παράλληλα οι φαρμακέμποροι συνεχίζουν τις εξαγωγές και από τις μειωμένες ποσότητες που παραλαμβάνουν. Ένα «κοκτέιλ» δηλαδή που «στεγνώνει» ακόμα περισσότερο τα φαρμακεία.

Επομένως, οι όμιλοι στην παραγωγή και εμπορία του φαρμάκου, που σε πολλές περιπτώσεις ταυτίζονται, θέτουν το εξής εκβιαστικό «δίλημμα»: Είτε θα γίνεται ακόμα πιο ακριβό το φάρμακο για τον λαό, με απευθείας πληρωμές ή αποζημίωση από τα ασφαλιστικά ταμεία, είτε με την «ελευθερία» της αγοράς θα το αποσύρουν και θα αφήνουν ξεκρέμαστους χιλιάδες ασθενείς και υγειονομικούς.

Στα παραπάνω δεν είναι «λύση» οι ολιγόμηνες απαγορεύσεις των «παράλληλων εξαγωγών» ή τα παζάρια γύρω από το πόσο θα κρατήσουν αυτές οι απαγορεύσεις, που προτάσσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μένει στο απυρόβλητο η πηγή του κακού: Το γεγονός ότι το φάρμακο είναι εμπόρευμα, με τους ασθενείς μόνιμα χαμένους και τους καπιταλιστές μόνιμα κερδισμένους.

Στην επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται για τον λαό, δεν χωράει τίποτα λιγότερο από την απαίτηση για επάρκεια με ευθύνη της κυβέρνησης όλων των φαρμάκων, με απαγόρευση διά παντός των παράλληλων εξαγωγών, με μέτρα ώστε κάθε φάρμακο που εισάγεται να πηγαίνει στον ασθενή που το έχει ανάγκη απολύτως δωρεάν.

Οι μεγάλες ελλείψεις και το πανάκριβο φάρμακο φανερώνουν ταυτόχρονα τον πραγματικό αντίπαλο που πρέπει να στοχεύει η πάλη του λαού: Τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, την επιχειρηματική δραστηριότητα σε έναν από τους πιο ευαίσθητους τομείς για την υγεία και τη ζωή του λαού. Αυτό το εμπόδιο είναι που πρέπει να φύγει από τη μέση, ώστε το φάρμακο να πάψει να αποτελεί εμπόρευμα, να είναι δωρεάν αγαθό για όλους και όχι πηγή πλούτου για λίγους.

 

 *Χρήστος Γιάνναρος, Γραμματέας της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου