Φαλλοκράτες του γλυκού νερού *** Επίκαιρο άρθρο της Καλλιόπης Δημητροπούλου, φιλολόγου
Φαλλοκράτες του γλυκού νερού
Της Καλλιόπης Δημητροπούλου, φιλολόγου
Αναρωτιέμαι πόσες και πόσες γυναίκες στον πλανήτη, σκυφτές πάνω από τη χύτρα των δακρύων τους, ρίχνουν αλάτι στις πληγές τους; Πόσες γυναίκες ναυαγούν στα ρηχά από ατολμία και φόβο να αντισταθούν στις πρώιμες κακοποιητικές συμπεριφορές του συντρόφου τους; Πόσο έχουμε εκπαιδευτεί, ως κοινωνία, να διαβλέπουμε από νωρίς τα σημάδια; Και πόσο και με ποια εφόδια έχουμε θωρακιστεί για να τα διαχειριστούμε;
Πόσες γυναίκες, κλείνουν τα μάτια στα πρώτα δείγματα μισογυνισμού και έλλειψης σεβασμού στο όνομα της δήθεν αγάπης; Τα παραμύθια εκτρέφουν κακούς δράκους και οι αυταπάτες μικρές κολάσεις, που σταδιακά ξερνούν τοξικούς γίγαντες. Κάτω από το πέπλο ενός αρρωστιάρη έρωτα εκκολάπτονται τα ειδεχθέστερα εγκλήματα.
Πόσες γυναίκες και άντρες μεγαλώνουν με τον απαιτούμενο αυτοσεβασμό και την αυτοπεποίθηση για να αντιληφθούν και να σεβαστούν τα προσωπικά τους αλλά και τα διαπροσωπικά όρια; Τα τοξικά αρσενικά και τα υποτακτικά θηλυκά δεν ανταποκρίνονται σε καμιά απολύτως ευτυχή προσωπική και άλλης μορφής εξέλιξη και συναναστροφή. Γυναίκες που δεν αντιδρούν και δεν αντιστέκονται στις τοξικές αντρικές συμπεριφορές, άμα τη γενέσει τους, είναι μοιραίο να επωμιστούν τον ρόλο του θύματος και να συντηρούν και να διαιωνίζουν τον ρόλο του θύτη. Το ατομικό κόστος τεράστιο. Θέτουν τον εαυτό τους αμνό στη σφαγή.
Ας αναρωτηθούμε, ακόμα, γιατί επιλέγουμε τον τύπο του δυνάστη ως σύντροφο; Ακολουθούμε τη γνώριμη οδό ανατροφής μας; Αναπαράγουμε το μοντέλο που μάθαμε; Και αν ναι, ποια η δική μας ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας και στα παιδιά μιας κακοποιητικής -λεκτικά, συναισθηματικά ή σωματικά- σχέσης; Ας αναρωτηθούμε, από κακή επιλογή, εξαπατηθήκαμε; Σύμφωνα με την επιστήμη, τα δείγματα εμφανίζονται από το πρώτο τρίμηνο τουλάχιστον, γιατί άραγε, εθελοτυφλούμε; Το ξεβόλεμα απαιτεί θάρρος. Και η ζωή σθένος και ανθρωπιά.
Οι άνθρωποι, επίσης, στην προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή τους, δεν είναι στατικά όντα, προσλαμβάνουν διαρκώς, ανασκευάζουν, διαφοροποιούνται και εξελίσσονται. Και, συχνά, συμβαίνει σε διαφορετικούς χρόνους αυτή η εξέλιξη μέσα στη σχέση. Ο αμοιβαίος σεβασμός στον άνθρωπο δεν επιτρέπει όμως φίμωτρα και εκφοβισμούς. Το αναγκαστικά μαζί δηλώνει ανελευθερία και δεν μπορεί λειτουργήσει, είναι η σίγουρη οδός της σαδομαζοχιστικής καταστροφής. Η εξέλιξη, σε όλα τα επίπεδα, επιβραβεύεται και στηρίζεται, με πνεύμα ελευθερίας, μονάχα μέσα στις υγιείς σχέσεις. Το τέλμα υποδηλώνει νοσηρή κατάσταση που, όσο διαιωνίζεται, θεριεύει. Η εξυγίανση έχει ως αφετηρία της την έγκαιρη διάγνωση, συνειδητοποίηση και αντίδραση.
Η σιωπή ποτέ δεν ήταν χρυσός, όπως φαλλοκρατικά λέγεται, και η ανοχή ποτέ αυτοσεβασμός.
Ακούω συχνά την ατάκα, μην σου τύχει… Όχι δεν μου έτυχε γιατί δεν τον επέλεξα! Η παράβλεψη των πρώτων σημείων ματσισμού θα γίνει απόστημα και το στρίμωγμα κάτω από το χαλί της φαλλοκρατικής τέφρας, σύντομα, τυφώνας να μας πνίξει. Η εκούσια αβλεψία δεν μας επιτρέπει να αντιληφθούμε πως πρόκειται για μια καλά παγιωμένη νοοτροπία. Δεν ξεριζώνεται η αντίληψη με την οποία γουλουχήθηκε και ανατράφηκε η τοξική και υπερφίαλη αρρενωπότητα.
Χάσαμε και το μέτρημα των δολοφονημένων γυναικών πλέον. Το τέρας δεν συνηθίζεται παρά μόνο στις ακραίες συνθήκες επικράτησης του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Οι αλυσίδες υπάρχουν για να σπάζουν, όταν η ζωή το απαιτεί και η ανάσα μας κονταίνει.
Τον νου σας κορίτσια. Η ζωή είναι δική μας και μας ανήκει!