ΕΝΑ ΚΑΥΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΒΑΘΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ *** <<Σχολικό Bullying: Δεν θα σωπάσουμε άλλο>> *** Το 2ο κατά σειρά Άρθρο της 15χρονης μαθήτριας Χριστίνας Σεχάι που θέλει με πίστη και όραμα να γίνει Δημοσιογράφος
ΕΝΑ ΚΑΥΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΒΑΘΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ
Σχολικό Bullying: Δεν θα σωπάσουμε άλλο
Της 15χρονης μαθήτριας Χριστίνας Σεχάι που θέλει να γίνει Δημοσιογράφος
Ξέρω πώς είναι να πηγαίνεις στο σχολείο και να νιώθεις φόβο αντί για χαρά. Ξέρω πώς είναι να σε κοροϊδεύουν, να σε μειώνουν, να σε αποκλείουν. Το έχω ζήσει και δεν θέλω κανένας άλλος να νιώσει έτσι. Το σχολικό bullying δεν είναι παιχνίδι ούτε μια «φάση που θα περάσει». Είναι βία που αφήνει ουλές στην ψυχή και στο μυαλό μας. Δεν είναι απλώς μια παρεξήγηση ή ένα αστείο· είναι μια πράξη που πληγώνει βαθιά και μπορεί να καταστρέψει την αυτοπεποίθηση και τα όνειρα ενός νέου ανθρώπου.
Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας και οι λόγοι είναι πολλοί: σε κοροϊδεύουν επειδή είσαι από άλλη χώρα, επειδή έχεις διαφορετικό χρώμα δέρματος, επειδή έχεις παραπάνω κιλά, επειδή φοράς διαφορετικά ρούχα ή απλώς επειδή ξεχωρίζεις. Μερικές φορές αρκεί να είσαι πιο ήσυχος ή πιο δημιουργικός για να γίνεις στόχος. Όμως, η διαφορετικότητα δεν είναι αδυναμία – είναι πλούτος. Όταν αυτή η διαφορετικότητα γίνεται αιτία χλευασμού, τότε η κοινωνία μας αποτυγχάνει. Οι λόγοι που οδηγούν κάποιους να κάνουν bullying είναι ποικίλοι. Θέλουν να νιώσουν ισχυροί, να επιβληθούν, να αποκτήσουν δύναμη στην παρέα. Προσπαθούν να κρύψουν τις δικές τους ανασφάλειες ή αδυναμίες μειώνοντας τους άλλους.
Μερικοί έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλοντα γεμάτα βία και συνεχίζουν αυτό που έμαθαν. Η έλλειψη σεβασμού και ενσυναίσθησης, η απουσία ουσιαστικής επικοινωνίας με την οικογένεια, αλλά και τα κοινωνικά στερεότυπα που μας χωρίζουν σε «δυνατούς» και «αδύναμους», κάνουν το πρόβλημα ακόμη μεγαλύτερο. Στην πραγματικότητα, πίσω από κάθε θύτη κρύβεται ένα παιδί που δεν έχει μάθει να αγαπάει ούτε τον εαυτό του. Οι συνέπειες για τα θύματα είναι βαριές. Σύμφωνα με έρευνες, ένα στα τρία παιδιά στην Ελλάδα έχει βιώσει εκφοβισμό στο σχολείο ή στο διαδίκτυο. Τα παιδιά που δέχονται bullying νιώθουν φόβο, άγχος, μοναξιά, απομόνωση. Αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την αξία τους, να νιώθουν ότι δεν ανήκουν πουθενά.
Μερικά παιδιά σταματούν να θέλουν να πηγαίνουν σχολείο, άλλα πέφτουν σε κατάθλιψη, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που σκέφτονται ακόμη και να βλάψουν τον εαυτό τους. Κι όμως, και οι θύτες πληγώνουν τον εαυτό τους, γιατί εγκλωβίζονται σε έναν κύκλο βίας και συνεχίζουν την ίδια συμπεριφορά ακόμη και στην ενήλικη ζωή τους, αδυνατώντας να χτίσουν υγιείς σχέσεις. Έτσι, η κοινωνία μας χάνει διπλά: και το παιδί που υποφέρει και εκείνον που βυθίζεται στη βία. Πολλές αληθινές ιστορίες κρύβονται πίσω από αυτό το πρόβλημα. Ένας 16χρονος μαθητής εξομολογείται:
«Με κορόιδευαν επειδή ήμουν πιο παχουλός. Στην αρχή γελούσα, αλλά μετά σταμάτησα να βγαίνω από το σπίτι». Μια μαθήτρια από άλλη χώρα λέει: «Με φώναζαν ξένη. Ένιωθα πως δεν αξίζω να είμαι στην τάξη μαζί τους». Αυτές οι φωνές δεν είναι μεμονωμένες· είναι παντού γύρω μας, μόνο που συχνά δεν τις ακούμε γιατί τα παιδιά σωπαίνουν από φόβο. Η λύση δεν είναι εύκολη, αλλά υπάρχει. Το πρώτο βήμα είναι να μιλήσουμε. Η σιωπή δεν προστατεύει κανέναν· αντίθετα, δίνει δύναμη στους θύτες. Πρέπει να μιλάμε στους γονείς, στους δασκάλους, στους φίλους μας. Να στηρίζουμε τους συμμαθητές μας που υποφέρουν και να δείχνουμε πως δεν είναι μόνοι.
Το σχολείο πρέπει να είναι χώρος μάθησης και φιλίας, όχι φόβου. Πρέπει να μάθουμε να λέμε όχι: όχι στη βία, όχι στον χλευασμό, όχι στην αδιαφορία. Να μάθουμε να γιορτάζουμε τη διαφορετικότητα αντί να την πολεμάμε. Και, πάνω απ’ όλα, να μη διστάζουμε να ζητάμε βοήθεια, γιατί το να ζητάς βοήθεια δεν είναι αδυναμία, αλλά πράξη θάρρους. Εγώ ξέρω πόσο πονάει. Το έχω ζήσει. Και γι’ αυτό μιλάω σήμερα. Θέλω να πω σε κάθε παιδί και κάθε έφηβο που περνάει κάτι αντίστοιχο: δεν είσαι μόνος. Η δύναμη δεν είναι να πληγώνεις, αλλά να προστατεύεις. Η αξία σου δεν καθορίζεται από τη γνώμη όσων σε κοροϊδεύουν, αλλά από το ποιος είσαι πραγματικά.
Μην σωπαίνεις. Μίλα, στήριξε, αντιστάσου. Η φωνή σου μπορεί να σώσει μια ζωή – ίσως και τη δική σου. Κάθε φορά που σιωπούμε, δίνουμε χώρο στον φόβο και τη βία να συνεχίζονται. Ας μην το επιτρέψουμε άλλο. Μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου η διαφορετικότητα δεν θα φοβίζει, αλλά θα γιορτάζεται· έναν κόσμο όπου κανένα παιδί δεν θα φοβάται να πάει στο σχολείο, γιατί θα ξέρει ότι εκεί θα βρει φίλους και όχι εχθρούς.
Χριστίνα Σεχάι
Πύργος Ηλείας