Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Βουλευτή Ηλείας του Κινήματος Αλλαγής Μιχάλη Κατρίνη
Πόσο κοστίζει η αδράνεια;
Άρθρο του Βουλευτή Ηλείας Μιχάλη Κατρίνη, επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής
Είναι τελικά η ακρίβεια και ο πληθωρισμός παροδικά φαινόμενα, όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν τον Σεπτέμβριο οι αρμόδιοι υπουργοί; Η χθεσινή ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για πληθωρισμό 5,1% τον Δεκέμβριο (πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης) αποδεικνύει ότι το πρόβλημα παραμένει και διογκώνεται προϊόντος του χρόνου.
Η αναμενόμενη αύξηση των τιμών σε μια σειρά από βασικά προϊόντα διατροφής το επόμενο διάστημα, σε συνδυασμό με τους ήδη ‘’φουσκωμένους’’ λογαριασμούς ενέργειας που προκαλούν ήδη vertigo σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, έχουν καταστήσει πολύ δύσκολη την καθημερινότητα για τους καταναλωτές, χωρίς κανείς να μπορεί να προσδιορίσει το πόσο ακόμα θα διαρκέσει το ράλι αυξήσεων.
Η κυβέρνηση μπορεί να υποστηρίζει ότι δεν ευθύνεται για την ‘’εισαγόμενη κρίση’’, δεν μπορεί όμως να αποφύγει την κριτική για τα λάθη, την αδράνεια και τις καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση του κύματος ακρίβειας.
Λάθος εκτίμηση για τη διάρκεια της κρίσης. Λάθος εκτίμηση για την επιδότηση που θα <<απορροφούσε σχεδόν ολόκληρες τις αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος>>, όπως διαβεβαίωνε τους πολίτες ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Λάθος εκτίμηση για την αναγκαία αύξηση του κατώτατου μισθού.
Στα λάθη προστέθηκε η αδράνεια. Χιλιάδες επιχειρήσεις είδαν αυξήσεις πάνω από 100% χωρίς να στηριχθούν όλο το 2021. Αδράνεια και στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, αφού η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Ανάπτυξης ελέγχει το παράνομο εμπόριο, αλλά όχι και φαινόμενα αισχροκέρδειας, τη στιγμή που αρκετά βασικά προϊόντα διατροφής έχουν αυξηθεί πάνω από 10-15% μέσα σε λίγους μήνες.
Οι πολίτες δικαίως αναρωτιούνται αν υπάρχουν λύσεις και πραγματική βούληση να μετριαστούν οι επιπτώσεις της ακρίβειας. Και όμως, υπάρχουν λύσεις και δεν είναι μαγικές.
Η μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής θα μπορούσε να ελαφρύνει το ‘’καλάθι της νοικοκυράς’’ για το κρίσιμο αυτό διάστημα, χωρίς να καταστεί μονόδρομος η αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες χιλιάδων οικογενειών. Το ίδιο και η μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα, αφού η έμμεση φορολογία πλήττει κυρίως τους αδύναμους συμπολίτες μας.
Εντατικοί έλεγχοι στην αγορά και παραδειγματικά πρόστιμα θα απέτρεπαν φαινόμενα αισχροκέρδειας και θα προστάτευαν τον καταναλωτή. Κυρίως, όμως, μια γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού θα ενίσχυε το πραγματικό εισόδημα και την κοινωνική συνοχή σε μια εύθραυστη συγκυρία για την οικονομία και τη χώρα.
Η κυβέρνηση έχει τα εργαλεία. Είναι ζητούμενο, όμως, αν διαθέτει τη βούληση.