Άρθρο καταπέλτης του κ. Ν. Τσούλια, για την Παιδεία και την εκτροπή της Κυβέρνησης
Ώρα για ισχυρή Δημοκρατική Παράταξη
Του Νίκου Τσούλια, Γραμματέα του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής
Δυστυχώς το σημερινό πολιτικό κλίμα στη χώρα μας «φανερώνει» παρακμή. Η παρακολούθηση του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη αλλά και όσα ακολούθησαν την εν λόγω υπόθεση καταδεικνύουν στοιχεία ενός αυταρχικού καθεστώτος. Η υπόθεση αυτή έχει πλήξει τη δημοκρατία μας και τον κοινοβουλευτισμό μας. Το γεγονός αυτό έχει εκθέσει τη χώρα μας διεθνώς – δεδομένου ότι τα πιο έγκυρα μέσα ενημέρωσης σε παγκόσμιο επίπεδο έρχονται και επανέρχονται στο ζήτημα αυτό.
Οφείλουμε να αναδείξουμε το θέμα αυτό ως μείζον ζήτημα δημοκρατίας, δημόσιας ζωής, διαφάνειας, προστασίας θεσμών και προσώπων. Να αντισταθούμε στο περιβάλλον δυστοπίας και στους παρακρατικούς μηχανισμούς – που συνοδεύονται από ένα μίγμα κινδυνολογίας και δήθεν εθνικής ασφάλειας.
Τα ερωτήματα είναι κρίσιμα και όσο δεν απαντώνται το όλο θέμα θα είναι στην επικαιρότητα. Για ποιους εθνικούς λόγους γινόταν η παρακολούθηση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Από πότε και πώς εξέλιπαν αυτοί οι λόγοι; Ποιοι έδωσαν αυτή την εντολή; Γιατί στην αρχή η κυβέρνηση αρνήθηκε την παρακολούθηση; Γιατί στη συνέχεια υιοθέτησαν το «κακώς έγινε» και μετά άλλαξαν το αφήγημα με το «καλώς έγινε»; Τι ξέρουν οι κυβερνητικοί παράγοντες που θα το έλεγαν κατ’ ιδίαν στο Νίκο Ανδρουλάκη; Τελικά, ξέρουν ή δεν ξέρουν; Από πού προκύπτει η ανοησία να τα πουν κατ’ ιδίαν;
Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέτει την ουσία του ζητήματος. «Είναι πασιφανές, ότι ένας παρακρατικός μηχανισμός κινούμενος από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ήθελε ένα ΠΑΣΟΚ σε ομηρία. Ένα ΠΑΣΟΚ του χεριού της. Το σχέδιο τους όμως απέτυχε παταγωδώς.
<<Κύριε Μητσοτάκη,
Είστε ο Πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης, που βάφτισε «νόμιμο λάθος» την παραβίαση του Συντάγματος και μάλιστα με καλεί να γίνω συνένοχος…
Αυτή η κυβέρνηση και εσείς δεν αξίζει να έχετε θέσεις ευθύνης γιατί οι πράξεις και οι παραλείψεις σας έχουν πλήξει τους δημοκρατικούς θεσμούς και έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα τη χώρα διεθνώς.
Αν δεν ήμουν Ευρωβουλευτής για να έχω τη δυνατότητα πρόσβασης στις αρμόδιες υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αν η παράταξή μας δεν είχε ιδρύσει τις Ανεξάρτητες Αρχές δε θα μαθαίναμε ποτέ αυτή τη νοσηρή υπόθεση>>.
Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης μέσω του παρακρατικού μηχανισμό του αποπειράθηκε να ελέγξει τον Νίκο Ανδρουλάκη και την ηγετική ομάδα του κόμματος. Δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε τέτοια αντιδημοκρατική ενέργεια στη μεταπολιτευτική περίοδο. Είναι μια «μαύρη σελίδα» στην πολιτική ιστορία της χώρας μας.
Φυσικά, δεν μπορούμε να σταθούμε μόνο σε αυτό το ζήτημα και πολύ εύστοχα το κόμμα μας αναδεικνύει όλα τα μείζονα προβλήματα προτείνοντας επιλογές και λύσεις. Εθνικά ζητήματα, κοινωνία, οικονομία, παρακολούθηση: είναι τα βασικά πεδία της πολιτικής μας δράσης.
Η αυτόνομη και δυναμική πορεία μας, με την ανάδειξη της Σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής και ιδεολογίας μας είναι κοινός τόπος όλων μας. Είναι η συλλογική συνείδησή μας!
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και ο κ. Μητσοτάκης δεν έχουν πλέον κανένα ανοιχτό ορίζοντα διακυβέρνησης. Όχι μόνο δεν επιλύουν προβλήματα της χώρας αλλά προχωρούν σε απαράδεκτες, αντιδημοκρατικές ενέργειες, που δηλητηριάζουν τη δημόσια ζωή και τον πολιτικό διάλογο.
Στην οικονομία τα μηνύματα είναι απογοητευτικά. Η ακρίβεια έχει φέρει σε απόγνωση μεγάλα κοινωνικά τμήματα. Στην αγορά δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός έλεγχος για την κερδοσκοπία. Στην ενέργεια γίνεται «πάρτι» με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα με αναθέσεις και ευνοϊκές ρυθμίσεις. Χρησιμοποιούν το ενεργειακό πρόβλημα – λόγω του πολέμου στην Ουκρανία – ως πεδίο υπερκερδών στους μεγάλους οικονομικούς ομίλους.
Στην παιδεία «ολοκληρώθηκε» ένα αντιεκπαιδευτικό και αντιμεταρρυθμιστικό νομοθετικό έργο, που ξεκίνησε με την αντιεπιστημονική και αντιεπαγγελματική εξίσωση των διπλωμάτων των κολεγίων και τελείωσε με τον συγκεντρωτικό εναγκαλισμό στη διοίκηση των πανεπιστημίων.
Είναι προφανές ότι θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική. Το Ταμείο Ανάκαμψης έχει μικρές αναφορές για επενδύσεις στην εκπαίδευση. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια πλήττονται ακόμα και στα λειτουργικά έξοδα – λόγω της υποχρηματοδότησής τους. Το Υπουργείο Παιδείας αντί να στηρίξει τις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης προχώρησε σε ρυθμίσεις ιδιωτικοποιήσεων.