Ηλειακή Ποίηση
Ηλειακή Ποίηση
ΑΠΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ
Με το καλημέρα ξεπόρτισε μια χρυσή αντηλιά .
Την είπαν αποκαλόκαιρο !
Η δεκοχτούρα φυλακισμένη στο νούμερο
ήταν η πρώτη που της είπε καλώς ήρθες !
Στο τύμπανο της φθοράς ακούστηκε μια ξέψυχη νότα παράπονου.
Κι όμως η γαλήνη είναι ακόμα εκεί στην ακύμαντη απαλή θάλασσα .
Τα πολύχρωμα βότσαλα άθικτα σχεδόν κάνουν τις διακοπές τους.
Τα πεθαμένα κοχύλια ξάσπρισαν στου δυνατού ήλιου τις ανταύγειες
κι ένα ρετούς ανανέωσης φυλαγμένο στο ανάσκελο του κελύφους
κροταλίζει προκλητικά στην ατάραχη σιωπή του.
Των αδιάλλακτων η καταφρόνια άφησε ταυτότητα στο σωρό των σκουπιδιών
που η αβλεψία του δήμου παρέκαμψε.
Τροχήλατες αναμνήσεις χαραγμένες στην άμμο
ψιθυρίζουν της διαδρομής τους το ευχαριστώ
σε μνήμες που χαράχτηκαν δίπλα στο κύμα.
Ό,τι απόμεινε από Καλοκαίρι μυρίζει ακόμα θάλασσα.
Ένα λευκό παγκράτιο ζαλισμένο από περηφάνια και άρωμα ,
ορθό απομεινάρι της απληστίας των ωραιόποθων ,
ευχαριστεί τη μοίρα του δροσίζοντας το λευκό του φόρεμα
στης νύχτας την ευγένεια.
Ετοιμάζεται να σκορπίσει μαύρους απογόνους στην
καλόκαρδη καλόδεχτη ακρογιαλιά,
στολίδι για το επόμενο Καλοκαίρι .
Ένας παφλασμός μόλις διέγραψε ένα φτηνό όνειρο έρωτα.
Μια πρόκληση βύθισε πέντ´έξι λουόμενους
στο γευστικό όνειρο της πρωινής μαγείας.
Η ζωηρή αντηλιά του αποκαλόκαιρου τάζει και φέτος όνειρα.
Με τις οσμές να ξεπλένονται από τη διάθεση της άβγαλτης
περιπέτειας σφραγίστηκε η πρώτη μέρα του Φθινόπωρου
σ´ ένα Σεπτέμβη αδίσταχτα πλάνο.
Στο βαθύσκιο του πέλαγο απλώθηκε η ματιά σαλαγώντας
το απρόσμενο της θηλυκής κουλτούρας.
Το καράβι της ευθύνης με τη βαρκούλα της υπόσχεσης
νανουρίζουν τα καινούργια όνειρα….
Πώς να την πω την πρώτη μέρα στης σιγαλιάς το άβατο;
Αποκαλόκαιρο θα την πω κι εγώ !
Μυρίζει ακόμα αρμύρα το φουστάνι μου, λυμένα είναι τα μαλλιά μου…..
Κι ένας δρόμος εμπρός μου ολάνοιχτος, προκλητικός…….
με τη φιδίσια του παραπλάνηση
να με βγάζει από τον ταμένο Παράδεισο
για έναν άλλο ,ίσως πιο δραστικό ,πιο όμορφο…..
Ο θαυμασμός απόκαμε στο υγρό των ματιών μου.
Θέλει να πει την πρώτη καλημέρα στο ξάγναντο των εκπλήξεων
που όρθωσαν κιόλας τον ιστό τους…….
Κατερίνα Μπαχάρη-Κουτσουνά (Κ.ΜΠ .-Κ.)