*Το μοναχικό πένθος ενός κύκνου* Διαβάστε αυτό το αριστούργημα της Ήρας Αλ. Κάζογλη
Το Χρονογράφημα στην <<ΑΥΓΗ>> Πύργου της Δευτέρας
με την δικηγόρο Ήρα Αλ. Κάζογλη
Το μοναχικό πένθος ενός κύκνου
Πολλοί είναι οι διανοητές, αλλά και οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι, μέσα στον ιστορικό χρόνο προσπάθησαν να συλλάβουν το νόημα και την αξία της ζωής. Πολλά γράφτηκαν, τραγουδήθηκαν, έγιναν έργα τέχνης ή προσπεράστηκαν απλά, ως ασήμαντες κουβέντες.
Κάποια δημιούργησαν τον πολιτισμό μας, δηλαδή αυτό που ξεχωρίζει εμάς τους ανθρώπους απ’ τα ζώα, όπως λέμε. Και πάντα, ψάχνουμε τον λόγο της ύπαρξής μας στον κόσμο, το νόημα της ζωής, όπως το ονομάζουμε.
Μια μικρή είδηση για την ιστορία ενός κύκνου, μας βάζει σε άλλες σκέψεις. Στην λίμνη Παμβώτιδα, ένας κύκνος κολυμπά μόνος του, άλλοτε πλησιάζει το υπόλοιπο κοπάδι, άλλοτε ξεμακραίνει, περιφέροντας την κυκνίσια θλίψη του. Ζούσε στη λίμνη της Καστοριάς, λένε οι υπεύθυνοι, με την σύντροφό του, ευτυχισμένοι για καιρό, είχαν τη δική τους φωλιά, ώσπου εκείνη έπεσε νεκρή από τα δαγκώματα αδέσποτων σκύλων.
Από τότε ο δυστυχισμένος κύκνος θρηνούσε, ψάχνοντας το ταίρι του σε απόλυτη θλίψη. Σταμάτησε να τρώει, να κολυμπάει, κι οι άνθρωποι του Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων και Πτηνών σκέφτηκαν να τον μεταφέρουν στη λίμνη των Ιωαννίνων για ν’αρχίσει μια καινούργια ζωή. Ομάδα εθελοντών τον παρακολουθεί.
Όμως ο κύκνος εξακολουθεί να βιώνει το μοναχικό του πένθος και στα νέα νερά που βρέθηκε, λυπημένος, μοναχικός. Αδιαπραγμάτευτα μόνος. Η κυκνίσια φύση του δεν αναζητά τις αιτίες των φαινομένων. Τα ζει. Απλά.
Στη δική του ζωή, το νόημα ήταν απλά η αγάπη. Ο χρόνος γι΄αυτόν αρχίζει και τελειώνει με την αγάπη. Αν μπορούσαμε να μιλήσουμε τη γλώσσα του, ίσως να μας μίλαγε γι΄αυτό που καθορίζει τη σημασία των πραγμάτων. Την αλήθεια της αρχής, που είναι διαφορετική για τον καθένα μας, τη δυνατότητα να είμαστε αυτό που είμαστε λόγω αυτού που έχουμε υπάρξει. Κινούμαστε με ό,τι υπολείπεται. Η ζωή αναγκαία συνθήκη.
Η.Κ.