Το εξαιρετικό Χρονογράφημα στην *Αυγή* Πύργου της Ήρας Αλ. Κάζογλη με μια λογοτεχνική ανάδυση ψυχής του συγκλονιστικού γεγονότος του Νοέμβρη της μεγάλης Ελευθερίας!
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Δολοφονημένη αθωότητα
Ο Νοέμβρης ήρθε, κανονικά πια, κι ας απόμεναν τις τελευταίες μέρες για τους τυχερούς κάποια μαγιώ στις κρεμάστρες. Σιγά σιγά μας στάλαξε βροχή σαν ειρωνική ευλογία και σαν υπενθύμιση της ψυχολογίας του.
Πολλές φορές το έχω πει, έχω τους λόγους μου να μου αρέσει ο Νοέμβρης, μια σχέση με συγκρατημένα πάντως συναισθήματα. Αγαπώ αυτό το πολύτιμο, χρυσό φως του απογεύματος που χάνεται νωρίς και δίνει τη θέση του στις σκιές της νύχτας που κάνουν το χρόνο να περνάει αργά, ακατάστατα, σαν τις επιθυμίες μας.
Ο Νοέμβρης που ξεκινά με τις πολλές γιορτές και φέρνει την αναμονή των Χριστουγέννων, που αργούν ακόμη αλλά αυτός μας δίνει το άλλοθι της προσμονής μιας χαράς που εκδικείται εξαίσια την πραγματικότητα.
Κι έπειτα, ο Νοέμβρης κρύβει την ανάμνηση των στιγμών που άλλαξαν την ιστορία, το τέλος της σιωπής, τον ηρωισμό των φοιτητών και τη δολοφονημένη αθωότητα που έγινε θάρρος με πραγματικές πράξεις.
Όταν όλα έχουν γραφτεί και όλα έχουν ειπωθεί για τον ηρωικό Νοέμβρη, ας ακούσουμε όσους τον έζησαν, για να μπορέσουμε να δούμε στο παρελθόν τους αυτό που περισσότερο απ’όλα πιστέψαμε. Πώς κάνεις το μαύρο να ξεθωριάζει, πώς προχωράς μία ακόμη μέρα στο φως.
Το παρελθόν είναι φάρος, όχι λιμάνι, διάβασα κάπου. Πολύ ωραία σκέψη αυτή. Καθώς ο χρόνος τρέχει, τα γεγονότα του Νοέμβρη δεν χαμηλώνουν, δεν μας κρατούν πίσω, αλλά μας οδηγούν μπροστά, κρατώντας τον ηρωισμό ως πολύτιμη κληρονομιά που συνεχίζει να προσπαθεί ν’ αλλάξει την ιστορία.
Η.Κ.