ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΡΑ ΑΛ. ΚΑΖΟΓΛΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΠΥΡΓΟΥ
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Αποτρόπαια πραγματικότητα
Δύσκολα αντέχει κανείς την ανατριχιαστική ιστορία για το ιδιωτικό γηροκομείο στα Χανιά και τα μαρτύρια που περνούσαν εκεί οι δυστυχείς ηλικιωμένοι. Την περασμένη εβδομάδα άνοιξε ο δρόμος της δικαιοσύνης για τους συλληφθέντες, ενώ έρχονται στο φως περιστατικά και περιγραφές ασύλληπτα.
Όλοι τα παρακολουθήσαμε άφωνοι. Άνθρωποι σε καταστολή με χρήση φαρμάκων, δεμένοι, καθηλωμένοι, σχεδόν τριακόσιοι θάνατοι σε έξι χρόνια, κι ο κατάλογος της φρίκης ανεξάντλητος και αφάνταστος.
Κι αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι πόσο πολύ τόσα χρόνια απουσίαζαν οι εποπτικές υπηρεσίες, ο έλεγχος. Πόσο πολύ απούσα ήταν τελικά η ίδια η κοινωνία.
Αυτό που φώτισε αυτές τις μέρες ο προβολέας της επικαιρότητας είναι μια όψη ζωής απίστευτα σκοτεινή και αποτρόπαια.
Πραγματικότητα που σε κάνει να μην μπορείς να ανασάνεις, η δύση του παρόντος χρόνου σε καταστολή, άνθρωποι που χάνονται, εκλείπουν αβοήθητοι, χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτε τόσα χρόνια.
Σαν τόσοι άνθρωποι να χάνονται, ανύπαρκτοι, χάρτινοι, πέφτουν μέσα σε μια νύχτα και χάνονται, αθόρυβα και αδιαπραγμάτευτα, ανήμπορα μόνοι.
Ο Ιωάννης Ελευθεριάδης, διάσημος ελληνοαμερικάνος καθηγητής Καρδιοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, σε πρόσφατη συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα είπε πως το καλύτερο φάρμακο για την καρδιά του ανθρώπου είναι η αγάπη, ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω μας ανθρώπων που μας κάνουν να νιώθουμε οικειότητα, ζεστασιά και ασφάλεια.
Οι ηλικιωμένοι του γηροκομείου στα Χανιά δεν ένιωσαν τίποτε απ’αυτά. Έζησαν την ασυνείδητη κι εγκληματική φρίκη και τη ζωή τους στο απόσπασμα. Η ιστορία τους έγινε άρθρο στις εφημερίδες, αφορμή για συζήτηση, φάκελος δικογραφίας. Οι λέξεις απλώς αφηγούνται. Καιρός να έχουν και συνέπειες.
Η.Κ.