Το Χρονογράφημα της Δευτέρας με την Ήρα Αλ. Κάζογλη — {**Και πάλι άφωνοι**}
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Και πάλι άφωνοι
Κάτι άλλο είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον της στήλης γι’ αυτή την εβδομάδα, κάτι ανάλαφρο, πιο ταιριαστό στο ανοιξιάτικο κλίμα μας. Όμως, σκληρή κι αυτή η άνοιξη, μας έφερε αυτή την απίστευτη είδηση του εγκλήματος, που η εικόνα του δεν λέει να σταματήσει να κυνηγάει το μυαλό μας.
Κι η άνοιξη μιας νέας γυναίκας σκοτώθηκε μπροστά στα μάτια όλων, στο πεζοδρόμιο ενός αστυνομικού τμήματος. Και μείναμε πάλι άφωνοι. Φουρτουνιασμένη εποχή, ναι, σε κάθε περίπτωση όμως όσα έγιναν εκείνο το βράδυ βαραίνουν πρώτα απ’ όλους αυτούς που τάχθηκαν για να μας προστατεύουν, έτσι δεν είναι;
Έλλειψη εκπαίδευσης, έλλειψη επιμόρφωσης, αυτά υπάρχουν καιρό και όλοι τα ξέρουμε. Το θέμα είναι το αποτέλεσμα αυτής της γνώσης, η αντιμετώπιση της έλλειψης κι όχι οι διαπιστώσεις. Γιατί ποτέ άλλοτε τα ηχογραφημένα λόγια που ακούσαμε δεν ήχησαν με τέτοια εκκωφαντική σιωπή.
Κι έπειτα άρχισαν γι’ άλλη μια φορά οι κουβέντες, οι συγκλονισμοί των αρμοδίων, οι μεταθέσεις κι οι ανακρίσεις. Κι έπειτα; Η άνοιξη της όμορφης κοπέλας εξακολουθεί να κείτεται νεκρή σ’ εκείνο το πεζοδρόμιο. Της αστυνομίας. Ασυγχώρητα, διαδοχικά σφάλματα, ο καθένας με το δικό του μερίδιο στην ευθύνη. Κι έπειτα;
Κάθε μέρα, λένε οι έρευνες, πάνω από πέντε γυναίκες την ώρα σε όλο τον κόσμο δολοφονούνται από συζύγους, συντρόφους ή κάποιον κοντινό τους. Άραγε πόσες θα γλίτωναν, αν υπήρχε μια άλλη νοοτροπία, μια άλλη συναίσθηση του ρόλου μας ως άνθρωποι πέρα και έξω από θέσεις και επαγγέλματα; Κι αν, αντί να μέναμε άφωνοι, αρχίζαμε να μιλάμε αντιδρώντας επιτέλους. Χρειαζόμαστε όλοι.
Η.Κ.