ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ? *** ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΚΡΑΥΓΗ ΩΣΑΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ κ. ΓΙΩΡΓΟ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ?
Του κ. Γιώργου Ευθυμίου, Εκπαιδευτικού

Αυτήκοος ως μάρτυρας της ειδησεογραφίας
Μας θλίβει η κατάντια της «Γραφειοκρατίας»
Του τελευταίου του καιρού, που ‘ χει πολλά να δείξει,
Να μας κρατά σ’ εγρήγορση, για να μη μας τρελάνει η πλήξη.
Το Πολιτικό το προσωπικό με φόντο την εξουσία
Ξεχνάει τις δεσμεύσεις του, αυτή ‘ναι η ουσία.
Μοναδικό του κίνητρο ό,τι μπορεί ν’ αρπάξει,
Να ζει μόνο αυτό καλά και ο λαός του ας πλαντάξει.
Αφού το εμπιστεύτηκε, και το τίμησε εν χορώ,
«σωστά» τον προσηλώνει στον ξύλινο Σταυρό!
Της μοίρας του ‘ναι άξιος κι άλλα να περιμένει,
Πλείστα δεινά να φορτωθεί, δική του ή «Ειμαρμένη»
Είχαμε πάντα βέβαια την υποψία πως οι εκάστοτε Κυβερνώντες
Αγρίως κολακεύουν όλους εμάς τους φυτοζωόντες .
Πως βλέπουν χωρίς αξία κάθε προοπτική μας
Και ψεύτικα μας θωπεύουν και βλάπτουν την τιμή μας.
Αυτοί βέβαια καλά περνάνε. Τρων’ με πολλές μασέλες
Καθόλου δε διψάνε, κάνουν και πασαρέλες.
Ποιος να τους σταματήσει αυτόν τον κορεσμό;
Ενώ για μας και τους αγρότες έχουν ορίσει τη μιζέρια και το μαρασμό!
Κάποιοι άλλοι λαοί φτιάχνουν μεγάλα όπλα και την ισχύ τους δοκιμάζουν
Και κεφάλια αθώων αμέτρητα στη γη μας τα σωριάζουν!
Μα βλέπ’ ο θείος Πλάστης αυτό το γεγονός
Και ελπίζουμε πως όλους τους θα του τιμωρήσει μέχρι ενός.
Τους δικούς μας τους άρχοντες, στον αριθμό καμπόσοι,
Με τους παρατρεχάμενους, που σπούδασαν τη γνώση,
Να ιδιοποιούνται δηλ. ασύστολα το κάθε ξένο βιός,
Ποιος θα τους σταματήσει, αναρωτιόμαστε, ποιος;
Δεν είχαν άραγε αυτοί Γονείς και Δάσκαλους σωστά να τους μορφώσουν
Και ζουν μες στον τυχοδιωκτισμό χωρίς να μετανιώσουν
Και την ξένη σάρκα σκίζουνε και της πίνουνε το αίμα,
Θηρία που λυμαίνονται σώμα, ψυχή και πνεύμα;
Αυτοί δυστυχώς διδάχτηκαν μεθόδους, που δίνουν μόνο κέρδος,
Και κλαίνε οι ψηφοφόροι, Ήπειρος, Κρήτη, Έβρος…..
Κάποιοι μάλιστα, όχι βέβαια όλοι, φτιάξανε ΟΠΕΚΕΠΕ
Κι όλα τα κάνουνε για τον δικόν τους τον μπουφέ.
Μέσω αυτού του Οργανισμού απόκτησαν και διασπάθισαν
Κονδύλια Ευρωπαϊκά, που για άλλους ήσαν.
Και κανείς εκ τούτων δεν ωχριά, ουδείς ερυθριάζει,
Και για τους αγρότες τους ταλαίπωρους κανένας τους δε νοιάζει.
Δε ζήτησαν οικόπεδο με σπίτι μικρό να ζήσουν.
Επαύλεις και ανάκτορα θέλουν να κατοικήσουν.
Να γεύονται ακόρεστα επιδιώκουν μεγαλεία,
Αυτή ‘ναι βέβαια η παιδεία τους απ’ τα ακριβά Σχολεία!
Μα ο λαός ως Νομοταγής απλά τους περιμένει,
Σαν έρθουνε οι Εκλογές και θα ‘χει αυτός το χτένι.
Τότε θα σκεφθεί καλά, όταν το ψηφοδέλτιο στην κάλπη θα το ρίξει,
Να μην ιδούν ξανά Βουλή οι υπεύθυνοι, κι έτσι να τους τιμωρήσει.
Αν θέλουμε, αδελφοί, στις δόξες της να δούμε την ΕΛΛΑΔΑ
Ας γρηγορούμε όλοι μας κρατώντας τη ΘΕΙΑ ΔΑΔΑ.
Να ρίξουμε φως ανέσπερο στο σύγχρονο υλιστικό σκοτάδι,
Που πάει να σκεπάσει τη Χώρα μας και να μας φέρει το θλιβερό το βράδυ.
Κι απ’ τη μεριά της η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, όχι η Θεϊκή, αλλά η από το λαό μας εκλεγμένη
Ας βάλει το χέρι της να βρεθούν οι στις Υποκλοπές, στα Τέμπη, στην Αγροτιά και στον ΟΠΕΚΕΠΕ αναμεμιγμένοι……
Μήπως κάποιοι βάλουνε μυαλό και βγει για την Ελλάδα μας επιτέλους κάτι το καλό.
Κι απ’ τη μεριά του ο Θεός ας βάλει το δικό του χέρι,
Να μην έχουμε από κάποιους «διπλανούς μας ή και παραδιπλανούς μας»
Κανένα δυσάρεστο χαμπέρι.
Γιατί και εκείνοι μας απειλούν πως μας έχουν γραμμένους στο δεφτέρι.
«και ο νοών, νοείτω»….
Μόνο που δυσκολεύεται να πει το ηρωϊκό το «Ζήτω».