Θαυμάσια κριτική από την14χρονη Ζωή Μπέκιου σε αριστουργηματική ταινία 24ου Φ/βάλ
Aνταποκρίσεις για το Φεστιβάλ Κιν/φου Ολυμπίας για Παιδιά & Νέους και την Camera Zizanio
«Ποτέ δεν κλαίω»
Κριτική της ταινίας από την Ζωή Μπέκιου, 14 ετών, 1ο Γυμνάσιο Πύργου
- Καλύτερη Ταινία Μεγάλου Μήκους
- Βραβείο Καλύτερης Παιδικής Ερμηνείας
- Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου
- Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας
Η ταινία “Ποτέ δεν κλαίω” του Piotr Domalewski από την Πολωνία, πραγματεύεται ζητήματα όπως αυτό της μετανάστευσης και της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Μια αληθινή ιστορία που σκοπεύει να συγκινήσει τους θεατές.
Η Όλα αναγκαστικά μεταναστεύει στην Ιρλανδία για να μεταφέρει πίσω στην Πολωνία το νεκρό σώμα του πατέρα της. Εκείνη δείχνει θαρραλέα και έτοιμη να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής, θέλει να μάθει αν ο πατέρας της έχει συγκεντρώσει χρήματα για το αυτοκίνητο που της είχε υποσχεθεί.
Στην πραγματικότητα είναι ευαίσθητη και μέσα της παραμένει ένα μικρό παιδί. Πότε δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει για τη ζωή του πατέρα της στην Ιρλανδία.
Όταν ανακαλύπτει ότι θα έρθει στη ζωή το παιδί του πατέρα της κατανοεί τη λάθος στάση της και αυτό αποδεικνύεται από μια απρόσμενη πράξη που ανατρέπει τη γνώμη που έχει σχηματίσει ο θεατής για την πρωταγωνίστρια.
Η ταινία με συγκίνησε ιδιαίτερα καθώς ο σεναριογράφος πρόβαλε το θέμα της ταινίας μέσα από την έφηβη Όλα. Επιπλέον μου άρεσε ότι παρόλο που το μήνυμα της ταινίας ήταν διπλό ήταν διακριτό καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας.
Όσον αφορά τα τεχνικά μέρη ο κινηματογραφιστής έχει χρησιμοποιήσει διαφόρων ειδών πλάνα κάθε φορά για να τονίσει αυτό που επιθυμεί. Η μουσική επιτελεί κι αυτή έναν πολύ σημαντικό σκοπό και είναι πολύ σωστά τοποθετημένη. Τέλος εξαιρετική ήταν και η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας που καταφέρνει να κάνει τον θεατή να δει μέσα από τη δική της ματιά.
Παρακολουθήστε την ταινία στην πλατφόρμα του φεστιβάλ:
https://online.olympiafestival.gr/film/pote-den-klaio-i-never-cry-jak-najdalej-stad/