*SUMMER AND SMOKE* : ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΜΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΙΟΥ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΑΛ. ΚΑΖΟΓΛΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Καλοκαίρι και καταχνιά
Καλοκαίρι βαθύ, σε γλώσσα ελληνική, με ζέστη που μυρίζει βερίκοκα κι άλλα φρούτα και σκόνη αφρικανική. Όλοι εμείς οι τιμωρημένοι συνειδητά στα έγκατα μιας πόλης που βράζει, ζούμε ονειρευόμενοι το γαλάζιο της θάλασσας, που όμως δεν διακρίνεται και τόσο καθαρά, ούτε στα όνειρά μας. Ίσως γι’αυτό να φταίει κι η πρωινή καταχνιά, λόγω ζέστης, που περιορίζει την ορατότητα, όπως λένε κι οι μετεωρολόγοι.
Ερήμην της απογνώσεώς μας, το καλοκαίρι προχωρά, κι εμείς θαυμάζουμε, εν απουσία άλλου θαύματος, τους τύπους από την αλλοδαπή με τα σανδάλια και την κάλτσα -ναι, είναι μια διεστραμμένη μόδα ξανά- που με ζωηρό βηματισμό θαυμάζουν τις ομορφιές της πατρίδας μας, τις οποίες εμείς λόγω ζέστης και απόγνωσης αδυνατούμε να καμαρώσουμε.
Γεμάτα τα μουσεία μας, επίσης, από ευειδείς θαυμαστές όλων όσων δεν κατάφεραν άγγλοι, γάλλοι, γερμανοί και λοιποί φιλότιμοι αρχαιολόγοι να αποκτήσουν τον προηγούμενο αιώνα. Χιλιάδες αριστουργηματικές αρχαιότητες απομακρύνθηκαν, ας πούμε, από τη χώρα μας τότε για να στολίσουν μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στις δικές τους χώρες.
Πονόψυχοι και αρχαιολάτρες, δηλώνουν ακόμη και σήμερα πως πήραν τα έργα τέχνης μας γιατί εμείς δεν είμαστε σε θέση πολιτισμικά και ηθικά να τα συντηρήσουμε. Κι οι αρχαιοθήρες βαφτίστηκαν σωτήρες, δηλαδή, του αρχαίου κάλλους. Μόνο που δεν μας ρώτησαν. Μόνο που αυτά ήταν δικά μας.
Χρόνια κρατάει αυτή η συζήτηση, κι όποιος έχει βρεθεί σε κάποιο ευρωπαικό μουσείο θαυμάζοντας εκθέματα της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς καταλαβαίνει. Η στήλη κάνει αυτές τις σκέψεις διαβάζοντας τη είδηση πως στο αρχαιολογικό μουσείο Μήλου τοποθετήθηκε αυτές τις μέρες πιστό αντίγραφο του διάσημου αγάλματος της Αφροδίτης, που κοσμεί εδώ και διακόσια χρόνια περίπου το μουσείο του Λούβρου.
Μήλιος ευπατρίδης το παράγγειλε. Η Αφροδίτη γύρισε, έστω και αντίγραφο, στον τόπο της κι όλοι ένιωσαν τη συγκίνηση της ομορφιάς που έλειπε. Παρηγορητική εικόνα μέσα στη ζέστη και την καταχνιά του καλοκαιριού σε μια χώρα αρχαία, που ζητά να ξαλαφρώσει μια στάλα την ψυχή της.
Η.Κ.