ΠΟΙΗΣΗ του ΑΝΚ – *τριαντάφυλλο στο κύμα*
ΠΟΙΗΣΗ του ΑΝΚ
τριαντάφυλλο στο κύμα
Κάθε απόγευμα περνάς από τον ίδιο δρόμο
που βγάζει ευθεία στη θάλασσαα
εκεί που έβλεπες τον ήλιο να χάνεται στο πέλαγος.
Η θάλασσα μεγάλη και αγέρωχη όπως τα παρθενικά όνειρα
πάντα ξαλάφρωνε τη ψυχή μας παίρνοντας στοργικά
μες στα βαθιά νερά της πόνους λύπες και καημούς
την ασίγαστη πίκρα της ξενιτιάς και της εξορίας
από το μισαλλόδοξο πάθος των εωσφόρων.
Αυτή τη θάλασσα που βλέπεις και αφουγκράζεσαι
νιώθεις πως χωράει μέσα της έναν ουρανό
σκέψεις πολλές περνούν απ΄ το μυαλό σου
γεμάτες νοσταλγία στη μυρωδιά του πεύκου
και στων βράχων το πετρωμένο αλάτι.
Θυμάσαι πως κάποτε κρατούσες στα χέρια σου
ένα κόκκινο τριαντάφυλλο που ξέχασε να μαραθεί.
Τούτο το απόγευμα ξεκίνησες πάλι κατά κει
στο σημείο που ο ήλιος ακουμπά στη θάλασσα
ν΄ακούσεις τον γνώριμο ήχο των κυμάτων
και να πιάσεις στα χέρια σου λίγη άμμο
προσμένοντας μια άνοιξη με ξανθά μακριά μαλλιά.
Στο ίδιο το τοπίο που άκουγες για ώρες πολλές τότε
τον βαρύ αναστεναγμό των βράχων
καθώς με δύναμη χτυπούσε πάνω τους το κύμα.
Δεν μπορείς ν΄ακούσεις πια το ερωτικό τραγούδι
τα βράχια και πάλι αναστενάζουν και η μνήμη
βρέχει τα πόδια της σε μια άκρη του γιαλού
εκεί που για μέρες πολλες χαμογελούσε στο φως
το τριαντάφυλλο και λαμπύριζε στο γέρμα του ήλιου
καθώς εκστατικά συντρόφευε έναν έρωτα μεγάλο.
Ποίηση ΑΝΚ : <<τριαντάφυλλο στο κύμα>> – Πύργος Ηλείας 26 του Εξεγερσιακού Φλεβάρη 2023.-