36η Μαύρη επέτειος του Τσέρνομπιλ

Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ζητούν  την πλήρη και άμεση απεξάρτηση από την πυρηνική ενέργεια

Ήταν 26 Απριλίου του 1986, ημέρες Πάσχα για τη χώρα μας, κι όμως εκείνη η ημερομηνία έμελλε να μείνει αξέχαστη σε όλη την ανθρωπότητα. Στον αντιδραστήρα 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσέρνομπιλ, της σημερινής Ουκρανίας, και τότε Σοβιετικής Ένωσης, προκλήθηκε το μεγαλύτερο δυστύχημα σε πυρηνικό αντιδραστήρα που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Πέραν των νεκρών που άφησε πίσω της η έκρηξη του Τσέρνομπιλ, οι επιπτώσεις από τη διαρροή ραδιενέργειας ήταν τεράστιες. Θάνατοι και επιβλαβείς συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων με ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή, ενώ οι επιπτώσεις συνεχίζουν ακόμα και σήμερα με την «πληγή» να μην έχει κλείσει και το σημείο να «αιμορραγεί» ακόμα ραδιενέργεια με την τσιμεντένια «σαρκοφάγο» του να καταρρέει από την ελλιπή συντήρηση και τις τρέχουσες συνθήκες που διαμόρφωσε η ρωσική εισβολή.

Σήμερα, η πυρηνική ενέργεια, έρχεται ξανά στο προσκήνιο, ως προτεινόμενη λύση για την απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, αλλά και ως λύση στην ενεργειακή κρίση, που ούτως ή άλλως βιώναμε από το φθινόπωρο του 2021, λόγω της αλλαγής του χαρακτήρα της ενέργειας, από δημόσιο αγαθό σε χρηματιστηριακό προϊόν, επαναφέροντας στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της πυρηνικής ενέργειας. 

Η Κατερίνα Ανδρικοπούλου Σακοράφα, Συμπρόεδρος των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, με αφορμή τα 36 χρόνια από το δυστύχημα του Τσέρνομπιλ δηλώνει: «Η σημερινή μέρα, είναι μέρα μνήμης για όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους, για όλους εκείνους που πάλεψαν να μείνουν στην ζωή, για τους συγγενείς τους και για το περιβάλλον.
Το δυστύχημα του Τσέρνομπιλ είναι τρανταχτό παράδειγμα της καταστροφικής δύναμης της πυρηνικής ενέργειας και συνάμα απόδειξη ότι δεν αποτελεί λύση στην ενεργειακή κρίση, αλλά σπασμωδική αντίδραση υψηλοτάτου κινδύνου.  Η πυρηνική ενέργεια σε καμία περίπτωση δεν είναι πράσινη ενέργεια. Η πλήρης απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, πυρηνικά ή μη, με τις τεχνολογίες και την τεχνογνωσία που διαθέτουμε ή που ήδη βρίσκεται εν εξελίξει, με την χρήση ενός μελετημένου μείγματος ανανεώσιμων και εναλλακτικών μορφών ενέργειας αποτελεί μονόδρομο.

Ένα πλήρες εθνικό σχέδιο ενεργειακής επάρκειας, σωστά σχεδιασμένο, που θα εκμεταλλεύεται την πληθώρα βιώσιμων ενεργειακών πηγών που διαθέτει η χώρα μας, όχι ως μέσα εφήμερου πλουτισμού για τις ανάγκες μιας κοντόφθαλμης ελίτ, αλλά ως μέσο για την εξασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για εμάς και τα παιδιά μας, είναι ζωτικής σημασίας. Ενεργειακή δημοκρατία με καθαρή, προσιτή και ανεξάντλητη ενέργεια για όλους, κόντρα σε εφήμερες θανατηφόρες λύσεις που ήδη έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά με απώλεια σε ανθρώπινες ζωές».