Μικρή προσωπική αναφορά στον Μιχάλη Κατσαρό *** Γράφει ο συνεργάτης μας εκπαιδευτικός και συγγραφέας Νίκος Τσούλιας
Μικρή προσωπική αναφορά στον Μιχάλη Κατσαρό
Του Νίκου Τσούλια
Κάθε φορά που τον έβλεπα να μπαίνει στο βιβλιοπωλείο «Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος», «Σταδίου 5» – που είναι και στέκι μου εδώ και πολλά χρόνια – σκεπτόμουνα αν θα είμαι τυχερός, αν θα γευθώ την έκρηξη του πνευματικού του στοχασμού. Και αρκετές φορές ήμουν τυχερός. Όταν κατόρθωνα να κατανοήσω τα κλειδιά της σκέψης του, απολάμβανα μια γοητευτική περιπλάνηση διαλογισμού, μια εικονοκλαστική θεώρηση των πραγμάτων.
Ο ανατρεπτικός λόγος του δεν ξεμάγευε απλά και μόνο την παραδοσιακή τάξη του κόσμου, αλλά αναζητούσε έναν «άλογο» ορθολογισμό, που έδινε στην ανθρώπινη Οδύσσεια όψεις απόλυτης ελευθερίας.
Πάντα επιθυμούσα να καταγράψω το «παραλήρημά» του, αλλά το απέφευγε, του κατέστρεφε τη φλόγα… Και έτσι δεν τα κατάφερα να τον πείσω, να του πάρω μια συνέντευξη για το περιοδικό της Ο.Λ.Μ.Ε.
Κατόρθωσα, όμως, να μου γράψει δυο λόγια στο «Κατά Σαδδουκαίων» για συμβολικούς λόγους, του είπα (σκεπτόμουνα να έχω μια αφιέρωση από έναν μεγάλο ποιητή της εποχής μου), για ακατανόητους λόγους σίγουρα θα σκεπτόταν αυτός. Χρησιμοθηρικός εγώ και έξω από τον τρόπο, που αυτός έβλεπε τον καθημερινό κόσμο, δε μπορούσα να κατανοήσω την εκτός ορίων αντισυμβατικότητά του, κάτι που με τον καιρό ένιωσα βαθιά.
Αυτή η οπτική, διάχυτη και στο έργο του, με κάνει να στέκομαι εκστατικός μπροστά στη σκέψη και στον λόγο του. Η διεισδυτική του ματιά διασκεδάζει με τις θεωρήσεις της «επίσημης» διανόησης, που προσπαθεί να εξηγήσει τους παραλογισμούς της κατεστημένης ορθολογικότητας. Η λεπτή ειρωνική διάθεση του λόγου του, λύνει όλους τους κόμπους του καθιερωμένου τρόπου σκέψης, μας καλεί σε ένα άναρχο σύμπαν, στο οποίο ο άνθρωπος θα δημιουργήσει το αυθεντικό του είδωλο με δικά του υλικά.
Ο Μιχάλης Κατσαρός δεν δίνει λύσεις και προτάσεις. Κατ’ αυτόν, ο καθένας (οφείλει να) αναζητά το νόημα της ζωής και της ποίησης. Καταθέτει όμως την άποψή του με τρόπο εξόχως συμβολικό και σεμνό:
«Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία». Πόσο στοχαστικός και προφητικός, πόσο δημιουργικός και συμβολικός, πόσο ποιητικός…