Για την αγάπη και τον έρωτα γράφει η συγγραφέας λογοτέχνιδα Σοφία Αγραπίδη
Μιλώντας στα παιδιά για την αγάπη και τον έρωτα
Γράφει η συμπατριώτισσα συγγραφέας Σοφία Αγραπίδη
Το έναυσμα για το παρόν κείμενο είναι η 13η Φεβρουαρίου, ημέρα των ερωτευμένων σύμφωνα με την Ορθοδοξία και η 14η Φεβρουαρίου, η Παγκόσμια Ημέρα των Ερωτευμένων. Η σκέψη για τη δημιουργία του έχει γεννηθεί εδώ και καιρό, διαπιστώνοντας ότι οι νέοι μας, έχουν χάσει τις μελωδίες του έρωτα, τα χρώματα της αγάπης, την ομορφιά του φλερτ, ότι βυθίζονται στα κακώς κείμενα της επικαιρότητας, σε καταστάσεις που έχουν ξεφύγει από το “μέτρο” με αποτέλεσμα να γνωρίζουν μόνο το σεξ, να βυθίζονται σε έναν κόσμο που διαφημίζεται -δυστυχώς- ως ιδανικός ενώ συμβαίνει το αντίθετο. Η αγάπη είναι η θεάρεστη λέξη που σημαίνει φροντίδα, περιποίηση κι απ’ την οποία ξεκινά η ζωή, η αρμονικότητα των σχέσεων κάθε επιπέδου. Η απουσία της είναι αυτή που δημιουργεί τα ατελείωτα τραγικά γεγονότα στην κοινωνία μας. Ο έρωτας είναι ένα πανέμορφο γελαστό αγγελάκι που δημιουργεί την έντονη έλξη, την επιθυμία ενός προσώπου για ένα άλλο. Βέβαια χρησιμοποιείται και για να δηλώσουμε το πάθος μας για τα ενδιαφέροντά μας, για τη ζωή , τη φύση καλ. Στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων πολλές φορές ο έρωτας δηλώνει τη συνέχεια της αγάπης, την ολοκλήρωση των προσωπικών σχέσεων στον ψυχικό και σωματικό τομέα. Σε καμιά περίπτωση ο έρωτας δεν συνδυάζεται με τα κτηνώδη ένστικτα των ανθρώπων οι οποίοι δεν διακατέχονται από συναισθήματα ή τουλάχιστον από υγιή συναισθήματα. Επίσης κανένας δεν κακοποιεί , δεν βασανίζει, δεν παραμελεί, δεν σκοτώνει από έρωτα. Σ’ αυτές τις πράξεις προβαίνουν μόνο οι διαταραγμένες προσωπικότητες. Η αγάπη και ο έρωτας δεν επιθυμούν την κτητικότητα γι’ αυτό σε όλες τις εποχές υπάρχουν ανεκπλήρωτοι έρωτες, πλατωνικοί έρωτες, έρωτες που ποτέ δεν εκφράστηκαν. Ο έρωτας βασίζεται στον σεβασμό που σε συνδυασμό με την αγάπη φέρουν χαροποιά αποτελέσματα, σκορπούν λάμψη και ομορφιά!! Ανοίγονται αγκαλιές που μοιάζουν σαν να χωρούν όλο τον κόσμο!!
Πόσα παιδιά όμως διδάσκονται στο σπίτι τους την αληθινή, την ωραία πλευρά του έρωτα; Τα φαινόμενα στους καιρούς μας, μας δηλώνουν πως μάλλον είναι ελάχιστα..Βέβαια και στις παλιότερες εποχές δεν ήταν τόσο ευοίωνα τα πράγματα. Τότε υπήρχε το φλερτ, η αγνή προσέγγιση (υπήρχαν και οι πονηροί όπως τους έλεγαν, αλλά ήταν λίγοι) κυρίως των ανδρών προς τις κοπέλες, η εκδήλωση του θαυμασμού για κάτι που έφερε πάνω της ή για κάποιο χαρακτηριστικό της. Ήταν πολύ όμορφο το συναίσθημα αυτό.Σήμερα δυστυχώς το φλερτ έχει εκλείψει αφού υπάρχει ο κίνδυνος να κατηγορηθεί κάποιος για διάφορα..Τότε υπήρχαν πάρα πολλά περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που δεν πήραν ποτέ τον δρόμο της δημοσιότητας, υποθέσεις που οι άνδρες και όλο τους το σόι βασάνιζαν τη γυναίκα θύμα, τη γυναίκα υπηρέτρια, τη γυναίκα άβουλο ον….με αποτέλεσμα άλλες να οδηγούνται στα ψυχιατρεία, άλλες να φεύγουν από τη ζωή λόγω των ξυλοδαρμών κλπ. Υπήρχαν και βιασμοί μέσα στο συγγενικό περιβάλλον. Σήμερα λόγω παρόμοιων περιστατικών η κινητοποίηση από διάφορους φορείς, η αλλαγή της νομοθεσίας, έχει βοηθήσει αρκετά, οι γυναίκες μπορούν να μιλήσουν , να εκφραστούν. Το κακό στις μέρες μας βρίσκεται στη σύγχυση που επήλθε από τα απανωτά περιστατικά βιασμών σε όλους τους τομείς, από πλήθος διεστραμμένων προσωπικοτήτων, με αποτέλεσμα πλέον να υπάρχει ο φόβος…..κι έτσι ο έρωτας να έχει χάσει εκείνη την μαγευτική, την ουράνια χροιά του. Μαζί με την κατάλυση των ηθών οι νέοι μας έρχονται σε μια πολύ δύσκολη εποχή να γνωρίσουν τα μυστικά του. Οφείλουμε όμως για την ψυχική ισορροπία των παιδιών μας, για την συνέχιση του κόσμου, για την μαγευτική πλευρά της ζωής, να τους διδάσκουμε τι σημαίνει έρωτας κι αγάπη, μίσος και κτητικότητα, που χάνεται το μέτρο..Αυτονόητο πως η προσωπική ζωή του καθενός είναι δική του, δεν είμαστε αρμόδιοι να την κατακρίνουμε, δεν μας προσφέρει κάτι αν μάθουμε τις ερωτικές προτιμήσεις των ανθρώπων, αλλά ούτε να προβάλλουμε ή να προκαλούμε μέσω αυτών. Είμαστε υπεύθυνοι όλοι, που θυσιάστηκε η αγάπη και ο έρωτας στον βωμό όλων όσων αφαίρεσαν την αρμονικότητά τους, την μοναδική ομορφιά τους. Όσο για το σεξ που αποτελεί το ενδιαφέρον και την επιδίωξη πολλών παιδιών από την ηλικία των δεκατριών και των δεκατεσσάρων ετών, σύμφωνα με τους ειδικούς αλλά και με όσα μας έχει διδάξει η ζωή, αποτελεί έναν μεγάλο κίνδυνο…καθόσον σ’ αυτές τις ηλικίες βιάζεται σώμα και ψυχή. Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί τα παιδιά οδηγούνται εκεί; Γιατί να χάνουν την φρεσκάδα της νιότης που ποτέ δεν θα ξαναγυρίσει;Γιατί δεν έχουν γεμάτες ψυχές από αγάπη; Όλοι γνωρίζουμε τις απαντήσεις, όλοι γνωρίζουμε πως τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν μόνα με τον ανεξέλεγκτο κόσμο του διαδικτύου ελεύθερα δικό τους, με τα κυκλώματα να δρουν αφού οι γονείς της επαγγελματικής εξέλιξης δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν μαζί τους. Αντί στον ελάχιστο χρόνο που διαθέτουν τα εργαζόμενα ζευγάρια να ασχοληθούν πραγματικά με τα παιδιά τους, να μιλήσουν, να τους εξηγήσουν, να τους δώσουν παραδείγματα για όλα όσα συμβαίνουν, να περπατήσουν μαζί, να δουν πως στοιχειοθετούμε τα πιστεύω μας, προτιμούν να τα μετακινούν από δραστηριότητα σε δραστηριότητα και τα αποτελέσματα είναι τραγικά..Επίσης σε πολλούς υπάρχει η αχαρακτήριστη άποψη σύμφωνα με την οποία μεγαλώνουν τα παιδιά με τις συνεχείς επευφημίες για το σώμα, για τα εξωτερικά χαρακτηριστικά δίχως αναφορά στα ψυχικά χαρίσματα, δίχως μια μικρή αναφορά στα λόγια των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων.
Έχουμε χρέος στα ίδια τα παιδιά να τους μιλάμε για την αγάπη και τον έρωτα, έχουμε χρέος….γιατί η ευθύνη μας είναι μεγάλη που έγιναν έρμαια σε όλα τα κάκιστα της παγκοσμιοποίησης, σε όλα τα δεινά, σε όσα τους μαυρίζουν τη σκέψη και τη ζωή. Οι θύτες και τα θύματα κάθε ηλικίας προέρχονται από κάποια σπίτια κι εκεί κατά κύριο λόγο χτίστηκε η βάση της πορείας τους..
Με σεβασμό, αγάπη και την ελπίδα για το καλύτερο!
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε!!