Ένα εξαιρετικό άρθρο του Εκπαιδευτικού κ. Τσούλια που στηλιτεύει Μεσαίωνα και Σκοταδισμό!
ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ <<ΑΥΓΗ ΠΥΡΓΟΥ>>
Οι καιροί μας θέλουν αναγνώστες, αναζητητές της ελευθερίας!
Του συνεργάτη μας Εκπαιδευτικού κ. Νίκου Τσούλια
Εισέρχεσαι στη στοά και νιώθεις την ερήμωση από τα πρώτα σου βήματα. Γύρω της άνθρωποι, κίνηση, βοές, ζωή. Και εδώ μέσα; Τίποτα. Δεν κουνιέται φύλλο. Μπαίνοντας από την Πανεπιστημίου παλιότερα ένιωθες μια κάποια πνοή κοσμικότητας καταστημάτων με …καλλιέργεια. Σημαίες, χάρτες, τσάντες πολυτελείας, δώρα γραφείου ακριβά, καφέ με ευρωπαϊκή αισθητική και σαν έφτανες στο κέντρο της, αριστερά σου, ήταν ο βιβλιοπαράδεισος.
Και έτσι η στοά του Αρσακείου μετονομάστηκε Στοά του Βιβλίου! Επώνυμη, λαμπερή, ονομαστή από την πρώτη της στιγμή.
Ένα mall για βιβλία; Όχι. Εδώ τα αγαθά είναι μεν φαινομενικά υλικά αλλά κατ’ ουσίαν πνευματικό το περιεχόμενό τους. Εδώ είχαν συστεγαστεί εκδότες από Αθήνα και από Θεσσαλονίκη. Μπορεί να ήταν δύο και τρεις εκδότες μαζί. Και το κυριότερο. Εδώ δεν επικρατούσε καταναλωτισμός και εμπορικότητα. Εδώ ήταν φωλιασμένο το πνεύμα του ανθρώπου. Ήταν στέκι των Γραμμάτων. Άλλος κόσμος, άλλες εικόνες, άλλες παραστάσεις, άλλες ανησυχίες, άλλες φαντασιώσεις.
Και τώρα; Το απόλυτο τίποτα στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί που συναντιούνται επώνυμοι δρόμοι της: η Πανεπιστημίου, η Σταδίου, η Ιπποκράτους, η Χαριλάου Τρικούπη, εκεί που τελειώνει η κοινωνιολογική “επιρροή” του Συντάγματος και αρχίζει η αντίστοιχη της Ομόνοιας. Τα πουλιά έχουν κατακτήσει το κενό των ανθρώπων. Κουρνιάζουν νύχτα μέρα στα ψηλότερα σημεία. Κάτω δεν μπορείς να περπατήσεις. Δεν έχει πού να πατήσεις!
Και ο Δήμος Αθηναίων; Κάποια μέριμνα για την καθαριότητα; Μάλλον οι αρμόδιοι κοιτάζουν τα μεγαλεπήβολα έργα – δεν έχουν σκέψεις ούτε και χρόνο για το …πάλαι ποτέ στέκι των βιβλίων. Αναζητούν βιτρίνες. Έβαλαν σε γλάστρες βαθύρριζους (!), πανύψηλους, καχεκτικούς, τροπικούς φοίνικες στην εύκρατη Αθήνα. Το κιτς δεν χάνεται…
Και τι δεν εύρισκες εδώ; Από τα κλασικά εικονογραφημένα των παλιών εποχών μέχρι επιστημονικά συγγράμματα, ατέλειωτη λογοτεχνία, ποίηση, φιλοσοφία, επιλεγμένα δοκίμια – τα καλύτερα των εκδόσεων και φυσικά η σύγχρονη παραγωγή του βιβλίου. Εδώ ενημερωνόσουν, στοχαζόσουν συνέκρινες, αποφάσιζες… Ταξίδευες σε χώρες μακρινές, σε εποχές αλλοτινές, στο πιο μεγάλο σύμπαν της σκέψης του ανθρώπου.
Η Στοά του Βιβλίου ιδρύθηκε από τη “Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία” τον Ιούνιο του 1996 και στόχος ήταν η προαγωγή της βιβλιοφιλίας, του διαβάσματος και διάφορων μορφωτικών εκδηλώσεων και πανεπιστημιακών επιμορφώσεων στις ζεστές και καλαίσθητες αίθουσες Λόγου και Τέχνης στο υπόγειο.
Τώρα φαίνεται ότι θα ακολουθήσει το δρόμο της εμπορικότητας. Θα χαθεί οριστικά η πνευματική αναλαμπή της. Όχι, δεν φταίει η οικονομική κρίση ούτε και η πανδημία. Είναι πολύ λεπτή η κλωστή της βιβλιοφιλίας και της φιλαναγνωσίας στη χώρα μας. Εύκολα κόβεται.
Πολύς σκοταδισμός γύρω μας, πώς να φύγουν τόσες και τόσες σκιές ανορθολογισμού, αντιπνευματικότητας, αντιεπιστημονικότητας; Αγανακτισμένοι κάθε λογής: ακροδεξιοί, θρησκόληπτοι, δήθεν αντικαπιταλιστές, επαναστατημένοι, αντιεμβολιαστές, ρασοφόροι, συνωμοσιολόγοι διαλαλούν την παρακμή μας. Τι και αν η πραγματικότητα τους αγνοεί!
“Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”. Θέλει μορφωτική κουλτούρα. Θέλει παντού βιβλία ανοιχτά. Θέλει …Στοές του βιβλίου σε κάθε σπιτικό, σε κάθε δημόσιο χώρο. Θέλει αναγνώστες, αναζητητές της ελευθερίας!