ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΟΤΑΝ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ… *** ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ **ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ** ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΑΛ. ΚΑΖΟΓΛΗ
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Μεθεόρτια
Τα μεγάλα τραπέζια μας κάνουν καλό, είναι η ευκαιρία να συνδεθούμε με όσους αγαπάμε, ή να αγαπήσουμε ακόμη περισσότερους, καινούργιους φίλους, συγγενείς που μεγάλωσαν, νέους συγγενείς. Όλη αυτή η κοινωνική συναναστροφή που φέρνει το πασχαλινό τραπέζι με την αλληλεπίδραση σ’ ένα πλαίσιο σύνδεσης και ανανέωσης κάνει ακόμη και τον πιο δύστροπο μοναχικό εκλεκτικιστή να ρίξει μια στροφή ακούγοντας τον ήχο του κλαρίνου και να σκεφτεί πως, τελικά, δεν είναι κακό να νιώθεις ότι κάπου ανήκεις.
Σ’ αυτό, βέβαια, βοηθάνε ιδιαίτερα τα αμαρτωλά τσιμπήματα των νόστιμων μεζέδων της ημέρας με τη γεύση της γιορτής. Και η άνοιξη τριγύρω, που δεν σταματά να διεκδικεί την προσοχή μας και την άδεια να μας λυτρώσει από το άγχος των ημερών μας.
Κάπως έτσι, συναντάς τα χελιδόνια και κάπως έτσι αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι πράγματι η κυριολεξία συντρίβεται και η ζωή υπερισχύει, σαν μια μικρή προσωπική γιορτή για τον καθένα μας. Ένα καταφύγιο προσωπικό ελπίδας και παρηγοριάς από τον άγριο κόσμο. Καθένας με τον τρόπο του πιστεύει ότι τελικά μπορεί ο θάνατος να ηττηθεί ένα ανοιξιάτικο βράδυ, την ώρα που κοιτάζεις τον ξάστερο ουρανό κι αναρωτιέσαι πού πάνε αυτοί που φεύγουν, προσπαθώντας ν’ αποφύγεις τις παρηγορητικές κοινοτοπίες.
Τα μεθεόρτια φέρνουν αυτή την ευκαιρία να λυτρωθούμε. Και ν’ αγαπήσουμε. Επιστρέφουμε στα σπίτια μας κάπως αλλιώτικοι, με τη σκέψη πως γευτήκαμε όλη την άνοιξη γύρω από ένα τραπέζι. Ω, ναι, τα μεγάλα τραπέζια μας κάνουν καλό.
Η.Κ.