ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΣΤΗΝ *ΑΥΓΗ* ΠΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΡΑ ΑΛ. ΚΑΖΟΓΛΗ
Το Χρονογράφημα της Δευτέρας
με την Ήρα Αλ. Κάζογλη
Οι σφαίρες δεν έχουν όνομα
Στη δική μας χώρα, αυτές τις μέρες τα παιδιά διαβάζουν για τις εξετάσεις τους. Αποστηθίζουν κείμενα, ασκήσεις, λύσεις, για να επιβιώσουν σ’ έναν κόσμο που έφτιαξαν άλλοι γι’αυτούς. Στα όνειρά τους, γεμάτα προς το παρόν με ήρωες της Ιστορίας, ονειρεύονται πως είναι μεγάλοι και αλλάζουν τον κόσμο, ευτυχώς για μας.
Στην πολιτεία του Τέξας, στην Αμερική, ένα δεκαοχτάχρονο παιδί, χωρίς όνειρα, παράγγειλε όπλα διαδικτυακά και έφτιαξε έναν εφιάλτη από θάνατο. Άνοιξε πυρ σ’ ένα δημοτικό σχολείο και σκότωσε δεκαεννιά παιδιά και δύο δασκάλους πριν πέσει κι ο ίδιος νεκρός στην ανταλλαγή πυρών με τους αστυνομικούς. Χωρίς να μάθουμε το γιατί.
Όλος ο κόσμος συγκλονίστηκε με το περιστατικό, πραγματικά αποτρόπαιο. Στη χώρα που το ίδιο τους το Σύνταγμα αναγνωρίζει το δικαίωμα στην κατοχή όπλων και που πολύ εύκολα, σε πολλές πολιτείες χωρίς άδεια, μπορεί κανείς ν’ αγοράσει όπλα, περίπου πενήντα χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από πυροβολισμό το 2020 και εννιακόσια περιστατικά πυροβολισμών σε σχολεία έχουν καταγραφεί την τελευταία δεκαετία.
Κάτι δεν πάει καθόλου καλά, και ο συγκλονισμός του εκάστοτε Προέδρου όταν συμβαίνει ανάλογο περιστατικό μάλλον δεν αρκεί, ιδιαίτερα εφόσον μόνοι οι μισοί από τους αμερικανούς επιθυμούν αυστηρότερη νομοθεσία για την οπλοκατοχή, σύμφωνα με περσινή δημοσκόπηση.
Αυτά εκεί. Σε μας, εδώ, περίπου δύο εκατομμύρια νόμιμα όπλα μετρήθηκαν στην κατοχή πολιτών το 2018. Άραγε είμαστε καλύτερα; Έχουμε, βέβαια, διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική νομοθεσία, κι όμως τελευταία πληθαίνουν τα περιστατικά συλλήψεων για οπλοκατοχή εκπροσώπων μιας μουσικής κουλτούρας των νέων που προωθεί εικόνες πιστολάδων με κουλ εμφάνιση και ύφος. Σαν να μην τρέχει τίποτα.
Τελικά, το πιο χρήσιμο μάθημα προς αποστήθιση για τα παιδιά μας θα ήταν ένα μάθημα αντίθετο από την επιθετικότητα και τις κορυφώσεις της βίας που κατά κάποιο τρόπο, λίγο πιο αθέατο, προσπαθεί να περάσει και σε μας.
Βέβαια, η στάση κάθε ανθρώπου απέναντι στο σεβασμό στη ζωή αντανακλά τον ψυχισμό του, την καταγωγή του, τον κόσμο στον οποίο ανήκει. Όμως, οι σφαίρες δεν έχουν όνομα, έχουν μόνο το πρόσωπο της φρίκης.
Η.Κ.