ΣΑΡΑΝΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ *** ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ *** ΓΡΑΦΕΙ Ο κ. ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΣΑΡΑΝΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ
Του κ. Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη, Επιτ. Δικηγόρου
Την 1η Μάη του χρόνου που διανύουμε συμπληρώνονται σαράντα δύο χρόνια από τότε που με τη θέληση των πολυτέκνων αναλάβαμε τη διοίκηση και την τύχη του Πολυτεκνικού Κινήματος Πατρών .
Πέρασαν σαράντα δύο χρόνια από εκείνη την πρωτομαγιά που σημάδεψαν μια πορεία αγώνων.
Ήταν μέρα που γιόρταζαν οι εργαζόμενοι, μέρα γιορτή της Άνοιξης.
Πέρασαν σαράντα δύο χρόνια και νιώθουμε σα να’ ταν χτες.
Μόνο όταν κάνουμε μια αναδρομή στην πορεία μας διαπιστώνουμε την απόσταση.
Όταν βλέπουμε τις μορφές των φίλων και συνεργατών στα φωτογραφικά λευκώματα του αρχείου μας και τους αντικρίζουμε σήμερα, καταλαβαίνουμε τη διαφορά.
Διαφορά επίδρασης του χρόνου.
Όμως η χαρά της προσπάθειας και της έντασης, η χαρά των αγώνων και των επιτυχιών,
η χαρά της δημιουργίας και της αποτελεσματικότητας, μας έδινε πάντα δύναμη και κουράγιο.
Τι κι αν πέρασαν σαράντα και πλέον χρόνια.
Εμείς στις επάλξεις με περισσότερη ένταση, με μεγαλύτερη δύναμη ,με περισσότερη επιμονή, με αστείρευτη υπομονή., παλεύαμε καθημερινά με έμπνευση ,με μεθοδικότητα, με σύστημα, με προγραμματισμό, με αυταπάρνηση.
Τη δύναμη αυτή την αντλούσαμε από τον κόσμο των Πολυτέκνων.
Τον κόσμο που κάθε φορά όλο και περισσότερο αναγνώριζε και συνεχίζει μέχρι και σήμερα ν’ αναγνωρίζει το έργο μας, εκτιμούσε τις προσπάθειες και τον καθημερινό αγώνα για τη λύση των σημαντικών καθημερινών προβλημάτων μας υιοθετούσε και αποδεχόταν τις θέσεις μας που κάθε φορά διατυπώναμε, εξέφραζε τις ευχαριστίες του και μας στήριζε στις άδικες επιθέσεις.
Στους κάθε χρόνο απολογισμούς μας όλο και κάτι καινούργιο είχαμε να πούμε, όλο και κάποια νέα κατάκτηση να ανακοινώσουμε όλο και κάποιο καινούργιο έργο να παρουσιάσουμε.
Η ιστορία του Πολυτεκνικού Κινήματος της Πάτρας συνεχίστηκε.
Δεν έμεινε στάσιμη στις σελίδες του ομότιτλου βιβλίου του γνωστού Πατρινού συγγραφέα Λευτέρη Χρ. Μαρινέλλη που η Διοίκησή μας θέλοντας να τιμήσει τους ηγέτες του Πολυτεκνικού Κινήματος της Πάτρας, τύπωσε με δαπάνες της και διέθεσε στα μέλη της δωρεάν.
Η επί επτά τριετίες(είκοσι ένα συνολικά χρόνια) αναβάπτιση της εμπιστοσύνης των πολυτέκνων και μάλιστα με ψηλότερα κάθε νέα εκλογή ποσοστά, αποδεικνύει το ύψος της εμπιστοσύνης και της αναγνώρισης του έργου μας και συνάμα τη μεγάλη στήριξη στις προσπάθειες και στον αγώνα μας.
Μετά από μια εικοσαετία υποχρεωθήκαμε ατύπως από τον τότε πολιτικό μας φορέα, να μη θέσουμε υποψηφιότητα για το αξίωμα του προέδρου. Το νέο πρόσωπο που στήριξε ο πολιτικός φορέας μου απεδείχθη ανάξιος, αφού μετά την εκλογή του υποχρεώθηκε σε παραίτηση μετά από κατάθεση μηνυτήριου αναφοράς σε βάρος του για φερόμενο ως διαπραχθεν ποινικό αδίκημα με συνέπεια ο σύλλογος να έχει μια άσχημη πορεία.
Εγώ βέβαια επέλεξα το δύσκολο δρόμο να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο Σύλλογο Πολυτέκνων της περιοχής καταγωγής μου, από την οποία είχα απομακρυνθεί από το τέλος των Γυμνασιακών μαθητικών μου χρόνων και εν πολλοίς ήμουν άγνωστος.
Παρ’ όλα αυτά οι γνώσεις των προβλημάτων των πολυτέκνων και η ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού συλλόγου στην περιοχή, με υποχρέωσε να προχωρήσω στη διαδικασία συνένωσης δύο μικρών σε αριθμό μελών συλλόγων, εκείνων της Γαστούνης και του Βαρθολομιού και στη δημιουργία ενός ισχυρού Συλλόγου, εκείνου των Πολυτέκνων ‘Ηλιδας με έδρα την πόλη του Δήμου Πηνειού, Γαστούνη.
Εκεί ξεκίνησε μια νέα εικοσαετία αγώνων με τη θερμουργό στήριξη του οικείου τότε Μητροπολίτη Γερμανού, ο οποίος διέθεσε σχεδόν ένα όροφο του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου Γαστούνης, όπου στεγάστηκαν τα γραφεία του νεοσυσταθέντος Συλλόγου Πολυτέκνων ΄Ηλιδας.
Η εφημερίδα που μέχρι τότε εξέδιδε ο Πολυτεκνικός Σύλλογος Πατρών συνέχισε τη νέα περίοδο με διαφορετική επωνυμία ως «ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ ΗΛΙΔΑΣ».
Οι πολύτεκνοι της περιοχής αγκάλιασαν την προσπάθεια μας και στήριξαν κάθε νέο μας βήμα που οδηγούσε προς την επίλυση των σημαντικών προβλημάτων τους.
Η παρουσία μας στην Ανωτάτη συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος συνεχίστηκε με αρμονική συνεργασία με τις ηγεσίες όλων των συλλόγων πολυτέκνων της χώρας που είχαν εκτιμήσει και αξιολογήσει την προσφορά μας, ακόμη από τη θητεία μας στο σύλλογο πολυτέκνων Πατρών και συνεχίστηκε και αντίστοιχα η τιμητική εκλογή μου στο αξίωμα του αντιπροέδρου της Α.Σ.Π.Ε.
Η συνεργασία μου με τον ανώτατο συνδικαλιστικό μας όργανο συνεχίστηκε μέχρι την 22α παρελθόντος μηνός Φεβρουαρίου όπου τιμητικά με εξέλεξαν οι πρόεδροι- εκπρόσωποι των συλλόγων πολυτέκνων της χώρας Πρόεδρο, να προεδρεύσω της Γενικής Συνέλευσης των Αντιπροσώπων των Πολυτεκνικών Συλλόγων της χώρας.
Αυτή η ημεροχρονολογία υπήρξε και το τέλος της προσφοράς μου στον κόσμο των πολυτέκνων της χώρας .
Εκείνη την ημέρα είχα την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον μέχρι εκείνη την ημεροχρονολογία πρόεδρο της Α.Σ.Π.Ε. συνάδελφο, Δικηγόρο και συμμαθητή στο Γυμνάσιο Γαστούνης, Βασίλειο Θεοτοκάτο αλλά και τους προέδρους όλων των Πολυτεκνικών συλλόγων της χώρας για την εκτίμηση ,τη στήριξη και την αγάπη τους στο πρόσωπο μου.