ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΛΙΑΝΑ ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΧΡΟΙΑ
ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΛΙΑΝΑ ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΧΡΟΙΑ
Η Σαντορίνη (η Σαντορίνη μου, ο τόπος της ψυχής μου), το νησί σύμβολο του παγκόσμιου τουρισμού με τη μοναδική του γεωλογία και τις ονειρικές εικόνες του βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας των αλλεπάλληλων ισχυρών σεισμικών δονήσεων προκαλώντας τεράστια ανησυχία στους κατοίκους του.
Η Σαντορίνη τρέμει. Η Σαντορίνη τρέμει και βηματίζει άυπνη τις νύχτες εκλιπαρώντας βοήθεια από την απεραντοσύνη του πελάγου.
Η Σαντορίνη τρέμει, οργίζεται, βαραίνει την ανάσα της, σφαλίζει τα πορτοπαραθυρόφυλλα των πάλλευκων σπιτιών της και ρίχνει την ηφαιστειακή της σκιά, χρόνος και μη χρόνος, να μας υπενθυμίσει με θυμό και απόγνωση τη μάνα των γκρεμών, την απληστία.
Το ερώτημα είναι αν κάποιος ακούει. Το νησί έχει γονατίσει εδώ και πολλά χρόνια από την ανεξέλεγκτη άναρχη δόμηση ειδικά στο κομμάτι της Καλντέρας, εκεί που τα συμφέροντα είναι τεράστια. Οι άδειες κατά παράβαση του νόμου δίνονται με τρομακτική ευκολία με αποτέλεσμα την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και την αύξηση των κινδύνων λόγω της «στατικότητας» του εδάφους. Από την άλλη οι παραδοσιακοί του οικισμοί άλλοτε ήρεμοι και πανέμορφοι έχουν μετατραπεί σε σύγχρονα εμπορικά κέντρα και Airbnb χωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό.
Να σημειωθεί ότι το ευαίσθητο έδαφος σε ορισμένα σημεία της Καλντέρας επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο από τα ξενοδοχειακά τερατουργήματα ξένων συμφερόντων με τις πισίνες να φυτρώνουν κατ’ εντολή σαν τα μανιτάρια και να διαβρώνουν ύπουλα το υπέδαφος
Κοντολογίς, το νησί των 20000 κατοίκων που νομοτελειακά κάθεται πάνω σε ένα ηφαίστειο φιλοξενεί τα καλοκαίρια τρία εκατομμύρια τουρίστες, ενώ το παλιό οδικό του δίκτυο έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια του με αποτέλεσμα οι δρόμοι να μπλοκάρουν για ώρες από τα πούλμαν και τα βανάκια, καθιστώντας τη ζωή των κατοίκων αλλά και των τουριστών κόλαση.
Η ηλεκτροδότηση του νησιού, η διαχείριση των αποβλήτων, η ακρίβεια, η υποβάθμιση κάθε είδους υπηρεσίας είναι επίσης στα όρια τους, μειώνοντας και καταστρέφοντας την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων.
Ακόμα, η έλλειψη νοσοκομειακών γιατρών λόγω δυσκολίας στην ανεύρεση κατοικίας με αποτέλεσμα την υποστελέχωση του μοναδικού νοσοκομείου του νησιού έρχεται να προστεθεί στην εξίσωση του παραλόγου που συνθέτει το θαύμα της αειφόρου ανάπτυξης μιας απίστευτης ανθρωπιστικής κρίσης.
Η φύση έχει πάντα τον τελευταίο λόγο. Η Σαντορίνη τρέμει. Βυθίζεται αύτανδρη στο χάσμα της ασυδοσίας μας ξεθάβοντας ναυάγια και ίσκιους, πέτρες και προσευχές. Τρέμει και λαχταρά για την επόμενη αυγή.
Οι σεισμικές δονήσεις είναι μια προειδοποίηση για αλλαγή ρότας στον τρόπο διαχείρισης του περιβάλλοντος της και σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις.
Καθώς το φως ριγεί και σκοτεινιάζει
Αλλαγή ρότας…. Ανάγκη αναπόφευκτη και επείγουσα πριν αναλάβουν τα «βαθιά» οι σκουπιδιάρηδες.
Γεωργία Δαλιανά
Ποιήτρια- Εικαστικός
*************************
Βιογραφικό σημείωμα
Η Γεωργία Δαλιανά γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι από τις πρώτες γυναίκες ασυρματίστριες στα ποντοπόρα πλοία του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1996 με τη βραβευμένη από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας ποιητική συλλογή “Θάλασσα της Φυρονεριάς”. Ακολούθησαν οι συλλογές “Τηλεφωνικός Θάλαμος”, “ Πάλι του Ανέμου” (η συλλογή κοσμείται με 40 πίνακες της ιδίας), “Κύμα Σκοτεινό” επίσης βραβευμένες από το ΥΕΝ με το βραβείο ποίησης “Νίκου Καββαδία”. Συνολικά έχει αποσπάσει δεκαεπτά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις (Παρνασσός, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, International Associate of Poets (Washington), National Library of Poetry της Νέας Υόρκης ,δύο βραβεία DELIA- Premio internazionale di Poeta Ιταλία , κ.ά.).
Ποιήματά της συγκαταλέχτηκαν σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Το Νοέμβρη του 2001 η Γεωργία Δαλιανά είχε την τιμή να παρουσιαστεί από τον καθηγητή Ελληνικής Γλώσσας και Ιστορίας Leonardo Paganelli του Πανεπιστημίου της Γένοβας σε παγκόσμιο πανεπιστημιακό συνέδριο που διοργάνωσε η φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης (La Sapienza)με θέμα “Η γυναικεία παρουσία στη Νεοελληνική Λογοτεχνία” (Προέδρος συνεδρίου Mario Vitti).
Είχε προηγηθεί η μετάφραση των ποιημάτων της στα Ιταλικά , διδακτορική διατριβή Roberta Risso , TUTOR : Leonardo Paganelli . Με αφορμή αυτό το συνέδριο ποιήματα της επέλεξε και δημοσίευσε το International Poetry Hall of Fame Museum που εδρεύει στη Νέα Υόρκη. Ακόμα ποιήματα της μετέφρασε και δημοσίευσε σε λογοτεχνικά περιοδικά της Ινδίας ο Ινδός πολιτικός και φιλόσοφος Rabi Narayan Das ( Odia Language).
Παράλληλα, ασχολείται με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει κάνει ατομική έκθεση στη Σαντορίνη. Τέλος, άρθρα και σχόλια της Γεωργίας Δαλιανά έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες: Ναυτεργατική, Ναυτιλιακή, Νέα Αριάδνη, Αιολικά Γράμματα, Χρονογράφος, Ηχώ των Θαλασσών, Ελευθεροτυπία, Αντίβαρο, Εξάντας, Παλμογράφος, Πειραιάς- Κανάλι Ένα .
Υπό έκδοση η συλλογή της Ύφαλος Γραμμή